Morgunblaðið - 10.10.1986, Side 27

Morgunblaðið - 10.10.1986, Side 27
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 10. OKTÓBER 1986 27 Við komum til þessa fundar fyrir frelsið Reagan, Bandaríkjaf orseti, ásamt Nancy, eiginkonu sinni, á fundi með fréttamönnum skömmu áður en hann hélt til fundarins í Reykjavík. - sagði Ronald Reagan í ræðu sinni við brottf örina til Islands EFTIRFARANDI rœðu flutti Ronald Reagan, Bandaríkjafor- seti, áður en hann steig upp í flugvélina, sem flutti hann til fundar við Mikhail Gorbachev, leiðtoga Sovétríkjanna, i Reykjavík: „Ég þakka ykkur fyrir að hafa komið hér saman til að áma okkur góðrar ferðar en eins og alþjóð veit er ég nú að leggja af stað til mikil- vægs fundar um utanrfkismál. Atburðir gærdagsins valda því hins vegar, að mér fínnst ég ekki geta undan því vikist að minnast fyrst á fjárlagaályktanir þingsins. A þessari stundu verð ég að segja, að ég kem ekki auga á, að nauðsyniegt sé að fresta fjárlaga- málinu enn einu sinni með bráða- birgðaályktun. Þingið hefur haft átta mánuði til að fjalla um fjárlög- in og leggja þau fyrir stjómina og ég hef tekið skýrt fram hvað til þarf svo ég geti skrifað undir. Ég hef nú þegar undirritað tvenn lög um skyndifjárveitingu en landinu á ekki að stjóma með þeim hætti. Bandaríska þjóðin á betra skilið, miklu betra. Þriðja október sl. afgreiddi öld- ungadeildin vel viðunandi ijárveit- ingaftumvarp fyrir fjárlagaárið, sem hófst fyrsta þessa mánaðar, og þess vegna vil ég koma því á framfæri við fulltrúadeildina, að mér finnst mælirinn vera fullur. Ég vil ekki og get ekki samþykkt, að fjárlagagerðin dragist enn úr hömlu. Frekari tafír á henni eru tilræði við það hlutverk, sem við höfym að gegna. Ég er nú á fömm til íslands til fundar við Mikhail Gorbachev, leið- toga Sovétríkjanna. Hér verður um að ræða einkafund okkar. Hvorug- um mun fylgja fjölmennt fylgdarlið og við því er ekki að búast, að mikilvægir samningar verði undir- ritaðir. Við munum hins vegar ræða um þau mál, sem viljum ná sam- komulagi um, og vonum, að viðræðumar geti búið f haginn fyr- ir reglulegan leiðtogafund. Við munum ræða ágreining austurs og vesturs af hreinskilni, afvopnunar- málin, mannréttindamál, átök í þriðja heimsríkjum og gagnkvæm samskipti og við munum ræða um hvemig við getum, án þess að gleyma ágreiningnum, stuðlað að meiri árangri og friði um allan heim. Ég vil geta þess hér, og það á einkar vel við á degi Leifs Eiríksson- ar, hve mikils bandaríska þjóðin metur gestrisni íslensku ríkisstjóm- arinnar og íslendinga allra. Bandarílqamenn og lslendingar hafa verið bandamenn í meira en 40 ár. Fyrst á dögum síðari heims- styijaldar þegar bmgðist var til vamar frelsi og Iýðræði og nú í Atlantshafsbandalaginu þar sem sömu hugsjónir em hafðar að leið- arljósi. Ekkert er meira til marks um þessa staðfestu íslendinga, ein- læga friðarlöngun þeirra, en að þeir skuli hafa fúslega samþykkt að annast þennan fund. Á fundinum í Genf í fyrra hóf- umst við, Gorbachev og ég, handa um það í alvöru að bæta samn- skipti þjóðanna. Þegar ég horfí um öxl til þessa fundar í Genf finnst mér sem bandarísku þjóðinni beri heiðurinn af þeim árangri, sem þar náðist. Ég vissi það alla stund, að ég hafði bandarísku þjóðina ein- huga að baki mér. Eg vissi, að utanlands standa Bandaríkjamenn, hvar í flokki, sem þeir em, saman sem einn maður. Á laugardaginn var óskaði ég á ný eftir því að þjóðin sameinaðist að baki mér er ég færi til annars fundar míns við leiðtoga Sovétríkj- anna. Mig langar til að segja ykkur, hve þakklátur ég er fyrir þann stuðning sem ég hef á undangengn- um ámm fengið frá bandarísku þjóðinni; fátt hefur átt jafti mikinn þátt í velgengi okkar. Ég þarf á þessum sama stuðningi að halda í samningaviðræðunum sem fara í hönd. Þegar Bandaríkin era einhuga em þau sterkasta og heiðvirðasta aflið í heiminum. í sameiningu num- um við land í þessari álfu, sem Guð setti niður milli tveggja úthafa, og ætlaði ftjálsum körlum og konum að fínna og rækta. í sameiningu emm við að gerbreyta veröldinni með tækni okkar, lengja líf okkar og gera það fjölbreytilegra og inni- haldsríkara fyrir milljónir jarð- arbúa. Og það sem mest er um vert, í sameiningu höfum við haft foiystu fyrir frelsisöflum um heim allan á þessari öld. í síðari heims- styijöldinni, og enn í dag, höfum við staðið vörð um frelsisdraum RONALD Reagan, Bandaríkja- forseti, skaut öxlum í veðrið er hann gekk niður landganginn úr flugvél sinni á Keflavíkurflug- velli klukkan sjö mínútur yfir sjö í gærkvöldi, enda mætti honum kalsaveður við komuna til ís- lands. Við landganginn bauð Vigdís Finnbogadóttir, forseti, Reagan velkominn og ræddust þau við augnablik áður en Banda- ríkjaforseti heilsaði öðrum í mótttökunefndinni; Steingrimi Hermannssyni, forsætisráð- herra, Matthíasi Á. Mathiesen, utanrikismálaráðherra, Guð- mundi Benediktssyni, ráðuneyt- isstjóra i forsætisráðuneytinu, Ingva S. Ingvarssyni, ráðuneytis- stjóra í utanríkisráðuneytinu og Halldóri Reynissyni, forsetarit- ara. Kom mótttökunefndin til Keflavíkur i þyrlu Landhelgis- gæzlunnar 20 mínútum fyrir komu Reagans, en hélt með bila- lestinni til Reykjavíkur. Flugvél Bandaríkjaforseta, Air Force One, jenti til austurs á Aust- ur/Vestur-flugbrautinni á Keflavík- urflugvelli á slaginu kl. 19 og fímm mínútum seinna staðnæmdist hún á hlaðinu fyrir utan flugstöðvar- bygginguna. Dymar opnuðust jafnharðan og landgöngubifreið Flugleiða ók að flugvélinni. Upp stigan gengu Þórður Einarsson, siðameistari utanríkisráðuneytisins og Nicholas Ruwe, sendiherra Bandaríkjanna á íslandi. Þeir hurfu inn í þotu forsetans en í dyranum birtust menn, sem munduðu regnhlíf. Bjuggust viðstaddir við að Reagan yrði skýlt fyrir ísköldu úr- helli, en mínútu síðar birtist forset- inn og gekk léttstígur niður landganginn, regnhlífarlaus. mannkynsins, hvort sem er í Evr- ópu, Ameríku, Afríku eða Afganist- an. Og í sameiningu getum við getum við verið trú frelsishugsjón- inni um leið og við emm trú fríðar- hugsjóninni. Á þriðjudaginn minnti hópur for- ystumanna um mannréttindi mig á það, hve mikilvæg áhersla okkar á frið og frelsi er. í þeim hópi var Yuri orlov, sem var látinn laus viku áður eftir að hafa dvalið í útlegð í Síberíu fyrir þann glæp að vilja að ríkisstjóm sín virti gmndvallar mannréttindi. Slíkir menn örva okk- ur og við emm von þeirra. Við höldum því til Reykjavíkur í friðarskyni. Við komum til þessa fundar fyrir frelsið. Og við föram vongóðir. Með orðum hins merka Bandaríkjamanns, Robert E. Lee: „Sagan kennir okkur að vona.“ í dag emm við að skapa sögu og við emm að snúa framvindu sögunnar í átt til friðar, frelsis og vonar. Það hefur löngum verið sannfær- ing mín, að til þess að ná árangri í friðarviðleitni verðum við að horf- ast beint í augu við hin erfíðu úrlausnarefni og gera það af heiðar- leika og með vonina að leiðarljósi. Við getum ekki látið sem ágreining- ur sé ekki fyrir hendi, reyna að ná samkomulagi um nokkur atriði í fljótheitum og flylja síðan ræður um andann frá Reykjavík. Stað- Að loknum kveðjunum gekk Re- agan fram hjá heiðursverði og kvaddi að hætti lögreglumanna, gerði honör. Stakk hann síðan höndum í frakkavasana og gekk til bifreiðar sinnar skjótandi öxlum í veðrið, enda hafði rigningin aukizt og komið steypiregn. Vigdís Finn- bogadóttir fylgdi Reagan eftir og tóku þau aftur tal saman drykk- langa stund við bifreið Bandraíkja- forseta, sem var gljáfægður Cadillac. Kvöddust forsetamir og reyndin er sú, að um veralegan ágreining um mörg atriði er að ræða, og við getum ekki fullyrt að árangur náist. En komi Gorbachev til íslands staðráðinn í að vera sam- vinnufús er égþess fullviss að okkur gæti miðað áfram. Og það er takmark mitt. Það er tilgangurinn með ferðinni til ís- lands. Markmið Bandaríkjanna - friður og frelsi um alla veröld - em þegar Reagan settist upp í forseta- bifreiðina skutust nokkrir öryggis- verðir inn í bílinn um aðrar dyr. Fyrr en varði ók bílalestin á brott á miklum hraða. Var klukkan þá 19:12 en að bandaríska sendiráð- inu, þar sem hann mun búa, kom Reagan klukkan 20.00. Meðan Reagan heilsaði íslenzku mótttökunefndinni gengu fylgdar- menn forsetans niður landganginn. Fremstur fór George Shultz, ut- háleit, en það er með þau eins og allt sem er þess virði að sækjast eftir, að ekki er auðvelt að ná þeim. Reykjavík getur orðið skref í átt- ina, gagnlegt skref, og ef við látum ekki deigan si'ga, náum við og heimsbyggðin öll því takmarki að búa í betri og ömggari veröld. Þakka ykkur fyrir, Guði blessi ykkur öll. anríkisráðherra, þá John Poindext- er, öryggismáilaráðgjafí forsetans, Donald Regan, starfsmannastjóri Hvíta hússins og Larry Speakes, talsmaður forsetans. Matthías og Shultz ræddust stuttlega við. Vék Shultz að og lýzti ánægju sinni með afgreiðslu Óldungadeildar Banda- ríkjaþings á milliríkjasamningi íslands og Bandaríkjanna um flutn- inga til landsins á vegum Vamar- liðsins. Reagan skaut öxlum í rígn- inguna á Keflavíkurflugvelli __ Morgunblaðið/RAX Reagan heilsar Steingrimi Hermannssyni. Vigdís Finnbogadóttir stendur milli þeirra. Aðrir á myndinni eru frá vinstri: Halldór Reynisson, Ingvi S. Ingvarsson, Guðmundur Benediktsson og Matthías Á. Mathi-

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.