Morgunblaðið - 04.04.1991, Síða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. APRÍL 1991
Hjónaminning:
Haildóra Guðmunds
dóttir — Jón Sveinn
Jónsson frá Sæbóli
Fædd 20. nóvember 1900
Dáin 18. mars 1991
Mig langar í örfáum orðum að
minnast Jóns og Halldóru.
Það hefur verið sagt ef marka
ætti minningargreinarj hljóti að búa
afbragðsgott fólk á Islandi. Eftir
lestur þessara orða kann þér að
þykja að ég hafi fylgt þessari hefð
dyggiiega. Ef svo er, þá hefur þú
ekki þekkt Nonna og Dóru.
Þau tóku að sér móður mína og
ólu hana upp. Hjá þeim átti hún
öruggt athvarf. Eftir að hún fór
að heiman gat hún ailtaf treyst því
að ef bjátaði ‘á, bnigðust þau ekki.
Ég kom fyrst til dvalar á Sæbóli
10 ára gamall. Systkini mín höfðu
dvalið þar áður. Eðvarð fyrstu árin
og síðan á sumrin til 13 ára ald-
urs. Árný á sumrin 6 ára til 13 ára
og Guðmundur nokkur sumur.
Ingjaldssandur er mjög sérstök
og falleg sveit. Yst i Önundarfirði
undir Barðanum, frjósamur og vina-
legur dalur. Ég hef engan hitt sem
hefur dvalið þar um lengri eða
skemmri tíma að Ingjaldssandur
hafi ekki skilið eftir spor. Þessi af-
skekkta byggð á Vestfjörðum var
um margt sérstök. Nýjungum í
búskaparháttum var tekið opnum
örmum. Jafnvel höfðu bændur for-
ystu. Votviðrasöm tíð var ekki
vandamál á Ingjaldssandi. Þar
höfðu bændur náð góðum tökum á
votheysverkun og unnu brautrýðj-
endastarf í þeirri verkunaraðferð.
Býli voru frekar smá, en með sam-
heldni og samvinnu var fjárfest í
nýjustu tækjum. Samvinnustefna
sem ekki skerti sjálfstæði einstakl-
ingsins.
Á bæjunum á Sæbóli voru enn
stundaðir róðrar á opnum bátum á
vorin. Ingjaldssandur er opinn fyrir
haföldunni. Það var sérstök lífs-
reynsla þegar bátur kom að landi.
Menn komu frá bæjum á bílum eða
dráttarvélum. Dráttarvél tengd við
spilið, vaðið með vír móti bátnum
sem var dreginn á hlunnum upp
sandinn. Við pollarnir höfðum það
hlutverk að sækja hlunna, maka
þá grút og bjarga þeim frá öldunni
þegar þeirra hlutverki var lokið.
Mannlífinu, stemmningunni, öllu
sem fylgdi, er í raun ekki hægt að
lýsa, aðeins upplifa.
Fjaran á Ingjaldssandi grýtt að
hluta, en þó að mestu hulin hvítum
sandi, hafði einstakt aðdráttarafl-.
Fögur, björt og kyrrlát á sumardög-
um en þó iðandi af lífi. Á brimdög-
um, stórbrotin og hrikaleg.
Seinni árin bjuggu Dóra og Nonni
félagsbúi að Sæbóli með Finni Þor-
lákssyni fóstursyni sínum. Mig
langar að þakka Finni það sem
hann var mér og mínum. Ég hugsa
til þess, að það hlýtur að vera þreyt-
andi á köflum, að hafa símalandi,
síspyrjandi skugga. En þetta umbar
Finnur af geðprýði sem öllum er
kunn. Nonna og Dóru reyndist hann
einstakur. Hann og Svandís ásamt
bömunum Dagnýju og Jóni Hall-
dóri, léttu gömlu hjónunum síðustu
árin.
Þegar ég hugsa til baka og rifja
upp samskipti og minningar um þau
Dóru og Nonna kemur í hugann
hugljúf mynd. Ekki lituð af bláma
fjarlægðar, heldur raunsönn mynd.
Þau áttu það sameiginlegt að þau
fóru ekki í manngreinarálit. Sú virð-
ing sem ríkti í þeirra samskiptum,
nkti í öllu þeirra samneyti við ann-
að fólk. Börn umgengust þau af
virðingu og nærgætni. Ég minnist
samræðna við Dóru, þar sem hún
leyfði mér barninu, að finna að ég
var manneskja. Tvívegis reiddist
hún mér og vandaði um. Ekki hafði
ég gert á hennar hlut, en ég kom
ekki rétt fram við aðra. Þetta lýsir
henni vel. Hun krafðist einskis, en
veitti. Bað ekki um þakkir, en þakk-
aði. Hún bar ekki tilfinningar á
torg, en átti hlýju og nærgætni sem
snerti.
Oft finnst börnum og unglingum
fullorðnir sýna ósanngirni. Ekkert
slíkt er til í minningunni um Nonna
og Dóru. Nonni hafði þann hátt við
öll verk, að allt vann hann á sama
hraða. Hann fór sér hægt. en afkast-
aði miklu. I fjallgöngu byrjaði hann
aftastur, en var fyrstur þegar á
toppinn var komið. Sífellt að með
verklagni og dugnaði. Aldrei reidd-
jst hann hortugum smápjakki, en
umbar og leiðbeindi. Aldrei íþyngj-
andi, heldur með ró og hlýju þegar
hann fann að áhugi var til að taka
á móti.
í orði eilífs lífs er okkur kennt
að þeir sem lifa í hógværð og lítil-
læti skila sínu dagsverki með fullum
sóma, umfaðma þann sem minna
má sín, bera kærleika til Drottins
og hans helgidóms, slíkir safna fjár-
sjóði sem mölur og ryð fá ekki eytt.
Vissulega sitja Nonni og Dóra að
sínum fjársjóðum nú.
Blessuð sé minning þeirra.
Kristjón Benediktsson
Ég krýp og faðma fótskör þína
frelsari minn á bænastund.
Ég legg sem bamið bresti mína
bróðir í þína líknarmund.
(Matth. Joch.)
Mig langar til að skrifa nokkur
kveðju- og þakkarorð um Halldóru
Guðmundsdóttur sem lést þann 18.
mars á Elli- og hjúkrunarheimilinu
Grund.
Halldóra ólst upp á Brekku á
Ingjaldssandi í stórum systkinahóp,
en þau voru alls 21. Hún var dóttir
heiðurshjónanna Guðrúnar Magn-
úsdóttur og Guðmundar Einarsson-
ar refaskyttu, sem bæði voru ættuð
úr Borgarfírði.
Halldóra var alin upp á miklu
menningar- og myndarheimili, þar
sem þrifnaður og reglusemi voru í
hávegum höfð. Halldóra giftist Jóni
Sv. Jónssyni frá Sæbóli í sömu sveit.
Þau tóku við búi af móður hans,
Sveinfríði Sigmundsdóttur, sem var
orðin ekkja.
Halldóra var sérstök dugnaðar
og myndarmanneskja til allra verka
og gerði ætíð miklar kröfur til
sjálfrar sín. Halldóru og Jóni varð
ekki bama auðið. En nokkru eftir
að þau byijuðu búskap kom ég
undirrituð til þeirra fjögurra ára
gömul, vegna heilsubrests móður
minnar og fór ekki frá þeim fyrr
en ég var orðin fullorðin. Einnig
ólu þau upp son, Finn Þorláksson,
systurson Halldóru. Jafnframt var
hjá þeim fjöldi barna og unglinga
um lengri og skemmri tíma og börn-
in mín voru hjá þeim mikið á sumr-
in.
Mann sinn missti hún árið 1980
og var það henni mikill missir, því
þeirra hjónaband var einstakt og
gagnkvæm virðing mikil.
Finnur hefur alla tíð reynst henni
sem besti sonur og ekki síður kona
hans Svandís Jörgensen. Fyrir það
þakka ég af öllu hjarta. Ég þakka
fyrir það sem hún var mér og mín-
um bömum. Nú er hún komin til
mannsins síns ástkæra og annarra
ástvina sem á undan eru famir.
Ég bið henni blessunar Guðs í dýrð-
arheimi hans. Innilegar samúð-
arkveðjur sendi ég til systkina
hennar og annarra vandamanna.
Ólöf Ragnheiður Jónsdóttir
mríðijv) iTijjsúnoíísðð'i iai3G>li'i£!lríí>
t
Systir okkar,
REBEKKA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Leifsgötu 10,
sem lést 26. mars, verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstudag-
inn 5. apríl kl. 13.30.
Rannveig Guðmundsdóttir,
Theódór Guðmundsson.
t
Móðir okkar og tengdamóðir,
ÞÓRDÍS SÍMONARDÓTTIR,
Suðurkoti,
Vatnsleysuströnd,
verður jarðsungin frá Kálfatjarnarkirkju laugardaginn 6. apríl
kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnasthennar, er bent á Sjúkrahús Keflavíkur.
Börn og tengdabörn.
t
Konan mín, móðir og tengdamóðir,
GUÐMUNDA MAGNEA PÁLSDÓTTIR,
Skólagötu 8,
ísafirði,
sem lést 27. mars í Sjúkrahúsi ísafjarðar, verður jarðsungin frá
Hólskirkju í Bolungarvík laugardaginn 6. apríl kl. 11 .OOfyrir hádegi.
Ebenezer Benediktsson,
Helga Ebenezersdóttir, Pétur Bjarnason,
Flóra S. Ebenezersdóttir, Halldór Sigurgeirsson.
t
Útför
GUÐRÚNAR ÁGÚSTU HALLDÓRSDÓTTUR,
Reynimel 92,
er lést 27. mars sl., fer fram frá Fossvogskirkju í dag, fimmtudag-
inn 4. apríl, kl. 10.30.
Aðalheiður Guðmundsdóttir, Einar Frímannsson,
Arndís Guðmundsdóttir, Fjölnir Stefánsson,
Þorkell G. Guðmundsson,
Halldór Guðmundsson.
t
Þökkum innilega öllum þeim, sem sýndu okkur samúð og vinar-
hug við andlát og útför eiginkonu minnar, móður okkar og tengda-
móður,
RAGNHEIÐAR KRISTINSDÓTTUR,
Fífuhvammi 29,
Kópavogi.
Jóhannes Sigurðsson,
Hafsteinn Jóhannesson, Magnea Magnúsdóttir,
Kristinn Jóhannesson, Áslaug Erla Guðnadóttir,
Sigurður H. Jóhannesson, Brynja Guðmundsdóttir,
Haukur Jóhannesson, Eygló Kristinsdóttir.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar og tengdafaðir,
ÁSMUNDUR J. ÁSMUNDSSON,
Ásholti 2,
Reykjavfk,
lést 28. mars sl.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni föstudaginn 5. apríl kl. 15.00.
Hanna Helagdóttir,
Ragnhildur Ásmundsdóttir, Finnur P. Fróðason,
Sigrún Ásmundsdóttir, Guðbjartur Hannesson,
Helgi Ásmundsson, Ásmundur Páll Ásmundsson,
Magnús Þór Ásmundsson, Soffia G. Brandsdóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar og tengdafaðir,
ÓLAFUR FRÍMANN SIGURÐSSON,
Vesturgötu 45,
Akranesi,
verður jarðsettur frá Akraneskirkju í dag, fimmtudaginn
4. apríl, kl. 14.00.
Ólína Ása Þórðardóttir,
Sigurður Ólafsson,
Ragnheiður Ójafsdóttir,
Þórður Helgi Ólafsson,
Ásmundur Olafsson,
Gunnar Ólafsson,
Ólafur Grétar Ólafsson,
Margrét Ármannsdóttir,
Baldur Ólafsson,
Sonja Hansen,
Jónína Ingólfsdóttir,
Ragnheiður Jónasdóttir,
Dóra Guðmundsdóttir.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, sonur, bróðir og tengdasonur,
HÖRÐURSVAVARSSON
jarðfræðingur,
Bæjartúni 5,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju á morgun, föstudaginn
5. apríl kl. 15.00.
Ellen Ingibjörg Árnadóttir,
Hinrik Þór Harðarson, Árni Már Harðarson,
Gerður Björk Harðardóttir,
Þorgerður Sigurgeirsdóttir, Stefán Friðbjarnarson,
Gunnar Svavarsson, Lára Sveinsdóttir,
Svavar Sigurðsson, Örn Svavarsson,
Helga Henrýsdóttir.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og útför
ELSU FIGVED,
- frá Eskifirði.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólki á hjúkrunarheimilinu
Skjóli fyrir einstaka umönnun.
Halla Eiríksdóttir, Steingrímur Þórðarson,
Edda Eiríksdóttir,
Elsa Brynjólfsdóttir, Ólafur Haraldsson,
Eirikur Steingrímsson, Sigríður Sigurjónsdóttir,
Þórður Steingrímsson, Guðbjörg Eysteinsdóttir,
Elsa Albína Steingrímsdóttir,
Unnur M. Figved
og barnabarnabörnin.