Morgunblaðið - 05.10.1986, Síða 7

Morgunblaðið - 05.10.1986, Síða 7
MORGUNBLAÐIB, SUNtÆSSHHSt'^ílllíSÍSMíífiís B «? Hinrik Jóhannsson og Ragnheiður Þorgeirsdóttir. Leiði Guðrúnar Ósvífursdóttur. fellið, þeir ganga upp Qallshlíðina steinþegjandi og grafalvarlegir og líta aldrei aftur, einn kvað hafa komið frá Englandi gagngert til að óska sér. Gamall maður sem búið hafði í Helgafellssveit í átján ár kom í sumar að sögn Hinriks, og ætlaði að ganga á fellið. Hann hafði aldr- ei áður komið heim að bænum. Þegar til kom var hann of lasburða til að komast upp á fellið. Hinrik gat þess sérstaklega hve ungt fólk, krakkar og unglingar virtust hafa mikla trú á heigi fellsins. Oft kvað hann gegna furðu hve hljóðlátir krakkar væru á leiðinni upp, en niður kæmu þau ævinlega með ærslum. Það mun hafa verið grafið í leiði Guðrúnar Ósvífursdóttur skömmu fyrir síðustu aldamót og var þá talið að þá hefði áður verið búið að grafa í leiðið og jafnvel hirða eitthvað úr því. Menn komust að þeirri niðurstöðu að þama hefði kona vissulega verið grafin og eitt- hvað fannst af minjum. Því næst var gröfin hlaðin innan með gijóti og leiðið, sem snýr öfugt við önnur leiði, friðlýst. Sóknarprestur og sóknamefnd höfðu óskað eftir því við þjóðminjavörð að leiðið yrði merkt en það dróst. Hinrik og séra Gísli tóku sig því eitt sinn til og fóm og leituðu að heppilegum steini á fellinu. Þeir fundu góðan stein sem prestur fór með til Reylq'avíkur og lét þar letra á hann nafn Guð- rúnar og ártalið þegar hún kom að Helgafeli, 1008, settu þeir að því búnu steininn á leiðið og þar er hann nú. Ekki eru þó allir á eitt sáttir um að Guðrún hvíli í því leiði sem nú hefur verið rækilega merkt, og sagði Hinrik m.a. að Lára mið- ill hefði eitt sinn komið í kirkjugarð- inn á Helgafelli og látið þess getið að hún teldi að umrætt leiði væri ekki leiði Guðrúnar Ósvífursdóttur. Þegar langt var liðið á spjall blaðamanns við hjónin Hinrik og Ragnheiði á Helgafelli kom sonur þeirra Hjörtur í stofugættina, átti erindi við föður sinn. Blaðamaður notaði tækifærið og spurði hann hvort hann vissi til þess að fólk hefði fengið þær óskir sínar upp- fylltar, sem það óskaði sér á fellinu og þá hveijar þær hefðu verið, en um þetta atriði voru þau Ragn- heiður og Hinrik sagnafá. Hjörtur kímdi við og sagði svo að varla væri það nú umtalsvert, enda gengi hann sjaldnast á fellið með gestum og frétti fátt um óskir þeirra. Svo hló hann við og sagðist að vísu einu sinni hafa gert þar undantekningu á svo hann myndi. Þekktur maður, nokkuð við aldur kom eitt sinn að Helgafelli ásamt konu sinni. Hjörtur gekk með þeim hjónum á fellið og var hann kominn upp töluvert á undan samfylgdarfólkinu sem var orðið mæðið. Þegar maðurinn var loks kominn upp á fellið fór hann inn í gijótbyrgið og bar fram óskir sínar. Þegar hann kom út úr byrg- inu var konan rétt að komast uppá fellið. Þá snýr maður hennar sér að Hirti og segir:„Ég get sagt þér eina óskina strax". „Þú mátt það ekki,“ segir Hjörtur. „Jú,“ segir maðurinn. „Óskin er nú þegar kom- in fram, ég óskaði þess að kerlingin dræpist ekki á leiðinni upp.“ Með þessari gamansömu sögu kveðjum við fólkið á Helgafelli sem setið hefur þetta fomfræga höfuð- ból af svo miklum myndarskap um áratuga skeið. Þegar ég lít til Heigafells utan frá þjóðveginum, þessa fells sem fleiri hafa líklega gengið á en nokkurt annað fell á Islandi fyrr og síðar, þá minnist ég gamallar konu í Flatey sem ég heyrði eitt sinn sagt frá. Hún gekk ung á Helgafell og bar fram þijár frómar óskir eftir að hafa fylgt f öllu þeim reglum sem þar um gilda. Komin að dauða lét hún kalla til sín konu í næsta húsi til að votta að síðasta óskin hennar rættist. Sú fyrsta hafði verið að hún yrði alla ævi heilsugóð og það varð hún, önnur óskin var að hún yrði fremur veitandi en þiggjandi í lífínu, hún giftist velmegandi veitingamanni í Flatey. Þriðja óskin var sú að hún fengi hægt andlát og nágrannakon- an gat vottað að það gekk eftir. Gamla konan sem svo mikla trú hafði á áhrifamætti Helgafells leið útaf í svefni á vit þess ókunna sem okkar allra bíður og Þórólfur Mostr- arskegg og Þorsteinn þorskabítur hafa væntanlega einnig fengið að kynnast á sínum tíma. Texti: Guðrún Guðlaugsdóttir uka Jjolludagur ídag á þessum útsölustöðum Nýja ökuhússins Austurvelli Laugavegi 20 JL -húsinu Jtlamraborg 14, Kóp. Garðakaupum, G.bæ Ueykjavíkurvegi 62, Hf. Gómsætar bollur í öllum stærðum og gerðum

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.