Morgunblaðið - 15.07.1990, Blaðsíða 24

24 C
MORGUNBLAÐIÐ MINIMINGAR SUNNUDAGUR 15. JÚLÍ
t
Maðurinn minn, faðir okkar og tengdafaðir,
GRÉTAR INGIMARSSON
frá Bildudal,
Grenigrund 5,
Kópavogi,
andaðist í Borgarspftalanum þann 12. júlí sl.
Ingibjörg Gunnlaugsdóttir,
Rósa Katrin Grétarsdóttir,
Gunnlaugur I. Grétarsson, Elísabet Pálmadóttir.
t
Ástkær faðir, tengdafaðir, afi og langafi okkar,
SKÚLI SVEINSSON
fyrrverandi aðalvarðstjóri og þingvörður,
Flókagötu 67,
Reykjavík,
lést í Landspítalanum að morgni 13. júlí sl.
Sigurdís Skúladóttir,
Sveinn Skúlason, Erna Valsdóttir,
Sigriður Á. Skúladóttir, Ari Kr. Sæmundsen,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Maðurinn minn,
MÁLFREÐ FRIÐRIK FRIÐRIKSSON
skósmíðameistari,
Ægisstíg 2,
Sauðárkróki,
lést í sjúkrahúsi Skagfirðinga að morgni 13. júlí.
Fyrir hönd aðstandenda.
Sesselja Hannesdóttir.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÞÓRA STEFÁNSDÓTTIR,
Hvassaleiti 16,
andaðist í Vífilsstaðaspítala 12. júlí. Jarðarförin auglýst síðar.
Svava Júlíusdóttir, Gunnar Einarsson,
Páll Ólafsson, Hjördis Torfadóttir,
Stefán Ólafsson, Bára Björk Lárusdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur sonur okkar, bróðir og mágur,
HÖRÐUR BALDURSSON,
Heiðarholti 24,
Keflavík,
andaðist í Landspítalanum þann 8. júlí. Jarðarförin hefur farið
fram í kyrrþey. Þökkum auðsýnda samúð.
Þeim, sem vilja minnast hins látna er bent'á Krabbameinsfélagið.
Lilja Þórðardóttir,
Hrafnhildur Jónsdóttir,
Númi Jónsson,
Una Jónsdóttir,
Sif Jónsdóttir.
Jón Magnússon,
Karl Antonsson,
Ásdís Gunnlaugsdóttir,
Jónas Pétursson,
t
Móðir okkar og tengdamóðir,
INGUNN GUÐVARÐARDÓTTIR,
Vallarbraut 11,
Akranesi,
verður jarðsungin frá Akraneskirkju þriðjudaginn 17. júlíkl. 14.00.
Grjetar Kristinsson, Sigrún Sigmundsdóttir,
Sigurður Smári Kristinsson.
Agnar Signrðs-
son yfírvélsijóri
Fæddur 17. júní 1923
Dáinn 6. júlí 1990
Á morgun, mánudag 16. júlí kl.
14 verður gerð frá Setjamarnes-
kirkju útför mágs míns, Agnars
Sigurðssonar, sem lést í Landa-
kotsspítala 6. júlí sl. eftirerfitt sjúk-
dómsstríð. Hann var fæddur 17.
júní 1923, og var sonur Ragnhildar
Guðmundsdóttur og Sigurðar Ás-
grímssonar, sem bæði eru látin.
Æsku- og unglingsár vom að
mestu leyti við Framnesveg í hjart-
anu á vesturbænum. Hann lauk
sveinsprófi í járnsmíði úr Stálsmiðj-
unni í Reykjavík 1946 og prófi úr
Iðnskólanum sama ár, eftir það
vann hann sem vélvirki í Vélsmiðj-
unni Jötni.
1948 var lítið um að vera í vél-
smiðjum og til að kynnast öðrum
hliðum á starfinu réð hann sig sem
yfirkyndara á es. Brúarfoss. Skipið
lenti í fárviðri og kom leki að einni
frystilestinni og þurfti að kasta
hluta af farminum fyrir borð svo
komast mætti að til viðgerða. Þetta
skeði fyrstu nóttina sem hann var
til sjós og hefðu flestir hætt við
frekari sjómennsku við svo búið,
en Agnar varð staðráðinn að gera
þetta að sínu ævistarfi. Hann fór
svo í Vélstjóraskólann 1949 og lauk
þaðan prófi 1952 og hóf þá störf
hjá Eimskipafélagi Islands fyrst á
ms. Reykjafossi sem aðstoðarvél-
stjóri og síðan á ýmsum skipum
félagsins og varð yfírvélstjóri á ms.
Bakkafossi 1970. Hann var yfirvél-
stjóri á skipum Eimskipafélagsins
æ síðan þar til að í síðustu ferð
áður en hann kæmist á eftirlauna-
aldur, að hann tók sjúkdóm þann
sem varð hans banamein.
Agnar giftist Unni, systur minni,
árið 1950. Frá því að þau hófu
búskap bjó ég í skjóli þeirra næstu
6 árin og reyndust þau mér sem
besta fjölskylda og naut ég hans
traustu vináttu alltaf síðan.
Uiinur átti fyrir Sigurð Inga
Tómasson, f. 1. mars 1945, oggekk
Agnar honum í föður stað í orðsins
fyllstu merkingu. Hann er kvæntur
Hjördísi Haraldsdóttur. Önnur börn
þeirra eru Bjarnína, f. 22. mars
1950, gift Jóni Magnússyni skip-
stjóra, Óðinn f. 4. mars 1956,
kvæntur Helgu Bragadóttur, og
Ragnar Björn, f. 21. janúar 1969.
Bamabörnin eru 10 og eitt barna-
barnabarn.
Nú þegar leiðir skiljast að sinni
kemur margt upp í hugann sem
maður hefur ekki velt fyrir sér fyrr.
í upphafi búskapar þegar Agnar
var í námi og Unnur bundin yfir
börnum og einu tekjurnar voru þær
sem Agnar aflaði í þá 3-4 mánuði
á sumrin, sem hann komst á sjó,
því ekki var mnnin upp námslána-
öldin sem gerir öllum kleift að lifa
af því að vera í námi.
Þá var oft þröngt í búi á heimil-
inu en með ýtrustu gætni náðust
endar saman, og þrátt fyrir þröngan
fjárhag komst heimilið vel af og
börnin undu glöð við sitt.
Þau bjuggu í ýmsu leiguhúsnæði
í 10 ár, en árið 1960 urðu þau þátta-
skil í þeirra lífi að þau komu sér
upp eigin íbúð við Álfheima og
bjuggu þar glöð og sæl, þar til börn-
unum fjölgaði og þau festu kaup á
stærri íbúð á Lindarbraut á Selt-
jarnamesi, þar sem þau byggðu sér
fallegt heimili og bjuggu þar síðan.
Þá sem æ síðan kom í ljós hver
máttarstólpi fjölskyldunnar Agnar
var, allt sem hann gerði miðaðist
viðað gera fjölskyldunni lífið betra.
Á skipum þeim sem Agnar var
á kom fljótt í ljós að þar fór fær
vélstjóri, afbragðssmiður, og
traustur yfirmaður. Hann var alls
staðar vel látinn af sínum skipsfé-
lögum, bæði undir- og yfírmönnum.
Agnar var vinmargur en þó vom
traustust vinatengslin við félaga
hans frá unglingsárunum og fjöl-
skyldur þeirra, enda ómetanlegur
sá styrkur og vinátta sem þau sýndu
honum þegar séð var að hveiju
stefndi hjá Agnari, og er þeirra
stuðningur þeim til sóma.
Elsku Unnur mín og öll börnin
þín, stór og smá. Um leið og við
biðjum Guð að styrkja ykkur öll ber
að þakka að þið hafíð verið svo lán-
söm að hafa átt svo góðan dreng
sem Agnar var.
Ég og íjölskylda mín sendum
ykkur okkar innilegustu samúðar-
kveðjur, Guð blessi ykkur öll.
Sigurður Sigurðsson
og Qölskylda
Okkur Magnús langar að minn-
ast Agnars Sigurðssonar vinar okk-
ar. Kynni okkar tókust fyrir fjör-
utíu ámm þegar Agnar kvæntist
Unni frænku minni. Við bjuggum
í sama húsi um nokkurra ára skeið
og Magnús og Agnar voru skipsfé-
lagar oftar en einu sinni. Fjölskylda
okkar Unnar var fjölmenn, en feður
okkar voru bræður og mæðurnar
systur. Allir í fjölskyldunni, ungir
sem aldnir, tóku Agnari vel. Það
var alltaf gott að koma á heimili
þeirra og hann var alls staðar au-
fúsugestur. Hann var dagfarsprúð-
ur en jafnan glaður og reifur, og
átti létt með að sjá hinar spaugi-
legri hliðar lífsins. Og glaðværð
hans var hrein og smitaði þá sem
hann var samvistum við. Agnar var
góður vélstjóri, útsjónarsamur og
laghentur og duglegur verkmaður.
Vann hann hjá Eimskipafélagi Is-
lands af mikilli trúmennsku og
dugnaði í tæp fjörutíu ár.
Á sjó, þar sem menn verða að
vera samvistum vikum og jafnvel
mánuðum saman án þess að kom-
ast heim til sín, skiptir samstarfs-
fólk meira máli en á venjulegum
vinnustað þar sem menn fara heim
að kveldi og aftur í vinnu að morgni.
Þar var hann alla tíð mjög vel lát-
inn, hafði á takteinum fyndin spak-
mæli og hitti oft naglann á höfuðið
í skjótum tilsvörum.
Hann hlakkaði ákaflega til þess
að geta lokið sjómannsferli sínum.
Ekki ætlaði hann þó svo kraftmik-
ill og duglegur sem hann var, að
setjast í helgan stein og bíða ellinn-
ar. Hann ætlaði að ferðast og njóta
lífsins. einnig hafði hanni nokkurn
tíma viðað að sér vélum og verkfær-
um alls konar og hugðist vinna að
smíðum og viðgerðum. En veikindi
komu í veg fyrir þessi áform öll.
útför
+
PÁLS H. JÓNSSONAR
frá Laugum
verður gerð frá Húsavíkurkirkju föstudaginn 20. júlí klukkan 14.00.
Þeim sem vildu minnast hans er bent ó minningargjafasjóð Dval-
arheimilis aldraðra á Húsavík eða Hjartavernd.
Fanney Sigtryggsdóttir,
Sigríður Pálsdóttir, Þórhallur Hermannsson,
Aðalbjörg Pálsdóttir, Þorsteinn Glúmsson,
Disa Pálsdóttir,
Heimir Pálsson, Guðbjörg Sigmundsdóttir,
Páll Þ. Pálsson, Jóhanna Magnúsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn.
Ástkær eiginmaöur minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
AGNAR J. SIGURÐSSON
vélstjóri,
Lindarbraut 10,
Seltjarnarnesi,
verður jarðsunginn frá Seltjarnarneskirkju mánudaginn 16. júlí kl.
13.30. Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir. Þeim, sem vildu
minnast hans, er bent á Krabbameinsfélagið.
Unnur Sigurðardóttir,
Sigurður I. Tómasson, Hjördís Haraldsdóttir,
Bjarnina Agnarsdóttir, Jón Magnússon,
Óðinn Agnarsson, Helga Bragadóttir,
Ragnar Agnarsson
og barnabörn.
Tveimur mánuðum áður en hann
gæti látið af störfum veiktist hann
alvarlega um borð í skipi sínu í
Þýskalandi og smám saman seig
svo á ógæfuhlið.
Árið 1950 sté Agnar gæfuríkasta
spor ævi sinnar er hann kvæntist
Unni, sambúð þeirra varð gleði og
hamingja beggja. Unnur axlaði
byrðar heimilisins í fjarvistum hans.
Það er sjómanni mikils virði að
þurfa ekki að hafa áhyggjur af búi
og börnum. Stundum hefur mér
fundist að sjómenn þyrftu helst að
vera betur kvæntir en aðrir menn.
Við Magnús minnumst nú
margra gleðistunda með þeim hjón-
um þegar fjölskyldan kom saman
eða nokkrir vélstjórar ásamt eigin-
konum sem hittast a.rn.k. árlega til
þess að gleðjast og syngja saman.
Einnig allra heimsókna hans til
Magnúsar á sjúkrahús og heim til
okkar á undanförnum árum og
raunar alls þess sem hann gaf okk-
ur öllum af sjálfum sér.
Missir Unnar er mikill, börnin
tengdabörnin og barnabörnin sjá
nú á bak föður og afa, sem bar
umhyggju fyrir þeim og gladdist
með þeim í velgengni þeirra. Við
vonum að minningin um Agnar og
allt sem hann var þeim hjálpi þeim
í sorg þeirra.
Sigi-íður og Magnús Sniith
Fallinn er góður drengur og-kær
vinur, frá æskudögum til lífsloka.
Þegar dauðann ber að daprast hug-
ur manns, þrátt fyrir að aðdragandi
sé nokkur, en þannig var það í þetta
sinn. Minningar frá liðnum dögum
renna í gegnum hugann. Ferðalög
hérlendis og erlendis með glaðvær-
um og hjálpsömum manni, heyra
nú til þeim sjóði sem geymist með-
al okkar meðan líf endist. Síðasta
langferð hans er hafín. Skammt er
að minnast þeirra daga er við vina-
fólk áttum saman í maí sl. á sigl-
ingu á ám og vötnum í S-Eng-
landi. Sú ferð hafði verið undirbúin
lengi og þrátt fyrir veikindi vinar
okkar, lagði hann ótrauður af stað.
Ekki auðnaðist honum að ljúka
þeirri ferð og varð hann að snúa
heim, þar sem beið hans vist á
Blömastofa
Friöfinm
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öll kvöld
til kl. 22,- einnig um helgar.
Skreytingar við öll tilefni.
Gjafavörur.