Morgunblaðið - 15.07.1990, Side 34

34
MORGUNBLAÐIÐ FOLK I FRETTUM SUNNUDAGUR 15. JÚLÍ
KARLAR
Jafnrétti
að er sárt að þroskast og auk-
in meðvitund nútímafólksins
um hæfni sína og möguleika kost-
ar oft tár og svita.“ (Ann Lindberg)
Ann Morrow Lindberg lýsir á
stórkostlegan
hátt í bókinni
„Gift from the
Sea“ hvernig
henni tekst að ná
tökum á lífi sínu
sem eiginkona
frægasta flug-
kappa heims,
sem vel mennt-
aður vísindamað-
ur, sem móðir sex barna (einu var
rænt í Mexico og það fannst síðan
myrt) og síðast sem amma og
tengdamóðir.
Líf hennar einkenndist af at-
orkusemi og aldrei gafst hún upp
við að grafa upp þá eiginleika sem
hún sjálf bjó yfir. Skipulagði líf
sitt þannig að af og til fann hún
tíma fyrir sig sjálfa.
Þetta voru mikilvægustu
stundirnar í hennar lífi, þær
stundir sem allt hennar framlag
til lífsins byggðist á.
. Hún dvaldi af og til á einangr-
uðum stöðum og ræktaði sinn
innri mann. Hún hefur miðlað
miklu í jafnréttisbaráttu kvenna.
Réttindamál kvenna eru mörg
en oftast er talað um konur og
karla sem tvo aðskilda hópa sem
hafa það markmið eitt að hefja
sig til flugs án aðstoðar hins. En
allir sjá að þetta er vonlaust með
öllu. Fuglinn þarf tvo heilbrigða
vængi til þess að geta flogið.
Einangrun konunnar um aldir
hefur dregið úr orku hennar. Það
er ekki fyrr en hún sjálf fær tæki-
færi að hún loksins getur lagt
eitthvað bitastætt af mörkum i
hinum ýmsu málum. Við eigum
oft erfitt með að ræða ástandið
eins og það er í dag en i staðinn
leggjum við á ráðin með framt-
íðina. Er hægt að leysa vandmál
heimsins þegar eigin vandamál
eru óleyst? Gleymum við okkur
sjálfum eins og við erum núna
með eilífum áætlunum um það
sem kona skal.
Sumar konur ganga jafnvel
enn lengra og vilja með öllum
mögurlegum ráðum komast að
því hvort Guð er ekki bara kona.
Þetta er merkilegt, því hér er yfir-
leitt um velmenntaða guðfræð-
inga að ræða. Svo eru það við hin
sem erum ánægð bara ef við finn-
um einhvern Guð, og gerum ekki
neinar kröfur um kyn.
Ýmislegt bendir samt til þess
að Guð sé ekki kona. Því ef Guð
væri kona þá gæti hún örugglega
ekki þagað svona lengi.
Hún væri nú búin að kippa
málunum i lag. Hún gæti örugg-
lega ekki horft á hungraðan
heim. Hún gæti alls ekki umborið
misþyrmingar á börnum. Gæti
svo alveg örugglega ekki hafa
kúgað kvenfólk í aldir áður en
hún fór að taka á málunúm. Hefði
heldur aldrei byrjað á því að búa
til karlmann. Hefði siðan valið
eitthvað annað en rif til þess að
framleiða konu. Nei, mér finnst
þvert um, Guð er, (ef hann er)
karl.
Já, þetta með rifin. Jafnréttis-
baráttan er á undanhaldi, nú láta
konur rífa úr sér tvö neðstu rifin
til þess eins að verða grennri um
sig. Jane Fonda meira ða segja,
þessi baráttujötunn, er fallin í
gryfjuna. Nú segja biöðin að hún
fjarlægi eitt og eitt líffæri í feg-
runarskyni. Svo vilja hinar fimm-
tugu konumar verða eins, ekkert
gengur né rekur. Því það eru ekki
margir sem hafa ráð á svona að-
gerðum. „Hún var einu sinni
jafngömul mér," segja vinkonurn-
ar. Nú er ekki lengur hægt aö
segja að Jane Fonda hafí ráð
undir rifi hverju, því sum eru ein-
hvers staðar á haugunum. Von-
andi ljúga blöðin, því þetta er nú
einum of langt gengið.
Ann Lindberg héit hins vegar
öllum sínum rifbeinum og ræddi
við Guð, karl eða konu á jafnrétt-
isgrundvelli. Hún fann jafnvægi
í sínu sambandi, var ávallt annar
vængurinn á vél flugkappans.
eftir Jónínu
Benediktsdóttur
BRÚÐHJON VIKUNNAR
Hringarnir komu
í tæka tíð
Brúðhjón vikunnar eru Þór Kristjánsson og Magný Ósk Arn-
órsdóttir. Þau voru gefin saman í Víðistaðakirkju í Hafnarfirði
af Sigurði H. Guðmundssyni 23. júní.
ór og Magný kynntust á þjóð-
hátíð í Vestmannaeyjum
sumarið 1988. „Ég gekk svo á
eftir honum frammí janúar,“ seg-
ir Magný og lítur sposk á Þór sem
viðurkennir að hafa látið ganga
svolítið á eftir sér. Samt er hann
ekki lengi að svara þegar hann
er spurður að því hvað hafi upp-
haflega heillað hann við Magný.
„Það var útlitið. Ég held að það
sé alveg á hreinu.“ Magný segist
eiga erfitt með að nefna eitthvað
sérstak. „Allt í fari hans held ég.
Ekkert eitt frekar en annað.“
Það var í ýmsu að snúast á
brúðkaupsdaginn enda sáu for-
eldrar brúðhjónanna og brúðhjón-
in um allan undirbúning að brúð-
kaupinu sjálf. Þá þurfti líka að
sinna strákunum tveimur, Arnóri
Inga, sem er sonur brúðhjónanna
og var skírður við athöfnina, og
Björgvini Viktor, fimm ára syni
Magnýjar. „Ég fór í hárgreiðslu
og snyrtingu klukkan hálf átta
um morguninn," segir Magný.
„Og ég ætlaði varla að þekkja
hana þegar hún kom til baka,“
bætir Þór við. Klukkna ellefu fór
fjölskyldan í myndatöku en at-
höfnin hófst í Víðistaðakirkju
klukkan tvö eftir hádegi. „Við
völdum Víðistaðakirkju af því að
þar er gott aðgengi fyrir fatlaða
en pabbi Magnýjar er í hjólastól,"
segir Þór og Magný bætir við að'
Björgvin Viktor hafa ýtt stól afa
síns á undan sér til þess að hann
gæti leitt hana upp að altarinu.
Eftir að athöfnin var byijuð
uppgötvaði séra Sigurður að hann
hafði gleymt hringunum á skrif-
stofunni og hann sendi brúðar-
meyju brúðhjónanna til að sækja
þá. „Sem betur fer kom hún með
Magný Ósk Arnórsdóttir, Björgvin Viktor og Þór Kristjánsson
sem heldur á Arnóri Inga.
hringana í tæka tíð,“ segir Þór
og kímir. „Núna finnst manni
þetta bara svolítið fyndið,“ bætir
hann við, „enda kom ekkert fum
á Sigurð." Magný brosir líka og
minnist þess að brúðarmærin hafi
sagt við hana áður en þær gengu
inn að það væri nú eins gott að
presturinn gleymdi ekki hringun-
um á skrifborðinu hjá sé. „ En
ég sagði henni að vera alveg ró-
leg.“
Eftir athöfnina sátu rúmlega
80 manns veislu til heiðurs brúð-
hjónunum í sal Múrarafélagsins í
Síðumúla. Um kvöldið borðuðu
þau svo á hótel Holti ásamt for-
eldrum sínum. „Okkur var boðið
að gista á hóteli um nóttina,"
segir Þór, „en við afþökkuðum
það. Vildum frekar vera héma
heima í rólegheitunum," béetir
hann við og Magný kinkar kolli.
„Ég held að þetta hafi verið besti
dagur sem ég hef upplifað," segir
hún að lokum.
LIST
Heldur sína fyrstu málverkasýningu 92 ára
Það er skrautlegt um að litast í
litlu íbúðinni hennar Maríu M.
Asmundsdóttur sem opnaði sína
fyrstu málverkasýningu í Félags-
og þjónustumiðstöðinni í Bólstað-
arhlíð 43 á fimmtudaginn. Á
veggjunum eru útsaumsmyndir,
málverk og ljósmyndir, sem
María hefiir tekið, og á borðum
eru heklaðir og ámálaðir dúkar
ellir húsmóðurina. Þá má ekki
gleyma söðlinum, rokknum,
snældunum og fieiri fallegum
hlutum sem María hefur sankað
að sér um dagana.
*
Eg er fædd á Krossum í Staðar-
sveit,“ segir María þegar
spurst er fyrir um ættir hennar,
„dóttir hjónanna Kristínar Stefáns-
dóttur og Ásmundar Jónssonar.
Faðir minn var bóndi en hann var
líka listasmiður," segir María og
sýnir biaðamanni fallegan prjóna-
stokk eftir Ásmund. „Hann smíðaði
allt sem þurfti að smíða á Krossum.
Ætli ég hafi ekki erft listamanns-
hæfileikana frá honum,“ bætir hún
við og horfir hugsi fram fyrir sig.
„Ég keypti mér stóra kassamynda-
vél þegar ég var tvítug. Sjáðu alb-
úmin,“ segir hún. „Þetta eru allt
myndir sem ég hef tekið. Vélin, sem
Það er staðreynd - þau virka!
Yfir tvær milljónir Evrópubúa nota nú Mondial daglega og eykst fjöldi notenda stöðugt.
Virkni MONDIAL armbandsins felst í pólunum, sem eru hlaðnir 6 millivolta spennu, og talið
er að hafi áhrif á plús- og mínusorku líkamans í átt til jafnvægis og eykur þannig vellíðan.
Ummæli nokkurra ánægðra notenda Mondial armbandsins:
• „Ég hef ekki sofið eins vel í mörg ár siöan ég eignaðist MONDIAL armbandið."
• „Ég er búin að eiga MONDIAL armbandið í viku og ég hef ekki fengið mígrenikast
síðan ég setti það upp. “
• „Eftir að ég eignaðist MONDIAL armbandið erég í meira andlegu jafnvægi
en ég hef fundið fyrir lengi."
• „Ég er svo miklu betri af astmanum, eftir að hafa gengið með MONDIAL arm-
bandið í nokkra mánuði, að ég hef getaö sleppt meðulunum."
• „Ég tók allt íeinu eftir því, eftir nokkra vikna notkun á MONDIALarmbandinu,
að sviðinn í axlarvöðvunum var alveg horfinn."
Mondial armbandið fæst í 5 stærðum VERÐIÐ ER HAGSTÆTT
XS-13-14cmummál L-19-20 cmummál silfur.........kr. 2.590,-
S-14-16cmummál XL-21-22 cmummál Silfur/gull....kr.2.590-
M - 17-18 cm ummál Gull.......3Í690Í-
ég keypti, var miklu stærri en þessi
kassavél. Nei, nei, hún var ekki svo
dýr,“ segir María og bætir við að
hún eigi 1.000 skyggnur og sýning-
arvél.
„Ég saumaði líka mikið út þegar
ég var á Krossum," segir María og
bendir á útsaumaðar landslags-
myndir á veggjunum. „Ég fór mik-
ið eftir myndum af póstkortum. Ég
hef aldrei hent póstkortum. Sjáðu,
hér er Kötlugosið 1918 og hér er
Drangey. Ég prónaði líka. Svona
teppi til dæmis,“ segir María og
sýnir blaðamanni tvílitt teppi. „Og
sjáðu nú þetta,“ bætir hún við.
„Þetta er styttuband sem móður-
systir mín, María Stefánsdóttir, óf
handa móður minni 1879. Sjáðu
hvað bandið er fínt. Hún spann það
með snældu. Þá voru ekki rokkar.
Liturinn er auðvitað náttúrulegur,
fíflar og sortulyng. Svo notuðu kon-
urnar þetta til að stytta pilsin.“
Þegar María fluttist til
Reykjavíkur fór hún að vinna hjá
klæðskera. „Þá var alltaf nóg að
gera við að sauma föt á fólk. Ekki
eins og núna þegar allt er saumað
í vélum. Ég var líka í viðgerðum,
gerði við föt fyrir fólk. Við það var
alltaf næg atvinna.“ Seinna fór
María að mála á gler og dúka.
„Við fáum dúkana áteiknaða frá
Kaupmannahöfn," segir María, „en
það er töluverð nákvæmnisvinna
fólgin í því að lita fletina. Yfirleitt
vinn ég héma heima en stundum
fer ég yfír í Bólstaðarhlíð til þess
að mála. Þar fáum við Jíka sérstaka
liti til að lita á glerið. Á sýningunni
eru bæði olíumyndir og myndir lit-
aðar á gier. Ég hefði auðvitað geta
sýnt útsaumsmyndimar líka en það
var ekki nóg pláss fyrir þær í Ból-
staðarhlíðinni auk þess sem þær
passa illa við hinar myndirnar." ■
Eins og áður sagði var sýning
Maríu opnuð á fimmtudaginn en
hún stendur yfir mánudaga til
föstudaga millí klukkan 14.00 til
16.00 til 1. ágúst að Bólstaðarhlíð
43. María vildi sérstaklega benda
fólki á að það getur fengið sér gott
kaffí og meðlæti í þjónustumiðstöð-
inni ef það æskir þess.
VZterkurog
k_/ hagkvæmur
auglýsingamiöill!