Morgunblaðið - 04.11.1983, Blaðsíða 22

70
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 4. NÓVEMBER 1983
„Getckrðu ekcki rziulczb citthJab
ítsemnii
1-3S
ást er ...
að drekka
morgunkaffið
saman í rúminu.
Þú hlýtur að skilja að ég verð
að kunna þetta áður en ég faeði!
HÖGNI HREKKVISI
„ SÍPAN HVENÆ-R FÓRSTU AP DINGLA SKOTTl'NU Y"
Farstöðvar á Islandi eru
fyrst og fremst öryggistæki
— og hafa margsannað gildi sitt á sjó og landi
ÁJS.Þ. skrifar:
„Velvakandi.
Undanfarnar vikur og mánuði
hefur átt sér stað í blöðum nokkur
umræða um svokallaðar farstöðv-
ar. Hafa þessi skrif einkennst af
öfund og illgirni í garð Félags far-
stöðvaeigenda á Islandi svo og
órökstuddri gagnrýni á ríkjandi
rásaskipulg, sem Samgönguráðu-
neytið auglýsti sl. í vetur og í gildi
er. Það er ljóst, að margítrekaðar
rangfærslur á opinberum vett-
vangi, svo sem sjá hefur mátt í
Dagblaðinu, eru varhugaverðar
þeim sem ekki þekkja til mála. Því
vil ég sem farstöðvaeigandi i 12 ár,
alla tíð utan farstöðvafélags af
persónulegum ástæðum, en
áhugamaður um fjarskipti al-
mennt sérð, og eftir að hafa fylgst
með þróun þessara mála hér og
erlendis í rúman áratug, setja á
blað nokkrar staðreyndir fólki til
glöggvunar og íslenskum far-
stöðvaeigendum til umhugsunar.
Upphafið
tæki að flytjast til landsins, not-
endur voru fáir og tækin sem seld
voru voru ákaflega takmörkuð svo
sem að sendiafli, sem aðeins var
0,5W eða minna og rásafjöldi 1—2.
Einnig voru tækin ilía byggð
þannig, að mikið var um óæskilega
útgeislun og tíðnióstöðugleika sem
oft leiddi til truflana á öðrum
sviðum. Þessir vankantar leiddu
til þess að CB-talstöðvar komust á
svartan lista hjá ráðamönnum
fjarskiptamála sem töldu að
þarna væru á ferðinni ódýr leik-
föng og truflanavaldur. Við, sem
keyptum þessi tæk: í öndverðu,
komumst hins vegar fljótt að raun
um að hafa mátti mikið gagn af
þessari gerð talstöðva og jafn-
framt, að þær gátu verið ákaflega
mikið öryggistæki þó svo þær
væru ekki viðurkenndar sem slík-
ar. Öll viðleitni í þá átt að fá flutt-
ar inn betri og fullkomnari stöðv-
ar af þessari gerð bar engan
árangur og jafnvel var hótað að
banna þetta tíðnisvið hér á landi.
Þá gerist það, að stofnað er
áhugamannafélag hér í Reykjavík
um útbreiðslu og notkun svona
tækja bæði faglega og almenns
eðlis. Er skemmst frá því að segja
að þetta félag hóf þegar að sækja
á brattann um rýmkun á þeim
reglum sem þá giltu um tækni og
notkun þeirra. Á þessum árum var
bannað að hafa loftnet á heima-
húsum, bannað var að hafa tal-
stöðvar innan dyra, bannað var að
nota sendiafl yfir 0,5W, bannað
hafa til umráða fleiri rásir en
tvær, bannað var að tala nema
ákveðna vegalengd, þó stöðvarnar
kynnu að draga mun lengra, bann-
að var að hafa svona tæki í bátum
yfir vissri stærð, bókstaflega allt
var bannað utan það, að hafa
tveggja rása stöð með 0,5W sendi-
afli í bíl.
Félag það sem áður var getið
stækkaði ört og teygði brátt anga
sína um landið allt. Þá þótti
sjálfsagt að allir sameinuðust í
einu öflugu félagi sem væri ein-
hvers megnugt. Jafnframt hinum
öra vexti hóf félagið baráttu, svo
sem áður sagði, í því skyni að
brjóta niður hin og þessi boð og
bönn og hafði erindi sem erfiði, þó
oft þætti sem kyrrstaða væri. Og
við sem stóðum utan þessa félags,
á hinum svokölluðu almennu rás-
um, nutum góðs af starfi þessara
manna ekkert síður en félags-
mennirnir sjálfir. Brátt fór að
sjást árangur af starfi þessara
brautrj'ðjenda, heimastöðvar voru
leyfðar, rásum smáfjölgaði og það
þóttu góð tíðindi þegar hægt var
að eignast talstöð með sex rásum
og síðar tólf og nú síðast höfum
við íslendingar fyrstir Evrópu-
þjóða innleitt 40 rása stöðvar með
fullu sendiafli. Allt þetta mátt þú,
farstöðvaeigandi góður, þakka ára-
löngu starfi Félags farstöðvaeigenda
á íslandi, sem kennir sig við bók-
stafina FR og þeim mönnum og
konum, sem unnið hafa að þessum
málum á vegum félagsins á liðn-
um árum. Þá skal ekki gleymt
þeirri skipulögðu notkun sem fé-
lag þetta hefur á komið og þeirri
hefð sem orðin er á með notkun
ákveðinnar kallrásar og samtala-
rása. Þetta skipulag, sem þúsundir
manna hér á landi hafa tileinkað
sér, skipar íslandi í sérflokk meðal
þeirra þjóða sem nota þetta tíðni-
svið. Þetta skipulag hefur þessi
FR-félagsskapur fært Pósti og
síma upp í hendurnar þeim að
kostnaðarlausu. Hvort þeir kunna
að meta greiðviknina skal ósagt
látið.
Rásaskipulagið
Reynt hefur verið að láta líta
svo út að óánægja ríki með rása-
skipan þá sem í gildi er á
CB-bandinu og því verið haldið
fram, að það væri ekki fyrir alla.
Þarna er farið með staðlausa stafi.
í raun og veru ríkir ánægja með
rásaskipunina, hún er sanngjörn
og leysir þarfir allra notenda
furðuvel. Sá sem hvað mest hefur
skrifað í Dagblaðið undir hinum
og þessum nafnnúmerum, gegn
rásaskipulaginu, heldur því fram í
barnaskap sínum, að fólk öðlist
með kaupum sínum á CB-stöð rétt
til að nota allar rásir jafnt. Svo er
þó alls ekki. Þegar keypt er far-
stöð, 40 rása, þá fær kaupandinn
hana í hendur með öllum rásum
auðvitað, en með þeim takmörk-
unum sem kveðið er á um í reglu-
gerð um notkun tækjanna. Marg-
nefnt rásaskipulag er til komið
sem árangur af sameiginlegum
tillögum Almannavarna ríkisins,
Slysavarnafélags íslands, Ör-
yrkjabandalagsins, Félags ísl. bif-
reiðaeiganda og Félags farstöðva-
eigenda.
Þarna tóku höndum saman
ábyrgir aðilar, sem vildu tryggja
það, að farstöðin yrði eins mikið
öryggistæki og mögulegt væri, en
yrði ekki skipulagsleysi og glund-
roða að bráð. Stærsta notanda tíð-
nisviðsins, sem er Fél. farstöðva-
eigenda, með um átta þúsund
manns innan vébanda sinna, er út-
hlutað 12 rásum, þá koma svokall-
aðar almennar rásir, þær eru alls
10. Þá hefur Slysavarnafélagið 2
rásir, FÍB 2, bæjarstofnanir og
löggæsla sína hvor, Öryrkja-
bandalagið 2, smábátaeigendur 3,
atvinnurekstur 3. Þarna sýnist
mér að hafi tekist vel til og verið
séð fyrir þörfum allra. Rásir sem
almenningur getur notað að vild
sinni eru eins og áður sagði 10 og
þar að auki eru 12 rásir fyrir þá
sem kjósa að vera innan Félags
farstöðvaeigenda og veit ég ekki
betur en að allir séu velkomnir í
það félag. Ég fæ því ekki betur séð
en að þarna hafi verið séð fyrir
þörfum almennings á bærilegan
hátt.
Þær rásir, sem ótaldar eru, eru
fyrir sérstaka notkun, svo sem
fjarstýringar. Það má ljóst vera
að skipulags er þörf á þessu tíðni-
sviði sem öðrum. Ef nokkurt tíðni-
svið kallar á skipulag, þá er það
CB-bandið, eðlis síns vegna. Eftir
að hafa dvalið í Bandaríkjunum á
þriðja ár og margoft um skemmri
tíma í Noregi og Danmörku er mér
ljóst hvílíkt öngþveiti ríkir þar í
þessum málum. I þessum löndum
eru þúsundir smáklúbba þar sem
bitist er um hverja rás og allt án
nokkurs skipulags, ólíkt þvf sem
hér á landi er. Segi menn svo að
allt sé verst á íslandi.
Lokaorð
Fjarstöðin er fyrst og fremst ör-
yggistæki sem hefur margsannað
gildi sitt sem slík til sjós og lands.
Hún getur líka verið skemmtilegt
tómstundagaman ef rétt er á hald-
ið. Jafnframt er hún mjög gagn-
legt hjálpartæki í rekstri fyrir-
tækja og getur sparað eiganda
sínum umtalsvert fé á skömmum
tíma. En allt þetta byggist á því
að notkun tækisins sé skipulögð af
ábyrgum aðilum og að í gildi séu
ákveðnar reglur sem fara ber eft-
ir. Þeir menn, sem nú halda uppi
öfgafullum áróðri gegn þeim lög-
um sem í landinu gilda um fjar-
skipti á 27 MHZ hafa aldrei lagt
neitt af mörkum til hagsbóta fyrir
farstöðvaeigendur og munu ekki
gera. Þeir hafa setið auðum hönd-
um þegar aðrir hafa verið að
vinna fyrir þá beint og óbeint. Síð-
an fleyta þeir rjómann ofan af erf-
iði annarra og þykjast þess svo
umkomnir að gagnrýna aðra með
innantómum glamuryrðum.
Lesandi góður. Ef þú ert að
hugsa um að kaupa þér farstöð á
morgun og eins ef þú hefur þegar
eignast slíkan grip, láttu þá ekki
þessa nátthrafna, sem sofa á dag-
inn en vaka á nóttunni, blekkja
þig. Þeir vilja aðeins rífa það
niður sem upp hefur verið byggt
og efna til sundurlyndis og ill-
deilna sem lýsa best hvötum þess-
ara manna."
Um og upp úr 1970 fóru þessi