Morgunblaðið - 22.09.1985, Blaðsíða 11

MORGUNBLADIÐ, SUNNUDAGUR 22. SEPTEMBER1985
B 11
i
AltarisUflan sem Ásgrímur
Jónsson málaði.
ið lokaður inni í lúkar bátsins þeg-
ar hann sökk en beið rólegur þar
til vatnið rétt að segja fyllti lúkar-
inn. Þegar loftþrýstingurinn hafði
þannig jafnast tókst honum að
opna og komast út. Hann hafði
fest á sig björgunarvesti meðan á
biðinni stóð og skaut upp fljótlega.
Eftir klukkustundar volk í brim-
inu urðu menn hans varir og
björguðu honum. Ég varð þarna
vitni að hvernig djúp sorg konu
hans snérist upp í óumræðilega
sælu, sneggri umskipti hef ég ekki
séð á æfi rninni."
HALDIÐ MÍNU
STRIKI í
STARFINU
Séra Jóni telst svo til að hann
hafi skírt rúmlega 1200 börn í
prestskapartíð sinni í Grindavík,
fermt rúmlega 960 börn, gift um
300 brúðhjón og jarðsett tæplega
240 sóknarbörn sín. „Mér finnst
kirkjulegar athafnir hafa lítið
breyst frá því ég varð prestur, allt
hefur verið í föstum skorðum,"
segir Jón Árni íhugandi. „í mínu
predikunarstarfi hef ég reynt að
reynast trúr þvi heiti er ég vann í
heilagri vígslu. Á þessum tíma hef
ég kannski ekki alltaf verið alveg
á sama máli og kirkjuyfirvöld en
það hefur aldrei komið til árekstra
okkar í milli. Ég hef haldið mínu
Séra Jón Arni að koma frá messu í gömlu kirkjunni í Grindavík
striki í starfinu og ekki elt nein
tískufyrirbæri. Vinátta mín við fé-
laga í prestastétt hefur verið mér
mjög mikils virði og kynni mín af
prestum almennt verið góð.“
Gamla
kirkjan
í
Grindavík
SKILNUÐUM HEFUR
FJÖLGAÐ
Það kemur fram i samtalinu að
Jón hefur í sínu starfi talið það
skyldu sína að reyna að leiða hvert
Kirkjan í Höfnum.
mál til lykta á sem farsælastan
hátt. „Ég hef reynt eftir því sem
mér hefur verið unnt að sætta
hjón. Ég lít á hjónaskilnað sem
algert neyðarúrræði en réttlæt-
anlegt neyðarúrræði," heldur
hann áfram. „Með vaxandi mann-
fjölda hefur skilnuðum fjölgað
hér. Lengi framan af var fremur
lítið um skilnaði en þeim hefur
fjölgað á síðari árum.“
KANNSKF TIL BÓTA
AÐ BREYTA
FERMINGARALDRI
Fermingarundirbúning kveðst
séra Jón hafa reynt að rækja vel
en hann kvaðst ekki líta á ferm-
inguna aðallega sem skilningsat-
riði heldur sem trúaratriði og
ávallt leggja á það áherslu við
börnin að þau séu ekki skyldug til
að fermast. „Kannski væri ekki
verra að ferma börn annað hvort
tveimur árum fyrr eða seinna en
nú er gert,“ segir prestur hugs-
andi. „Ég hugsa að sumir prestar
séu á sama máli og ég að það gæti
verið til bóta að hækka fermingar-
aldurinn en síður vildu þeir lík-
lega lækka hann sem ég er þó al-
veg eins á.“ Nú kveikir prestur sér
í vindli og blár reykurinn líður
mjúklega út í andrúmsloftið.
„Prestur á að geta blandað geði
við hvern sem er, eða svo að segja
hvern sem er,“ bætir hann við eft-
ir örlitla umhugsun. „Ég segi fyrir
mig, ég hef ákaflega gaman að
græskulausri kímni og húmor. Það
er hins vegar skoðun mín að á erf-
iðum kveðjustundum eigi prestur-
inn ekki að spila á tilfinningar
fólks heldur að reyna að vera til
uppörvunar og huggunar. Það hef-
ur aldrei hvarflað að mér að ég
hefði verið betur kominn í öðru
starfi. Jafnhliða prestsstarfinu
kenndi ég stundakennslu við
barna- og unglingaskólann í um 20
ár. Ég held að ég hefði ekki lent á
réttri hillu sem kennari.”
NÝJAN KIRKJAN
HEFUR BREYTT
MÖRGU
Hvað gestagang á heimilum
presta áhrærir segir Jón að hann
hafi alltaf verið töluverður hjá
sér, þó ekki sé saman að líkja því
sem gerist til sveita þar sem öllum
þarf helst að gefa kaffi eftir
messu. Hann kveður þó ýmislegt
hafa breyst í þessum efnum í
Texti: Guðrún Guðlaugsdóttir
Ljóm: Benedikt Jónsson
Séra Jón Árni og kona hans
Jóna Sigurjónsdóttir. Fyrir
ofan þau er málverk af gömlu
kirkjunni að Stað í Reykhóla-
sveit.
Gamli
prestsbústaöurinn.