Morgunblaðið - 19.07.1994, Side 26

26 ÞRIÐJUDAGUR 19. JÚLÍ 1994
MORGUNBLAÐIÐ
MINNIIUGAR
t Faðir okkar,
ÁRNIÞÓRÐARSON
frá Flesjustöðum,
Dvalarheimili aldraðra,
Borgarnesi,
lést mánudaginn 18. júlí.
Börnin.
t
Elskuleg mágkona mín,
EVA ÓLAFSDÓTTIR,
lést á Reykjalundi laugardaginn 16. júlí.
Fyrir hönd aettingja,
Ragnheiöur Jóhannesdóttir.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar og tengdafaðir,
HENDRIK STEINSSON,
Akurgerði 2,
Akranesi,
lést á heimili sínu þann 17. júlí.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Jóna Vilhjálmsdóttir,
Hreggviður Hendriksson, Sigrún Sigurjónsdóttir,
Vilhjálmur Hendriksson, Aðalheiður Óddsdóttir.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, okkar,
tengdafaðir, bróðir og afi,
MAGNÚS GUNNAR
GÍSLASON,
Stað,
Hrútafirði,
andaðist í Landakotsspítala aðfaranótt
laugardagsins 16. júlí sl.
Bára Guðmundsdóttir,
Edda Björk Karisdóttir, Sigurður Reynisson,
Vilborg Magnúsdóttir, Kristinn Reynir Guðmundsson,
Elín Elísabet Magnúsdóttir, Sigurður Rögnvaldsson,
Magnea Torfhildur Magnúsdóttir, Mikael Bjarki Eggertsson,
Guðmundur Magnússon, Jónína Hafdfs Kristjánsdóttir,
Ingibjörg Magnúsdóttir, Ottó Berg Magnússon,
Gisli Jón Magnússon,
Eiríkur Gíslason
og barnabörn.
Ástkær eiginmaður minn,
VIGGÓ LOFTSSON,
Möðrufelli 7,
lést í Borgarspítalanum þann 15. júlí.
Útförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd bara, tengdabarna og
annarra ættingja,
Kristín Þorsteinsdóttir.
t
Eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
INGIBJÖRG PETREA GÍSLADÓTTIR,
Seiðakvísl 35,
Reykjavik,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju
fimmtudaginn 21. júlí kl. 13.30.
Héðinn Ágústsson,
Gylfi Ómar Héðinsson, Svava Árnadóttir,
Hörður Héðinsson, Berglind Bendtsen,
Rut Marsibil Héðinsdóttir, Þorkell Einarsson,
Páll Vignir Héöinsson, Gunnhildur Kjartansdóttir,
Ágúst Héðinsson, Sigurlín Baldursdóttir
og barnabörn.
LEGSTEINAR
HEUUHRFIUNI 14, HRFNflRFIfiÐI, SÍMI 91-652707
GUNNAR MAACK
+ Gunnar Maack
fæddist í
Reykjavík hinn 14.
mars 1954. Hann
lést á Landspít-
alanum 8. júlí síð-
astliðinn og fór
útför hans fram
frá Háteigskirkju í
gær.
OKKUR langar að
kveðja Gunnar Maack
með örfáum orðum.
Við kynntumst
Gunnari og Eygló árið
1977 eftir að hafa
fengið úthlutað lóð við Þrastarhóla.
Það kom fljótlega í ljós þegar bygg-
ingaframkvæmdir hófust að þar
fóru mjög samhent ung hjón ný-
komin úr skóla að byggja sér fal-
legt heimili. Við urðum strax vör
við hvað Gunnar var ósérhlífinn við
alla vinnu og var það fljótlega við-
kvæðið að ef vinna þurfti við erfið-
ar aðstæður var það yfirleitt Gunn-
ar sem bauðst til að klára verkið.
Eftir að byggingarframkvæmdum
lauk kynntumst við enn betur þar
sem við bjuggum á sömu hæð.
Gunnar og Eygló eignuðust tvo
góða og efnilega drengi Baldur og
Kalla. Kalli fæddist sama ár og
dóttir okkar Guðbjörg Huld og
tókst með þeim mjög góð vinátta
sem stendur enn í dag. Þáð sem
einkenndi Gunnar var mikill áhugi
á útiveru og með fjölskyldu sinni
sem var mjög samhent stundaði
hann áhugmál sín og voru þau öll-
um stundum við veiðar eða á ferða-
lögum á sumrin og við skíðaiðkun
á vetrum og þá sérstaklega í Skála-
felli þar sem Gunnar hafði starfað
mikið innan skíðadeildar KR og var
mjög gaman að njóta leiðsagnar
hans og kennslu í skíðabrekkunum.
Árin okkar í Þrastarhólum voru
yndisleg, allt ungt fólk með ung
börn og virtist Gunnar njóta sín
vel í okkar litla samfélagi þar sem
kímnigáfa hans og hvað hann hafði
gaman af börnum naut sín. Gunnar
hafði sérstaklega gaman af að
stríða Kristjáni syni okkar á því
að KR væri betra félag en Fram
og lauk þeim viðskiptum oft með
því að Kristján var í miklum vafa
um með hvaða félagi hann hélt.
Árin liðu í Þrastarhólum og urðu
fjórtán þegar Gunnar og Eygló
fóru að hugsa sér til hreyfings og
festu kaup á glæsilegu einbýlishúsi
við Baughús. Eftir að fjölskyldan
flutti var áfram samgangur og átt-
um við góðar stundir saman, krökk-
unum þótti gaman að hittast en
Guðbjörg Huld var sérstaklega
hænd að Gunnari og saknar hans
mikið. Þegar við ákváðum að fara
út í byggingarframkvædir sjálf var
leitað til Gunnars til þess að fá
upplýsingar og kom þá í ljós sá
eiginleiki hans sem við metum mik-
ils en það var hreinskilni, hann vildi
hafa allt með í útreikningum strax
í byijun og ekki vera með loftkast-
ala sem standast ekki.
Við eigum eftir að sakna Gunn-
ars og þökkum fyrir að hafa kynnst
honum. Söknuður Eyglóar, Baldurs
og Kalla er mjög mikill og vottum
við þeim okkar dýpstu
samúð og óskum þess
að Guð styrki þau á
þessum erfiðu tímum.
Símon, Sigríður,
Kristján og
Guðbjörg Huld.
I dag kveð ég kæran
vinnufélaga og vinnu-
veitanda Gunnar
Maack.
Þegar að ég byijaði
að vinna hjá Hagvangi
í árslok 1992, kveið ég
svolítið fyrir. Nýir
vinnuveitendur og vinnufélagar, ég
var svolítið óörugg fyrsta daginn
og fannst mér ekki hafa tekist vel
til fyrsta vinnudaginn. Ég hitti
Gunnar ekki fyrsta daginn þar sem
að hann sinnti verkefnum úti í bæ,
en ég vildi þó að svo hefði verið
því að ég veit að hann hefði tekið
vinnukvíðann frá mér. Það var því
með háflum huga að ég korn til
vinnu daginn eftir og kvíðinn enn
meiri. Þá bauð Gunnar mig vel-
komna til starfa og mér leið strax
miklu betur.
Það var mjög gott að vinna með
Gunnari, hann var mjög nákvæmur
ef það var eitthvað sem hann vildi
útskýra eða kenna mér, þá gerði
hann það á þann hátt að hann
þurfti bara að gera það einu sinni,
tók dæmið frá A-Ö, en byijaði ekki
í miðju dæmi.
Mér fannst stundum að ég sæti
með kennara mínum í byijun skóla-
göngu, en það er eins og við vitum,
við lærum ekkert nema að vita
byijunina. Ég vildi að sumir'
kennarar hefðu sömu þolinmæðina
og kennslutæknina og Gunnar
hafði. Þó að mér hafi stundum
fundist nóg um nákvæmnina þegar
um einföldustu bókhaldsdæmi var
að ræða, er ég þess fullviss að
Gunnar hefði orðið góður skóla-
kennari. Hann var ekki bara ná-
kvæmur og þolinmóður heldur
hafði hann sérstaklega skemmti-
lega útskýringarhæfileika.
Ég veit að við höfum misst góð-
an og traustan félaga, en missirinn
er enn meiri en orð fá lýst fyrir
eiginkonu og syni.
Kæri Gunnar, ég þakka þér fyr-
ir stutt en lærdómsrík kynni. Þú
varst séstakur persónuleiki sem
mikill missir er að.
Guð styrki eiginkonu, syni og
aðra ættingja í þeirra miklu sorg.
Elísabet Jónsdóttir.
Þú lagðir af stað í langferð þina,
löngu fyrr en ætlað var.
Hinstu kveðju héma, mína
hafðu með til staðar þar.
Hann Gunnar okkar er farinn.
Hann kemur ekki lengur með
hnyttnar athugasemdir og góðlát-
legt grín, hann fer ekki í fleiri veiði-
túra, né spilar oftar við okkur brids.
Hann kemur ekki lengur með kraft
sinn og þor til að takast á við hvert
það verkefni sem þurfti að leysa.
Þannig er það í raunveruleikanum,
jafn grár og kaldur og hann er í
þeirri mynd.
Islenskur efniviður
íslenskar steintegundir henta margar
afar vel í legsteina og hverskonar
minnismerki. Eigum jaí'nan til fyrir-
liggjandi margskonar íslenskt efni:
Grástein, Blágrýti, Líparít og Gabbró.
Áralöng reynsla.
Leitið
upplýsinga.
Bi S. HELGASON HF
ISTEINSMIÐ JA
SKEMMUVEGI 48 • SÍMI 91-76677
ÍiilliiiÍÍÍ S
En minningarnar geymast og
Gunnar mun örugglega vera á
meðal okkar í öllum þeim hlutum,
sem við tökum okkur fyrir hendur
og sem við áður brölluðum saman.
Hann mun veiða með okkur, hann
mun spila með okkur og hann
mun, í anda, vera með í öllum þeim
störfum sem við komum til með
að inna af hendi.
Elsku Eygló og synir, Kalli, Pét-
ur, Runi og fjölskyldur, megi algóð-
ur Guð styrkja ykkur í sorginni og
veita ykkur huggun.
Geir Thorsteinsson
og fjölskylda
Ég elskaði lífíð og ljósið og ylinn.
Nú liggur það grafið í djúpa hylinn.
Og vonirnar mínar, sem voru fleygar,
sumar dánar, en sumar feigar.
(Jóh. G. Siprðsson)
Okkur spyrlana hjá Hagvangi
langar að minnast þess í fáum orð-
um hversu einstakur yfirmaður
Gunnar Maack var. í öllu viðmóti
hans gagnvart okkur fundum við
umhyggju, virðingu og vinsemd
sem ávallt yljaði okkur og gladdi.
Glaðlegt og gott andrúmsloft
mætti okkur alltaf þegar við kom-
um til vinnu og okkur finnst við
hafa notið forréttinda að fá að
kynnast honum og vinna með hon-
um. Mikill sjónarsviptir er að svo
góðum dreng.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem)
Elsku Eygló, Baldur og Karl.
Guð gefi ykkur og fjölskyldum
ykkar styrk í þessari miklu sorg.
Spyrlar Hagvangs.
Kveðja frá
Skíðadeild KR
Það var bjart og fallegt yfir
Skálafellinu föstudaginn 8. júlí síð-
astliðinn. Þann sama dag kvaddi
vinur okkar og félagi Gunnar
Maack þetta líf eftir einungis nokk-
urra mánaða veikindi.
Gunnar var dyggur stuðnigs-
maður þeirrar íþrótta- og æsku-
lýðsstarfsemi sem fram fer í Skíða-
deild KR. Hann var afar duglegur
við að styðja við bakið á strákunum
sínum sem hafa stundað þessa
íþrótt af miklum dugnaði, og var
eftirtektarvert hversu natinn og
hjálpsamur hann var þeim jafnt í
keppni sem á æfingum. Þá var
Gunnar ekki síður liðtækur í móta-
haldi deildarinnar, og rækti þau
störf sem honum þar voru falin af
mikilli alúð og kunnáttu.
Gunnar ólst upp í mikilli skíða-
fjölskyldu, en foreldrar hans stund-
uðu bæði skíði í Skálafelli, og er
Karl faðir hans enn svífandi um
brekkurnar þar efra, yfir vetrar-
mánuðina. Gunnar og Eygló hafa
verið mjög dugleg að stunda skíðin
undanfarin ár, svo og hafa strák-
arnir þeirra báðir æft og keppt
fyrir deildina. Það er eins og mynd-
ist ein stór fjölskylda meðal allra
þeirra sem mæta í Skálafellið yfir
vetrarmánuðina. Góð vinátta tekst
með fólki, og margir eiga það sam-
eiginlegt að börnin þeirra stunda
æfíngar hjá deildinni. Nú er stórt
skarð höggvið í þennan samhenta
hóp skíðamanna í Skálafelli.
Við minnumst Gunnars sem góðs
félaga og vinar. Mikill harmur er
kveðinn að eigikonu hans og son-
um, sem og fjölskyldunni allri. Fað-
ir Gunnars hefur með nokkura
mánaða millibili þurft að sjá á eft-
ir eiginkonu og syni, og er það von
okkar að minningar hans um góðar
stundir auðveldi honum að takast
á við sorg sína. Við vottum að lok-
um þeim Eygló, Baldri og Karli,
sem og íjölskyldunni allri samúð
okkar, og vonum að þau öðlist kraft
og styrk á erfiðum tímum sorgar
og saknaðar.
Minningin um góðan vin og fé-
laga lifir. Megi hann hvíla í friði.