Morgunblaðið - 15.07.1990, Blaðsíða 30

) c
MORGUNBLAÐIÐ SAMSAFNIÐ SUNNUDAGUR 15. JÚLÍ
ESKUMYNDIN...
R AF MAGNÚSIJÓNATANSSYNI, KNATTSPYRNUÞJÁLFARA
Stjómsamurog
dugmikill
Kröfur. - Alltaf mátti gera betur.
UR MYNDASAFNINU
ÓLAFUR K. MAGNÚSSON
Við höfhim
IAGNÚS Jónatansson, knatt-
pyrnuþjálfari, er kennari og
iróttakennari að mennt. Síðustu
r hefur hann aðallega unnið við
íarkaðs- og sölustörf og tók við
tarfi markaðsstjóra hjá bókafor-
'aginu Erni og Orlygi fyrir
kömmu. Magnús á að baki Iitrík-
n feril sem þjálfari samfellt í
im 20 ár. Hann byrjaði hjá sínu
famla félagi, Austra á Eskifirði,
•n hefur síðan þjálfað Þrótt í
•ieskaupsstað, lið Isfirðinga,
Tindastól á Sauðárkróki, KS á
iiglufirði, Selfoss, KR, Breiða-
>lik, Víking og er nú þjálfari
ínattspyrnufélagsins Þróttar í
>riðju deild. Nýverið fengu sjón-
/arpsáhorfendur að njóta
■eynslu Magnúsar og þekkingar
i knattspyrnu, þegar hann sýndi
i sér nýja hlið og aðstoðaði
þróttafréttamenn Sjónvarpsins
/ið beinar lýsingar frá Heims-
neistarakeppninni.
Magnús fæddist þann 5. febrúar
árið 1949. Hann er Eskfirð-
ngur, sonur hjónanna Jónatans
Helgasonar og Ólenar Magnúsdótt-
ur. Jónatan er nú látinn. Hann var
sjómaður á Eskifirði og mikill
áhugamaður um knattspyrnu, einn
af stofnendum Vöisungs á Húsavík
og í 10 ár formaður Austra á Eski-
firði. Eiginkona Magnúsar er Jóna
Theódóra Viðarsdóttir, fjármála-
stjóri Þýsk- Islenska. Þau eiga eitt
barn saman, en áttu sitt barnið
hvort fyrir hjónaband.
Magnús var duglegur < strákur.
Hann ólst upp við mikla hvatningu
föður síns, hafði alltaf að einhverju
að keppa. Faðir hans lét sér aldrei
nægja að strákur stæði sig vel og
skoraði mörk, alitaf mátti gera bet-
ur. Magnús virtist una þessu vel
og hefur ailtaf þótt gera miklar
kröfur til sjálfs sín um leið og hann
gerir kröfur til annarra. Iljá honum
er annaðhvort sigur eða tap, ekkert
þar á milli. Aðeins 10 ára gamall
hóf hann sína fyrstu útgerð á
bryggjusporðinum á Eskifirði.
Hann veiddi þorsk á færi og lagði
inn í frystihúsinu. Síðar átti Magn-
ús eftir að sækja fiskinn lengra og
stunda sjómennsku um 5 ára skeið.
Þá var komið að alvörunni og fékk
hann að heyra það, eins og svo
margir sem hefja sjómennsku: „Ef
þú étur ekki helvítið þitt, verður
þér hent í sjóinn." Þar dugði enginn
pempíuskapur.
„Magnús var mikill nagli. Vildi
alls staðar vera fremstur í flokki,
sterkastur og duglegastur,“ segir
Hjörvar Ó. Jensson, útibússtjóri
Landsbankans í Ólafsvík, æskuvin-
ur Magnúsar. Benedikt Sveinsson,
framkvæmdastjóri Sjávarafurða-
deildar Sambandsins, ereinnigEsk-
firðingur. Hann og Magnús byrjuðu
snemma í bæjarvinnunni og þóttu
nokkuð stjórnsamir. Sagan segir
að þeir hafi fljótlega verið farnir
að skipta á hlutverkum við verk-
stjórann, þeir vildu frekar standa á
skurðbarminum og skipa fyrir á
meðan verkstjórinn mokaði.
Hér heilsast fánar framandi
þjóða. / Hér mæla skipin sér
mót ... “ kvað skáldið forðum í
kvæði sínu um
Reykjavíkurhöfn og það
var ekki eitt um að hafa
taugar til þessarar
lífæðar borgarinnar,
sem höfnin er. Frá upp-
hafi blaðaljósmyndunar
á íslandi hafa myndir
frá höfninni birst með
vissu millibili og ósjaldan hafa slíkar
myndir prýtt forsíðu Morgunblaðs-
ins og tilefnið oft ekki annað en
spegilmynd skipanna á rennislétt-
um haffletinum.
í fórum Ólafs K. Magnússonar
er að vonum að finna ljölda mynda
frá Reykjavíkurhöfn og eru þær
sem hér birtast valdar af handahófi
að öðru leyti en því, að þær eru
allar tuttugu ára gamlar, teknar
um 1970. Um þetta
þarf í rauninni ekki að
hafa fleiri orð og við
ljúkum þessari umíjöll-
un eins og við byrjuð-
um, með tilvitnun í
kvæðið „Við höfnina“
eftir góðskáldið Tómas
Guðmundsson:
- Og skipin koma og skipin blása
og skipin fara sinn veg.
Dreymnum augum eftir þeim starir
æskan þegjandaleg.
í huganum fjarlægar hafnir syngja.
Það hvislar með lokkandi óm:
Rússland, Asía, England og Kína,
Afrika, Spánn og Róm.
Höfnin hefúr löngum haft mikið aðdrátt-
arafl fyrir strákana enda morar allt af
kola og marhnútum við bryggjusporð-
ana.
SMÁVINUR VIKUNNAR
HYDR/OMENA FURCATA
VÍÐIFETI birtist um 20. júlí en
hann flýgur allt fram í byrjun
septenjber. Víðifeti er heldur illa
' þdkkaður af garðræktendum.
rgif kannast við það þegar
-laufþykkni víðilimgerðisins feV
að þynnast í seinnihiuta júní. Þá
er lirfa víðifetans farinn að gera
óskunda. Hún vex upp í júní og
nærist á laufum ýmissa víðiteg-
unda, bæði villtra og ræktaðra.
M.a. geta gulvíðir, viðja og ekki
síst brekkuvíðir orðið verulega fyrir
barðinu á honum. Stundum má sjá
þessar tegundir gjörsamlega
aflaufgaðar. En sem betur fer ná
þær oftast að jafna sig seinni hluta
sumarsins þegar lirfurnar hafa lok-
ið vaxtarskeiði sínu. Víðifeti hefur
fundist víða um land, en getur ver-
ið nokkuð staðbundinn og mikið af
honum þar sem hann er að finna.
Víðifeti er meðalstór feti, með
um 28 mm vænghaf. Hann er held-
ur óásjálegur af feta að vera, óft-
ast brúnn, stundum ryðbrúnn á lit
með misjafnlega greinilegt belta-
mynstur á framvængjum.
ÞETTA SÖGDU
ÞAU ÞÁ--
Garðar Sverris-
son blaðamad-
ur sagði m.a. í
grein um
skyndilokun
fjármálaráð-
herra á ÁTVR
fyrir hvíta-
sunnuhelgina
1982.
Breyskieika hinnar vinnandi
stéttar er nefnilega
þannig farið að hún þarfnast
tíðum obbolítillar ráðningar af
hálfu hinnar æðri stéttar, sem
um taumana heldur af orðlögð-
um bróðurkærleik."

BÓKIN
ÁNÁTTBORDINU
Bókin sem ég er að lesa heitir
„Lyckans Galosch" eftir
sænskan höfund, Inger Alfvén.
Þetta er skáldsaga sem fjallar um
miðaldra hjón og áhrif framhjáhalds
á líf þeirra og annarra. Einnig hef
ég verið að lesa fræðirit um tvíbura,
um þróun persónuleika þeirra.
María
Kristjáns-
dóttir leik-
stjóri
TTtg var að lesa spennusögu eftir
Jli Raymond Chandter sem heitir
„Litla systir“, og „Frásögn um
margboðað morð“ eftir Gabriel
García Márquez, í þýðingu Guð-
bergs Bergssonar. Nú svo er stafli
af suður-amerískum skáldsögum á
náttborðinu sem ég er að kíkja í.
■i&m
PLATAN
Á FÓNINUM
MYNDIN
ÍTÆKINU
I SiguröurK.
I Sigurkarls-
Einar Þor-
varðarson
handknatt-
leiksmaður.
*
Eg set sjaldan plötu á fóninn,
hlusta meira á snældur. Síðast
hlustaði ég á „The Newest Hits“
með hljómsveitinni Queen. Mér
finnst líka gantan að spila gömlu
Bítlana, en annars hlusta ég nú
oftast á það sem krakkarnir eru
að spila. Sígild tónlist finnst mér
ekki skemmtileg.
*
Eg gef mér sjaldan tíma til að
horfa á myndband, horfi aðal-
lega á íþróttir og fréttir. En síðasta
mynd sem ég sá var ágæt, heitir
„Abyss“, ég man bara ekki lengur
hverjir léku í henni.

Eftir að börnin komust í plötu-
spilarann læt ég mér bara
nægja að hlusta á það sem þau
spila allan daginn. En í þau fáu
skipti sem ég kemst að, spila ég
helst hugguleg karlakórslög. Síðast
var ég með Lúðrasveitina Svan á
fóninum.
Mynditi sem er í tækinu núna
er búin að vera þar ansi lengi!
Það er kvikmynd sem við erum að
gera fyrir LÍU um sjávarútveginn
og sýnir sjósókn og útgerð í Vest-
mannaeyjum. Við höfum verið að
vinna að henni öll kvöld og því hef
ég nú ekki haft neinn tíma til að
horfa á aðrar kvikmyndir.
-jr '