Morgunblaðið - 31.12.1991, Side 15

C 15
handa sér skotgröf væru þeir allir
steindauðir fyrir löngu.
Þegar verksmiðjubyggingunni
lauk var komin kreppa og Clemenz
hafði ekkert að starfa. Hann
keypti þá tunnusmíðavélar af Esp-
holin-bræðrum, sem höfðu áður
sett hér upp tunnuverksmiðju.
Vélarnar voru hér í bænum og
verksmiðjan var sett upp þar sem
nú er birgðageymsla SR. Þarna
vann ég næstu þijá vetur, en á
sumrin var verksmiðjan ekki rekin.
Hvað afköstuðuð þið miklu?
Við smíðuðum í kringum 115
tunnur á átta stunda vakt. Það
var unnið á tveim vöktum. Ég var
mótoristi á annarri en Einar Indr-
iðason á hinni. Við höfðum ekki
rafmagn n'ema til lýsingar og vél-
arnar voru knúðar með 60 hesta
mótor.
Var þetta aðallega samsetning
úr unnu efni?
Nei, stafurinn kom óunninn,
þráðbeinn. Við urðum að vinna
hann að öllu leyti og smíða botn-
ana. Við vélina sem notuð var til
að mjókka stafínn man ég að var
Palli sonur Einars Hermannsson-
ar. Gjarðirnar smíðuðum við líka.
Til þess notuðum við þijár vélar.
Svigagjarðir voru mikið að detta
út um þetta leyti og við notuðum
eingöngu járngjarðir. Svo voru
nokkrir menn í samsetningunni.
Af þeim er mér minnisstæðastur
Jónas nokkur hrappur, sem svo
var nefndur, að ég held eftir bæn-
um sem hann var frá. Honum
þótti sopinn góður en hafði ekki
efni nema á heldur ódýrum drykkj-
um og drakk mikið svonefndan
bóra sem fékkst í apótekinu og
kostaði fimm krónur glasið. Eins
og gerist um ölkæra menn var
Jónas oft lítt fjáður og leitaði eft-
ir bráðabirgðalánum, án þess þó
að gera alltaf nákvæma grein fyr-
ir tilganginn með lántökunni. Einu
sinni sló hann mig um fimm krón-
ur svo hann gæti hringt til systur
sinnar og samhryggst henni vegna
þess að hún hefði verið að missa
eiginmanninn. Á eftir komst ég
að því að hann hafði slegið annan
vinnufélaga um fimmkall í sama
tilgangi. Við nánari rannsókn kom
svo í ljós að hann hafði slegið alla
tuttugu vinnufélagana um þessa
sömu upphæð, og allir höfðum við
trúað sögunni um vesalings ekkj-
una! Seinna fréttum við svo að
umrædd systir Jónasar hefði aldr-
ei gifst né verið í þingum við karl-
mann svo vitað væri!
Hvaðan fenguð þið tunnuefnið?
Það var allt norskt. Clementz
fór sjálfur út á hveiju ári að velja
það. Efnisvalið skipti mjög miklu
máli. Kvistótt efni var erfitt í hefl-
un vegna þess hvað mikið hrökk
úr því og tunnurnar gátu þá orðið
eins og gatasigti.
Voru þetta vélarnar sem Tunnu-
verksmiðja ríkisins fékk eftir
seinna stríðið?
Að hluta held ég. Annars notuð-
um við ekki allar Esphoin-vélarn-
ar. Ég held að sumar þeirra hafí
verið gerðar fyrir annað efni og
aðra gerð af tunnum, e.t.v. kjött-
unnur. - Þessar vélar fóru svo í
verksmiðju sem sett var upp á
Bakkevigs-planinu, þar sem
Hrímnir er núna. Sjálfsagt hefur
eitthvað verið endurnýjað við hver
eigendaskipti.
Margt fleira fróðlegt og
skemmtilegt sem Gestur hefur að
segja verður að bíða annars tíma
og tilefnis. Hér átti í rauninni að-
eins að minnast afmælis elstu
starfandi verslunar á Siglufirði,
sem nú er rekin sem veiðarfæra-
og byggingavöruverslun, og í til-
efni af því að óska Fanndals-fólk-
inu, sem hefur haldið uppi merki
hennar allan þennan tíma, áfram-
haldandi velgengni í starfi.
Höfundur er fyrrverandi kennari
& Siglufirði.
Út í hött
tekur upp
bamamynd
næsta vor
KVIKMYNDAFÉLAGIÐ Útí
hött-inní mynd mun í vor
hefja upptökur á barna-
mynd fyrir ríkissjónvarpið.
Áætlað er að myndin verði
um 20 mínútur að lengd og
mun hún byggja á smásög-
unni „Seppi leitar að
mömmu“ eftir Guðmund
Þórarinsson og Björn Ragn-
arsson.
Þetta er í áttunda skipti sem
sjónvarpið auglýsir eftir til-
boðum í þáttaröðina „En god
historie for de smá,“ en það
er samstarfsverkefni norrænu
sjónvarpstöðvanna sem ætluð
er yngstu áhorfendunum.
Hvert land leggur til eina
mynd sem ætluð er ynstu
áhorfendunum og verða þær
sýndar á öllum Norðurlöndun-
um. Að þessu sinni var tilboði
Kvikmyndafélagsins Útí hött-
inní mynd tekið og mun mynd-
in segja frá frá ævintýrum
flækingshvolps í leit að
mömmu sinni.
Áætlað er að myndin verði
tilbúin haustið 1992. Leik-
stjóri verður Ásthildur Kjart-
ansdóttir og framkvæmda-
stjóri Guðmundur Þórarins-
son.
Smiðjuvegi 4D, Kópavogi
Sími: 641244 - Fax: 74243
(Mlegt ár
ponoiiii ylöoMptin

a mm sem e:r a
LÍMMIÐAPRKM
LÍMMIÐISEGIR ALLT SEM SEGJA ÞARF Á VEL MERKTRIVÖRU
íríminu ’
eftir Johann Nestroy
Þýðing og leikgerð: Þrándur Thoroddsen. Leikmynd: Steinþór Sigurðsson.
Búningar: Sigrún Úlfarsdóttir. Lýsing: Ögmundur Þór Jóhannesson.
Leikstjóri: Guðmundur Ólafsson.
Leikarar: Árni Pétur Guðjónsson, Edda Björgvinsdóttir, Eggert Þorleifsson,
Ellert A. Ingimundarson, Gunnar Helgason, Guðrún Ásmundsdóttir, Kjartan
Bjargmundsson, Kristján Franklín Magnús, Magnús Ólafsson, Margrét Helga
Jóhannsdóttir, Margrét Ólafsdóttir, Rósa Guðný Þórsdóttir, Sigrún Edda
Björnsdóttir, Þorsteinn Gunnarsson og Þröstur Guðbjartsson.
Frumsýning sunnud. 12. jan. kl. 20.
2. sýning miðvikud. 15. jan., grá kort gilda
3. sýning föstud. 17. jan., rauð kort gilda
4. sýning sunnud. 19. jan., blá kort gilda
5. sýning miðvikud. 22. jan., gul kort gilda
6. sýning fimmtud. 23. jan., græn kort gilda
Miðasalan opin alla daga kl. 14-20 nema mánudaga frá kl. 13-17.
Miðapantanir í síma alla virka daga kl. 10-12. Sími 680680.
<