Morgunblaðið - 07.07.1994, Síða 25

24 FIMMTUDAGUR 7. JÚLÍ 1994
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 7. JÚLÍ 1994 25

STOFNAÐ 1913
UTGEFANDI
FRAMKVÆMDASTJÓRI
RITSTJÓRAR
Árvakur hf., Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
MORGUNBLAÐIÐ, Kringlunni 1, 103 Reykjavík. SÍMAR: Skiptiborð: 691100.
Auglýsingar: 691111. Askriftir: 691122. SÍMBRÉF: Ritstjórn 691329, frétt-
ir 691181, íþróttir 691156, sérblöð 691222, auglýsingar 691110, skrif-
stofa 681811, gjaldkeri 691115. Áskriftargjald 1.400 kr. á mánuði innan-
lands. í lausasölu 125 kr. eintakið.
UMFRAMHÆKKUN
OPINBERRA
STARFSMANNA
ÞAÐ ER EKKI HÆGT að horfa fram hjá þeirri niðurstöðu
Hagstofu íslands, að laun opinberra starfsmanna hafi hækk-
að um 3% umfram laun á almennum vinnumarkaði þótt ýmsir
fyrirvarar séu hjá Hagstofunni. Viðbrögð Friðriks Sophussonar,
fjármálaráðherra, voru m.a. þau að telja, að „frumhlaup ASÍ ýtti
undir óþarfa úlfúð milli launþegahópa í íandinu". Jafnframt lýsti
fjármálaráðherra þeirri skoðun í Morgunblaðinu í fyrradag, að
með niðurstöðum Hagstofunnar hefðu staðhæfingar forystumanna
ASÍ um að ríkisstjórnin fylgdi annarri launastefnu en ASÍ verið
hraktar.
Þegar forystumenn ASÍ héldu því fram fyrir nokkru, að opinber-
ir starfsmenn hefðu fengið launahækkanir umfram almenna laun-
þega, var málflutningur þejrra lítt rökstuddur og virtist á veikum
grunni byggður. Hagstofa íslands er hins vegar sérstakt ráðuneyti
í stjórnarráði íslands og það er með engu móti hægt að líta svo á,
að niðurstöður hennar séu ekki marktækar. Samkvæmt þeim niður-
stöðum hafa laun opinberra starfsmanna og bankamanna hækkað
um 3% umfram laun á almennum vinnumarkaði frá því í ársbyrj-
un 1990.
Til þess að menn átti sig á alvöru málsins er nauðsynlegt að
rifja upp þróun kjarasamninga frá því í febrúar 1990. Þá var tek-
in upp ný launastefna með samningum ASÍ og VSÍ, sem þáver-
andi ríkisstjórn kom að en átti ekki meginþátt í að móta. Þessi
launastefna varð til vegna trúnaðar og trausts, sem skapaðist á
milli þriggja forystumanna verkalýðs og vinnuveitenda fyrst og
fremst Einars Odds Kristjánssonar, Ásmundar Stefánssonar og
Guðmundar J. Guðmundssonar. Þessari iaunastefnu hefur verið
fylgt síðan og hún er ein helzta ástæðan fyrir því, að okkur hefur
tekizt að ráða niðurlögum verðbólgunnar og komast í gegnum það
kreppuástand, sem hér hefur ríkt öll þessi ár.
Fyrst eftir að kjarasamningarnir voru gerðir í febrúar 1990
snerist baráttan um það að koma í veg fyrir verðhækkanir og það
var ekki sízt með því að sameina almenningsálitið gegn verðhækk-
unum, sem tókst að koma í veg fyrir, að menn notfærðu sér
ýmis tækifæri til að hækka verð á vöru og þjónustu. En það var
forsenda fyrir því að hægt væri að framlengja. þjóðarsáttarsamn-
ingana frá febrúar 1990 að launþegar yrðu áþreifanlega varir
við, að þeir skiluðu árangri í óbreyttu verðlagi og jafnvel lækkun
verðs á vöru og þjónustu.
Önnur forsenda var sú, að laun annarra þjóðfélagshópa hækk-
uðu ekki umfram laun almennra launþega. Davíð Oddsson, forsæt-
isráðherra, minnti réttilega á það í Morgunblaðinu í gær, að „ríkis-
stjórnin beitti sér fyrir því, þegar stéttir eins og ráðherrar og
þingmenn fengu launahækkun á sínum tíma, var lagagrundvelli
(kjaradóms) breytt til að taka þá hækkun af“. Ástæðan fyrir þeirri
ákvörðun ríkisstjórnarinnar var að sjálfsögðu sú, að ella hefði
launastefnan, sem mótuð var í febrúar 1990, hrunið.
Nú er hins vegar komið í ljós, að með einum eða öðrum hætti
hefur hið opinbera misst tökin á launakerfi opinberra starfsmanna
og bankamanna. Talsmenn ASÍ telja, að hér sé um að ræða hæst-
launuðu hópana meðal opinberra starfsmanna. Eins og fram kem-
ur í Morgunblaðinu í dag er ekki hægt að finna rök fyrir því, að
svo sé. Forsætisráðherra benti á viss frávik frá hinni almennu
stefnu svo sem laun flugumferðarstjóra vegna hæstaréttardóms.
Þá hefur verið bent á launabreytingar hjá dómurum, prestum og
fleiri aðilum svo sem hjúkrunarfræðingum.
Forsenda launastefnunnar frá 1990 var og er sú, að eitt skuli
yfir alla ganga. Atvinnufyrirtækin hafa haldið fast við kjarasamn-
inga og náð fram umtalsverðum umbótum í rekstri. Ríkissjóður
hefur verið rekin með halla öll þessi ár og hefði sízt af öllum átt
að slaka á. Og ef rétt er, að bankarnir eigi hér einnig hlut að máli
er ljóst, að rekstrarvandi þeirra hefur ekki verið minni en al-
mennu fyrirtækjanna og svigrúm bankanna til þess að hækka
laun sinna starfsmanna því ekkert.
Til viðbótar þessu koma svo áhrif umframhækkana opinberra
starfsmanna á lánskjaravísitöluna. Þannig hafa þessar umfram-
hækkanir leitt til hækkunar á skuldbindingum almennra laun-
þega, sem búið hafa við óbreytt laun.
Það er alveg ljóst, að almennur atvinnurekstur í landinu hefur
enga möguleika á að hækka laun um 3% til þess að jafna muninn
á milli opinberra starfsmanna og bankamanna annars vegar og
almennra launþega hins vegar. Raunar er óhætt að fullyrða, að
atvinnufyrirtækin hafa að óbreyttu ekki möguleika til þess að
standa undir þeim launahækkunum, sem Þjóðhagsstofnun gerir
ráð fyrir, að geti orðið á næsta ári. Hins vegar er hætt við, að
með umframhækkun opinberra starfsmanna telji verkalýðshreyf-
ingin sig hafa vígstöðu í nýjum kjarasamningum til þess að knýja
fram kauphækkanir, sem a.m.k. að óbreyttu er ekki grundvöllur
fyrir. Til þess verður ætlast, að hér eftir standi ríkisvaldið fast
gegn öllum kauphækkunarkröfum. Að öðru leyti skiptir höfuð-
máli, að ríkisstjórninni takist að einangra þetta vandamál og koma
í veg fyrir að það hafi víðtæk áhrif út um allt þjóðfélagið.
EVROPSKA EFNAHAGSSVÆÐIÐ
ANDSTAÐA VIÐ VINNU-
TÍMATILSKIPUN ESB
Skiptar skoðanir eru hér
á landi um ágæti tilskip-
unar Evrópusambands-
ins um vinnutíma. Svo
gæti farið að ísland hafni
tilskipuninni, eitt EES-
—
landa. Egill Olafsson
kynnti sér tilskipunina.
Skiptar skoðanir eru hjá ASÍ
og VSÍ um hvort tilskipun
Evrópusambandsins um
skipulag vmnutíma muni
hafa einhver áhrif á íslandi verði hún
lögleidd hér. VSÍ telur að hún myndi
hafa umtalsverð áhrif og auka kostn-
að fyrirtækjanna í landinu. Hún
gæti þar að auki verkað hamlandi
fyrir sjávarþorpin á landsbyggðinni.
ÁSÍ telur hins vegar að tilskipunin
myndi hafa mjög lítil áhrif því flest
ákvæði hennar séu þegar í íslenskum
lögum eða samningum. Það mun
skýrast í haust hvort íslensk stjórn-
völd munu lögleiða ákvæði tilskipun-
arinnar.
Þessi umrædda tilskipun, sem ber
titilinn „um ákveðna þætti er varða
skipulag vinnutíma“, var gefin út
23. nóvember 1993. Tilskipunin tek-
ur gildi innan ESB 23. nóvember
1996. Samkomulag þarf að takast
við EFTA-ríkin ef hún á einnig að
taka gildi á EES. Þó íslensk stjórn-
völd hafi ekki tekið formlega afstöðu
til tilskipunarinnar liggur fyrir að
sögn Árna Páls Árnasonar, lögfræð-
ings á viðskiptaskrifstofu utanríkis-
ráðuneytisins, að ísland muni ekki
leggjast gegn því að hún öðlist gildi
meðal annarra aðildarlanda EES.
Þessi afstaða skiptir kannski ekki
miklu máli vegna þess að horfur eru
á að öll EFTA-ríkin nema ísland
gangi í ESB um næstu áramót. Það
er því hæpið að tala um að ísland
stöðvi gildistöku tilskipunarinnar á
EES með afstöðu sinni.
Fyrr á þessu ári skrifuðu íslensk
stjórnvöld bréf til ESB þar
sem þau óskuðu eftir að
fá rökstuðning fyrir því
hvers vegna sambandið
teldi nauðsynlegt að til-
skipunin yrði hluti af ESB.
Viðbrögð ESB voru að
senda tvo embættismenn hingað til
lands til að kynna sér afstöðu ís-
lenskra stjórnvalda og aðila á vinnu-
markaði. í haust er síðan að vænta
formlegra svara frá ESB.
48 stunda vinnuvika
TILSKIPUIUIIU: ■Vinnutími hvers launþega má ekki vera lengri en 48
stundir á viku og er yfirvinna þar meðtalin. HHver starfsmaður á
rétt á daglegum hvíldartíma samfellt í 11 tíma á hverjum sólarhring.
■Hver starfsmaður á rétt á samfelldum hvíldartíma í 24 klukkutíma
á hverju sjö daga tímabili til viðbótar við 11 tíma hvíldartímann.
„Vinnumark-
aðurinn hérer
öðruvísi."
Tilskipunin gerir ráð fyrir að
vinnutími hvers launþega megi ekki
vera lengri en 48 stundir á viku og
er yfirvinna þar meðtalin. Mjög
margir launþegar reka sjálfsagt upp
stór augu þegar þeir sjá svona
ákvæðij en hér ber ýmislegt að at-
huga. í fyrsta lagi er hér átt við
meðalvinnustundir á viku. Ákvæði
tilskipunarinnar um þetta atriði fer
ekki að virka fyrr en meðalvinnuvika
hefur farið yfir 48 stundir miðað við
4 mánaða tímabil. Heimilt er í
ákveðnum starfstéttum að miða við
6 mánuði og eins er ríkisstjórn heim-
ilt að lengja viðmiðunartímabilið í
12 mánuði.
í öðru lagi hefur vinnutími ekki
verið skilgreindur & sama hátt á ís-
landi og í ESB. Á íslandi hafa kaffi-
tímar verið taldir með þegar vinnu-
tími er skilgreindur. Tilskipunin skil-
greinir aftur á móti vinnutíma sem
þann tima sem starfsmaður er við
störf. Ari Skúlason, hagfræðingur
ASÍ, sagði að þegar talað sé um 48
stunda vinnuviku í tilskip-
uninni megi bera það sam-
an við 37 stunda vinnuviku
á íslenskum vinnumark-
aði.
. Hannes G. Sigurðsson,
_ aðstoðarframkvæmda-
stjóri VSÍ, sagði ljóst af könnunum
að talsvert stór hópur af fólki vinni
langtímum saman lengri vinnuviku
en 48 stundir. Hann sagði að þetta
eigi t.d. við fólk sem vinnur við loðnu-
bræðslu og ýmsa aðra fiskvinnu.
Hann sagðist vera þeirrar skoðunar
að þetta ákvæði gæti virkað heft-
andi fyrir ýmis sjávarþorp á lands-
byggðinni. Vinnan sé þar víða
sveiflukennd og skortur sé á vinnu-
afli þegar mest sé að gera.
Tilskipunin gildir ekki um vinnu
á sjó. Hannes sagðist vera sannfærð-
ur um að þetta geti ýtt undir að fisk-
vinnsla færist í auknum mæli út á
sjó.
Ari sagðist ekki sammála því að
tilskipunin komi til með að hafa
mikil áhrif á íslandi verði ákvæði
hennar lögfest hér. Hann sagði að
mjög lítið í henni stangist á við lög
og samninga hér á landi. Hann sagði
tilskipuna þar að auki vera opna og
sveigjanlega.
Tilskipunin gerir ráð fyrir að hver
starfsmaður eigi rétt á daglegum
hvíldartíma samfellt í 11 tíma á
hveijum sólarhring. Hér á landi er
miðað við 10 stunda lágmarkshvíld.
Þar að auki hefur eitthvað verið um
það á seinustu árum að einstakar
starfsstéttir hafi samið sig frá þessu
ákvæði í kjarasamningum gegn
launabótum. Þetta á t.d. við starfs-
stéttir á sjúkrahúsum og starfsmenn
loðnubræðslna.
I tilskipuninni segir að hver starfs-
maður eigi rétt á samfelldum hvíldar-
tíma í 24 klukkutíma á hverju sjö
daga tímabili til viðbótar við 11 tíma
hvíldartímann. Þá er í tilskipuninni
miðað við að þeir sem vinna á nótt-
unni megi aðeins vinna 40 stunda
vinnuviku. I kafla um undanþágu-
ákvæði er reyndar tekið fram að
setja megi lög eða semja um i samn-
ingum um undanþágu frá ákvæði
um lágmarkshvíldartíma fyrir starfs-
menn sjúkrahúsa, hafnar- og flug-
vallarstarfsmenn, fjölmiðlafólk,
starfsmenn í landbúnaði o.fl.
Aukinn kostnaður
Hannes sagði ljóst að tilskipunin
komi til með að valda vinnuveitend-
um kostnaði ef haldið verði áfram
að skipuleggja vinnuna hér á landi
með sama hætti og gert hefur verið.
Hann sagði að starfsmann sem ynni
t.d. 60 stunda vinnuviku í 17 vikur
yrði að senda heim á fullum launum.
Ari sagðist vera ósammála þessu.
Það séu ekki mörg tilvik sem hægt
sé að benda á um að tilskipunin
kosti fyrirtækin eitthvað.
Hannes sagði að tilskipunin leggi
auknar kröfur á fyrirtæki um
skýrsluhald. Þau verði að skrá vinnu-
tíma starfsmanna sérstaklega að frá-
dregnum kaffitímum, en það hafi
þau ekki gert til þessa. Tilskipunin
gerir ráð fyrir að ávallt séu til í fyrir-
tækjunum upplýsingar sem
stjórnvöld í hveiju landi
geti hvenær sem er kallað
eftir. Hannes sagði að
þetta hafi óhjákvæmilega
í för með sér kostnað fyrir
fyrirtækin.
Ari sagði að VSÍ hljóti að hafa
gert sér grein fyrir því að aðild að
ESB þýði aukna skriffinsku. Það sé
því hjákátlegt að framkvæmdastjóri
VSÍ sé að bera fyrir sig aukna skriff-
insku þegar hann tíni til rök gegn
tilskipuninni, en á sama tíma sé
hann að mæla með aðild að ESB.
Ólík afstaða ASÍ og VSÍ
„Við teljum að þessi tilskipun eigi
ekki og þurfi ekki að vera hluti af
samningnum um Evrópska efna-
hagssvæðið. Að auki teljum við hana
ekki vera til bóta heldur til skaða.
Þar með er ekki sagt að við teljum
æskilegt að það sé unninn hér lang-
ur vinnutími. Við teljum að ef ekk-
ert þak sé á vikulegum vinnutíma
„Vinnutíminn
á íslandi er að
styttast."
séum við að veita fyrirtækjum, sér-
staklega í smáum byggðum, sveigj-
anleika sem ekki væri fyrir hendi
annars,“ sagði Hannes.
„Annað hvort erum við á þessu
Evrópska efnahagssvæði eða ekki.
Það gengur ekki að segja að sum
svið þess séu merkilegri en önnur,“
sagði Ari.
Ari sagðist undrast afstöðu
Vinnuveitendasambandsins. „VSÍ og
utanríkisráðherra eru þeir aðilar sem
hafa verið hvað jákvæðastir gagn-
vart því að við ættum að ganga í
Evrópusambandið og það er því und-
arlegt að þeir skuli vera með fyrir-
vara í þessu máli. Ef ísland gengi
inn í ESB þá væru engir fyrirvarar
til hvað þetta varðar,“ sagði Ari.
Sérstaða íslands
„Fyrir flest aðildarríki Evrópu-
sambandsins felast engar breytingar
í þessu. Menn vinna ekki eins mikla
yfirvinnu þar og hér. Vinnumarkað-
urinn þar er allt öðruvísi uppbyggð-
ur,“ sagði Árni Páll.
Ari Skúlason er sammála því að
ísland hafi sérstöðu varðandi vinnu-
tíma. Hann sagði að háværar
óánægjuraddir hefðu heyrst frá evr-
ópskum verkalýðsfélögum þegar til-
skipunin var í undirbúningi vegna
þess að þau töldu að með henni
væri verið að gefa færi á lengingu
vinnutíma, en í flestum löndum á
meginlandi Evrópu er miðað við 40
tíma vinnuviku.
„Vinnutími hefur veTið að styttast
hérna. Ég held að miðað við skil-
greiningu tilskipunarinnar á 48 tíma
vinnuviku séu ekki mörg tilvik þar
sem vinnutíminn er lengri. Staðan á
íslandi er þannig að það er ekki næg
vinna fyrir alla og innan ASÍ nýtur
sú skoðun aukins fylgis að rétt sé
að skipta vinnunni á milli manna.
Stytting vinnutíma er á dagskrá í
löndunum alls staðar í kringum okk-
ur. Hvers vegna ætti ástandið hér
að vera eitthvað frábrugðið?" sagði
Ari.
Tilskipunin gerir ráð fyrir að hvert
ríki fyrir sig setji lög til að fram-
fylgja ákvæði tilskipunarinnar. Eins
geti aðilar á vinnumarkaði komið sér
saman um framkvæmdina í fijálsum
samningum. Þetta veitir ríkjunum
vissan sveigjanleika við framkvæmd-
ina. Ari sagði að afstaða ASÍ sé að
um sem flest atriði verði samið í
samningum.
Tilskipun um vinnu barna
kemur í haust
í tengslum við aðild íslands að
EES undirgengumst við tugi tilskip-
ana á sviði félagsmála. í haust þarf
ísland að taka afstöðu til
annarrar tilskipunar sem
tengist þessu máli, þ.e. til-
skipun um vernd barna og
unglinga. Þar er m.a.
komið inn á vinnu ungl-
inga og vinnutíma þeirra.
Árni Páll sagðist ekki telja að þessi
tilskipun eigi eftir að standa í íslend-
ingum. Hann sagði að í drögum að
henni, sem send hafa verið íslenskum
stjórnvöldum, sé að vísu að finna
ákvæði um vinnutíma sem hugsan-
lega geti valdið erfiðleikum í sam-
bandi við blaðburð barna. Það verði
skoðað í haust. Hann sagði að sam-
kvæmt þeim upplýsingum sem hann
hafi fengið, m.a. frá Vinnueftirliti
ríkisins, hafi orðið miklar breytingar
á vinnu barna og unglinga hér á
landi á seinustu árum. Miklu minna
sé um að unglingar vinni í sveitum
langtímum saman við erfiða vinnu
og sömuleiðis hafi dregið verulega
úr vinnu unglinga í fiskvinnslu m.a.
vegna kröfu tryggingarfélaganna.
Tólf sveitarfélög voru valin af félagsmálaráðuneytinu til
þess að hefja tilraunastarf sem reynslusveitarfélög
TIL GREINA kemur að þjónusta við aldraða og rekstur sjúkrahúsa verði í verkahring sveitarfélaga.
Stefnt að spamaði
og bættri þjónustu
Lög um reynslusveitar-
félög tóku gildi í vor.
Reynslusveitarfélögin
verða tólf og geta hafið
tilraunastarf í samstarfi
við ríkið. Þórmundur
Jónatansson kynnti sér
lögin og leitar svara hvað
felist í hugtakinu.
Akveðið hefur verið í félags-
málaráðuneytinu að tólf
sveitarfélög fái að starfa
sem reynslusveitarfélög.
Þau munu nú í samræmi við lög nr.
82/1994 um reynslusveitarfélög sem
samþykkt voru í vor fá aukið svigrúm
til athafna og ákvarðana. Með til-
rauninni sem stendur til aldamóta
er markvisst stefnt að því að auka
sjálfsstjórn sveitarfélaganna, bæta
þjónustu við íbúa þess og nýta betur
fjármagn hins opinbera. Markmið
laganna er í grófum dráttum að
gera sveitarfélögunum tólf kleift að
gera tilraunir í stjórnsýslu og um
breytingar á verkaskiptingu ríkis og
sveitarfélaga. í því skyni þurfa þau
samþykki félagsmálaráðherra og
undanþágu fagráðuneyta til að víkja
frá tilteknum ákvæðum laga og
reglugerða sem kveða á um skyldur
sveitarfélaga og takmarka ákvörð-
unarvald þeirra.
Anna G. Björnsdóttir í félagsmála-
ráðuneytinu sagði að nú þegar laga-
rammi um reynslusveitarfélög liggi
fyrir muni sveitarfélögin setja á lag-
girnar framkvæmdanefndir sem taki
að sér að móta tilraunastarf innan
hvers sveitarfélags. Nefndin muni
kanna hugmyndir um stjórnsýslu-
breytingar eða tilfærslu ákveðinna
verkefna frá ríki til sveitarfélags.
Framkvæmdanefndirnar munu að
sögn Önnu starfa í náinni samvinnu
við verkefnisstjórn félagsmálaráðu-
neytisins. Hlutverk hennar sé að
hafa yfirumsjón með framkvæmd
verkefnisins um reynslusveitarfélög.
Hún eigi jafnframt að leiðbeina og
aðstoða sveitarfélögin tólf við undir-
búning tilrauna og vera tengiliður
þeirra við einstök ráðuneyti.
Margir möguleikar
í greinargerð með lögum um
reynslusveitarfélög eru settar fram
margar og ólíkar hugmyndir um
fiutning verkefna frá ríki til sveitar-
félaga og hvernig auka megi sjálf-
stjórn þeirra. Áhersla er þó lögð á
að inntak tilraunanna fari alfarið
eftir óskum og frumkvæði sveitarfé-
laganna með áð-
urnefndu skilyrði
að samkomulag
við ráðuneyti ná-
ist.
Hugmyndun-
um er skipt í fjóra
flokka. í fyrsta lagi kemur til greina
að endurskipuleggja nefndakerfi
sveitarfélags. I því skyni kynnu að
verða tilfærslur verkefna milli
nefnda og embættismanna og sveit-
arfélög gætu fengið aukið fijálsræði
varðandi tilnefningar í nefndir svo
eitthvað sé nefnt.
Nýtt fyrirkomulag í ýmsum
málaflokkum
Einnig er lagt til að tilraunir geti
farið fram um nýtt fyrirkomulag í
ýmsum málaflokkum sem sveitarfé-
lög fara með í því skyni að auka
sjálfstæði sveitarfélaga. Um er ræða
málaflokka á borð við félagsleg hús-
næðismál, skipulagsmál og bygging-
armál. Lögin heimila í þessu skyni
undanþágur frá ákvæðum laga á
þessum sviðum.
Þá er í þriðja lagi gert ráð fyrir
að hægt verði að finna nýjar leiðir
í þjónustu við íbúa í samstarfi við
ríkið. Það mætti t.d. gera með því
að sameina þjónustu ríkis og sveitar-
félags og starfrækja eina skrifstofu
ef það mætti verða til þess að nýta
fjármuni betur og ná betri árangri.
Slíkt samstarf kæmi til að mynda
til greina á sviði félagsþjónustu, al-
mannatrygginga, atvinnuráðgjafar
og vinnumiðlunar.
Flutningur verkefna frá ríki til ‘ *
sveitarfélaga
Loks eru lögð drög að því hvar
taka mætti upp nýtt rekstrar- og
fjármögnunarfyrirkomulag á grund-
velli samkomulags við ríkið. Með
öðrum orðum hvaða verkefni megi
flytja frá ríki til sveitarfélaga í til-
raunaskyni. Sem dæmi um slík verk-
efni eru málefni fatlaðra, öldrunar-
þjónusta, rekstur
heilsugæslu-
stöðva, rekstur
sjúkrahúsa og
veghald í þéttbýli.
Tilhögun fjár-
mögnunar þess-
ara verkefna yrði skv. greinargerð-
inni háð samkomulagi ríkis og við-
komandi sveitarfélags.
Úttekt lögboðin
Undirbúningi verkefnaflutninga á
að ljúka í lok næsta árs en d þeim
tíma eiga þeir að hafa verið sam-
þykktir í sveitarfélögunum, metnir
af verkefnisstjórn og fengið vilyrði
fagráðuneyta. Lögin gera ráð fyrir
að verkefnisstjórn skuli fela óháðum
aðila að taka út tilraunir sveitarfé-
laganna og meta hvernig til hafi
tekist. Félagsmálaráðherra er skylt*
að kynna niðurstöður slíks mats á
Alþingi. Loks er ráðherra boðið með
lögum að leggja árlega fram skýrslu
um framkvæmd verkefnisins. Sú
fyrsta á að koma út árið 1995 en
sú síðasta árið 2001 en gildistíma
laga um reynslusveitarfélög lýkur
formlega þann 1. janúar árið 2000.
Markmiðið er m.a.
að auka sjálfsstjórn
sveitarfélaga