Morgunblaðið - 03.08.1985, Síða 5

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 3. ÁGÚST1985
B 5
„Harðfískurinn eins
og heitar Iummur“
— segir Sif í Hverfiskjötbúðinni
„Maturinn er eitt af því sem við leggjum sérstaka áherslu á. Öll þessi vara er
til hér allt árið. Það má því segja að það sé Þorri allt árið hjá okkur,“ sagði Sif
Ægisdóttir, verslunarstjóri í afleysingura í Hverfiskjötbúðinni við Hverfisgötu.
„Ég er búin að vinna hér meira og til að kaupa sér eitthvað til að
minna í 11 ár, er tvítug nú. Ég byrj- narta í í staðinn fyrir Prince Polo.
aði 9 ára að setja í poka á föstudög-
um, en pabbi á þessa búð,“ sagði Sif.
„Ég hef eiginlega alist upp hér og
það sem ég hef unnið hef ég mest-
megnis unnið hér i búðinni. Þegar
ég var lítil ætlaði ég að taka við
búðinni, þegar ég yrði stór, en nú er
það ekki lengur draumastarfið mitt.
Það eru listir, skúlptúr; ég stefni á
að fara í myndlistarnám.
Óbarði harðfiskurinn er frá
Hnífsdal, þurrkaður úti. Svo erum
við með bitafisk, sem er talinn vera
einn sá besti sem völ er á og barði
harðfiskurinn er úr ýmsum áttum,
Þorlákshöfn, Hornafirði og að vest-
an. Hann er inniþurrkaður. Þá er-
um við einnig með ýsu- og þorsk-
hausa, en alls erum við með 11—12
tegundir af harðfiski, plús þorsk í
bitum og hausana.
Það má segja að það sé stöðug
sala í harðfiski og ugglaust eru
margir sem borða harðfisk daglega.
Hann er einnig mikið keyptur til
þess að senda til útlanda og svo
slæðist alltaf eitthvað inn af fólki
Það er töluvert um að fastir við-
skiptavinir komi víða að úr borg-
inni til að kaupa m.a. haröfisk,
saltkjöt, hákarl og fleira af þessum
rótgrónu vörum sem við höfum á
boðstólum. Fólk kemur t.d. langt að
til þess að fá þessar sérstöku vörur
sem við erum kannski þekkt fyrir.
Visst fólk kemur á ákveðnum dög-
um til að kaupa sér harðfisk. Þetta
er ákveðinn munaður sem sumir
leyfa sér reglulega. Við höfum
verslað með þennan barða harðfisk
að vestan frá því ég man eftir mér.
Líklega hefur pabbi verið heppinn
með verkanda því þessi vara rennur
alltaf út eins og heitar lummur og
fæstir setja verðið fyrir sig, þótt
þetta sé frekar dýr vara.
- á.j.
Ijógmyndir/Ánii Johnsen
Sif rid harðfiskinn góða. Innfellda myndin: Fastur viðskipta-
rinur í harðfiskinum, Gilbert Skarphéðinsson, kannar ýsuna,
en hann krað harðfískinn rera eina sælgætið sem hann borð-
aði.
„Kaupféiagið
heldur niðri iaunum
í Borgarnesi“
— segir Inga Björk Halldórsdóttir
í Nesbæ
í verzlun Jóns og Stefáns Nesbæ
í Borgarnesi, sem er stór og mikil
kjörbúð, rekin af einkaaðilum, er
Inga Björk Halldórsdóttir.
„Ég hef starfað hér síðan árið
1976 og fylgdi með búðinni þegar
núverandi eigendur keyptu hana.
Það er mjög skemmtilegt að
vinna hér. Maður kynnist mörgu
fólki, bæði héðan úr Borgarnesi
og svo úr sveitunum í kring. Á
sumrin kemur líka talsvert af
ferðamönnum og það hefur auk-
izt til mikilla muna síðan við
fengum brúna. Það hefur fjölgað
mjög íbúum í Borgarnesi frá því
að ég man fyrst eftir og það er
ekki svo ýkja langt síðan maður
þekkti svo að segja hvern mann
sem kom í búðina, en svo er ekki
lengur. „Nei, ég held ég mundi
ekki kæra mig um að skipta um
starf. Ég hef verið við afgreiðslu
frá þvi að ég var unglingur og
kann því aiveg ágætlega. Ég var í
kaupfélaginu áður en ég fór að
vinna hér í Nesbæ og það verður
að segjast eins og er að hér er
vinnuaðstaðan betri, auk þess
sem launin eru betri. í þessu
hlutastarfi kemst ég upp í 17—18
þúsund krónur á mánuði, sem er
gott miðað við það sem borgað er
í kaupfélaginu, en því miður
verður það að segjast eins og er
að kaupfélagið hefur haldið niðri
launum hér í Borgarnesi. Það er
ekki víst að utanaðkomandi geri
sér grein fyrir því hversu mikil
áhrif kaupfélagið hefur á svona
stað. Það býr við allt aðra að-
stöðu og getur haft þau áhrif sem
það
vill. Sem dæmi um aðstöðumun-
inn má nefna að kaupfélagið hef-
ur sína sveitaverzlun hvað sem á
dynur en verzlun í eigu einkaað-
ila á allt sitt. undir því að þjón-
usta og verðlag laði viðskiptavin-
ina aö. En varðandi Nesbæ er
ekki ástæða til annars en bjart-
sýni. Verzlun hefur aukizt mjög
hér á siðari árum og búðin hefur
stækkað um helming síðan ég fór
að starfa hér,“ sagði Inga Björk
Halldórsdóttir.
Á.R.
Hafdís Þorsteinsdóttir
Betra en einangrunin á Borðeyri
— segir Hafdís Þorsteinsdóttir á Brú
„Ég er búsett á Borðeyri og er
húsmóðir. Auk þess að annast
heimilið var ég með tvö börn í
pössun í vetur og það er því
kærkomin tilbreyting að komast
frá heimilinu og vera innan um
fólk hér á Brú í sumar," sagði
Hafdís Þorsteinsdóttir. „En
kaupið er lágt. Með mikilli vinnu
á ég að geta náð hér 23 þúsund
krónum á mánuði. Samt er það
meira en ég hafði fyrir barna-
gæzluna og þótt hér sé mikið aö
gera og vinnan sé stundum
þreytandi þá kann ég betur við
þetta starf en það að vera heima
yfir börnum á Borðeyri. Þar er
ekkert um að vera. Þar eru örfá
hús og eftir því fátt fólk sem
maður sér. Einangrunin á illa
við mig og því er ég fegin að vera
hér í sumar. Ég var smátíma í
fyrrasumar en er hér í fullu
starfi núna,“ sagði Hafdís Þor-
steinsdóttir.
Á.R.
„Útlendingarnir eru prúðir en
ísiendingar segja sína meiningu“
— segir Birna Vilhjálmsdóttir verzlunarstjóri á Brú
VEITINGASKÁLINN Brú í HrúU-
firði rekur Kaupfélag Hrútfiróinga
en skálinn er einungis opinn að
sumarlagi. Þar er seldur matur,
auk sælgætis, tóbaks og benzíns,
en verzlunarstjóri er Birna Vil-
hjálmsdóttir.
„Þetta er annað sumarið sem
ég er verzlunarstjóri hér, en áð-
ur hafði ég verið hér sem
starfsstúlka í nokkur sumur. Við
erum fimmtán sem hér störfum,
allt stúlkur nema einn karlmað-
ur en hann sér um að fjarlægja
það rusl sem til fellur. Þetta er
sumarstarf sem ég kann ágæt-
lega við en á vetrum er ég í há-
skólanum og er að lesa uppeldis-
fræði. Ég er héðan úr byggðar-
laginu, frá Kollsá, og það er
ágætt að vera í sínum heimahög-
um hluta ársins."
„Hvernig fólk er það sem
hingað kemur?“
„Áð langmestu leyti eru það
ferðamenn, þ.e. fólk sem á íeið
hér um og heldur síðan ferð
sinni áfram, svo maður kynnist
því nú lítið. Hingað koma líka
bílstjórar á flutningabílum og
það er frekar að maður kynnist
þeim því þeir koma við nokkrum
sinnum í viku hverri. Flestir
ferðamenn eru fjölskyldufólk en
þó gizka ég á að um þriðjungur-
inn séu útlendingar. Þetta eru
yfirleitt náttúruunnendur sem
hafa mestan áhuga á að skoða
landið og sjá sem mest af því.
Þetta er yfirleitt mjög viðkur.n-
anlegt fólk og þakklátt og það
fer ekki eftir þjóðerninu hvernig
það kemur fram. Ég hef ekki
orðið þess vör að fólk frá
ákveðnum löndum sé frekt eða
ágengt eins og stundum heyrist.
Það held ég sé á misskilningi
byggt, en auðvitað eru einstakí-
ingarnir misjafnir. Útlendingar
eru að heita má undantekn-
ingarlaust prúðir og elskulegir
viðskiptavinir, en fslendingarnir
eru öðruvísi. Þeir fara ekki í
launkofa með vilja sinn og segja
sína meiningu."
„Hvað gerir fólkið sem hér
starfar á veturna?"
„Flest starfsfólkið er skólafólk
sem vinnur bara á sumrin en í
hópnum eru líka fimm húsmæð-
ur héðan úr nágrenninu og þær
eru þá mest heima við á vet-
urna.“
„Hvað um laun og kjör?“
„Hér er unnið á vöktum og það
er mikil vinna, sérstaklega þegar
umferðin er sem mest. Hún
eykst til mikilla muna þegar
kemur fram yfir miðjan júní en
síðan dregur úr henni strax eftir
verzlunarmannahelgina. Stúlk-
urnar sem vinna á vöktum fá
greitt eftir þeim taxta sem í gildi
er en mitt starf er með öðrum
hætti. Ég hef ekki ákveðinn
vinnutíma en er hér samfellt og
hef umsjón með því sem fram
fer. Þetta er mikið og erilssamt
starf en fyrir það eru greidd föst
laun, rúmar 37 þúsund á mán-
uði,“ sagði Birna Vilhjálmsdótt-
ir.
Atvinnuhúsnæði
Til leigu viö Bygggaröa á Seltjarnarnesi 410 fm salur meö 2 goðum bunings- og
snyrtiherbergjum, og 210 fm kjallari meö 2 snyrtiherbergjum. Stórt bílastæði —
ræktuö lóö. Höfum í huga rannsoknarstofur, skrifstofur, verkfræði- eöa arkitekta-
stofur, tölvu-eöa hönnunarfyrírtæki o.s.frv.
Nanari uppl gefur:
Guðmundur Ingvi Sigurðsson hrl.,
sími 82622.