Morgunblaðið - 08.02.1989, Side 35
)HOM
CB(!Í ÍLAÚÍÍÍM^ .8 HUOAaUHIVOlM öioajswjí:
MÖRGUNBLAÐÍÐ MIÐVIKUDAGUR 8. FEBRÚAR 1989 35
Guðrun Halldórs-
dóttir — Minning
kátir endurfundir gætu orðið í
„sveitinni". Ég flaug til Neskaup-
staðar á undan foreldrum mínum
því ekki vildi ég bíða svo lengi og
stoppa svo stutt sem sumarfrí
þeirra var. Amma var oft ein því
afi var mikið að heiman þar sem
hann var matsveinn á skipi. Ég
svaf því oft hjá henni þó hún hafí
útbúið mér eigið herbergi. Hún
lagði sig alla fram við að gera sum-
ardvölina sem ánægjulegasta. Hún
fann upp á alls konar uppákomum
og eru hinar stórvinsælu garðveisl-
ur mér efst í huga. Þær hélt hún
á einhveiju síðsumarkvöldi þegar
veðrið var fallegt.
Amma átti mörg áhugamál. Hún
hafði gaman af fallegum steinum
sem nóg var af í íjallinu og átti hún
lítið safn sem hún hélt mikið upp
á. Við bamabömin hjálpuðum henni
við söfnunina og roguðumst oft með
heilu og hálfu björgin niður fjall
og færðum henni. Hún sýndi okkur
alltaf sömu gleðina og þakklætið,
sama hve smávægilegar gjafímar
voru. Ekki vorum við bömin alltaf
jafn elskuleg. Hugdettumar á sviði
prakkarastrika voru oft fjölskrúð-
ugar, en ekki man ég eftir styggðar-
yrðum af hennar vömm. Hún var
alltaf jafn yflrveguð og hafði gott
vald á skapi sínu og bámm við
mikla virðingu fyrir henni. Við gát-
um leitað til hennar með okkar
vandamál og bámm til hennar
óskorið traust. Hún var líka alltaf
kát og glöð og hafði ágæta kímni-
gáfu og við hlógum oft og skemmt-
um okkur saman.
Eitt af sameiginlegu áhugamál-
um ömmu og afa var stangveiði og
fóm þau helst á hverju ári í veiði-
túra. Amma var mikill náttúmunn-
andi og naut hún útivistarinnar.
Síðan fengu allir að njóta góðs af
veiðinni, annað hvort gaf hún af
henni eða bauð fjölskyldunni í mat-
arboð. Hún var mjög örlát og gjaf-
mild og vildi deila öllu með sínum
nánustu.
Amma var mikill dýravinur og
átti hún jafnan heilan fuglahóp
kostgangara í garðinum. Henni
þótti vænt um þessa vini sína sem
hún af áhuga fylgdist með og hugs-
aði um. Hún vissi einnig hve vænt
mér þótti um dýr og hve erfitt það
var að hafa húsdýr í Reykjavík og
gaf hún mér tvo ketti sem glöddu
mig mikið. Kveðjustundin á haustin
var dapurleg og vomm við strax
famar að hlakka til næsta sumars.
Fyrir tveimur ámm veiktist
amma og þurfti að dvelja í sjúkra-
húsi. Síðasta misseri vissum við að
hún barðist við illkynja sjúkdóm.
Hún gekk í gegnum margar erfiðar
aðgerðir, en aldrei gafst hún upp.
Við undruðumst oft hve hetjulega
hún stóð sig þegar kvalimar vora
sem óbærilegastar, en hún lifði í
voninni alveg fram í lokin og lét
aldrei þunglyndi ná yfírhöndinni.
Afí á einnig skilið mikið hrós því
hann vék vart frá henni, studdi
hana og hjálpaði heilshugar, þó
hann ætti í raun jafn erfítt og
amma að meðtaka staðreyndimar.
Að lokum hlaut hún svo hinsta
frið og er það huggun á sorgar-
stund að vita að henni líði nú bet-
ur. Amma fékk styrk frá sinni trú
á Guð, að hann væri liðsinni í hörð-
um vemleika. Megi hún nú hvíla í
hans örmum að eilífu.
Sóley G. Þráinsdóttir
Minning:
Elín Elíasdóttir
Fædd 9. janúar 1918
Dáin 8. janúar 1989
Hin langa þraut er liðin
nú loksins hlaustu friðinn
og allt er orðið rótt
nú sæll er sigur unninn
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
(Sb. 1886 - V. Briem.)
Ég vil með þessari grein heiðra
minningu elsku ömmu minnar sem
andaðist 8. janúar 1989.
Guðrún Halldórsdóttir fæddist og
ólst upp á Neskaupstað. Hún var
dóttir Halldórs Einarssonar, húsa-
smiðs og byggingafulltrúa, og
Emmu Jónsdóttur, konu hans.
Ung að aldri giftist Guðrún eftir-
lifandi eiginmanni sínum, Axel
Magnússyni, þá vélstjóra, og sett-
ust þau að á Neskaupstað. Þau
stofnuðu heimili sitt fyrst á Ekm,
en síðar á Mýrargötu 8 þar sem
þau hafa búið síðan. Axel og Guð-
rún eignuðust fjórar dætur.
Amma vann af dugnaði við ýmis
störf um ævina, eins og verslunar-
og fískvinnslustörf, en þegar hún
tók að nálgast efri ár sín setti hún
upp sólbaðsstofu sem hún rak eins
lengi og heilsa hennar leyfði. Heim-
ilið og fjölskyldan var þó hennar
mikilvægasta hugðarefni. Hún lagði
mikið á sig til að gera heimilið sem
hlýlegast og notalegast og þar gátu
allir fundið sig velkomna.
Við bamabömin vomm tíðir
gestir. Við hændumst mjög að
ömmu og áttu flest okkar annað
heimili hjá henni. Sjálf var ég fædd
á Neskaupstað og bjó ég hjá henni
mest allt fyrsta ár ævi minnar áður
en ég fluttist til Reykjavíkur. Ég
var skírð í höfuðið á henni og er
seinna nafn mitt Guðrún. Það er
sárt að rifja upp þær indælu stund-
ir þegar hún sagði mér sögur og
sýndi mér ljósmyndir frá þessu
tímabili.
Ég á mörg eftirminnileg æskuár
að þakka ömmu. Eftir að skóla-
ganga mín hófst beið ég ætíð með
óþreyju eftir að vorið kæmi svo að
Fædd 7. nóvember 1909
Dáin 14. janúar 1989
Okkur langar til að minnast
ömmu okkar, Elínar Elíasdóttur,
sem lést að kvöldi 14. janúar.
Amma Ella fæddist á Hverfís-
götu 54 í Reykjavík og bjó svo til
alla ævi í nánd við gamla mið-
bæinn, lengst af við Njálsgötuna.
Hún var dóttir hjónanna Elíasar
Nikulássonar og Kristínar Mensald-
ersdóttur. Amma gekk í Kvenna-
skólann í Reykjavík og lærði jafn-
framt á orgel. Eftir að hún útskrif-
aðist úr Kvennaskólanum var hún
heimiliskennari á Suðurlandi um
skeið. Sumarið 1937 giftist hún afa
okkar, Skafta Sigþórssyni, hljóð-
færaleikara. Hann lést árið 1985.
Þau eignuðust sex böm, þau em
Helgi, Sigrún, Elías, Sigþór, Kristín
og Albert. Bamabömin em sautján
og langömmubömin era orðin sex
talsins.
Það var alltaf gaman að heim-
sækja ömmu og afa á Njáls. Afí
var alltaf svo hress og kátur, en
amma var hæglátari og hafði alltaf
tíma til að spjalla við ömmustelp-
umar sínar. Amma sat þá með
pijónana sína en afí var uppi á lofti
að spila á víólu. Það var alltaf gest-
kvæmt hjá ömmu og afa á Njáls-
götunni og þar hitti maður marga
lífskúnstera.
Amma og afi höfðu bæði yndi
af gróðri og garðrækt og áttu þau
sumarbústað í Selásnum. Fjölskyld-
an hittist þar oft og við krakkamir
lékum okkur þar innan um trén.
Það var þeim báðum erfítt að láta
landið af hendi undir hina vaxandi
byggð.
Ferðalög vom annað sameigin-
legt áhugamál þeirra. Eftirminni-
legasta ferð þeirra var þegar þau
fóm að heimsækja þau böm sín sem
em búsett erlendis. Það era Sigþór
sem býr í Kanada og Kristín í Mex-
íkó. Þau vom þá erlendis í hálft ár
og þegar heim var komið var frá
mörgu skemmtilegu að segja.
Nú er amma farin í sitt síðasta
ferðalag til að hitta afa sem hún
saknaði svo mikið. Megi góður Guð
geyma þau bæði.
Anna og EUa
Magnús Grétar
Heiðarsson — Minning
Þann 27.janúar lést fyrrverandi
bekkjarfélagi okkar, Magnús Grét-
ar Heiðarsson. Hann fæddist á
Akranesi 1. nóvember 1973.
Foreldrar hans vom Heiðar
Magnússon og Kolbrún Leifsdóttir.
Magnús var bekkjarfélagi okkar
í 4 ár og bar mikið á lífsgleði hans
og kröftum á þeim stutta tíma.
Magnús var góður drengur sem
hikaði ekki við að veija þá sem
minna máttu sín, og sást það best
þegar hann varði vinkonu sína sem
á við andleg þroskavandamál að
stríða. Þegar henni var sýnt órétt-
Iæti var hann alltaf til staðar með
útrétta hjálparhönd. Hann var góð-
ur íþróttamaður og fékk bekkurinn
að njóta markmannshæfíleika hans
í fótbolta, sem og öðmm íþróttum.
Að leiðarlokum viljum við þakka
fyrir þær stundir sem að við fengum
að njóta með honum. Og einnig
viljum við votta foreldrum hans og
öðnim skyldmennum innilegustu
Samúðaróskir og vonum að Guð
styrki þau í þessari miklu sorg. En
í hugum okkar allra verður skarð
sem seint verður fyllt.
Gegnum Jesúm helgast hjarta
í himininn upp ég lita má.
Guðs míns ástar birtu bjarta
bæði fá ég að reyna og sjá
hryggðarmyrkrið sorgar svarta
sálu minni hverfur þá
(Hallgrímur P.)
Blessuð sé minning hans.
Bekkjarfélagar f 9.-GBJ,
Akranesi.
t
Minningarathöfn um ástkæran son okkar, bróður og mág,
FJÖLNI SIGTRYGGSSON,
Hlyngerði 12,
Reykjavfk,
fer fram í Bústaðakirkju föstudaginn 10. febrúar kl. 14.00.
Halldóra Guðmundsdóttir, Sigtryggur Helgason,
Þórhildur Sigtryggsdóttir, Hrafnkell Óskarsson,
Kristbjörg Hrund Sigtryggsdóttir.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
vinkonu okkar,
SOFFÍU SIGURÐARDÓTTUR,
Skúlaskeiði 2,
Hafnarflrðl.
Sérstakar þakkir færum við læknum og hjúkrunarfólki St. Jósefs-
spítala, Hafnarfirði, fyrir góða umönnun.
Margrót Burr,
Hrelnn Bjarnason,
Guðlaug E. Kristlnsdóttlr.
t
Þökkum auðsýnda samúð og vináttu við fráfall föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
INGÓLFS GUÐMUNDSSONAR
húsasmfðameistara,
Bjarkarholti 4,
Mosfellsbæ.
ívar Örn Ingólfsson,
Pótur Ingólfsson,
Aðalstelnn Ingólfsson,
Hjörtur Ingólfsson,
tengdadætur, barnabörn og barnabarnabörn.
t
Útför föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
PÁLS GUÐJÓNSSONAR
fró Eyjum, Strandasýslu,
til helmilis á Brekkustfg 29,
Njarðvfk,
fer fram frá Njarðvíkurkirkju föstudaginn 10. febrúar kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Styrktarfólag Sjúkrahúss
Keflavíkur.
Sigrún Pálsdóttlr,
Sigþrúður Pálsdóttir,
Loftur Pálsson,
Sigurbjörn Pálsson,
Þórir Pálsson,
Guðrún Pálsdóttlr,
Hjörtur Hjartarson,
Halldór Hjálmarsson,
Guðrún Elnarsdóttir,
Kristfn Gunnarsdóttir,
Ósk Jónsdóttlr,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
ÓSKARS PÁLMARSSONAR,
Klyfjasell 22,
Reykjavfk.
Kristfn
Kristján N. Óskarsson,
Sigurður Óskarsson,
Lárus ö. Óskarsson,
Anna H. Óskarsdóttir,
Guðflnna Óskarsdóttir,
Ásdfs Óskarsdóttir,
Ólafur Ó. Óskarsson,
Ingibjörg Óskarsdóttir,
Halldóra Óskarsdóttlr,
Ásta Ólafsdóttir,
Ragnhelður Guðmundsdóttlr,
Ólöf Húnfjörð,
Svala Sigurjónsdóttir,
Sigurður K. Lúðvfksson,
Jóhann B. Garðarsson,
Jón G. Bergsson,
Aðalbjörg Hafstelnsdóttir,
Ómar Árnason,
Ólafur Kristmundsson
og barnabörn.
LOKAÐ
Lokað á morgun frá kl. 13.00-15.00 vegna jarðarfarar
MARGRÉTAR HEMMERT.
Pandóra,
Laugavegi 59.
Birting afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjórn blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í Hafii-
arstræti 85, Akureyri.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins em birtar
greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar era birtar af-
mælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin, vélrituð
og með góðu línubili.