Morgunblaðið - 22.01.1984, Page 14

62
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. JANÚAR 1984
með miklum sóma í 25 ár eða til
haustsins 1981, er hann bað um
lausn frá starfi og flutti f Kópa-
voginn.
Við Ólafur hittumst fyrst í
Kennaraskólanum haustið 1934 og
lukum þaðan báðir prófi vorið
1936. Ólafur komst fljótlega í for-
ustusveit skólafélagsins og var
formaður þess síðasta vetur sinn í
skólanum. Framagosi var hann þó
enginn — þvert á móti — en það
var almenn skoðun í bekknum og
raunar skólanum í heild, að þar
færi traustur mannkostamaður,
sem væri vel til forustu fallinn. Á
þeim árum var ólafur jafnframt
þingskrifari. Skólataska hans var
ívið stærri en okkar hinna. I henni
var jafnan eitt hólf með gulum
Öryggi í stað áhættu!
?
|
<
ö
MAZDA er fyrsti japanski bíllinn, sem býður 6 ára
ryðvarnarábyrgð á íslandi. Þetta er meðal annars
mögulegt vegna þess að við framleiðslu allra MAZDA bíla
er sérstök áhersla lögð á að verja bílana ryði og tæringu.
Yfirbyggingu flestra nýrra bíla er dýft í ryðvarnarupplausn
eftir samsetningu.
En MAZDA gengur þrepi lengra: yfirbyggingin fer „höfrungasund"
gegnum ryðvarnarupplausn, þannig að upplausnin smýgur inn í öll
lokuð hólf og bita og það myndast engir „loftpokar" efst í
lokuðum hólfum, sem upplausnin nær ekki til. Eftir
þurrkun er bíllinn síðan sprautaður með mörgum
umferðum af LLPC lakki, sem er sérstaklega högg og
veðrunarþolið.
Eftir komu til íslands eru bifreiðarnar síðan endanlega ryðvarðar með
einu viðurkenndasta ryðvarnarefni, sem völ er á í dag: WAXOYL.
6 ára ryðvarnarábyrgðin er nú innifalin í verði allra nýrra MAZDA bíla og
eru kostir þessar ábyrgðar umfram aðrar ryðvarnarábyrgðir ótvíræðir,
þar sem engra kostnaðarsamra „ENDURRYÐVARNA“ er þörf á
ábyrgðartímanum, aðeins ódýrar eftirlitsskoðanir
1 sinni á ári.
MAZDA er því ávallt í fararbroddi!
maæaa
BlLABORG HF.
Smiöshöföa 23 sími 812 99
Afmæliskveðja:
Ólafur H. Kristjáns-
son fv. skólastjóri
Gamall skólabróðir minn og
vinur — Ólafur H. Kristjánsson
fyrrv. skólastjóri að Reykjum í
Hrútafirði — varð 70 ára þann 11.
desember sl. Um það leyti dvaldi
hann í London og vildi ég ekki
gera honum ónæði þá, en það var
fastur ásetningur minn að láta
hann ekki sleppa þegjandi yfir
þessi tímamót í lífi sínu. Ólafur er
hlédrægur mannkostamaður, sem
skilað hefur gagnmerku ævistarfi
með miklum sóma. Hann á enn-
fremur að baki sér margþætt fé-
lagsmálastarf. Á þeim vettvangi
hefur hann komið víða við og látið
margt gott af sér leiða.
Ólafur er Strandamaður að ætt
og uppruna. Fæddur að Þambár-
völlum í Bitru þann 11. desember
1913. Foreldrar hans voru hjónin
þar, Kristján Helgason frá Kross-
árbakka og Ásta Margrét ólafs-
dóttir frá Þórustöðum. Ólafur
stundaði nám í Reykjaskóla í
Hrútafirði veturinn 1931—’32, en
að var fyrsta starfsár skólans. Fór
ári síðar í Kennaraskóla Islands
og lauk þar námi vorið 1936. Hann
er kennari í Reykjavík næsta vet-
ur. Fer síðan til Svíþjóðar og er
þar við framhaldsnám m.a. í
íþróttum. Eftir það kennir hann í
Hrafnagilsskóla í Eyjafirði.
Haustið 1939 gerist ólafur
kennari við Héraðsskólann að
Núpi í Dýrafirði og starfar þar í
17 ár eða til 1956 að hann verður
skólastjóri við Reykjaskóla í
Hrútafirði. Því starfi gegndi hann
pappír og talsvert af hálfskrifuð-
um eða frágengnum ræðum þing-
manna. Hann var sá eini í bekkn-
um sem kunni hraðritun og þótti
okkur hinum það mikil vísindi.
Ekki varð þess vart að þingskrif-
arastarfið tefði Ólaf á nokkurn
hátt frá náminu. Hann lauk því
með miklum sóma og var jafnvíg-
ur á allar námsgreinar, einnig
íþróttir.
Ég fullyrði að það var mikið
happ fyrir Núpsskóla að fá Ólaf
þangað sem kennara 1939. Björn
Guðmundsson var þá skólastjóri á
Núpi. Hann kunni vel að meta
ólaf, sem kennara og mann.
Næstu árin á eftir hitti ég Björn
öðru hvoru og fór hann ætíð mikl-
um viðurkenningarorðum um ólaf
og fagnaði komu hans að Núpi.
Mér þótti af ýmsu ástæðum
ánægjulegt að heyra þennan vitn-
isburð — um vin minn og skóla-
bróður — en átti heldur ekki von á
öðru. Næstu árin fór svo í hönd
mikill blómatími í starfi skólans
undir stjórn sr. Eiríks J. Eiríks-
sonar, sem þar var skólastjóri í
nær 20 ár. Ólafur reyndist ekki
aðeins afbragðs kennari og stjórn-
andi, heldur og ötull félagsmála-
maður fyrir héraðið. Var sótt eftir
honum til hinna margvislegustu
félagsmálastarfa. Hann var í 12 ár
í stjórn Ungmennasambands
Vestfjarða, lengi í hreppsnefnd
Mýrahrepps, hreppstjóri Mýra-
hrepps um skeið, endurskoðandi
Sparisjóðs Mýrhreppinga
1949—’56, svo nokkuð sé nefnt.
Eftir að Ólafur var fluttur að
Reykjum í Hrútafirði var hann
einnig kvaddur til margra trúnað-
arstarfa. Formaður Ungmenna-
sambands V-Hún. í nokkur ár. í
sýslunefnd V-Hún í 20 ár, í
fræðsluráði V-Hún. um tíma,
formaður fræðsluráðs Norður-
landsumdæmis vestra 1975—1982,
og er þá margt ótalið. Sem viður-
kenningu fyrir öll þessi störf, auk
kennslu og skólamálanna, var
Ólafur sæmdur hinni íslensku
fálkaorðu 1974 og þótti engum
mikið.
Mér fannst alltaf blunda i Ólafi
draumurinn um að komast á
æskustöðvarnar og gera þar gagn.
Sumarið 1956 var laus skóla-
stjórastaðan við Reykjaskóla. Að
áeggjan margra heimamanna,
sem höfðu með málefni skólans að
gera, sótti Ólafur um starfið og
hlaut það. Þá hafði um langt skeið
oltið á ýmsu með hag skólans. Á
stríðsárunum lá starf skólans
niðri í nokkur ár og ríkti þá tals-
verð óvissa um framtíð hans.
Skólahúsið, sem byggt var i upp-
hafi, var orðið 25 ára gamalt og
nokkuð af sér gengið. Þar var
einnig verknámshús, útisundlaug
með búningsklefum og geymslu-
bygging. Þetta var ekki aðlaðandi
húsakostur.
Eftir að Ólafur tók við stjórn
skólans haustið 1956 fór allt að
færast til betri vegar. Munu allir
viðurkenna, sem til þekkja, að
þessi 25 ár — sem Ólafur stjórnaði
skólanum — hafi verið samfelld
sigurganga. En hvað hafði gerst á
Höföar til
.fólksíöllum
starfsgreinum!