Morgunblaðið - 19.03.1989, Síða 40

AUK/SlA k11(XJ3-315
40 C
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 19. MARZ 1989
Til þess að kynnast landi og þjóð er nauðsynlegt að leita út fyrir borgirnar.
Á bílaleigubíl, með lestum eða rútum, siglandi eftir skurðum og síkjum
eða jafnvel gangandi.
Norður-England og þjóðgarðamir Lake District, North York Moors,
Yorkshire Dales og Peak District búa yfir heillandi ósnortinni
náttúrufegurð ásamt fjöiskrúðugu jurta- og dýrariki sem löngum hafa heillað
göngugarpa og náttúruunnendur.
Cornwall. Að aka milli litlu fiskiþorpanna á Cornwallskaganum er eins
og að skjótast aftur í aidir. Myndræn fegurð t.d. Clovelly, Lynton og
Lynmouth er ógleymanleg og Jamaica-kráin á Bodmin Moor er jafn
dulúðug og í samnefndri sögu Daphne de Maurier.
Suður-England hefur sannarlega margt að bjóða þeim sem njóta vilja
sólar og skemmtunar. Einkar milt loftslag, ijós strandlengja, pálmatré og
annar suðrænn gróður hafa gert suðurströndina að einum vinsælasta
sumarbaðstað í norðanverðri Evrópu.
Wales. Óvíða
er að fmna jafnmarga sögufræga kastala og kastalarústir og
í Wales. I grasi grónum hlíðunum, innan um sauðfé á beit eða sitjandi við
lítið vatn með stöng, gætirðu haldið að þú værir eina manneskjan í
heiminum.
Skotland. Skosku hálöndin hafa árum saman dregið að ferðamenn, með
hinu dularfulla Loch Ness, undurfagra Loch Lomond og hinu sérstæða
Great Glen, ekki síður en hinir heimsþekktu skosku golfvellir.
Leitaðu ekki langt yfir skammt. Fáðu nánari upplýsingar hjá
söluskrifstofum Flugleiða, Lækjargötu 2, Hótel Esju og Kringlunni
eða hjá ferðaskrifstofum og umboðsmönnum um land allt.
FLUGLEIÐIR
BRESKA FERÐAMÁLARÁÐIÐ
BAKÞANKAR
Mátulegt
á okkur
Það er ofsalega örvandi að
vera íslendingur. Sér-
staklega nú þennan veturinn
þegar enginn getur leyft sér
að vera venjulegt fólk í götu-
skóm. Við, litla
þjóðin, erum
búin að vera
blaut í fæturna
síðan á annan
í jólum, fljót-
lega reiknað í
svona hundrað
og tuttugu og
eitthvað daga
og orðið svona nokkurnveg-
inn nákvæmlega sama um
annað en færðina.
í áraraðir hefur ekki annað
eins færðartal verið á fólki.
Mörg góð ýtingarsagan orðið
til og margt skemmtilegt skeð
þegar verið er að kippa í ein-
hvern og aumustu konur
orðnar mjög vel að sér í akstri
í snjó og farnar að geta talað
digurbarkalega um vélar og
drif. Fyrir vikið er fólk al-
mennt orðið laust við allt
pjatt og er bara ljómandi
þakklátt ef vöðlurnar ná að
þorna fyrir næsta dag og
lambhúshettan ekki þófnað
þeim mun meira í síðasta élja-
gangi.
Svo gerist það að við höfum
ekkert gert af okkur i marga
mánuði, bara mokað og ýtt
og dottið og fokið með inn-
kaupapokana, snjóblind og
hrímug og veðurteppt í hveij-
um einasta kaffisopa sem
okkur er boðið í, jæja, er ekki
allt hækkað á okkur. Það er
svona einsog að segja: litlu
ljótu frostbólgnu snjóboltarn-
ir ykkar, nú skuluð þið fá að
finna ærlega og eftirminni-
lega fyrir því, mæli ég um og
legg ég á að þið sjáið ekki
frammúr einum einasta mán-
uði amk. fram á vor. Ef það
kemur eitthvert vor, sem er
alls ekki víst, það bendir
nefnilega allt til þess að eigi
muni vora neitt að ráði í vor.
Það gerir svosem ekkert til
þó venjulegur baslari eigi ekki
fyrir nýju sófasetti eða
snöggri baðstrandarferð. Aft-
urámóti er verra þegar fá-
tæktarbragur er orðinn áber-
andi á stórum hluta fólks sem
vinnur einsog skepnur og
hefur aldrei gert nokkuð af
sér, en á fjórðu hveija viku í
taugastríði útaf skuldum.
Föstudagur í einhverju Hag-
kaupinu ætti að vera mark-
tækt sýnishorn eða þjóðfé-
lagsspegill. Þar er saman-
komin útkeyrð þjóð, heldur
tötraleg með vísakortin sín
og gúmmítékkana, dauð-
þreytt eftir of langa vinnu-
viku. Og það er ekki verið að
kaupa nautasteikur og inn-
flutt grænmeti í friði og spekt,
ekki aldeilis, það er rutt oní
körfurnar ódýru tilboðs-
drasli, hrossagúllasi, akril-
peysum og seltsemleður-
skóm; allir eru á síðasta
snúningi af basli.
Það hlýtur að vera til snið-
ugri lausn á vandamálunum
en að vera alltaf að gaufa við
að hækka mjólkina, raf-
magnið, strætóana, smjörlík-
ið og hvað þetta heitir allt sem
ósköp venjulegt fólk þarf til
þess að vera til og ekki meira.
Um að gera að reyna á
langlundargeð fólksins til
hins ýtrasta og gera því lífið
nógu erfitt. Svo er bara að
vona að páskahretið láti ekki
á sér standa og það sem ekki
hækkaði núna hækki þeim
mun betur fljótlega uppúr
hreti.