Morgunblaðið - 21.10.1990, Qupperneq 32

32 C
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 21. OKTÓBER 1990
BAKÞANKAR
Af imyndum
til sjós og
lands
Það er fróðlegt að lesa íslensk
tímarlt um land og þjóð, æt-
luð útlendingum. Þar má á
nokkrum blaðsíðum komast að
því hverjir við íslendingar erum,
hvaðan við kom-
um, hvað við ger-
um hér og hvern-
ig við hugsum.
Eitt slíkra tíma-
rita er Atlantika
og það liggur í
sætisvasa allra
eftir Helgu þeirra sem ferð-
Thorberg ast á flugleiðum
Flugleiða. Upp-
lýst er árlega hve margir ferða-
menn koma til íslands og á sl.
ári voru það um 120 þúsund
manns. Enn fleiri hafa aðeins
stutta viðkomu á Keflavíkurflug-
velli á leið sinni til og frá Banda-
ríkjunum og þeir hafa í það
minnsta 8 klst. til að glugga í
þetta timarit til að komast að því
hvaða þjóð byggir þetta land.
í blaðinu eru gjarnan greinar
um íslenska menningu, íslenskt
listafólk og gullfallegar ljósmynd-
ir og greinar um okkar fagra
land. í síðasta tölublaði má lesa
að 80% af útflutningi okkar bygg-
ist á fiskveiðum en aðeins 5%
þjóðarinnar stunda veiðarnar og
önnur 5% vinna við fiskfram-
leiðslu.
Þessi ímynd kemur vel heim
og saman við þá klassisku mynd
sem við höfum af okkur sem þjóð,
að hér á þessari fallegu eyju búi
dugleg, gáfuð og menningarlega
sinnuð þjóð.
An þess að ég vilji mismuna
fólkinu sem landið okkar byggir,
þá verður ekki fram hjá því horft
að það eru sjómennirnir sem
leggja grunninn að efnahagslegri
hagsæld okkar, sem við erum
einnig svo stolt af.
En hver er þá ímynd islenskra
sjómanna? Ef við höldum okkur
við tímaritin, þá skulum við líta
í „Sjómannablaðið Viking". Þar
er að finna efni sem ætlað er sjó-
mannastéttinni og öllum þeim
sem áhuga hafa á þessum undir-
stöðuatvinnuvegi þjóðarinnar,
enda lá blaðið sem ég gluggaði í
frammi á ekki ómerkari stofnun
en biðstofu útibússtjóra „fyrrver-
andi Útvegsbanka". Hvaða efni
er svo á boðstólum fyrir máttar-
stólpa þessa lands, sjómennina
okkar? Jú, innan um kjarngóðar
greinar um sjávarútveg var heil
opna í lit með klám- og dónab-
röndurum um kvenfólk.
Hvernig á maður að skilja
þetta? Ég get ómögulega skilið
af hverju er verið að blanda
klámi innan um höfuðatvinnu-
veg þjóðarinnar? Eru sjómenn
þá sérstaklega sólgnir í klám?
Sjórhönnum er boðið upp á
klámbrandara til aflestrar á
sjónum en ekki t.d. ferðamönn-
um í háloftum? Eða eru þetta
kannski brandarar um konur
sjómanna eða dætur í landi? Á
maður að skilja þetta svo að eig-
inkonur og dætur sjómanna séu
sérstaklega lauslátar? Varla get-
ur það verið meining hjá ritstjórn
Sjómannablaðsins Víkings. Eða
eru það ritstjórnarfulltrúar Sjó-
mannablaðsins sem eru svona
klámfengnir og þetta eru
klámbrandararnir sem fjúka þar
á ritstjórnarfundunum?
Mér finnst það með ólíkindum
að ætla íslenskum sjómönnum
jafn lágkúrulegt lestrarefni og
svona hallærisbrandarar. Það er
ekki bara verið að niðurlægja
konur heldur er ekki síður verið
að niðurlægja íslenska sjómenn.
Ég efast um að nokkur stétt í
þessu landi beri meiri virðingu
fyrir kvenfólki en einmitt sjó-
menn. Því þeir vita að það eru
sjómannskonurnar sem taka á
sig stóran skerf af öllu heimilis-
haldi, barnauppeldi, fjármálum
og öðru sem lýtur að fjölskyld-
unni í fjarveru þeirra.
Hver svo sem ástæðan er þá
hlýtur það að teljast versti dóna-
skapur að gefa klámfengna
ímynd af þeim sem stunda höfuð-
atvinnuveg þjóðarinnar.
TR / IF>
1 GHOST í^æJiÁSKÚLABÍÚ
J
„ Apótekarar
mala gull“
Staðreyndir:
Afkoma apótekara er misjöfh eins og fólks í öllum stéttum.
Sumir apótekarar „gera það gott“, aðrir íhuga nú að hætta rekstri
vegna opinberra aðgerða.
Skattar apótekara vekja jafnan athygli. Þá gleymist að þeir eru einu
atvinnurekendur á íslandi sem eru skyldugir lögum samkvæmt að reka fyrirtæki sín
sem einkafyrirtæki. Skattar þeirra eru því um leið allir skattar fyrirtækisins,
þar með talin aðstöðugjöld, tryggingagjöld, sérstakur skattur á verslunar- og
skrifstofuhúsnæði og ýmis fleiri gjöld, sem segja ekkert til um afkomu lyfsalans.
Allir aðrir atvinnurekendur ráða því sjálfir hvaða rekstrarform þeir kjósa.
Nokkur hundruð manns vinna hjá apótekurum. Sums staðar úti á landi
geta þeir hins vegar ekki ráðið sér sérmenntað aðstoðarfólk vegna smæðar
markaðarins. Þó eru þeir skyldugir samkvæmt lögum að veita þjónustu
365 daga á ári, einir allra verslunareigenda.
Þetta eru blákaldar staðreyndir.
Þessi auglýsing er birt vegna þess að apótekarar telja að staðreyndir málsins
hafi ekki komist á framfæri sem skyldi í umræðu um þessi mál.
Apóteharafélag íslands
SAMEINAÐA.'SÍA