Morgunblaðið - 27.07.1984, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 27. JÚLl 1984
t
Ástkær eiginkona mín, móöir, tengdamóöir og amma,
GUORÚN HELGA RÖGNVALDSDÓTTIR,
Általandi 8, Raykjavfk,
lést í Landakotsspítala miövikudaginn 25. Júli. Jaröarförin auglýst
sföar.
Gfsli Kristinn Skúlason,
Skúli Kristinn Gíslason, Kristfn G. Gunnarsdóttir
og barnabörn.
Prófessor t
lést 26. Júlf. TRAUSTI EINARSSON, Sundlaugavegi 22, Nina Þóóardóttir,
Kristfn Traustadóttir, Jón Ingimarsson,
Nína Björk Jónsdóttir, Ingimar Jónsson.
t
Eiginmaöur minn og faöir okkar,
SKARPHÉÐINN MAGNÚSSON,
Hraunbaa 92,
lést 26. júlí.
Aóalheióur Siguröardóttir,
Magnús Skarphéðinsson,
Rsynir Skarphéöinsson,
Sigrún K.J. Kundak,
Sig. Ægir Jónsson.
t
Útför
ÞURÍDAR GÍSLADÓTTUR,
Rsynihlfö,
veröur gerö frá Reykjahlíöarkirkju laugardaginn 28. júlí kl. 14.00.
Börn og tsngdabörn.
t
Eiginkona mfn,
RAGNHEIÐUR FRIDRIKSDÓTTIR,
Björk, Vsstmannasyjum,
veröur jarösett frá Landakirkju Vestmannaeyjum laugardaginn 28.
júlí kl. 14.
Haraldur Þorkslsson.
t
Unnusta mfn og systir okkar,
ÞÓRA HARALDSDÓTTIR,
Hsllisbraut 30, Reykhólum,
sem lést 20. júlí, veröur jarösungin frá Dómkirkjunni, föstudaginn
27. júlí kl. 10.30.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á Krabbameinsfélag is-
lands Guömundur Hjartarson,
Sigurdís Haraldsdóttir, Lára Haraldsdóttir,
Ása Haraldsdóttir, Siguröur Haraldsson,
Sigurbjörn Haraldsson, Elsa Haraldsdóttir,
Guólaug Haraldsdóttir, Guörún Haraldsdóttir,
Ágúst Haraldsson.
t
Þökkum vináttu og hlýhug vlö andlát og útför móöur okkar,
tengdamóöur og ömmu,
HILDAR GESTSDÓTTUR,
Vfk.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Hólmavíkursjúkrahúss fyrir góöa
umönnum.
Guöbrandur Loftsson, Frisdel H. Jónsson,
Torfi Loftsson,
Sigvaldi Loftsson, Ágústfna Hjörleifsdóttir,
Þorvaldur Loftsson, Svanfríóur Valdimarsdóttir,
Loftur Loftsson, Guöbjörg Jónsdóttir,
Sóley Loftsdóttir, Bjarni Guömundsson,
Kristfn Árnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Öllum þeim fjölda vina og ættingja, sem og vandalausra, er auö-
sýndu okkur samúö og vinarhug vegna andláts og útfarar hjart-
kæra drengsins okkar
FRIÐÞJÓFS INGA SVERRISSONAR
þökkum viö af öllu hjarta. Sérstakar þakkir skulu færöa; Borgar-
stjórn og Æskulýösráöi, sem vottuöu minningu drengsins okkar
einstakan heiöur og viröingu.
Blessun fylgi ykkur öllum.
Elísabst Ingvarsdóttir, Sverrir Friöþjófsson,
Ingvar Svsrrisson og Sverrir Þór Sverrisson.
Þóra Haralds-
dóttir - Mimdng
Fædd 18. janúar 1939
Dáin 21. júlí 1984
I dag er borin til hinstu hvíldar
fyrrum góður og gegn samstarfs-
maður. Þegar litið er yfir farinn
veg minnumst við með þakklæti
þess dags er Þóra réðst til okkar í
Vogue, þá 19 ára gömul, það var í
marz 1958 og starfaði hún óslitið
með okkur í 23 ár, þar af verzlun-
arstjóri í 18 ár.
Fátt er fyrirtæki meira happ en
að til þess ráðist gott fólk og sann-
arlega var Þóra ein af okkar
traustustu starfsstúlkum.
í viðmóti var hún glaðleg og
hispurslaus, hjálpsöm og sam-
viskusöm eins og best var á kosið.
Hún var sérstaklega vel liðin af
samstarfsfólki sínu og bast mörg-
um okkar sterkum vináttubönd-
um.
Þóra Haraldsdóttir fæddist í
Reykjavík 18. janúar 1939, foreldr-
ar hennar voru hjónin Herbjörg
Andrésdóttir og Haraldur Jóns-
son, ættuð af Vestfjörðum. Hún
ólst upp í hópi 12 systkina og má
geta nærri að þar hefir reynt á
samstöðu og tillitssemi enda
leyndi sér ekki hve umhyggja
hennar var mikil fyrir systkinum
sinum og börnum þeirra.
Fyrir rúmum þrem árum stofn-
aði hún ásamt manni sínum, Guð-
mundi Hjartarsyni, heimili vestur
í Reykhólasveit, og er sárt til þess
að hugsa að þau skyldu ekki fá að
njóta samvista lengur.
Og nú á kveðjustund er hugur
okkar fullur þakklætis til Þóru
fyrir órofa tryggð og vináttu.
Manni hennar og fjölskyldu
allri sendum við okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Hólmfríður Eyjólfsdóttir og börn.
I dag verður jarðsett frá Dóm-
kirkjunni í Reykjavík vinkona
okkar og jafnaldra, Þóra Har-
aldsdóttir.
Fregnin um andlát hennar fór
sem napur vindur um okkur, þó
svo að engum dyldist að hverju
stefndi.
Þóra var dóttir hjónanna
Herbjargar Andrésdóttur og Har-
aldar Jónssonar, fædd í Reykjavlk
18. janúar 1939. Hún ólst upp f
stórum systkinahópi, þau systkin
urðu alls 12, þar af eru nú tveir
bræður látnir. Sem barn að aldri
dvaldist Þóra mikið að Þórustöð-
um í Gufudalshreppi hjá skyld-
fólki sínu og síðar f Djúpadal i
sömu sveit. Unni hún þessum stöð-
um mjög.
Kynni okkar hófust þegar versl-
unin Vogue flutti í Glæsibæ
sumarið 1976 þar sem Þóra var
verslunarstjóri. Fljótlega komu í
ljós mörg sameiginleg áhugamál
og þessi kynni urðu að góðri vin-
áttu sem entist æ síðan. Þóra var
einstaklega vel gerð, kát og hress,
góður vinur vina sinna og hlátur
hennar smitaði frá sér þannig að
manni fannst alltaf bjart f kring
um hana. Hún hugsaði mikið um
systkini sín og ekki var það ósjald-
an að hún saumaði jólafötin á
frændur sína og frænkur, sem öll-
um þótti einstaklega vænt um
hana.
Við áttum margar góðar sam-
verustundir sem koma upp f hug-
ann nú að leiðarlokum. Eitt sinn
brugðum við okkur til Lundúna til
þess að skoða heimsborgina. Þar
erum við staddar á útimarkaði og
kaupum okkur rúskinnsjakka f
góðviðrinu. Það var eitthvað svo
heillandi við allt það framandi
sem við sáum og heyrðum. Þarna
var fólk frá öllum heimsálfum og
ýmiss konar varningur á boðstól-
um sem við höfðum ekki áður séð.
Við gleymdum okkur alveg og fór-
um alltaf lengra og lengra og viss-
um ekki fyrr en við vorum komnar
þar sem enga sálu var að sjá, það
sást inn f auðar götur og ekki
hægt að spyrja til vegar. Þá hló
Þóra og sagði: „Við hljótum fyrr
eða síðar að sjá Tower eða ein-
hverja fræga byggingu sem við
getum áttað okkur á.“ Og mikið
rétt — eftir góðan göngutúr kom-
um við að sjálfri St. Pauls-kirkj-
unni og var okkur þá borgið. Skoð-
uðum við hana fullar lotningar og
fórum síðan heim á hótel og þótti
okkur þetta góður dagur.
Þóra hætti störfum í Vogue í
Glæsibæ vorið 1981 og flutti vest-
ur að Reykhólum á Barðaströnd
til unnusta síns, Guðmundar
Hjartarsonar, og áttu þau góð ár
saman.
Tveimur árum síðar dró ský
fyrir sólu er hún kenndi lasleika
sem leiddi til uppskurðar. Hún yf-
irvann fljótlega þá erfiðleika sem
af honum leiddu með sínu já-
kvæða hugarfari og áður en mán-
uður var liðinn frá uppskurðinum
Eggertína Magnúsdótt-
ir Smith — Minning
Fædd 15. mars 1905
Dáin 20. júlí 1984
Tengdamóðir mín, Eggertína
Smith, sem af vinum og ættingj-
um var alltaf kölluð Alla, fæddist
á Flankastöðum f Miðneshreppi
15. mars 1905, dóttir hjónanna
Theódóru Magnúsdóttur, ættaðri
frá Stokkseyri, og Magnúsar Jóns-
sonar, útvegsbónda, ættuðum frá
Skaftafellssýslu. Hún missti föður
sinn þegar hún var eins árs í sjó-
slysi og brá þá Theódóra móðir
hennar búi og fluttist með börn
sfn fimm til Keflavíkur. Af systk-
inum Eggertinu er aðeins Ingi-
björg á lífi, búsett hér í borg.
Sýndi Theódóra mikinn dugnað
við að koma börnum sfnum upp og
fór Eggertína, sem var yngst, mik-
ið með móður sinni í fiskvinnu til
ýmissa staða til að afla heimilinu
tekna og sagði hún okkur oft sögur
frá þeim tfmum, sem okkur yngra
fólki þykir næstum ótrúlegar.
Þótti þá sjálfsagt að fara fótgang-
andi milli Keflavíkur og Reykja-
víkur. Þessi ungdómsár höfðu
greinilega mótað hana mikið.
Árið 1924 verða þáttaskil og þá
flyst hún til Reykjavíkur og giftist
óskari Smith, pípulagningameist-
ara. Þau eignuðust þrjú börn,
Magnús, Theódóru og Karólínu, öll
búsett hér í borg. Einnig ólu þau
upp dótturson sinn. óskar lést 27.
desember 1977.
var hún komin vestur og staðráðin
í að yfirvinna þennan sjúkdóm.
Svo núna í júníbyrjun, þegar hún
fór í rannsókn kom í ljós að lækn-
isaðgerðar var þörf enn á ný sem
eftir stutta Iegu leiddi að enda-
lokum. Enn var hún hörð og
ákveðin í að sigrast á sjúkdómn-
um og sagðist ætla að leysa af í
Kaupfélaginu í sumar og trúði
ekki nema því besta — í það
minnsta þar til annað kæmi í ljós.
— Lengi hafði það verið draumur
Þóru að eignast góðan reiðskjóta
og varð sá draumur hennar að
veruleika í fyrrasumar þegar hún
eignaðist bleikan hest sem lftt var
taminn. Hlakkaði hún mikið til
þess að temja Bleik sinn. — Rétt
áður en hún kom suður hafði hún
gengið til fjalla til þess að gæta að
berjum og sagði hún að grænjaxl-
arnir hefðu verið alveg sérstak-
lega fallegir, stórir og þroskaðir,
hún hefði sjaldan séð annað eins
og núna. „Það verður gaman að
fara í ber með ykkur í haust,"
sagði hún.
Hún Þóra okkar temur ekki
hestinn sinn, leysir ekki af f Kaup-
félaginu, fer ekki í berjaferð með
okkur meir eða annað sem hugur
hennar stóð til. Það gerir hún von-
andi annars staðar. Við hugsum
með þakklæti fyrir þá gæfu að
hafa fengið að kynnast henni og
eiga hana að vini. Viljum við einn-
ig koma á framfæri kveðju frá
Guðríði Ólafsdóttur, vinkonu
hennar, sem ekki getur verið
viðstödd jarðarför hennar f dag.
Við vottum Guðmundi, systkin-
um og öðrum ættingjum dýpstu
samúð.
Þó að leiðin virðist vönd
vertu ekki hryggur.
Það er eins og hulin hönd
hjálpi er mest á liggur.
Edda Aspelund
og Lea Þórarinsdóttir.
Er ég kynntist þeim hjónum og
fluttist í sama hús, fannst mér
mjög sterkt samband á milli
þeirra og reyndust þau mér bestu
tengdaforeldrar og ef við hjónin
skruppum bæjarleið, var ekkert
sjálfsagðara en taka dóttursynina
í sína arma.
Eggertína var mjög frfð og fín-
leg kona, með afbrigðum barngóð
og með mikið fegurðarskyn. Var
þá sama hvort setið var við út-
saum eða fengist við blómarækt
og eitt áhugamálið var dagleg ferð
f sundlaugarnar, þar sem hún átti
marga vini.
Sl. tvö ár átti Eggertfna við erf-
iðan sjúkdóm að strfða, sem hún
gekk í gegnum með hetjudáð. Nú
er hún laus við þjáningar og flogin
til fegurri heima. Bestu þakkir
fyrir samfylgdina.
+
Innilegar þakklr fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og
útför eiginmanns míns, fööur, tengdafööur, afa og langafa,
JÓNS SIGURÐSSONAR,
Borgarhóli.
Sigríöur Stefénadóttir,
Stafán Þór Jónason, Auður Hauksdóttir,
Arnheiöur Jónsdóttir, Freyr Ófeigsson,
Sigmar Kristinn Jónsson,
Jón Eyþór Jónsson,
Þorgeröur Jónsdóttir,
Þóra Hildur Jónsdóttir, Þorsteinn Vilhelmsson,
barnabðrn og barnabarnabörn.