Morgunblaðið - 28.11.1993, Qupperneq 14

Viðtal Agnes Bragadóttir/Ljósmynd Ragnar Axelsson
. IASNUBVM
URHUURFUH
HAFTMUU
Gylfi Þ. Gíslason, ráðherra menntamála og
viðskipta öll Viðreisnarárin, ræðir hér í samtali
við Morgunblaðið um breytingar þær sem urðu
á íslensku þjóðfélagi, þegar Viðreisn var við
lýði, endurmat sitt á „Hræðslubandalaginu44,
ábyrgð Alþýðuflokksins á áratuga stjórnarsetu
Framsóknar og fleira.
Viðreisnarárin, eftir Gylfa Þ. Gíslason, sem átti
sæti í ríkisstjórn allt það tímabil, sem Viðreisn vís-
ar til, 1959 til 1971, er án nokkurs vafa, ein þeirra
bóka sem koma út fyrir þessi jól, sem hvað mesta (
forvitni mun vekja. Bæði er það, að goðsagnar-
kenndur ljómi hvílir yfir sljórnarsamstarfi Sjálf-
stæðisflokksins og Alþýðuflokksins frá þessum
árum, og eins hitt, að Gylfi hefur ekki látið mikið
frá sér fara í ritmáli, um þetta tímabil, fyrr en nú,
með þessari bók sem Almenna bókafélagið gefur
út. Gylfi féllst góðfúslega á að veita Morgunblaðinu
viðtal, þar sem rætt verður um efni bókarinnar,
efni það sem ekki er í bókinni og ákveðnar spurning-
ar sem bókin og tök Gylfa á efninu, kunna að kalla
fram í hugum lesenda.
Gylfi, þú sagðir um bók þína á fundi Fijáls-
lyndra jafnaðarmanna nú fyrir skömmu
að hún væri ekki vörn fyrir stefnu Al-
þýðuflokksins, eða stefnu Viðreisnar-
stjórnarinnar, heldur væri hún vörn
fyrir heilbrigða skynsemi. Styrmir Gunnarsson, rit-
stjóri Morgunblaðsins sagði á sama fundi að bókin
væri einskonar kennslubók i viðreisnarfræðum.
Vissulega er í bókinni mikill fróðleikur um þetta
tímabil í íslenskri stjórnmálasögu, en sá fróðleikur
er einkum um málefni, en ekki menn. Kom það aldr-
ei til greina, þegar þú vannst bókina, að upplýsa
lesendur um einhverja þá leyndardóma um menn
þá sem settu svip sinn á stjórnmál þessara ára,
persónuleg samskipti þeirra, átök, deilur og svo
framvegis? Leyndardóma, sem þú hlýtur að búa
yfír, og hefðu örugglega getað kryddað frásögn þína
verulega, og gert forvitna og fróðleiksfúsa lesendur
enn forvitnari. Ég nefni sem dæmi frásögn þína á
bls. 82-83, þar sem þú greinir frá því að stjórnar-
flokkarnir rifust í tvo daga og tvær nætur í þing-
flokksherbergjum sínum á Alþingi um fyrirhugaða
gengisfellingu, árið 1961, án þess að orð læki út.
Mér finnst sem það hljóti að vera margt frá fund-
um sem þessum og öðrum slíkum, sem aldrei hafi
litið dagsins ljós á prenti, en ætti engu að síður
fullt erindi á prent, ekki síst í ljósi þess hversu langt
er um liðið, frá því þetta var. Hvað segir þú um
slíka skoðun?
(
(
(
(
(
„Hér verð ég að vera á öndverðum meiði við þig-
Það var alveg með ráðnum hug að ég skrifaði bók-
ina eins og hún er, sem sagnfræði - sem sögu stjórn-
málanna á þessu tímabili, en ekki sem persónusögu.