Morgunblaðið - 17.02.1988, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 17. FEBRÚAR 1988
15
Kerfið okkar
eftir Einar Bjamason
Hr. dómsmálaráðherra,
Jón Sígurðsson.
Eg þakka þér fyrir fundinn, sem
þú áttir með okkur, LL mönnum
hinn tíunda þessa mánaðar. Ég
þakka þér líka fyrir þitt góða bréf
sem birtist í „Mogga" degi síðar.
Ómaklega segir þú að þér vegið
og að mér hefði verið nær að hafa
meira samband við þig áður en ég
hóf blaðaskrif. Það má rétt vera,
en satt að segja var ég orðinn lú-
inn af að rölta milli bæja. Þótt ég
hafí alls staðar fengið hlý orð og
ágætis kaffi er mér það ekki nóg.
Ég var ekki að biðja um góðgerð-
ir, heldur efndir.
Til að fyrirbyggja frekari mis-
skilning skal það tekið skýrt fram,
að stór hluti þeirra vandræða, sem
orðin eru, eiga rætur sínar utan
þinna veggja. Ég minni líka á, að
í bréfí minu var kært til þín. Þú
varst ekki kærður. Þær línur voru
líka aðeins formáli. Örlítið for-
spjall þess, sem koma hlýtur, þá
knúið verður á annarra hurðir. Eg
var ekki að leita sökudólgs. Ég
kæri engan þeirra manna, sem
vinna í húsinu við hól. Ég kæri
hins vegar þá blóðlausu stofnana-
mennsku, sem bólusetur fólk sitt
til slíks dáðleysis, að samningur
sem í er skráð að sjálf „ríkisstjóm-
in mun beita sér fyrir" skuli hiynja.
Það er stórkostlegt að lifa í
þessu landi og njóta óskoraðra
mannréttinda. Þess vegna bregst
maður ókvæða við þegar í ljós
kemur að illgerlegt er að ná rétti
sínum þegar kerfíð er annars veg-
ar. AlUr, sem Litla gula hænan
talaði við, sögðu: Ekki ég. Mitt
tungutak er of fátæklegt til að
lýsa því sem litlir karlar mega
glíma við í erindrekstri sínum og
læt ég því meistara Steinbeck fá
orðið og gríp niður í bók hans
„Þrúgur reiðinnar". Einu orði er
þó breytt.
„Já, en kerfínu er þó stjómað
af mönnum. Nei, þar skjátlast ykk-
ur, þar skjátlast ykkur algerlega.
Kerfið á ekkert skylt við menn.
Stundum hefur hver maður í kerf-
inu viðbjóð á því sem kerfið gerir,
en samt sem áður gerir kerfíð það.
Kerfíð er ómennskt, skal ég segja
ykkur. Það er stofnað af mönnum,
en þeir hafa ekkert vald á því.“
Hr'. ráðherra.
Það er ekki ætlun mín að flytja
langt mál. Þó hlýt ég að grípa nið-
ur í bréf þitt á nokkmm stöðum.
Þú segir mig hafa uppi þungar
ásakanir, en rökstuðning vanti með
flestum þeirra. Lítill vandi er að
bæta úr því. Eitt dæmi skal þó
iátið duga $ dag:
Fá stéttarfélög hafa fengið
þyngri högg, en það sem lögreglu-
menn urðu fyrir, þegar fulltrúar
utanríkisráðuneytis staðfestu með
samningi við einstaklinga að
vopnaskak yrði til frambúðar á
íslensku löggæslusvæði. Sá samn-
ingur var í blóra við stjóm LL.
Komi fram ósk um opinberan rök-
stuðning við fleiri atriði skal ekki
á mér standa.
Dómssátt var gerð. Það er hár-
rétt. Fyrir Félagsdómi hétu fulltrú-
ar ijármálavaldsins að standa við
fyrri heit sín. Vissulega heitir slíkt
dómssátt. Það mega hins vegar
allir vita að.sú sátt varðar aðeins
fortíðina. Hún tekur ekki til fram-
tíðar. Engin stétt getur staðið í'
því að draga launagreiðanda sinn,
sjálft flármálaráðuneytið, fyrir
dómstól, jafíivel tvisvar á ári.
Þú segir að ég láti i veðri vaka,
að þú, eða ráðuneytið hafí gert
eitthvað, sem færi lögregluna í átt
til aukinnar hörku gagnvart borg-
,aranum. Þar misskilur þú mig. í
bréfí mínu kemur glöggt fram, að
það em ekki aðgerðir ráðuneytis,
heldur aðgerðarléysi þess, sem ég
ót^ast að bjóði hættu heim.
Vissulega fagna ég þeim góðu
áætlunum, sem nú munu uppi um
Einar Bjaraason
„Eins og fram er komið
var erindi mitt með
bréfi ekki að ieita söku-
dólgs. Erindi mitt var
að vekja þá sem sváfu
og satt að segja hélt ég
þá að þú værir í þeim
hópi.“
aukna og bætta menntun lögreglu-
manna. Þær rétta þó ekki við það
sem hallaðist í fyrra. Á samninga-
fundum í maí sl. kvörtuðu lögreglu-
menn undan vanefndum, sem þá
þegar voru orðnar verulegar. Bót
var heitið og betrun með. Þá var
því lofað að samtök okkar yrðu
höfð til ráðuneytis við ákvörðun
námsefnis. Það fannst mér skyn-
samlegt loforð hjá þínum mönnum.
Það er hyggilegt að nýta reynslu
sem flestra, enda vita þeir hvar
skórinn kreppir, sem í honum
ganga. Sfðan hef ég ekki um þetta
heyrt og loforðið sennilega í glat-
kistunni. Látum þó svo vera. Margt
hefur breyst síðan þá, þar á meðal
sjónarmið stjómar LL.
Eins og fram er komið var er-
indi mitt með bréfí ekki að leita
sökudólgs. Erindi mitt var að vekja
þá sem sváfu og satt að segja,
hélt ég þá að þú værir í þeim hópi.
Kannski var það rangt hjá mér og
heiður þeim sem heiður ber. Hafðu
þökk fyrir þín hressilegu vinnu-
brögð, seinustu daga. Sum þeirra
mála, sem hingað til hafa verið
hundsuð, eru nú leyst. Þá sátta-
hönd sem þú réttir fram taka lög-
reglumenn í af heilum hug. Samt
er enginn sigur unninn. Um of
grýttan veg höfum við gengið.
Fram að þessu hafa lögreglumenn
trúlega verið friðsamasta stétt
vinnumarkaðarins. Þeir hafa lært
að slíkt borgar sig ekki. Svo lengi
má brýna hin deigu jám að þau
bíti um síðir.
Höfandur er formaður Landasam-
bands lögreglumanna.
Við fögnum hækkandi sól
og bjóðum
20%
afslátt af öllum vörum
í dag og næstu daga.
tækifærið — Gerðu kjarakaup í
(KOSTA)ÍBODA
^----------------
Bankastræti 10,
sími 13122.
Kringlunni,
sími 689122.