Morgunblaðið - 05.09.1986, Page 44

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 5. SEPTEMBER 1986

>
j,3\ggcz./eg &r ekki tilbúi'n til öfc t
v'er&CL amma. fyrren eítir<x.m.,}5ar.
Maðurínn minn er aldrei
í neinum vafa um hvenær
er nóg komið, þvi þá kem
ég sjálf ...
Að leiðin að hjarta
mannsins liggi gegnum
magann er ekki mín
reynsla!
HÖGNI HREKKVÍSI
IV
Þessir hringdu . . .
Bætið þjónustu
Mosfellsleiðar
Mosfellingur hringdi:
„Hvers vegna í ósköpunum eru
ekki ferðir á hálftíma fresti milli
Reykjavíkur og Mosfellssveitar?
Hægt væri að fara á heila og
hálfa tímanum frá Grensási og
Reykjalundi. Þannig væri hægt
að nota vagninn til að komast til
vinnu án þess að þurfa að fara
klukkutíma fyrr en nauðsynlegt
er. Einnig væri hægt að komast
ferða sinna innan sveitarinnar.
Ég er viss um að vagninn yrði
mikið nýttur ef ferðir væru örari.
En það að hafa bíl á klukkutíma
fresti er mjög óþægilegt, því ef
fólk missir af vagninum verður
það að bíða í heilan klukkutíma
í þessu líka glæsilega biðskýli á
Grensásveginum.
Eins er afar óhentugt að vagn-
inn skuli fara tíu mínútur yfir
heila tímann úr Tangahverfí í
Mosfellssveit.
Ég vil biðja þann sem hefur
með Sérleiðirnar að gera að taka
þetta til endurskoðunar.
Skólasljóra-
deilan í Garði
Foreldrar sem eiga börn í
Garðaskóla hringdu:
„Við viljum koma því á fram-
færi að mikill meirihluti foreldra
og nemenda vildi fá mjög vinsæl-
an og hæfan ungan kennara við
skólann fyrir skólastjóra.
Þessi ungi maður er með BA-
próf í uppeldissálarfræði, óskafagi
í skólastjórastöðu. Ennfremur
hefur hann fullgilda menntun og
reynslu. Meirihluti skólanefndar
mælti því með honum eins og
venja er við svona ráðningu.
Þess vegna hefur skapast ólga
og óánægja með óréttlætið sem
þessum kennara var sýnt með
pólitíkinni sem notuð var gegn
honum, t.d. í Víkurfréttum og
annars staðar þar sem því varð
við komið; gegn manni sem ekk-
ert hefur komið nálægt pólitík og
ekki gefíð neina yfírlýsingu þar
að lútandi.
Að endingu viljum við þakka
þessum kennara sérstaklega hans
hlýja viðmót og skilning, sem
ávallt er í fyrirrúmi í kennslu-
stundum hans. Það kunna
nemendur vel að meta.
Kona tapaði
gleraugum
Eldri kona hringdi og sagðist
vera í stökustu vandræðum. Hún
týndi gleraugunum sínum á leið
frá bíl sem stansaði við Réttar-
holtsveg til heimilis síns í Ásgarði
75, Reykjavík. Þetta var sl. þriðju-
dag, milli kl. 18:00 og 18:30 og
eru gleraugun í brúnu skinn-
hulstri. Sá sem hefur fundið þau
er beðinn að hringja í síma
681513.
Reiðhjólastíg-
ar og gamlar
bíómyndir
Þorgerður Sigurðardóttir
hringdi:
„Nú í sumar hafa verið miklar
framkvæmdir við gatnagerð hér
í borginni og m.a. verið lagður
vegur milli Breiðholts og Hafnar-
fjarðar. Þetta er vissulega vel en
mér fínnst tilfínnanlega skorta að
lagðir séu reiðhjólastígar sam-
hliða akbrautunum.
Einnig langar mig að beina því
til sjónvarpsins að sýndar verði
fleiri gamlar gamanmyndir og
dans- og söngvamyndir, t.d. með
Jerry Lewis, Dean Martin, Bing
Crosby og fleiri vinsælum leikur-
um.
Þessar gömlu myndir eru yfír-
leitt léttar og skemmtilegar og
góð tilbreyting frá þeim spennu-
og ofbeldismyndum sem nóg
framboð er af.
Ég hef reynt að fá þessar gömlu
myndir á myndbandaleigum en
þar er mjög lítið framboð af göml-
um, sígildum myndum og því
fínnst mér að sjónvarpið ætti frek-
ar að taka þær til sýningar en
ofbeldis- og hryllingsmyndir sem
nóg framboð er af. Erlendis eru
þessar myndir alltaf sýndar af og
til í sjónvarpi við góðar undirtekt-
ir og væri nær að íslenska sjón-
varpið tæki upp þann sið í auknum
mæli.“
Clockwork Orange
Óskar Sæmundsson hringdi
og lék hugur á að vita hvort ein-
hver myndbandaleiga hefði
kvikmyndina Clockwork Orange
með Malcolm McDowell á boðstól-
um. Ef einhver kannast við að
hafa fengið þessa mynd einhvers
staðar eða hefur hana til leigu er
viðkomandi beðinn að hafa sam-
band við Velvakanda.
Veski tapaðist
Rafn hringdi:
„Síðastliðna laugardagsnótt tap-
aði ég seðlaveski fyrir utan Ölver
í Glæsibæ eða uppi á Irabakka.
Þetta er svart veski, ætlað utan
um ávísanahefti, og utan á þvi eru
stafímir „DnC“. I veskinu voru
skilríki og minnismiðar sem kemur
sér illa fyrir mig að missa.
Ef einhver hefur veskið í fórum
sínum yrði ég afskaplega þakklátur
ef hann sendi það á heimilsfang
mitt sem fínna má á skilríkjum í
veskinu eða hefði samband í síma
73579 eða 23211.“
Víkveiji skrifar
Utflutningur á vatni héðan hef-
ur lengi verið draumur
margra. Akureyringar hafa hafíst
handa um hann. Víkveija hefur
verið sagt, að á hótelum í höfuð-
borginni, þar sem svokallaðir.
„minibarir" eða smábarir eru í her-
bergjum, seljist vatnsfemur með
Akureyrarvatni betur en annað,
sem sett er í ba.r-kæliskápinn. Út-
lendingar eru vanir því, að óráðlegt
sé að drekka vatn beint úr krana,
að minnsta kosti án þess að leita
fyrst ráða hjá innfæddum. Þegar
þeir sjá íslenskt vatn í femum í
hótclherbergjum sínum draga þeir
vafalaust þá rökréttu ályktun, að
betra sé að neyta innihalds þeirra
en þess, sem rennur úr krananum.
Fyrir þá, sem stunda vatnssölu í
höfuðborginni, hlýtur að vera um-
hugsunarefni, hve lengi þeir eigi
að gefa Akureyringum einum færi
á að hagnast á þessu.
Hvað sem þessum nýja þætti í
þjóðarbúskapnum líður, er hitt stað-
reynd, að vestan hafs að minnsta
kosti er vatnsdrykkja nú mjög í
tísku, ef svo einkennilega er unnt
að taka til orða um þann vökva,
sem manninum er lífsnauðsynlegur.
Umhyggja fyrir eigin útliti og heilsu
og vaxandi andúð á alkóhóli hafa
aukið veg og virðingu vatnsins.
Margir útsjónarsamir einstaklingar
og fyrirtæki hafa leitast við að nýta
sér þessa vatnsbylgju með því að
bjóða hinn göfuga vökva eins og
hann kemur úr skauti náttúmnnar
eða með ýmiss konar bragði. Út-
flutningur á ávaxtadrykkjum Sólar
til Bretlands er dæmi um hið síðar-
nefnda.
XXX
Vatnsveita Reykjavíkur er með
traustustu og öflugustu fyrir-
tækjum landsins. Hún lætur ekki
mikið yfir sér og borgarbúar taka
það sem sjálfsagðan hlut að kalda
vatnið úr blessuðum Gvendarbrunn-
unum renni til þeirra hindrunarlaust
og jafnt og þétt, nótt sem nýtan
dag, allan ársins hring.
Á undanfömum árum hefur verið
unnið að miklum virkjunarfram-
kvæmdum á vegum Vatnsveitunnar
á athafnasvæði hennar í jaðri Heið-
merkur. Þar hefur verið komið upp
öflugum dælistöðvum og stórum
vatnsgeymum til að ti-yggja eins
vel og kostur er, að borgarbúar og
viðskiptavinir Vatnsveitunnar í
Kópavogi og Seltjarnamesi hafi
ætíð nóg af hreinu og góðu vatni.
Átti Víkveiji þess kost á dögun-
um að skoða þessi nýju mannvirki
undir leiðsögn Þórodds Th. Sigurðs-
sonar, vatnsveitustjóra, og manna
hans. Með hinu nýja dælikerfi er
staðið þannig að öflun vatns, að
það er tekið um jeið og það kemur
undan hrauninu í Heiðmörk. Áður
fyn- hafði drykkjarvatn Reykví-
kinga verið einhvem tíma undir
berum himni, áður en þeir tóku það
til neyslu. Nú er það úr sögunni,
enda samrýmist ekki annað kröfum
um hreinlæti og mengunarvarnir.
Telur Víkveiji næsta víst, að
mannvirki Vatnsveitunnar á þess-
um slóðum þyki með því forvitni-
legra, sem gestum borgarinnar
verður sýnt, þegar fram líða stund-
ir. Er aðdáunarvert hvé mikil rækt
hefur verið lögð við að raska náttúr-
unni sem minnst með hinum nýjum
mannvirkjum.
XXX
*
Itrasta hreinlætis verður að sjálf-
sögðu að gæta í kringum
vatnsbólin. í einni dælustöð Vatn-
sveitu Reykjavíkur á Jaðarsvæðinu
er unnt að komast niður að þeim
stað, þar sem vatnið rennur úr iðr-
um jarðar inn í dreifikerfið. Þegar
Víkveija var boðið að ganga niður
að þessum stað, klæddi hann sig
fyrst í þunnar skóhlífar eins og
þær, sem nú eru notaðar jafnt á
lækningastofum og í fískeldisstöðv-
um, svo að dæmi séu tekin.
Við inntakið myndaðist dálítill
svelgur. Við spurðum, hvað þama
rynni mikið vatn. — Ætli það dygði
ekki fyrir Hafnarfjörð, var svarið.
Eftir á að hyggja er furðulegt að
jafnlítið fari fyrir jafnmiklum orku-
gjafa og þama er virkjaður. Fyrir
þá, sem bera lítið eða ekkert skyn-
bragð á verkfræði og tæknilega
þætti í mannvirkjagerð, er ætíð
jafnævintýralegt að fá tækifæri til
að kynnast því af eigin raun með
hve hugsvitsamlegum hætti mann-
inum hefur tekist að virkja náttúru-
öflin sér til framdráttar. Nú bíðum
við bara eftir því að vatnið okkar
verði viðurkennd gæðavara um all-
an heim og hundruð þúsund tonn
af því streymi með skipum til allra
heimshoma.