Morgunblaðið - 26.01.1993, Side 30

30
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 26. JANÚAR 1993
U
Minning
Jón Eðvarð Jóns-
son rakarameistari
Þann 19. janúar um miðjan dag
barst mér tilkynning um andlát
tengdaföður míns, Jóns Eðvarðs
Jónssonar rakarameistara, en hann
hafði nokkrum dögum áður verið
innritaður á Fjórðungssjúkrahús
Akureyrar. Þó svo að dauðinn geri
sjaldnast boð á undan sér, var Jón
þess meðvitaður að kallið gæti kom-
ið hvenær sem væri, enda hafði
heilsu hans hrakað nokkuð síðustu
árin, og var hann því vel undir það
búinn að hefja þá för sem öllum er
ætluð að lokum.
Mér er einkar ljúft að minnast
þessa mæta manns nokkrum orðum,
sem ég hefi verið svo lánsamur að
eiga að vini allt frá því að leiðir
okkar lágu saman fyrir rúmum þijá-
tíu árum. Það eru mikil sannindi
fólgin í orðunum „sá er vinur sem
í raun reynist", og það fengu allir
þeir að kynnast sem eignuðust Jón
að vini. Hann var mikill drengskap-
armaður og einstakt ljúfmenni, og
með skemmtilegri mönnum að um-
gangast, fullur af fróðleik um bók-
menntir og listir, sem hann miðlaði
fúslega ef eftir því var leitað, og
grunnt var á góðum húmor.
Jón var fæddur á Húsavík 11.
apríl 1908, sonur hjónanna Aðal-
bjargar Benediktsdóttur frá Auðnum
í Laxárdal og Jóns Baldvinssonar frá
Garði í Aðaldal. Fram yfir tvítugs-
aldur bjó hann í foreldrahúsum
ásamt stórum systkinahópi, og þó
húsakynnin við Túngötuna væru lít-
il og veraldlegur auður ekki mikill,
þá var hinn andlegi auður þess meiri.
Þau Aðalbjörg og Jón ólu börn sín
upp í trúrækni og innprentuðu þeim
gildi bókmennta og tónlistar, en
bæði voru þau læs á nótur og vel
liðtæk í orgelleik og góðir hagyrð-
ingar voru þau bæði, þó ekki færi
mikið fyrir því opinberlega. Lestur
góðra bóka og tónlist var mikið
stunduð á hans heimili, og sagði
hann t.d. um móður sína, að hún
hafi alla tíð verið barmafull af tón-
list og ljóðum í sorg og gleði. Lífsfer-
ill Jóns speglaðist því mjög af því
góða uppeldi sem hann fékk heima-
fyrir. Svo mjög sótti tónlistin á hug-
ann, að hann hóf ungur að sækja
tíma í orgelleik, en tímamir voru
ekki margir og varð hann því að
halda áfram námi upp á eigin spýt-
ur. Hann náði fljótt góðum tökum á
nótnalestri og eignaðist seinna á
ævinni forláta píanó, sem hann sett-
ist við daglega allt til síðustu stund-
ar til að framkalla eitthvert af klass-
ískum verkum meistaranna sér til
ánægju. Mest hélt hann upp á Moz-
art, sem hann kallaði einhvern mesta
ástvin sinn í tónlist, og taldi í ein-
lægni sinni að kominn væri frá Upp-
hæðum. Þá var Jón mikill bókaunn-
andi, og safnaði að sér góðverkum
íslenskra rithöfunda, sem hann las
að staðaldri. margar þessara bóka
batt hann inn sjálfur, og ber hand-
bragðið vitni góðum handverks-
manni. Jón var um tíma mikill
áhugamaður um ljósmyndun, og þær
voru ófáar stundirnar sem hann fór
um bæinn til að leita góðra mótíva,
og bera margar mynda hans þess
glöggt vitni að hann hafði haft gott
listrænt auga. Jón unni náttúrunni
mjög, og minntist oft daganna þegar
hann sat yfir ánum í sveitinni, og
naut kyrrðarinnar og fegurðar
landsins. Við heimili sitt í Lögbergs-
götu gerði hann sér fagran unaðs-
reit, og ófáar eru þær stundirnar sem
hann vann í garðinum sínum við
blóm og tijárækt. Hann byggði sér
gróðurhús og hóf rósarækt, sem tók
huga hans um langt skeið. Ég minn-
ist þess oft hve sæll og ánægður
hann var þegar vel tókst til í rósa-
ræktinni, og fáar voru þær rósimar,
sem hann kunni ekki allt um, svo
sem heiti, ættir og afbrigði. Jón var
einn af stofnendum Stangveiðifé-
lagsins Strauma, og kom árlega að
Laxá til veiða í á fjórða áratug. Þó
hann hefði mikla ánægju af góðri
veiðiferð, skipti náttúrufegurðin við
Laxá hann ekki minna máli. Hann
taldi ferðir sínar í ána líkari píla-
grímsferð en veiðiferð, og þó veiðin
brygðist þá væri ferðin aldrei farin
til einskis. Slíkir eru töfrar Laxár
og aðdráttarafl, að sá sem einu sinni
hefur horft í bláar öldur hennar og
heyrt strengjaspilið er ekki samur á
eftir, er haft eftir honum. Ég var
þeirrar gæfu aðnjótandi að fá að
vera veiðifélagi hans síðustu árin í
Laxá, og einmitt í þeim ferðum
kynntumst við hvað best, og upp-
götvaði ég þá miklu mannkosti sem
hann var búinn. Þær samverustund-
ir munu aldrei gleymast.
Að aflokinni barnaskólagöngu á
Húsavík gekk Jón til ýmissa starfa
til lands og sjávar, en hóf síðan nám
í rakaraiðn á Akureyri um 1930, og
lauk prófi í ársbyijun 1935. Það
sama ár hóf hann störf við iðn sína
á Siglufirði, og þar sagðist hann
hafa stigið sitt mesta gæfuspor á
lífsleiðinni, er hann kynntist eigin-
konu sinni, Ingibjörgu Sigurðardótt-
ur, en þau gengu í hjónaband á
Akureyri 17. júní 1937. Sama ár
hófu þau búskap, og Jón opnaði sína
eigin rakarastofu í Hafnarstræti 93.
Eigin rakarastofu rak Jón síðan á
Akureyri, síðast í Strandgötu 6, eða
allt til ársloka 1985, er hann lét af
störfum þá sjötíu og sjö ára gamall.
Þeir eru orðnir margir viðskitpavin-
irnir á tæplega fimmtíu ára starfs-
ferli sem notið hafa þjónustu Jóns,
og marga góða vini eignaðist hann
úr hópi fastra viðskiptavina.
Þrátt fyrir annir atvinnurekstrar-
ins og þeirra mörgu áhugamála sem
tóku verulegan hluta frítímans, var
Jón góður og umhyggjusamur heim-
ilisfaðir. Þau Jón og Ingibjörg ein-
guðust þijú börn, Reyni, hárskurðar-
meistara, kvæntan Rósu Andersen,
sjúkraliða, Sigurð Heiðar, skrifstofu-
mann, en eiginkona hans, Friðgerður
Frímannsdóttir, lést fyrir nokkrum
árum og Aðalbjörgu, verslunarkonu,
gifta undirrituðum. Fyrir hjónaband
eignaðist Jón einn son, Eðvarð, sem
rekur pijónastofu hér í bæ, en eigin-
kona hans, Gunnþórunn Rútsdóttir,
lést fyrir fáum árum. Uppeldi barn-
anna mótaðist mjög af lífsviðhorfum
foreldranna, og þar spilaði tónlistin
stórt hlutverk, en Ingibjörg var einn-
ig mjög tónelsk. Það var alltaf
ánægjulegt að koma í Lögbergsgöt-
una til þeirra Jóns og Ingibjargar
og þiggja rausnarlegar veitingar, og
sjaldan brást að Jón settist við píanó-
ið til að miðla af góðu tónverki, eða
setti plötu á fóninn með einhveiju
af uppáhalds tónverkum sínum. Þá
nutu barnabömin og barnabarna-
bömin mikillar umhyggju og ástúðar
þeirra hjóna, en Jón var einstaklega
barngóður, enda sjálfur opinn og
einlægur í öllum sínum gerðum.
í dag kveðjum við mikilhæfan
mann, sem ræktaði með sér þá hæfi-
leika sem honum vora gefnir svo
ríkulega í vöggugjöf. Enginn veit á
hvern veg ævi hans hefði orðið, ef
hann hefði alist upp við þau skilyrði
til mennta sem nú bjóðast, því mik-
ill var efniviðurinn, en aðstæður
hans tíma gáfu ekki mikið svigrúm
fátækum dreng frá Húsavík. Hann
sá þó ekki eftir neinu og öfundaði
engan, en gladdist innilega í hjarta
sínu yfir þeim möguleikum sem ungu
kynslóðinni bjóðast í dag til mennt-
unar. Þó hann sé nú horfinn á vit
hins óþekkta, trúum við því að hann
sé okkur nærri og minningin um
hann mun Iifa í hjörtum okkar sem
hann unni og honum unnu.
Tryggvi Pálsson.
Minning
Asta Sveinbjömsdóttír
í dag verður borin til grafar eftir-
minnileg kona í mínum huga, Ásta
Sveinbjörnsdóttir.
Kynni mín af Ástu eru löng, ég
man eftir því þegar „Gummi frændi"
kom með Ástu og dæturnar tvær,
Sonju og Ellu, á Skagann til að
kynna okkur tilvonandi eiginkonu
sína.
Það var íjörug heimsókn enda
skemmtilegt fólk á ferð og strákur-
inn á Skaganum varð fljótlega sáttur
við að deila „frændanum sínum“
með jafn hressum leikfélögum og
þær Sonja og Ella voru.
Mörg ár skemmtilegra minninga
hafa síðan liðið, Ásta var sú kona
sem hreif Gumma með sér og gerði
Iíf hans að raunverulegri og stór-
kostlegri tilvera.
Þegar Hrafnhildur og Sigrún dæt-
ur þeirra tvær höfðu bæst við fjöl-
skylduna var fjölskyldumyndin full-
komnuð, engum duldist að þar voru
ánægð samhent hjón sem lögðu
metnað sinn í að koma dætranum
öllum sem best í gegnum frumskóg
uppeldisáranna._
Ég kynntist Ástu vel, það var við-
horf hennar til lífsins í kringum
hana sem gerði hana minnisstæða;
hún var lifandi af áhuga á flestum
málefnum. Henni var ávallt nærtæk-
ara að líta á menn og málefni frá
jákvæðum sjónarhóli, slíkt fólk er
öðrum fremra að mínu mati.
Þær voru oft skemmtilegar um-
ræðurnar, því Ásta var víðsýn; hafði
kynnt sér fjölmörg mál, ferðast víða
og myndað sér skoðun á mönnum
og málefnum og á sinn hátt var hún
alltaf gefandi af sjálfri sér og sinni
reynslu.
Það er góð og elskuleg kona sem
við kveðjum í dag, kona sem gaf
mér mikið af vináttu sinni og reynslu
á mörgum árum, með Ástu er geng-
inn góður vinur, en minningin lifir
og verður okkur að veganesti, Guð
geymi hana og gefi ástkærri fjöl-
skyldu hennar styrk.
Pálmi Pálmason.
RAÐAUGi YSINGAR
Verslunarhúsnæði óskast
Traust fyrirtæki leitar að verslunarhúsnæði
við Ártúnshöfða á jarðhæð, ekki undir 200
fm, frá apríl 1993.
Langtímaleigusamningur.
Tilboð óskast send á auglýsingadeild Mbl.
merkt: „Á - 14078“ fyrir 3. febrúar nk.
Verslunarhúsnæði
til leigu
Gott búðarpláss í Hafnarstræti 15 um 80 fm
brúttó auk 36 fm í kjallara er til leigu.
Upplýsingar í síma 25149 (helst e.h. kl.
13.00-14.00).
Verkamannafélagið Hlíf
Tillögur uppstillingarnefndar og trúnaðarráðs
Verkamannafélagsins Hlífar um stjórn og
aðra trúnaðarmenn félagsins fyrir árið 1993
liggja frammi á skrifstofu Hlífar frá og með
þriðjudeginum 26. janúar 1993.
Öðrum tillögum ber að skila á skrifstofu Hlíf-
ar, Reykjavíkurvegi 64, fyrir kl. 16.00 föstu-
daginn 29. janúar 1993 og er þá framboðs-
frestur útrunninn.
Kjörstjórn Verkamannafélagsins Hlífar.
Hluthafafundur
f Hraðfrystihúsi
Grundarfjarðar hf.
Hluthafafundur verður haldinn í matsal Hrað-
frystihúss Grundarfjarðar hf. fimmtudaginn
4. febrúar 1993 kl. 16.30.
Dagskrá:
1. Skýrsla um stöðu félagsins.
2. Tillaga um aukningu hlutafjár og tilsvar-
andi breytingar á samþykktum félagsins.
3. Önnur mál.
Tillagan liggur frammi á skrifstofu félagsins.
Stjórn Hraðfrystihúss Grundarfjarðar hf.
Enskunám
Er ekki rétt að bæta við enskukunnáttuna?
Skólinn, English 2000, School of English, í
Bournemouth, býður þig velkominn til náms.
Upplýsingar gefur Páll G. Björnsson,
sími 98-75888, heimasími 98-75889.
Nauðungaruppboð
Uppboð á fasteigninni Dalbakka 9, Seyöisfirði, þinglýstur eigandi
Rós Nfelsdóttir, eftir kröfu Gjaldheimtu Austurlands og Húsnæðis-
stofnunar ríkisins, mun byrja á skrifstofu embættisins á Bjólfsgötu
7, Seyðisfirði, föstudaginn 29. janúar 1993 kl. 10.00.
Sýslumaðurinn á Seyðisfirði,
25. janúar 1993.
Markaðsathuganir eða
önnur verkefni
Framhaldsnemdur í markaðfræði í Fjöl-
brautaskólanum í Breiðholti geta tekið að
sér ýmis markaðstengd verkefni á yfirstand-
andi vorönn.
Áhugasamir vinsamlega leggi inn nafn og
símanúmer á skrifstofu skólans, í síma
75600, milli kl. 8.00 og 15.00.
FÉLAGSLÍF
□ Hamar 5993012619 I 1 Frl.
□ HLlN 5993012619 IV/V 2.
Hjálpræðisherinn
Miðvikudagur kl. 20.30:
Hermannasamkoma fyrir her
menn og samherja.
□
SINDRI 599301267 - Fr.
I.O.O.F. Rb. 1 = 1421268 - 9.0.
□ FJÖLNIR 5993012619 III 1.
□ EDDA 5993012619 I Erindi.
ADKFUK
Holtavegi
Bæn og trúarlíf
Herra Sigurbjörn Einarsson,
biskup, hefur biblíulestur. Fyrri
hluti. Allar konur velkomnar.
1