Morgunblaðið - 13.03.1986, Qupperneq 54

k %
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR13. MARZ1986

© 1986 Universal Press Syndicate

„ j?ú áboSscXut'„ karclináli'' ra.r\qt!‘
Aster,...
... meira virði en
happdrættisvinning-
ur.
TM Reg. U.S. Pat. Otf.—all rights reserved
© 1986 Los Arrgeles Times Syndicate
Með
morgunkaffinu
Gvöð. Og við sem óskuðum
okkur fjölda barna.
<>
HÖGNI HREKKVÍSI
Ríkisbankarnir og
þjóðarbúskapur
Ég las mér til ánægju viðtal við
dr. Þorvald Gylfason í Morgun-
blaðinu. Maðurinn er hálærður,
margfróður og talar hóflega um
hlutina. Á hann er gott að hlýða.
Hann telur það hafa slæm áhrif
á búskap íslendinga að bankar
þeirra séu ríkisbankar. Þess vegna
hafí lánsfé bankanna, vegna annar-
legra sjónarmiða, farið aðrar braut-
ir en æskilegast væri frá sjónarmiði
arðseminnar. Bankamir haft tapað
vegna þess að þeir eru ríkisbankar.
Þetta er atriði sem ég vildi heyra
meira um. Hver eru þessi óheppi-
legu útlán ríkisbankanna? Hvers
konar öfugstreymi hefur verið á
lánsfé þeirra?
Mér skilst að útgerð, fiskveiðar
og fiskvinnsla hafi heldur illa dugað
til að ávaxta lánsfé undanfarið. Er
þar um að ræða mistök í lánveiting-
um ríkisbankanna? Lánuðu þeir út-
veginum of mikið. Ef svo er vakna
nýjar spumingar. Hvemig stæðum
við ef verulegur samdráttur hefði
orðið í fiskveiðum og fiskvinnslu?
Þessa hlið málanna skal þó ekki
ræða frekar fyrr en nánar hefur
verið rætt um mistök ríkisbank-
anna. Hver em þau?
Halldór Kristjánsson
Fyrirspurn til að
stoðarlandlæknis
Skrifið eða
hringið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til að
skrifa þættinum um hvaðeina, sem
hugur þeirra stendur til - eða hringja
milli kl. 14 og 15, mánudaga til fostu-
daga, ef þeir koma þvf ekki við að
skrifa. Meðal efnis, sem vel er þegið,
eru ábendingar og orðaskipti, fyrir-
spumir og frásagnir, auk pistla og
stuttra greina. Bréf þurfa ekki að vera
vélrituð, en nöfn, nafnnúmer og heimil-
isföng verða að fylgja öllu efni til þátt-
arins, þó að höfundar óski nafnleyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að beina
því til lesenda blaðsins utan höfuðborg-
arsvæðisins, að þeir láti sinn hlut ekki
eftir liggja hér í dálkunum.
Velvakandi góður.
Eftir að hafa lesið grein eftir
aðstoðarlandlækni okkar Guðjóns
Magnússonar, í DV 12. febrúar
1986, um skaðsemi náttúrumeðala,
verð ég að leggja orð í belg.
Ég spyr og vil fá svar
Hvaðá náttúrumeðul eru svo
skaðleg eða eitruð, að það verður
að stöðva innfiutning á þeim. Ég
vil fá skilyrðislaust svar því að ég
tek inn mörg þessara lyQa, sem
sögð em vera eitmð eða skaðleg í
greininni. Ég hef gert það í mörg
ár, og aldrei orðið meint af. Frekar
er að þau hafa gert mér lífið bæri-
legra. Merkilegast er þó að engin
rök virðast liggja að þvi, að þessi
meðul séu skaðleg. Eitthvað virðist
búa hér undir og ég dreg samvisku-
semi þeirra sem að standa mjög f
efa, svo margar sannanir hef ég
fyrir málstað mínum. Náttúmmeð-
ulin em viðurkennd af heimsfræg-
um prófessomm innan læknisffæð-
innar, og af nöbelsverðlaunahöfum.
Ég fer einungis fram á, að kröfur
um hollustuvemd séu sanngjamar.
Ég læt fylgja litla en merkilega
sögu um hverju náttúmmeðul geta
áorkað. Konan mín hefur þjáðst af
astma í mörg ár. Hún notar auðvit-
að hefðbundin lyf, sem em góð, og
hjálpa henni oft, en þó ekki alltaf.
Arangurslaust leitaði ég víða að
meðulum sem dygðu. Loks hitti ég
lækni af guðs náð, sem nú er látinn.
Hann benti mér á lyfið „Minolka",
þegar konan mín hafði tekið það
um hálfs mánaðar skeið, lét batinn
ekki á sér standa. Með þessum
töflum hefur hún haldið astmanum
í skeflum. Þetta lyf er nú bannað.
Ég gæti haldið lengi áfram enn, en
lætþetta nægja.
Eg vona svo sannarlega, að
aðstoðarlandlæknir og lyfjaeftirlitið
sjái sig um hönd, og leyfi áfram
sölu náttúmmeðala, sem em holl
heilsu manna.
Henrik Jóhannesson
Víkverji skrifar
Iþessum dálkum hefur áður verið
minnst á það hve undarlega
langan tíma getur tekið að koma
peningum milli landa.
Um þetta getur Víkveiji nefnt
nýlegt dæmi. Hann er áskrifandi
að bandaríska vikuritinu Time og
barst það með ágætum skilum
fyrsta árið. Þegar leið að því að
áskriftartímabilið var á enda mnnið
bámst áminningarbréf frá Evrópu-
skrifstofunni í Amsterdam að end-
umýja þyrfti áskriftina. Góð kjör
vom í boði og ákvað Víkveiji að
taka boðinu. Hið uppsetta gjald var
greitt í Landsbankanum 6. janúar.
Blaðið hélt áfram að berast og
jafnframt bárast áminningarbréf
um að ef greiðsla bærist ekki þá
strax yrði hætt að senda blaðið.
Víkverji sinnti þessu ekki, enda
búinn að greiða peningana. En í
byijun febrúar hætti Time að koma
inn um bréfalúguna og 10. febrúar
kom bréf þess efnis að sendingum
væri hætt vegna vanefnda.
Ekki var við þessi málalok unað.
Hraðbréf var sent strax daginn eftir
og með fylgdi ljósrit af bankakvitt-
uninni frá 6. janúar. Enn leið og
beið og það var ekki fyrr en 6.
marz, tveimur mánuðum eftir að
greiðslan var innt af hendi og
tæpum mánuði eftir að hraðbréfið
var sent, að Time barst á ný. Engin
skýring fylgdi né afsökunarbeiðni.
Víkverji er seinþreyttur til vand-
ræða og'nennir satt að segja ekki
að gera meiri rellu útaf málinu. En
þessi seinagangur, sem minnir
fremur á öld seglskipa en atómöld,
hlýtur að verða umboðsmanni Time
umhugsunarefni, ef þá einhver slík-
ur finnst hér á landi.
Lækkun á bílum er umtalsverð
kjarabót fyrir landsmenn.
Vegalengdir em svo miklar að
nauðsynlegt er fyrir flestar fjöl-
skyldur að eiga bíl.
Hin skyndilega og óvænta lækk-
un kemur misjafnlega við menn.
Þeir sem kaupa bíl á næstunni
græða en þeir sem em nýbúnir að
kaupa bfl tapa. Þorsteinn Pálsson
fjármálaráðherra beitti sér í þessu
máli og tilheyrir hann þó síðartalda
hópnum. Þorsteinn keypti sér jap-
anskan jeppa fyrir skömmu og það
sem meira er, hann var ekki búinn
að selja gamla bflinn og tapar því
ennþá meim. Þorsteinn hefur því
ekki verið að hugsa um eigin hag
heldur hag fjöldans þegar hann stóð
að tollalækkun bíla.
Sú ákvörðun Knattspymusam-
bands íslands að fallast á að
leika landsleik í írak vakti furðu.
Að leika landsleik við þjóð sem á í
grimmilegri styijöld við nágranna
sína er ekki aðeins glæfraspil heldur
einnig óviturleg ákvörðun. Enginn
veit hvaða eftirmála slíkt getur
haft þótt liðið kæmist óhult til og
frá írak.
Sem betur fer var hætt við að
leika þennan landsleik en þess í
stað leikur ísland tvo landsleiki við
Bahrein. Það er skárra, en sú spum-
ing vaknar engu að síður hvort
þessar landsleikjaferðir til Austur-
landa um hávetur séu skynsamleg-
ar.
xxx
Farþegum i flugvélinni, sem
rann út af Reykjavíkurflugvelli
á mánudaginn, fannst slökkviliðið
lengi á leiðinni. Nú hefur verið
upplýst að liðið var rúmar 4 mínútur
á Ieiðinni og það væri „eðlilegur"
tími.
Rúmar 4 mínútur getur engan
veginn verið eðlilegur tími ef alvar-
legt flugslys verður og kviknar í
fiugvél. Við slíkar aðstæður skipta
sekúndur máli. Öryggi verður ekki
tryggt að mati Víkveija nema
slökkvibflar verði í viðbragðsstöðu
við þær flugbrautir sem í notkun
em. Bifreiðir og slökkviliðsmenn
hljóta að geta verið í viðbragðsstöðu
við brautimar alveg eins og inni í
slökkvistöðinni. Slysin gera ekki
boð á undan sér.
Víkverji tekur heils hugar undir
með Matthíasi Bjamasyni við-
skiptaráðherra. Bönkunum er engin
vorkunn að taka þátt í slagnum við
verðbólguna og lækka þjónustu-
gjöldin. Þjóðin mun fyigjast náið
með viðbrögðum bankanna.