Morgunblaðið - 09.07.1988, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 9. JÚLÍ 1988
43
Tónleikagestir í Íslensku óperunni. Ljósmynd/BS
Tónleikaraunir
lausa tilraun til að sjá hljómsveitina
og heyra á Listapoppi í Laugar-
dalshöll, en hafði ekki erindi sem
erfiði þrátt fyrir langa bið. Það var
því lag þegar hljómsveitin auglýsti
með miklum glamúr að fyrirhugað-
ir væru tónleikar i Lækjartungli á
laugardags og sunnudagskvöld.
Lækjartungl var þéttskipað á
laugardagskvöldið, að venju, en
ekki er gott að gera sér grein fyrir
hvort áheyrendur komu af gömlum
vana, eða til að sjá hljómsveltina.
Ekki gekk Straxmeðlimum vel að
halda áætlun, frekar en fyrri dag-
inn, en ekki verður sveitarmönnum
þar um kennt, því sökin skrifast
víst á magnarakerfi og álíka.
Hljómsveitin hóf þó leikinn um
síðir, en hafði ekki leikið nema
hálft annað lag er Ijós fóru af svið-
inu og allt vart hljótt, nema hvað
að veikur trommuslátt ur heyrðist.
Hljómsveitarmenn gengu af svið-
inu eftir nokkrar vangaveltur, en
þremur korterum síðar átti allt að
vera komið í lag. Það mátti þó
heyra að ekki var allt með felldu,
Því hljómburður var með versta
móti og fór svo að Strax hætti
leiknum eftir 3 til 4 lög og lýsti
leiðtogi sveitarinnar yfir því að tón-
leikunum væri lokið nema hljóð-
menn gerðu kraftaverk. Við svo
búið gekk ég út, en frétti daginn
eftir að ekki hefðu sveitarmenn
komist á svið aftur þetta kvöld.
Það verður því eðlilega lítið úr tón-
leikagagnrýni að þessu sinni, en
ekki er ég viss um að betri hljórhur
hefði gert mikið fyrir þau lög sem
ég heyrði.
Anno Domini
Önnur sveit sem\nisheppnaða
tónleika hélt umrætt laugardags-
kvöld var bandaríska popprokk-
diskósveitin Anno Domini. Anno
Domini er kristileg hljómsveit og
mikill hluti tónleikanna fólst í því
að leiðtogi sveitarinnar, John Bow-
ers, hvatti áheyrendur til að snúa
af villu síns vegar og sagði
skemmtilegar dæmisögur. Innskot
hans voru það besta við þessa
tónleika, enda góður ræðumaður,
því lögin sem sveitin flutti voru
afleit og hljóðfæraleikur til lítillar
fyrirmyndar. Áheyrendur voru eitt-
hvað á fjórða tug og því hálf tóm-
legt í Óperunni.
f tónleikahaldi getur gengið á
ýmsu og segja má að f því eigi
vel við hið kunna lögmál Murp-
hys: Ef eitthvað getur farið úr-
skeiðis, þá mun það gerast.
Þessu fékk hljómsveitin Strax að
kenna rækilega á í Lækjartungli
fyrir skemmstu.
Ekki strax
Sá er þetta ritar gerði árangurs-
Stuð-
kompaníið
með plötu
Stuðkompanfið hefur verið
áberandi f dansiballamarkaðnum
og á vinsældalistum sfðan sveitin
sigraði í Músfktilraunum Tóna-
bæjar 24. aprfl á sfðasta ári.
Ekki hefur þó komið frá sveitinni
nema ein tólftomma, en hún hefur
átt lög á safnplötum og nú fyrir
skemmstu kom frá Stuðkompaní-
inu önnur tólftomma sveitarinnar,
sem á eru lögin xxx og xxxx, í
venjulegri útsetningu og langspils-
útgáfu, en miklum tíma var eytt í
að vinna lögin á plötunni eins og
kostur var. Tólftomman heitir ein-
faldlega Tólftomma og kemur út á
vegum Steinars. Stuðkompaníið
skipa þeir Jón Kr. Ingólfsson
bassaleikari, Trausti M. Ingólfsson
trommuleikari, Atli Örvarsson
hljómborðsleikari, Karl Örvarsson
saxófónleikari og söngvari og
Magni F. Gunnarsson gítarleikari.
V
Svart hvítur draumur
Það hefur farið fjöllum hærra að neðansjávarsveitin góðkunna S.h. draumur væri
hætt störfum. Á miðvikudagskvöld kom bassaleikari sveitarinnar Gunnar Hjálmarsson
einn fram með trommuheila og kassagítar f veitingahúsinu Casablanca og Rokksíðan
leitaði til hans fyrir tónleikana til að forvitnast um andlát Draumsins.
Gunnar tók því fjarri að Draumurinn væri hættur. Hann sagði svejtina eftir að
gera plötu og halda tónleika í kringum þá plötu og það yrði gert í haust. Hinsvegar
mætti segja að séð væri fyrir endann á sveitinni, því sú plata og tónleikahald í kringum
hana yrði það síðasta sem Draumurinn myndi gera. Ástæðuna kvað hann vera þá
að það væri komin viss tónlistarþreyta
í sveitarmeðiimi og að hann hefði
viljað byrja aftur á núlli. Ekki sagðist
hann þó ætla að gerast trúbadúr til
langframa; hann hefði meiri áhuga á
að starfa í einhverri hljómsveit.
Á Casablancatónleikunum sýndi
Gunnar það að hann er enginn
venjulegurtrúbadúr og setti fram nýja
skilgreiningu á þvf hlutverki.
Trommuheilinn var listilega forritaður
og kassagítarinn magnaður f botn og
vel það. Ekki eru margar fullskipaðar
hljómsveitir sem ná viðlíka krafti og
spennu ítónlist og munar þar mestu
um snjalla samsetningu laga og texta
sem segja alitaf meira en felst í
orðunum. Gunnar hefur ímyndunarafl
sem gerir úr einföldustu frösum og
textabrotum eitthvað sem ekki verður
litið framhjá og er persónulegt og
sárstakt. Skemmtilegt dæmi um það
er uppklappslag hans þetta kvöld, þar
sem hann sagði frá öræfaferð 22.
nóvember 1963. ÓskandieraðGunni ^
geri meira af því að koma fram með *
trommuheilanum, því þó slíkt apparat V »
séalltaf hálf kuldalegtog '
ópersónulegt, þá er það ekki það eina '«\
semskiptir máli. ÆmtA \
Ljósmynd/BS
Kátir piltará plasti
Ljósmynd/BS
Kátir Piltar taka lagið fyrir blaða-
menn í A. Hansen í Hafnarfirði.
Hafnfirska rokksveitin Kátir pilt-
ar sendi nýlegar frá sér sína
fyrstu plötu sem ber heitið Ein-
stæðar mæður.
Kátir Piltar eru þeir Atli Geir
Grétarsson, Hallur Helgason,
Jakob B. Grétarsson, Steinn
Magnússon, Örn Almarsson og
Davíð Þór Jónsson.
Kátir piltar leita víða fanga á
plötunni, tónlistarlega sem texta-
lega, og segja að ekkert mann-
legt sé sér óviðkomandi. Þess
má sjá stað í textum sveitarinnar
og af skýringum sem fylgja á
innra umslagi plötunnar og má
hér tína til eftirfarandi skýringu á
laginu Angst:
Expressíónísk tjáning á tilfinn-
ingum nútímamannsins. Að-
stæðurnar eru yfirþyrmandi,
vanmáttur sjálfsins alger. Auk-
ið fylgi öfgamanna heimsins
er Kátum piltum áhyggjuefni
sem og áhrif vélhyggjunnar á
sjálfsímynd einstaklinganna.
Félagslegar aðstæður skil-
orðsbinda vitund; sjálfið
tvístrast eins og hið marg-
þætta framleiðsluþjóðfélag.
Verður maðurinn óhæfur til að
elska?
Við þetta er engu að bæta.