Morgunblaðið - 04.04.1991, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. APRIL 1991
Guðrún Ag. Halldórs-
dóttir - Minning
Fædd 20. nóvember 1914
Dáin 27. mars 1991
Með sárum trega kveð ég mína
elskulegu mágkonu en hún lést í
Landspítalanum þann 27. mars úr
sjúkdómi sem reynist læknavísind-
unum erfiður.
Gunna, eins og hún var ávallt
kölluð af vinum og vandamönnum,
var ein af stórum systkinahópi en
foreldrar hennar voru Halldór Ein-
arsson og kona hans Sigríður Guð-
jónsdóttir. Gunna var ung að árum
er móðir hennar stóð ein uppi með
bamahópinn. Síðar fluttist Gunna
með móður sinni að Fremra-Hálsi
í Kjós og var hún þar um tíma ásamt
Hauki bróður sínum. Hún þurfti
ung að fara að vinna fyrir sér og
var 16 ára gömul er hún kom að
Valdastöðum til móður minnar
Halldóru en ég var þá innan við
fermingaraldur. Þar varð hennar
framtíðarheimili, utan einn vetur
er hún var vinnukona hjá Halldóru
og Þorgils_ föðurbróður mínum í
Reykholti. í þá daga-var þetta al-
gengasta vinnan hjá ungum stúlk-
um því ekki var um neina menntun
að ræða hjá almenníngi.
Þann 25. maí 1933 gengu Gunna
og Guðmundur bróðir minn í hjóna-
band og tóku þá við búi á Valda-
stöðum til ársins 1945 er þau fluttu
að Hallkelsstöðum og árið 1947 til
höfuðborgarinnar og voru þar öll
sín búskaparár eftir það en Guð-
mundur lést 1969 aðeins rúmlega
sextugur. Þau eignuðust fjögur
böm, þau eru: Þorkell Gunnar,
Aðalheiður, Arndís og Halldór, öll
búsett á höfuðborgarsvæðinu og
eiga þau marga afkomendur.
Fyrir rúmu ári kom í Ijós sá sjúk-
dómur er dró hana til dauða. Hún
var sæmilega hress fram yfir
síðustu áramót en þá urðu snöggar
breytingar hjá henni og lá hún stutt
á sjúkrahúsi þar til yfir lauk. Gunna
tók veikindum sínum með einstakri
rósemi og viljastyrk sem einkenndi
hana alla ævi. Hún var sériega
heilsteypt kona í öllum sínum hugs-
unum og gerðum, hreinskiptin í
orðum, sagði sína meiningu um-
búðalaust ef svo bar við, en bar
ekki kala til nokkurs manns. Hún
var viðræðugóð með afbrigðum
endá var hún vel greirid og sá hlut-
ina í réttu ljósi.
Eftir að Gunna flutti til borgar-
innar vann hún á saumaverkstæði
alveg fram á elliár, lengst af sem
verkstjóri þótt ólærð væri í þeim
efnum. Heimili hennar bar þess
vitni hve myndarleg hún var í öllu
sem hún tók sér fyrir hendur. Ekki
fóru böm hennar, bamabörn og
bamabamaböm varhluta af um-
hyggjunni sem hún bar fyrir þeim
enda gagnkvæmt frá þeirra hálfu.
Mun því lýsa best erindið úr kvæði
eftir Davíð Stefánsson sem hann
yrkir um móður sína:
„Ég flyt þér, móðir, þakkir þúsundfaldar,
og þjóðin ðll má heyra kvæði mitt.
Er Islands mestu mæður verðar taldar,
þá mun það hljóma fagurt, nafnið þitt.
Blessuð sé öll þín barátta og vinna.
Blessað sé hús þitt, garður feðra minna,
sem geymir lengi gömul spor.
Haf hjartans þakkir, blessunhama þinna, -
og bráðum kemur eilíft vor.“
Gunna var ekki mikið fyrir fjöld-
ann en hún skar sig úr hvar sem
hún kom vegna sinnar hæglátu og
prúðu framkomu. Hún varekki allra
en þeim mun meiri vinur þeim sem

Aðalfundur Islandsbanka hf. árið 1991
verður haldinn í Súlnasal Hótels Sögu mánu-
daginn 8. apríl 1991 oghefst kl. 16.30.
Dagskrá:
1. Aðalfundarstörf í samrœmi við 28. grein samþykkta
bankans.
2. Tillögur til breytinga á samþykktum bankans.
3. Tillaga um heimild til að undirbúa sameiningu
eignarhaldsfélaganna við bankann.
4. Tillaga um heimild til aukningar hlutafjár.
5. Önnur mál, löglega upp borin.
Hluthafar sem vilja fá ákveðið mál tekið til meðferð-
ar á aðalfundinum skulu í samrœmi við ákvœði 25.
greinar samþykkta bankans gera skriflega kröfu um það
til bankaráðs, Kringlunni 7, Reykjavík, í síðasta lagi
27. mars 1991.
Aðgöngumiðar að fundinum og atkvœðaseðlar verða
afhentir hluthöfum eða umboðsmönnum þeirra í útibúi
íslandsbanka, Kringlunni 7, Reykjavík, 4., 5. og 8. apríl
nœstkomandi kl. 9.15-16.00 og á fundardag við inn-
ganginn. '
Ársreikningur félagsins fyrír árið 1990, ásamt tillög-
um þeim sem fyrir fundinum liggja, verða hluthöfum til
sýnis á sama stað.
Reykjavtk, 21. mars 1991
Bankaráð íslandsbanka hf.
ISLANDSBANKI
henni voru kærir. Ég var ein úr
þeim hópi sem hlaut þá vináttu frá
barnæsku og fram á þennan dag.
Hún var mér eins og besta systir
og þau hjón hafa sýnt mér og börn-
um mínum sérstaka hlýju í gegnum
árin, bæði á erfiðleika- og gleði-
stundum og alltaf var öllum vinum
tekið með opnum örmum á þeirra
heimili.
Við Sigurður sendum börnum,
tengdabömum og öllum afkomend-
um innilegar samúðarkveðjur og
biðjum henni velfarnaðar á hinni
nýju braut.
Far þú í friði,
friður guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem)
Björg Þorkelsdóttir
Það er með miklum söknuði og
trega sem við kveðjum ástkæra
ömmu okkar í dag. Þegar við lítum
til baka verður okkur ljóst hversu
mótandi áhrif amma hefur haft á
lífssýn okkar og viðhorf. Sterkar
lífsskoðanir, mannlegur skilningur,
og víðsýni er það sem okkur stend-
ur efst í huga er við minnumst
ömmu.
Það var okkur krökkunum alltaf
tilhlökkunarefni að fara í héimsókn
til ömmu um helgar og í öðrum
fríum. Það heyrði til undantekninga
að ekki væri samankominn stór
hluti afkomenda hennar á slíkum
dögum; böm, barnaböm og barna-
bamaböm. Það vom alltaf fjömgar
og opinskáar umræður í kaffiboð-
unum hjá ömmu þar sem allir jafnt
böm sem fullorðnir höfðu jafnan
rétt til að segja sínar skoðanir á
hlutunum. Amma var jafnan mið-
depiilinn í samræðunum og fylgdist
hún með þjóðmálum af miklum
áhuga fram á síðustu stundu. Á
slíkum stundum endurspeglaðist
það viðhorf sem einkenndi hennar
líf að hverjum og einum væri eðli-
legt að taka afstöðu til mannlegra
málefna og vera þannig virkur og
vakandi gagnvart umhverfi sínu.
Það duldist engum að það sem hún
taldi einna mikilvægast var að allir
hefðu jöfn tækifæri í lífinu.
I nærveru ömmu skynjuðum við
sterkt þann drifkraft og lífsgleði
sem hafði áhrif á alla sem um-
gengust hana. Amma eyddi ekki
tímanum í að ræða fortíðina heldur
var nútíðin og framtíðin henni hug-
leikin. í samskiptum okkar við
ömmu fundum við aldrei fyrir hinu
tíðrædda kynslóðabili, þar sem hún
hafði ávallt skilning á okkar við-
horfum og skynjaði hvaða málefni
væru okkur efst í huga. Amma lagði
alla tíð mikla áherslu á að við nýtt-
um þau tækifæri sem við höfum
sem ungt fólk til að afla okkur
menntunar. Ræddi hún oft við okk-
ur um mikilvægi menntunar þar
sem hún væri eitt af því fáa sem
ekki væri frá okkur tekið í lífínu
og gæfi okkur meira sjálfstæði.
Þessi lífsskoðun hennar hefur verið
okkur leiðarljós til þessa dags.
Amma var alltaf boðin og búin
til hjálpar þeim er áttu í erfiðleik-
um. Hún miðlaði óspart af bæði
þekkingu sinni og visku sem og af
efnislegum gæðum. Við þekktum
ömmu sem mjög sterka og sjálf-
stæða persónu sem leit raunsæjum
augum á tilveruna. Styrkur hennar
og reisn komu skýrt fram í baráttu
hennar við veikindin síðastliðið ár.
Amma kvartaði aldrei og var henni
efst í huga að íþyngja ekki kðstand-
endum með veikindum sínum.
Við viljum þakka fyrir að hafa
átt þeirri gæfu að fagna að hafa
notið samvista við ömmu. Sú viska
og styrkur sem amma veitti mun
búa með okkur alla tíð.
Diljá, Arney, Sif og Hrund
Þann 27. mars sl. andaðist
tengdamóðir mín Guðrún Ágústa
Halldórsdóttir í Landspítalanum 76
ára að aldri.
Fregnin um andlát hennar kom
ekki á óvart því hún hafði átt við
erfíð veikindi að stríða í rúmt ár.
Guðrún Ágústa fæddist í
Reykjavík 20. nóvember 1914. For-
eldrar hennar voru þau Halldór Ein-
arsson og Sigríður Guðjónsdóttir,
Árnesingar að ætt. Þau fluttu til
Reykjavíkur um 1910. Halldór
starfaði sem leigubílstjóri og var
meðal þeirra fyrstu er eignuðust
bifreið hér á landi. Þeim varð fímm
barna auðið, þau eru: Hallberg,
Dóra Sigríður, Ingveldur, jafnan
kölluð Inga, Guðrún Ágústa og
Haukur. Inga og Hallberg eru látin
fyrir allmörgum árum.
Guðrún var fjögurra ára er for-
eldrar hennar sÚtu samvistir. Hall-
berg bróðir hennar ólst upp hjá
föðursystur sinni í Borgarkoti á
Skeiðum. Sigríður stóð því uppi ein
með íjögur böm í harðri lífsbaráttu
þess tíma.
Til framfærslu fjölskyldunnar
starfaði hún við fískvinnslu og var
því oft Ijarverandi heimilinu. Til að
létta undir með sér tók hún Ingi-
björgu Eyvindsdóttur inn á heimilið
og seldi henni einnig fæði. Ingibjörg
giftist síðar Jóni Sigurðssyni og
fluttust þau að Stíflisdal í Þingvalla-
sveit og hófu búskap þar. Sem að-
stoð við Sigríði varð það úr að þau
tóku Hauk yngsta barnið með sér.
Á móti kom að Sigríður vann á
búinu á sumrin endurgjaldslaust
vegna framfærslu hans og hafði
hún Guðrúnu hjá sér.
Strax eftir fermingu þurftu syst-
umar Dóra og Inga að sjá sér far-
borða eins .og gert var ráð fyrir á
þessum tíma og réðust þær í vinnu-
mennsku. Dóra fór að Kaldaðarnesi
og Inga að Stórólfshvoli. Guðrúnu
þótti einmanalegt heima við og
leiddist þegar systur hennar voru
famar. Sigríður móðir hennar, sem
hafði áhuga á lestri bóka, hvatti
dóttur sína til að lesa til að losna
við einmanaleikann. Á þessum
árum las Guðrún allar þær bækur
sem hún náði í. Hún las t.d. heimil-
isbiblíuna eins og sögubók. Vafa-
laust hefur það mótandi áhrif þegar
lestrarvenjur hefjast snemma, því
mikill áhugi á bókmenntum og
umgengni við bækur var ávallt stór
þáttur í lífí Guðrúnar.
Eftir að hafa búið í Stíflisdal í
nokkur ár hófu þau Ingibjörg og
Jón búskap að Fremrahálsi í Kjós
og fluttu Sigríður og Guðrún til
þeirra. Guðrún dvaldi við nám- í
Reykjavík hjá vinafólki í tvo vetur
til að ljúka barnaskólaprófi. Síðari
veturinn þegar hún var 13 ára
fermdist hún hjá sr. Árna Sigurðs-
syni Fríkirkjupresti.
Næstu tvö árin eftir fermingu
var Guðrún hjá móður sinni á
Fremrahálsi en síðan breyttu þær
mæðgur til því Sigríður réðst sem
kaupakona að Reynivöllum og Guð-
rún að Meðalfelli. Hún var þá 15
ára og um það leyti kynntist hún
verðandi eiginmanni sínum Guð-
mundi Þorkelssyni bónda á Valda-
stöðum. Á Valdastöðum var tvíbýli
og bjó Guðmundur á helmingi jarð-
arinnar ásamt Halldóru Halldórs-
dóttur móður sinni og yngri systkin-
um. Guðmundur var barn að aldri
er faðir hans Þorkell Guðmundsson
lést. Ári síðar flutti Guðrún að
Valdastöðum og vorið 1933, er hún
var 18 ára, gengu þau Guðmundur
í hjónaband. Þá um haustið flutti
móðir Guðmundar til Reykjavíkur
og ungu hjónin tóku við búinu. Þau
ráku búskap á Valdastöðum í 10
ár. Hálfbróðir Guðrúnar, Victor
Halldórsson, þá barn að aldri, var
til heimilis hjá þeim í nokkur ár eða
fram yfír fermingu.
Guðmundur og Guðrún höfðu
fyrst og fremst áhujga á því að
standa fyrir búskap. A því sviði var
Jens Pétur
Hjaltested
Útflutningsskjalagerð
Skilmálar og frágangur
útflutningsskjala
Á námskeiðinu er kynnt hvernig
gera skal og ganga frá helstu
útflutningsskjölum. Farið verður
yfir helstu afhendingarskilmála
(Intercoms) auk
greiðsluskilmála, svo sem opnun
bankaábyrgðar. Þátttakendur
leysa verkefni þar að lútandi til
að hljóta hagnýta, verklega
þekkingu.
Námskeið í útflutningsskjalagerð
er ætlað starfsfólki í fjármála-,
markaðs- og söludeildum
útflutningsfyrirtækja, og
bankamönnum, sem sjá um
erlend viðskipti vegna
útflutnings.
Leiðbeinandi er Jens
Pétur Hjaltested,
rekstrarhagfræðingur,
markaðs- og
útflutningsráðgjafi hjá
fyrirtækinu Hannarrhf.
12 stundir, kl. 9—15,
dagana9. og 10. apríl.
Námsgögn og
hádegisverður er
innifalinn í námsgjaldi.
Almennt verð: 21.600 kr.
Félagsverð: 18.400 kr.
Nánari upplýsingar fást í
síma 621066.
Stjórnunarfélag
íslands
V^terkurog
k-/ hagkvæmur
auglýsingamiöill!