Morgunblaðið - 31.10.1982, Qupperneq 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 31. OKTÓBER 1982
Hefurðu hugleitt það hvernig
þú ert heima hjá þér? Þykir
fjölskyldunni vænt um það
hvað þú sýnir mikla hjálpsemi,
heiðarleika og vinsemd? Legg-
ur þú þitt fram þegar þarf að
leysa einhver vandamál í fjöl-
skyldunni? Hérna er stuttur
spurningalisti, sem er víst holl-
ur fyrir okkur öll.
1. Segirðu stundum,
maturinn sé vondur?
að
2. Ertu í góðu sambandi við
hin í fjölskyldunni?
3. Ferðu í fýlu þegar þú
færð ekki það sem þú
vilt?
4. Tekurðu því vel þegar
slökkt er á sjónvarpinu
þótt þú vildir horfa?
5. Nöldrarðu yfir því sem
þú þarft að gera heima?
6. Eyðirðu vasapeningun-
um eða peningunum sem
þú vinnur þér inn, hyggi-
lega?
7. Kvartarðu yfir fjöl-
skyldu þinni við vini
þína?
8. Tekurðu til þitt eigið dót,
föt, bækur og annað?
9. Rífstu við aðra í fjöl-
skyldunni?
10. Býðurðu stundum vinum
þínum sem heimsækja
þig að vera með hinum í
fjölskyldunni?
11. Ferðu í fýlu þegar fundið
er að við þig heima?
12. Ferðu í kirkju og á önnur
mannamót með fjöl-
skyldunni?
Öllum spurningunum, sem
eru merktar með öddatölum
ætti að svara neitandi. Hinum
væri nú gott að geta svarað ját-
andi.
Tökum okkur á, ef svörin
eru óhagstæð!
Bókasýning í Frankfurt
Almenn alþjóðleg bókasýning var
haldin í Frankfurt i Þýzkalandi
dagana 6.— II. október. Jóhanna
Sigþórsdóttir, framkvæmdastjóri
SkálholLs, útgáfu þjóðkirkjunnar,
og Jóhannes Tómasson, starfsmað-
ur Salts, bókaútgáfu Kristilegu
skólahreyfingarinnar, sóttu bóka-
sýninguna og litu þar eftir kristi-
legum bókmenntum.
„Þetta var geysistór og mikil
sýning," sagði Jóhanna. „Þar gaf
að líta hinar margvíslegustu bók-
menntir, frá þekktum heimsbók-
menntum til smárita og bæklinga
stjórnmálasamtaka.
Þar var sérstök deild kristi-
legra bókmennta. Kristileg forlög
frá öllum heimshornum sýndu
þar bækur sínar, oft tvö eða þrjú
í hverjum sýningarbás. Úrvalið
var feikilegt. Ég hafði meira gagn
af þessari sýningarferð en mig
óraði fyrir, sá nýjar bækur og
fékk nýjar hugmyndir. Mér þótti
athyglisvert hvað mikið er gefið
út í litlum, handhægum kiljum.
Hér er svo mikið gefið út af bók-
um í dýru bandi, bækur, sem mið-
að er við að séu gjafabækur, en
ekki keyptar til eigin nota. í
mörgum kiljunum voru tekin til
meðhöndlunar vandamál líðandi
stundar frá kristilegu sjónar-
horni, vandamál ofdrykkju, vandi
hjónaskilnaðar bæði fyrir hjónin
Jóhanna Sigþórsdóttir
og börnin þeirra, vandi fatlaðra,
afstaðan til dauðans og svo mætti
lengi telja. Form og efnistök
þessara bóka og margra annarra
þarna á sýningunni mega koma
að góðu haldi hér.
Það vakti líka athygli mína
hvað fjölþjóðlegar myndabækur
fyrir börn yfirgnæfa útgáfu á
barnabókum, sem eru samdar og
prentaðar í heimalöndunum.
Hluti þátttakenda.
Starf aldraðra í Neskirkju
Þaó var ferskur andblær sem
streymdi móti greinarhöfundi er
hann leit inn í safnaöarheimili
Neskirkju hinn fyrsta vetrardag.
Þar voru saman komnir milli 60 og
70 aldraóir borgarbúar og sungu
gömlu, góóu ættjarðarljóóin af
sannri innlifun.
Þetta er ein af samverustund-
unum fyrir aldraða, sem haldnar
eru í Neskirkju hvern laugardag
klukkan 15.00—17.00. Flestir
þátttakenda eru úr Nessókn, en
margir koma lengra að og það er
sammerkt með þeim öllum að
þeir hlakka allir til þessara
funda, þar sem þeir blanda geði
saman og kynnast. Er það ekki
einmitt samneyti við aðra sem
svo margir þrá er ella sætu ein-
mana heima? — Að sögn sr.
Franks M Ilalldórssonar sókn-
arprests í Neskirkju gera þessar
samverustundir ævikvöldið til-
breytingarríkara og léttara.
Dagskrá samverusthndanna er
vönduð, en þar skiptast á upp-
lestrar úr ritverkum og Ijóðum,
söngur og myndasýningar. Öðru
hverju er spilað bingó eða á spil.
Skoðunarferðir í stofnanir og
fyrirtæki hafa mælst vel fyrir,
enda er aldraða fólkið áhugasamt
um það sem er að gerast í kring-
um það.
Á sumrin er annar háttur haf-
ður á starfinu. I stað vikulegra
samvera hafa verið farnar
skemmtiferðir, nú síðast í sumar
til Akureyrar og Mývatns. Ferðir
þessar eru mjög vinsælar og hafa
verið vel sóttar.
Meðal þess sem tilheyrir starfi
aldraðra í Neskirkju má nefna
hand- og fótsnyrtingu, hár-
greiðsiu og klippingu. Síðast en
ekki síst má nefna það sem ekki
er í hávegum haft, en það er að-
hlynning og heimsóknir safnað-
arfólks til handa þeim sem ekki
ganga heilir til skógar. Slík þjón-
usta við náungann verður senni-
lega seint metin sem skyldi.
Af nýjungum í safnaðarstarf-
inu er helst að telja stofnun kórs
aldraóra. Ætlunin er að kór sá
„troði upp“ á samverustundunum
og ef vel tekst til, einnig í mess-
Af kóræfingu.
um. Megin markmiðið er að gefa
fólki kost á að gleðjast yfir því að
syngja saman og stefna með því
að einhverju ákveönu. Umsjón
með þessu kórstarfi hafa hin sí-
unga Hrefna Tynes og Reynir
Jónasson organisti kirkjunnar.
Það er liðið að lokum samveru-
stundarinnar. Presturinn les úr
ritningunni og flytur stutta hug-
vekju. Endað er með bæn. Orðin
úr 19. sálmi Davíðs óma enn:
„O, að orAin af munni mínum yrAu þér
þóknanleg
og hugsanir hjarta míns ka-mu fram fyrir
auglit þitt,
þú Drottinn, helluhjarg mitt og frelsari!"
Þegar menn tygja sig til brott-
farar eru tveir þátttakenda tekn-
ir tali.
Guójón Björnsson er 76 ára
Snæfellingur, frá Álftavatni í
Staðarsveit. Sagði hann þessar
samverustundir í Neskirkju
einkar ánægjulegar og vildi ekki
fyrir nokkurn mun láta þær fram
hjá sér fara. Þætti honum fjöl-
breytni þeirra við hæfi og líkaði
ágætlega að koma þar og hitta
fyrir kunningja sína. Sagðist
hann og sækja messur að stað-
aldri. Reyndar er Guðjón ekki
ókunnugur safnaðarstarfi, því
sjálfur sat hann fyrr á árum í
safnaðarnefnd í heimasveit sinni.
I sama streng og Guðjón tók
Soffía Vagnsdóttir frá Hesteyri við
ísafjarðardjúp. Hún hefur sótt
samverustundirnar allt frá því
þær hófust 1979 og finnst þær
alitaf jafn skemmtilegar. Vel
finnst henni að öllu staðið — líka
þessum gómsætu veitingum í
kaffihléinu og hvetur hún fólk
eindregið til að koma og vera með
í þessu starfi fyrir aldraða í Nes-
sókn.
Soffía VagnsdóUir
Guójón Björnsson
21. sunnudagur eftir
þrenningarhátíð. Jóh. 4:46—53
HANN
TÓK TRÚ!
Guóspjall dagsins fjallar ura traust til Jesú.
Konungsraaóurinn hafði áreiðanlega kynnst Jesú áður, séð hann
framkvæma kraftaverk eða heyrt af honum látið og trúað þvi. Annars
hefði honum varla dottið i hug að leita til Jesú i aðsteðjandi vanda,
allra sist að koma nokkra vegalengd til Jesú. í einlægu trausti bað
hann Jesúm að koma mað sér og vinna kraftaverkið. E.t.v. virðist
okkur svar Jesú allt að því hranalegt er hann segir: „Þér trúið ekki,
nema þér sjáið tákn og stórmerki.“ Samt felst í þeim mikill sannleik-
ur — er það ekki oft einmitt svo, að við viljum helst ekki trúa nema
við getum þreifað á?
Konungsmaðurinn treysti Jesú og ítrekaöi bæn sína. Jesús fór ekki
með honum, eins og hann bað um, heldur mætli: „Far þú, sonur þinn
lifir." Hvernig gat konungsmaðurinn treyst þessu? Hann hafði alls
ekkert i höndunum — Jesús hafði svarað bæn hans á annan veg en
um var beðið. En orð Jesú nægðu konungsmanninum. Hann þurfti
enga áþreifanlegri sönnun en þá, að heyra og sjá Jesúm mæla þessi
orð. Það þarf trú, traust, til að sjá bænheyrslu Drottins þegar hann i
umhyggju sinni svarar okkur með þvi að gefa jafnvel meira en það,
sem við kunnum að biðja um. Það þarf trúarhlýðni til að mögla ekki
gegn Drottni, heldur fara að orðum hans, sem þó leiða til hins besta.
Á heimleiðinni hitti konungsmaðurinn þjóna sina er sögðu honum
að sonur hans væri að ná sér. Hann hafði einmitt farið að finna til
bata um það leyti, sem Jesús hafði sagt hann lifa. Hvílík tilviljun
hefðu eflaust sumir hugsað. En konungsmaðurinn sá í þessum atburði
kraftaverk Drottins — fyrir honum var augljóst, að Jesús var að baki
lækningu sonarins. Kraftaverkið haföi þannig staðfest upphaflegt
traust hans til Jesú, og hann tók trú ásamt sínu fólki.
Það er alveg áreiðanlegt, að einhverjir viðstaddir tóku ekki trú á
Jesúm. Hefðu þeir ekki traust á honum, var lækningin ekki krafta-
verk hans. Þannig er það ævinlega. Við sjáum Guð að starfi þegar við
lifum i trausti til hans, en kraftaverkin ein geta aldrei gefið okkur
endanlega sannfæringu þess, að um starf Guðs sé að ræða.
Þess vegna er fyrst og síðast spurt um traust okkar á Jesú.
A DROmiWH
UMSJON:
Séra Auður Eir Vilhjálmsdóttir
Gunnar Haukur InKÍmundarson
Séra Ólafur Jóhannsson