Morgunblaðið - 21.10.1990, Blaðsíða 29

C 29 ,
MORGUNBLAÐIÐ VELVAKANDI SUNNUDAGUR 21. OKTÓBER 1990
Það er mikil blessun að þjóna
Guði og hjálpa meðbræðrum
sínum. Það hef ég fengið að
reyna að Drottinn bregst aldrei
þeim sem á hann trúa.
Ingveldur Jóhannsdóttir og Abelína Kristjánsdóttir.
að dæla vatninu upp úr brunnum
og stundum að ná í það út í sveit
og rafmagn hafí verið af skornum
skammti. Sjúkrahúsið átti litla
rafstöð til ljósa sem bæjarbúar
nutu góðs af.
„Ég fékk köllun um að koma
hingað. Það er mikil blessun að
þjóna Guði og hjálpa meðbræðrum
sínum. Það hef ég fengið að reyna
að Drottinn bregst aldrei þeim sem
á hann trúa,“ sagði systir Anna.
Hún sagði að hér væri gott að
vera. Hún heimsækir æskustöðv-
arnar í Belgíu á nokkurra ára
fresti.
„Vildi fá að róa með
gömlu félögunum“
Ágúst Lárusson í Stykkishólmi
er nýlega orðinn 88 ára og man
tímana tvenna. Hann segir að
eftirminnilegast frá ungdómsár-
unum sé það þegar hann fór átján
ára til róðra á Suðurlandi, óráðinn
og ókunnugur öllum. „Við Her-
kastalann í Reykjavík hitti ég
Guðmund Jónsson úr Grindavík
og réðist í skipsrúm til hans. Þeg-
ar ég kom að Klöpp til Guðmund-
ar var ég búinn að vera átta daga
á göngu frá Hrísum í Helgafells-
sveit og á Klöpp tók Margrét kona
Guðmundar á móti mér eins og
móðir barni sínu,“ sagði Ágúst.
Ágúst sagðist hafa byrjað strax
að róa. Þeir hefðu verið tíu undir
árum og Árni sonur Guðmundar
verið formaðurinn. „Með öðru eins
prúðmenni og gæðadreng hef ég
ekki verið til sjós. Ég var líka með
honum í sex vertíðir," sagði Ágúst.
Hann sagði að vissulega hefði ver-
ið erfitt að róa á árabátum en
Árni hefði verið framúrskarandi
glöggur. „Hann hlustaði til dæmis
á brimhljóðið í myrkrinu og tók
„lag“ eftir því og „lags skal bíða
þá lent er í brimi“ stendur þar,“
sagði Ágúst. Hann sagði að ef
hann mætti endurlifa ævina væri
ofarlega á óskalistanum að fá að
róa með Árna í Teigi og gömlu
félögunum á árabát í Grindavík.
Árni Guðmundsson í Teigi er á
Hrafnistu í Hafnarfirði, 99 ára
gamall.
Fékk sjónina aftur
Á Litlu-Þúfu í Miklaholtshreppi
búa þær saman Ingveldur Jó-
hannsdóttir og Abelína Kristjáns-
dóttir. Ingveldur sagðist vera búin
að eiga heima á Litlu-Þúfu í um
fimmtíu ár og tekið við jörðinni
fyrir þijátíu árum þegar faðir
hennar lést. Hún hefði tekið við
um 100 fjár og 3 kúm en núna
væri hún hætt búskap að mestu.
„Ég hefði ekki getað verið við
þetta svona lengi nema vegna þess
að ég á úrvals nágranna og sveit-
unga. Ég verð hér á meðan ég
get, hér líður mér vel. Við höfum
fjölmiðlana og svo líta vinir okkar
inn,“ sagði Ingveldur.
Ábeíína kom að Litlu-Þúfu til
Ingveldar fyrir mörgum árum.
„Það var mitt happ,“ sagði hún.
Abelína sagði að þegar hún var
tíu ára hefði hún rekið skæri upp
í annað augað og verið blind á því
auga þar til nú fyrir stuttu. Þá
skar sérfræðingur í augað og við
það fékk hún ágæta sjón. „Það
er margt hægt að gera í_ dag,“
sagði hún. Árni
Hvað á að
miða við?
Til Velvakanda.
Algengt er þegar einstakar starf-
stéttir krefjast meiri launa hér
á landi, að vitnað sé til kjara sömu
starfshópa erlendis: Nýlega kröfð-
ust sérfræðingar í læknastétt t.d.
hækkunar af ríkinu, höfðu rúmlega
800 þúsnud krónu á mánuði en vildu
fá meira og vitnuðu til sérfræðinga
í Ameríku. Oft er vitnað til Norður-
landa t.d. Svíþjóðar.
Það er gott og blessað að vitna
til annarra þjóða en spurningin er
bara sú hvort íslenska þjóðfélagið
þolir slíkan samanburð. Ef miðað
er við t.d. Svíþjóð kemur í' ljós að
verkafólk í verksmiðjum hefur um
það bil helmingi hærra kaup þar
en gerist hér á landi. Kaup verka-
fólks í Bandaríkjunum mun vera
að minnsta kosti þrefalt miðað við
það sem hér gerist. Af einhverjum
ástæðum er sjaldan minnst á þetta.
Þegar allt er skoðað er merkilegt
að þeir sem best hafa kjörin virðast
óánægðastir og virðist ekki neinn
endir á þessari óánægju. Nú er tal-
að um þjóðarsátt en hún hefur fyrst
og fremst bitnað á þeim sem lægt
hafa launin. Er ekki kominn tími
til að rétta hlut hinna lægstlaunuðu
hér á landi og minnka þannig þetta
óhuggulega bil sem myndast hefur
milli þeirra og forréttindahópanna.
Ég tel að allar launahækkanir ættu
að fara til þeirra lægstlaunuðu til
að draga úr þessu mikla launamis-
rétti sem skapast hefur og þjóðar-
sáttin á vissulega sinn hlut í. Þetta
ættu ráðamenn að athuga vel og
vandlega.
Verkamaður
HESTUR
GUÐANNA
Til Velvakanda.
, *
Eg vil lýsa ánægju minni með
sænsku myndina, Hestur guð-
anna. Hestamenn eru að rifna úr
gleði yfir þessari mynd enda lang-
sveltir af umsjónarmönnum íþrótta-
þátta, sem sjá ekkert nema hand-
og fótbolta. Ég er samt ekki búin
að ná mér eftir það að missa af
tuttugu mínútna löngum þætti sem
átti að duga um landsmót hesta-
manna í sumar en það er haldið
fjórða hvert ár. Því var útvarpaði
klukkan fjögur á sunnudegi, í sól-
baðsveðri. Eg skora á Ríkissjón-
varpið að sýna meira af hestaíþrótt-
um og ekki sakaði að endursýna
landsmótsþáttinn.
Hestakona
Látið úti-
ljósin loga
Blaðburðarfólk fer þess á leit við
áskrifendur að þeir láti útiljós-
in loga á morgnana núna í skamm-
deginu. Sérstaklega er þetta brýnt
þar sem götulýsingar nýtur lítið eða
ekki við tröppur og útidyr.
AUÐLEGÐ
ÍSLANDS
Til Velvakanda.
Það er talað um ríkar þjóðir og
fátækar. Deila má um hvort
íslendingar eru rík þjóð eða fátæk,
mikil auðlegð er að vísu hér í landi
en henni er misskipt. Ein er þó sú
auðlegð sem ekki verður mæld í
krónum og aurum en það er landið
sjálft eins og náttúran hefur mótað
það. Þessi auðlegð er eign allra
landsmanna, enn sem komið er að
minnsta kosti.
En göngum við nógu vel um
okkar fagra land og hugsum við
nógu mikið um að halda því hreinu
og ósnortnu? Síðustu áratugi hefur
verið gert nokkurt átak í upp-
græðslu landsins og er það vel. Én
mengun hefur aukist að sama skapi
og mikið af efnum og aðskotahlut-
um borist út í náttúruna og spillt
henni. Þörf er á átaki í þessum
málum og það fyrr en seinna. Auð-
legð Islands er fyrst og fremst hin
ósnortna náttúra og mikils er um
vert að umgengni okkar og þeirra
sem landið sækja heim spilli því
ekki. Þetta málefni ætti að setja á
oddinn og vinna að því heilshugar.
G.L.
eftir Willy Russell
Þýðandi: Þrándur Thoroddsen.
Leikstjóri: Hanna María Karlsdóttir.
Leikmynd: Steinþór Sigurðsson.
Lýsing: Ögmundur Þór Jóhhannesson.
Miðvikudag 24. október kl. 20'
Föstudag 26. október uppselt.
Sunnudag 28. október
Miðasalan er opin daglega kl. 14-20, nema mánudaga frá kl. 13-17
auk þess er tekið á móti pöntunum í síma 680680 milli kl. 10-12
alla virka daga. Greiðslukortaþjónusta.
LLIKKKIAC;
RRYKIAVÍKIJR
BQRGARLEIKHÚSIÐ
Tilboð oskast í Caterpillar-hjólaskóflu 930 árgerð
1980.
Ennfremur óskast tilboð í rafsuðuvél (Hobart 400
AMP m/dieselvél).
Tækin verða sýnd á Grensásvegi 9 þriðjudaginn
23. október kl. 12-15.
Tilboðin verða opnuð á sama stað kl. 16.
Sala varnarliðseigna
TILBOÐ ÓSKAST
í Ford Country Squire Crown Victoria LX árgerð
’86, Suzuki Samurai JX 4 W/D árgerð ’89 (ekinn
16 þús. km), og aðrar bifreiðar er verða sýndar á
Grensásvegi 9, þriðjudaginn 23. október kl. 12-15.
Tilboðin verða opnuð á sama stað kl. 16.
Sala varnarliðseigna