Morgunblaðið - 22.09.1985, Blaðsíða 2

Morgunblaðið - 22.09.1985, Blaðsíða 2
2 B MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. SEPTEMBER1985 manni, fyrirtækið sjálft né fólk- ið sem setur fjármagn í fyrir- tækið. Ég tók sæti í stjórn Cargolux ásamt lögfræðingi frá Lúxem- borg fyrir hlutafélagið Matza þegar það keypti hlut í fyrirtæk- inu. Eigendur Matza voru fjár- málamenn og það er rétt að einn þeirra var fæddur í Lýbíu og heitir Ali Nayed. Ég held að hann hafi flust frá Líbýu af fús- um og frjálsum vilja þegar það urðu stjórnarskipti þar fyrir mörgum árum. Hann hefur höf- uðstöðvar í Róm og Kanada, synir hans búa þar, og er aðal- lega í fjármálaviðskiptum í sambandi við byggingu hótela og slíkra fasteigna út um allan heim. Hann og synir hans eiga t.d. örugglega sæti í stjórn Int- ercontinental-hótelsins í Lúx- emborg. Ég sat stundum fundi þegar var verið að ræða bygg- ingu þess en er hvorki í stjórn þess né hluthafi í því. — Það hafa orðið einhver eigendaskipti í Matza og satt að segja þá veit ég ekki hverjir eru helstu eig- endur þess núna. Það gerðist nú margt þarna á sama sólarhringnum í júlí 1982. Mönnum ber kannski ekki sam- an um hvernig málin voru leyst en þau voru leyst. Ég tók mér tveggja mánaða frí við Mið- jarðarhafið og ákvað að fara út í Flugrélaflotinn fyrir utan Air Xport í vor sem var búið að tapa eins miklu. Það var orðið eins og veikur maður, þegar allur kraftur er úr líkamanum þá getur maður ekki gert nein stórátök. En starfs- mennirnir eru búnir að rétta fyrirtækið við og mér finnst það mjög, mjög gott hjá þeim. Þeir sem voru helstu keppinautar Flugleiða fyrir nokkrum árum eru allir komnir út úr myndinni, Laker og Capitol eru t.d. bæði farin á hausinn. En ég hef aldrei hugsað um þann möguleika að kaupa hluta- bréf í Flugleiðum. Ég held að eins og málin standa í dag þá sé það ekki góð fjárfesting. Ekki fyrir mig. Ég held að það hafi verið rétt hjá ríkinu að selja Flugleiðum þessi bréf til baka vegna þess að það eykur styrk framkvæmdastjórnar fyrirtæk- isins töluvert. Þessir piltar eru búnir að vinna mikið verk og hafa lagt mikið á sig og þess vegna er rétt að styrkja þá. Ef framkvæmdastjórnin er ekki sterk þá verður erfitt að taka þau nýju skref sem þarf að taka á næstu tveimur til þremur ár- um. Það var tími til kominn að þetta sem ég er að gera núna. Ég áleit að það væru möguleikar fyrir menn með sérmenntun og þekkingu á þessum hlutum til að hjálpa fjárfestingarmönnum að kaupa og selja flugvélar, alveg eins og það eru sérhæfðir menn sem sjá um kaup og sölu á skip- um, íbúðum og öðru.“ Rétt hjá ríkinu að selja Flugleidum hlutabréfin Samband Gunnars við Island hefur minnkað nokkuð síðan hann hætti að starfa hjá ís- lensku fyrirtæki og hætti að fara þangað í viðskiptaerind- um. „Ég hef þó ágætis sam- band við Flugleiðir," sagði hann. „Ég þekki mjög marga stráka sem byrjuðu að vinna þar um svipað leyti og ég og eru núna komnir í mismunandi störf innan fyrir- tækisins. Mér líst mjög vel á rekstur Flugleiða, það er ekki auðvelt að rétta við - fyrirtæki Morgunbladid/ab. hlutabréf ríkisins væru seld. Ríkið á ekki að vera í rekstri fyrirtækja. Það hefur nóg á sinni könnu samt og ætti að beita allri sinni orku í að sjá um almenn málefni þjóðarinnar en láta einkaframtakinu eftir að sjá um flugvélarekstur, sem- entsverksmiðjur, áburðarverk- smiðjur og annað. Það er sér- stök stétt í þjóðfélaginu sem á að sjá um slíkan rekstur og get- ur gert það betur en ríkið.“ Gunnar sagðist ekki hafa stundað nein viðskipti með öðr- um íslendingum. „Ég kann nú ekki svo mikið á viðskipti," sagði hann. „Það eina sem ég kann er í sambandi við þessar flugvélar og markaðurinn í þeim er nú ekki stór á Islandi." Hann hefur þó átt viðskipti við Arnarflug af og til. „Arnarflug hefur leigt hjá okkur vél og við höfum séð þeim fyrir varahlutum. Ég held að það sé núna með einn mótor í leigu sem við eigum. En ég sé nú ekki um þessi viðskipti. Ég sit í stjórn Air Xport fyrir eitt af þremur hlutafélögum sem eiga það og Arnarflug hefur átt viðskipti við það.“ Hann hefur einnig verið eig- endum íslenska leiguflugfélags- ins Air Arctic innan handar. „Ég þekki Arngrím Jóhannsson flugstjóra síðan ég vann eitt simar við síldarleit fyrir norðan. Addú var þá radíóviðgerðar- maður hjá ríkinu í flugturninum á Akureyri. Hann hjálpaði mér oft við að gera við vélina sem ég var með við síldarleitina, hún var ekki alltaf í sem bestu ásig- komulagi. Við höfum haldið sambandi síðan og þegar hann sagðist hafa áhuga á að byrja með sitt eigið fyrirtæki og nefndi hvort ég gæti leigt hon- um flugvél þá tók ég því vel. Ég reiknaði með að sumar af þess- um vélum yrðu standandi og það er betra að nýta þær í eitthvert flug en hreyfa þær ekkert. Hann leigði þrjár vélar hjá Air Supply Avation í Brússel, eigandi þess er góður vinur minn og býr hér í Liechtenstein, og hefur notað tvær í farþegaflug en það vantar enn stykki í fraktvélina. Far- þegavélarnar hafa báðar verið seldar til Salena í Stokkhólmi.“ Air Arctic-vélarnar eru af Boeing 707-gerð og eru skráðar á íslandi. Það er eitt af fáum löndum í Evrópu sem skrá þá gerð af vélum, en þær þykja of háværar og fá því t.d. ekki skráningu í Evrópubandalags- löndunum og mega ekki fljúga til Bandaríkjanna án undan- Fór út til tveggja ára Gunnar er fjörutíu og sex ára, hár og þrekinn, með ljóst hrokk- ið hár og útitekinn. Hann er fæddur og uppalinn í Reykjavík og gekk í Miðbæjarskólann. Hann fór út til Noregs árið 1955 og lærði flugvirkjun hjá Braath- ens í Stavanger í tvö ár en lauk prófinu í Tulsa í Bandaríkjunum 1958. Hann vann hjá Flugfélag- inu í skamman tíma eftir að hann kom heim úr námi en flutti sig yfir til Loftleiða í nóv- ember 1959 og starfaði við við- gerðir á DC-4- og DC-6-vélum þeirra í Reykjavík. „Ég fór svo til Hamborgar fyrir Loftleiðir 1961 og var megnið af árinu þar. Það var mikið flogið inná Ham- borg þetta ár og skoðanirnar á vélunum voru gerðar þar. Það vantaði mann þangað með öll réttindi á sexurnar. Ég var ein- hleypur og auðveldast fyrir mig að pakka, ég setti niður í plast- pokann og fór til Hamborgar," sagði Gunnar. Eftir Hamborgardvölina fór hann í þjálfun flugvélstjóra á DC-6 og flaug sem slíkur í eitt ár. „Árið var ekki liðið þegar yf- irmenn Loftleiða báðu mig að fara út til Lúxemborgar og setja stöðina upp á meðan verið var að koma einhverjum öðrum inní starfið þar. Þá var verið að auka flugið til Lúxemborgar og það átti að vinna svipuð störf þar og við höfðum unnið í Hamborg. Ég fékk frí frá störfum í tvö ár og fór til Lúxemborgar í janúar 1963. Ég var þar enn tuttugu ár- um seinna." Gunnar gifti sig franskri konu frá Lorraine í lok 1963. Þau eiga tvo syni, sautján ára og þrettán ára, sem eru í heimavistarskóla í Lausanne í Sviss. Hann ákvað að taka lúxemborgskan ríkis- borgararétt fyrir nokkrum ár- um. „Það kemur að því þegar maður er búinn að búa í ein- hverju landi í langan tíma að maður verður að gera upp við sig hvort maður ætlar alltaf að vera útlendingur í sínu heima- landi eða ekki. Ég var búinn að búa mjög lengi i Lúxemborg og sá ekki fram á að ég myndi flytj- ast þaðan þegar ég ákvað að fá ríkisborgararéttinn fyrir mig og fjölskylduna. Á þeim tíma gat maður fengið hann ef maður var búinn að búa í landinu í fimm- tán ár en nú hefur því verið breytt í tíu ár. Við fluttum frá Lúxemborg til Liechtenstein í lok júní í fyrra, hér á ég mitt lögheimili og borga mína skatta. Ég er þó mjög mikið í sumarhúsinu í Nice á sumrin, veðráttan í Suður- Frakklandi er mjög góð og við kunnum vel við okkur þar.“ Liechtenstein er þekkt fyrir að vera skatta- og póstkassafyr- irtækjaparadís. Vel stætt að- komufólk getur samið við yfir- völd um skattagreiðslur og borgar þá ákveðna upphæð í skatta á hverju ári hvort sem viðskipti ganga vel eða illa. Gunnar sagðist hafa þurft að semja um þessa hluti eins og að- rir en sagðist hafa flutt frá Lúx- emborg til Liechtenstein af því að Liechtenstein er vel staðsett í hjarta Evrópu, skammt frá bönkunum í Sviss og flugvellin- um í Zúrich. Gunnar á skyldmenni á ís- landi og marga góða kunningja. Hann fór áður fyrr alltaf einu sinni til tvisvar á ári til landsins en hefur ekki komist í ár. „Ég var tvisvar lagður af stað en plönin breyttust hjá mér í bæði skiptin," sagði hann. „Ég hef farið til íslands að veiða lax, ég hef ekki farið í neina sérstaka á heldur leigt mismunandi á í tvö til þrjú ar í röð, en ákvað að nota sumarfríið í annað í sumar." Hann fór í staðinn í siglingu um Miðjarðarhafið með ættingjum frá íslandi og lét vel af ferðinni. Cargolux tók við viðgerðar- deild Flugleiða þegar Flugleiðir áttu í fjárhagsvandræðum á síð- asta áratug. Gunnar varð þá starfsmaður Cargolux og var yf- ir tæknideildinni. Viðskiptavin- ir alls staðar úr heiminum komu með vélar í viðgerð og skoðun hjá Cargolux og Gunnar og sam- starfsmenn hans öðluðust mikla reynslu og þekkingu í sambandi við flugvélar og komust í góð sambönd í heimi flugvélavið- skiptanna. „Viðgerðarþjónustan hjá Cargolux var 10% af heildar- veltunni á sínum tíma,“ sagði Gunnar. „Það segir þó lítið um mannaflann sem var í þessu. Það er ekki gert við flugvélar með vélum heldur þarf í það mannskap, það störfuðu 200 manns við viðgerðir þegar við vorum flestir. Á kreppuárum flugrekstursins dróst allt saman í sambandi við flugvélar, við- gerðir sem annað. Ég held að það séu ekki nema um 100 manns við viðgerðarstörf hjá Cargolux núna.“ Gunnar tók sæti í stjórn Cargolux í júlí 1982 þegar mikl- ar sögur fóru af því að Líbýu- maður hefði keypt sig inní fyrir- tækið, og hætti sem starfsmað- ur þess. „Ég var búinn að vera í viðgerðum i mörg ár þegar mér bauðst tækifæri til að gera eitthvað annað og mér fannst tími til kominn að breyta til. Það voru margir yngri menn sem ég vissi að gátu tekið við mínum störfum og gert betur en ég. Það er alls ekki gott aö vera of lengi í sæti stjórnanda, hvorki fyrir þá sem starfa með Erfiðara að ná í hann en páfann

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.