Morgunblaðið - 31.10.1982, Síða 20
20
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 31. OKTÓBER 1982
Á 75 ára afmæl-
inu er Laurence
Olivier, sem nú
hefur fallist á
það að leika
Lear konung í
sjónvarpsleikriti,
ákveðinn í að
lifa ekki bara á
fornri frægð,
sem vissulega
hefur ekki skort.
Breska blaðið
Telegraph er að
birta greina-
flokk um hann
og er hér þýtt
upphafið að hon-
um.
Olivier lávarður er
kannski eini mað-
urinn sem í raun
getur gert að sín-
um eftirfarandi
orð úr Draumi á
Jónsmessunótt eftir Shakespeare,
því hann hefur raunverulega plant-
að ()eim og þau blómstra hjá honum:
Kg vcil um hlóma-brckku, þar .st*m gr*r
hlóóbcrf' i lvnj»i, villirósin hlær
og fjólur kinka kolli; þarna vefur
sig klifur flólta um Ix-rjarunn; þar scfur ...
fl*ýó. Ilolj'a llálfdánarsonar.)
I^ngi hefur hann unnað garðin-
um við sveitabústað sinn. Hann er
óendanleg uppspretta ánægju og
rósemi þessum manni, sem hugðist
efna þar til gestaboðs í maí sl. í
tilefni 75 ára afmælis síns. Sund-
laugin cr í þessum glæsilega
ramma miðjum, og upphituð, svo
að hann getur synt þar á öllum
árstíma sínar 40 ferðir á hverjum
morgni fyrir morgunverðinn. Af-
síðis liggur lítt áberandi tennis-
völlur fyrir krakkana. Ósjaldan
skoðar hann og ræðir um þessar
mörgu runnategundir við garð-
yrkjumanninn, en þær þekkir hann
allar með latneskum nöfnum. Inni í
húsinu má sjá gömlu, lágu bitana,
sem maður er alltaf að reka sig upp
undir. Hvíthærði maðurinn, sem er
þar alltaf eitthvað að bauka, gæti
allt eins verið fjáður fjármálamað-
ur, sem sestur er í helgan stein í
kyrrðinni úti í sveit.
En það væri algerlega rangt til
getið. Fjölskyldulífið er honum
mikils virði, en í bland við alls kon-
ar uppákomur. Laurence Olivier
hélt aldrei þetta afmælisboð, en
flaug þess í stað til Los Angeles til
að hitta Dickie son sinn, sem er þar
við háskólanám. Kona hans, Joan
Plowright, sem um þessar mundir
er að leika í Cavell í Chichester, er
svo sem dáðri leikkonu ber, alltaf
önnum kafin við að lesa handrit,
ræða einhver framkvæmdaatriði,
eöa á hlaupum til að geta skotið
inn í og hætt á sig nokkurra daga
kvikmyndaupptökum. Dætur OIivi-
ers, Tamsin og Julie-Kate, nota
skólafríið til fjölbreyttra ferða-
laga.
Sjálfur bregður Olivier sér til
London tvisvar til þrisvar sinnum í
viku. Þýtur þangað, þótt undarlegt
megi virðast af manni sem ekki er
lengur á kafi í leiklistarlífinu, í
hvítum Bentley-bíl með einkabíl-
stjóra. Það er bara svo hagkvæmt
og þægilegt. Þangað kominn tekur
hann vinnuskorpu við endalausar
bréfaskriftir með einkaritara sín-
um og reynir að líta inn á leiksýn-
ingu, þar sem einhver af vinum
hans kemur fram, eða fer til rakar-
ans.
Ekki þó til að láta raka sig.
Fyrstu sjáanlegu merkin um að
hann sé með sjálfum sér farinn að
gæla við þá hugmynd að leika Lear
konung fyrir Granada sjónvarps-
átöðina (til sýningar á næsta ári)
eru þau, að hann er farinn að leyfa
hvíta skegginu á sér að vaxa. Nýj-
ustu hlutverkin hans í sjónvarps-
myndum, blindi lögmaðurinn í
„Voyage Round My Father" eftir
John Mortimer og Machmain lá-
varður í „Brideshead Revisited",
voru svo sem vera ber mjög áhuga-
verð hlutverk í kassastykkjum. Þau
sýndu svo ekki varð um villst að
gamli krafturinn og hæfnin eru
ekkert farin að láta á sjá. En þessi
hlutverk voru ekki nein stór ögrun
til að takast á við.
Þar á undan lék hann í flóði af
kvikmyndum, sem kurteislega
mætti lýsa sem misjöfnum að gæð-
um. Því miður voru gæðin ekki
nægilega fjölbreytileg. Líklega hef-
'ur Dracuia verið verst, en Olivier
biður ekkert afsökunar á Betsy og
Jazzsöngvarinn var að minnsta
kosti geysivinsael mynd. Einhverja
bestu túlkun hans á þessu tímabili
munum við því miður líklega aldrei
fá að sjá, af fjárhagsástæðum. í
þessari rándýru kvikmyndaupp-
töku á Inchon, ieikur hann Mac
Arthur hershöfðingja, og lagði sig
að venju í líma við að ná áherslum
og hreim hershöfðingjans. En því
miður var Mac Arthur sjálfum sér
ósamkvæmur, og beitti röddinni
mismunandi eftir því hvert tilefnið
var og áheyrendur. Til viðbótar er
Olivier alltaf fjúkandi vondur þeg-
ar gagnrýnendur eru að hafa orð á
því að hann sé með litað hár. Þá er
Laurence Olivier ekki að reyna að
sýnast yngri en hann er, heldur að
falla að hlutverkinu, því Mac Arth-
ur litaði á sér hárið. Það er athygl-
isvert, að þótt hann sé búinn að
leika lágmyndir í mörg ár, þá er
hann enn alltaf í aðalhlutverki,
öfugt við flesta aðra leikara á hans
aldri. I kvikmyndinni sem hann lék
í sumar í, Vegasaltinu, fékk hann á
móti sér gamlan meðleikara úr
Sleuth, Michael Caine.
Laurence Olivier getur vel sýnst
ungur maður á kvikmyndatjaldinu,
þar sem andlit hans er furðulega
hrukkulaust, en í sannleika sagt þá
ætti hann í rauninni að liggja í
gröfinni. Hann hefur fengið þrjá
1936 varð Laurence
Olivier ástfanginn
af Vivian Leigh,
fyrri konu sinni, í
kvikmyndinni
„Eldur yfir Eng-
landi“.
Á árinu 1941 léku þau
hvort sitt stórhlutverkið,
hún Scarlett O’Hara í
„Gone With the Wind“ og
hann Heathcliff í „Fýkur
yfir hæðir“ og heim komu
þau frá Hollywood sem
hjón.
Laurence Olivier sem Archie Rice á
árinu 1957, en það ár kynntist hann
leikkonunni Joan Plowright.
LÍFÍ
ÞEM GAMLA
- ENNÞÁ