Morgunblaðið - 19.12.1993, Side 9

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 19. DESEMBER 1993
B 9
þýðuskólanum þar sem Hulda nam
í eitt ár. „Henni leiddist það ákaf-
lega og tók það nærri sér ef fólk
kom ekki í söngtímana. Hún var svo
viðkvæm á taugum. Ég tók það þegj-
andi og hljóðalaust að mér að hóa
saman í tímana. Þá myndaðist þægi-
legur kunningsskapur á milli okk-
ar.“ Nokkrum árum síðar var Hulda
eitt ár í Húsmæðraskóianum að
Laugum, en Guðfinna kenndi þar
um skeið. „Þá náðum við einhvern-
veginn svo afskaplega vel saman,“
segir hún og sest niður. „Guðfinna
*var afskaplega músíkölsk og var
talinn einn besti nemandi Páls Isólfs-
sonar. Það vissi enginn þá að hún
fengist eitthvað við kvæðagerð. Hún
sagðist hafa ort smávegis sem hún
tók alvarlega og fékk einhvern sem
hún treysti til að líta á það. Hann
ráðlagði henni að halda ekki áfram.
Ég fékk aldrei að vita hver það var.
Hún hætti algerlega að yrkja og
byijaði ekki aftur á því fyrr en löngu
síðar. Guðfínna var afskaplega
skemmtileg manneskja en mjög dul
og fáskiptin. Hún var dálítið fram-
andi til að byija með og á sínum
tíma líkti ég henni oft við Meyjuna
af ókunna landinu í samnefndu
kvæði sem Steingrímur Thorsteins-
son þýddi og kom í bókinni Svan-
hvíti. Við skrifuðumst alltaf á og
sjálfsagt fara bréfin hennar með
mér í gröfina“, segir Hulda, hlær
lítilsháttar svo að ég er óviss hvort
það sé sagt i gamni eða alvöru.
„Hún sendi mér stundum það sem
hún var með í smíðum. Berklamir
tóku hana árið 1946. Þá var hún
47 ára görnul."
Fortíðin eins og lygasaga
Hulda stendur upp og setur
myndina á sinn stað. Heimatúnið
blasir við út um gluggann og ég sé
að tengdasonur hennar er langt
kominn með að slá. „Berklarnir voru
voðalegir á þessum tíma“, segir
Hulda og ég gleymi slættinum.
„Margir þeirra sem fengu þá og lifðu
af, náðu sér aldrei. Jafnvel þó þeir
hefðu heilsu til að verða gamlar
manneskjur. Maðurinn minn heitinn,
Jón Kristjánsson, lá í átján vikur
þegar hann var rúmlega tvítugur.
Hann varð aldrei jafngóður. Nú var
þetta maður sem vann geypilega
mikið, allskonar vinnu. En það var
þó takmarkað sem hann gat slegið
með orfi. Sem betur fer var ég vön
að slá, það var eitt af þeim
karlmannsverkum sem ég sóttist
eftir. Mér þótti bara skemmtilegra
að slá en raka. Ég fékk orf þegar
ég var tólf ára og það var nú vel
búið í hendurnar á manni.
Föðurbróðir minn lét ekkert drasl
fara frá sér.“ Hulda þagnar dágóða
stund, lítur svo fast á okkur og segist
hafa margrekið sig á það að yngra
fólkð hreinlega trúi henni ekki þegar
hún sé að rif|a upp horfna tíma.
„Þeim finnst það svo fráleitt. Ég er
ekkert undrandi yfir því, þetta er
svo ólíkt. Það slitnar úr sambandi
við eldra fólkið og missir sjónar af
gamla tímanum."
„skrölt heim á hvern bæ“
Móðir Huldu var Sunnlendingur,
kom norður sem ráðskona og varð
á endanum inngróinn Þingeyingur.
„Hún var fjarskaplega vel vaxin,
snör í snúningum, dugleg manneskja
og myndarleg í verkum", segir
Hulda og sýnir mér mynd af fallegri
konu með eiginmanni sínum og
þremur börnum. „Pabbi var
nýútskrifaður búfræðingur frá
Hólum þegar hún kom hingað. Hann
mældi jarðabæturnar. Hann þurfti
alltaf að eiga marga hesta og var
oft lengi að heiman. Það var skrölt
heim á hvern bæ til að mæla ef
eitthvað var verið að gera. Og svo
var það hlutverk hans að finna svörð,
því þá tóku menn mó. Það var nú
ýmislegt sem fylgdi embættinu."
Hulda strýkur yfir nokkra fallega
útskornar halasnældur meðan hún
talar um gamla tímann. „Ég hef nú
dálítið smíðað af þeim“, segir hún
þegar ég spyr hana út í snældurnar.
Þær ganga svo út að ég hef varla
við. Kristján dóttursonur minn
rennir snúðana fyrir mig. Það var
spunnið á snældunar allt fram undir
1700, rokkarnir komu ekki fyrr. Ef
ijós var undir baðstofunni, þá höfðu
kerlingarnar oft gat á gólfinu til að
fá lengri þráð.“
„ekíð í b!áloftinu“
Klukkan er að nálgast sjö.
Álfhildur, dóttir Huldu, hefur lagt á
borð og tekur ekki annað í mál en
að við sunnanmenn setjumst að
snæðingi. Á leiðinni niður rifjar
Hulda upp sleðaferð eftir Fnjóská.
„í gamla daga“, segir hún „fluttum
við mikil og stór tré eftir ánni.
Núorðið leggur hana aldrei til gagns,
en hér á ámm áður var bara ekið í
bláloftinu eftir henni. Einu sinni sem
oftar var farið suður í Vaglaskóg til
þess að sækja við. Við krakkarnir
fengum að sitja á sleðanum ásamt
stúlku sem var vinnukona hjá okkur.
Hún ætlaði að gera við skóinn sinn
á leiðinni, en þá voru allir á
sauðskinns- eða leðurskóm. Hún
þurfti að tylla bót fyrir skóinn og
ætlaði að nota tímann meðan hún
væri á sleðanum suðureftir. Hún er
að pota við þetta þegar pabbi, sem
var nú gefinn fyrir að láta hlutina
ganga fyrir sig, slær í og fer á
fijúgandi fart. Þá situr stúlkan bara
eftir á ísnum, si sona hissa á svipinn
með skóinn í höndunum." Hulda
hlær innilega af minningunni og við
Einar brosum breitt og sjáum
stúlkuna fyrir okkur sitjandi á ísnum
þegar við setjumst til borðs með
heimilisfólkinu að Víðifelli. Það er
byijað að dropa úr lofti þegar við
kveðjum Huldu. Hundarnir rétt líta
upp og dilla skottinu í kveðjuskyni.
Dé Longhi
djúpsteikingarpottarnir
með snúningsKÖrfunni
eru byitingarkennd
tækninýjung
Meö hallandi körfu sem
snýst meöan á steikingunni
stendur:
• jafnari og fljótari steiking
• notar aðeins 1,2 Itr. af olíu
í stað 3ja Itr. í öðrum.
• mun styttri steikingartími
• 50% olíu- og orkusparnaður
Potturinn er lokaður meðan á
steikingu stendur. Fitu- og
lyktareyðandi sfur tryggja
fullkomið hreinlæti. Sumar
gerðir með glugga svo fylgjast
megi með steíkingunni, sjálf-
hreinsandi húðun og tæm-
ingarstöngu til að auðvelda
olíuskipti.
Hitaval 140-190°C. 20 mín.
tímarofi með hljóðmerki.
<
DeLonghi
i
FALLEGUR, FLJÓTUR 0G
FYRIRFERÐARLÍTILL
Verslunarsaga Vestur-Skaftfellinga
Hundrað ára verslun í Vík.
Verslunarsaga Vestur-Skaftfellinga III (síðasta
bindi) er komin út. Fjallað er um verslunarfyr-
irtæki sem starfað hafa í Vestur-Skaftafells-
sýslu allt fram undir l 990. Einnig er sérstakur
þáttur um viðskipti Öræfmga við verslanir í
Vík. Fjöldi ljósmynda (um 670) prýðir bókina.
Bókin verður send í póstkröfu til áskrifenda
en þeir geta einnig vitjað hennar hjá Björgvin
Salómonssyni, Skeiðarvogi 29, Reykjavík.
Sími 681827.
Útgefandi.
ÁGÆTU FORELDRAR!
Verum vinir!
Nýr einkarekinn leikskóli
ÓRKIN HANS NÓA
Verð aðeins f rá
kr. 11.690 stgr.
TILVALIN JÓLAGJÖF
TIL SÆLKERA
ÆDnix
HÁTÚNI4A SÍMI (91)24420
verður tekinn í notkun í janúar ’94.
Flann verður staðsettur í fallegu húsi við
Brunnstíg 5 í Vesturbæ Reykjavíkur.
Lögð verður áhersla á skipulagt uppeldis-
starf, sem verður bæði Qölbreytt og
skemmtilegt.
Nánari upplýsingar fást hjá Fríðu í síma
624916 og Huldu í síma 16361.
Vandaóir ítalskir kvenskðr
Litir: Svart eða brúnt leður.
Stærðir: Nr. 36-40.
Verð kr. 4.730.
Litir: Svart leður, skinnfóðraðir.
Stærðir: Nr. 36-41.
Verð kr. 4.130.
Laugavegi 41, sími 13570.
Teg. 51765
Litir: Svart eða brúnt leður.
Stærðir: Nr. 36-41.
Verð kr. 4.995.
Teg. 52024
Litir: Svart eða brúnt leður.
Stærðir: Nr. 36-41.
Verð kr. 5.675,-
Teg. 2667
Litir: Svart leður, skinnfóðraðir.
Stærðir: Nr. 36-41.
Verð kr. 4.495.
PÓSTSENDUM
Skóverslun Þórðar,
Kirkjustræti 8, sími 14181.