Morgunblaðið - 15.12.1994, Blaðsíða 28

Morgunblaðið - 15.12.1994, Blaðsíða 28
28 FIMMTUDAGUR 15. DESEMBER 1994 MORGUNBLAÐIÐ LISTIR Undarleg og spenn- andi ástarsaga BÓKMENNTIR Skáldsaga AUGU ÞÍN SÁU MIG eftir Sjón. Mál og menning, 1994. G. Ben/Edda prentstofa — 231 bls. 3.380 kr. „Ég verð að lýsa öllu eins og það gerðist, annars er sagan ekki sönn og framhaldið út í hött. “ „Komdu þá með sannleikann! Ég hlusta“ (157). Þarna ræða þeir saman sögu- maður Augu þín sáu migog áheyr- andi hans. Sögumaður þessi kepp- ist við að lýsa öllu sem nákvæmast en um leið út frá eigin forsendum; hann er sonur aðalpersónanna og málið honum því skylt. En hvað er satt og hverju er logið, hvað er fantasía og hvað draumur, við því fær lesandinn engin svör. Hann verður einfaldlega að gangast inná lögmál frásagnarinnar, hrífast með, og það er ekki mikill vandi því Sjón hefur hér skrifað bráð- skemmtilega og lifandi skáldsögu, þá vönduðustu sem hann hefur sent frá sér. Augu þín sáu mig er ástarsaga. Og hún er allt í senn: fyndin, spenn- andi, dramatísk, uppátektarsöm, dularfull og söguleg. Hún gerist í þýskum smábæ í heimsstyijöldinni síðari. Sögusviðið er gistihús og aðalpersónumar eru vinnukonan Marie-Sophie og ve- sæll flóttamaður sem komið er fyrir í leyni- herbergi í húsinu og henni falið að annast. í aukahlutverkum eru eigendur gistihússins og aðrir starfsmenn, og svo Karl Maus, unn- usti vinnukonunnar. Allar persónur eru dregnar skýrum drátt- um og sögumaðurinn hefur gaman af að draga fram sérkenni þeirra svo þær verða allt að því farsakennd- ar. Engillinn Freude (þýðir gleði á þýsku og vísar einnig til Freuds) leikur einn- ig stórt hlutverk, en hann skráir niður draumfarir manna í bænum og hefur jafnvel áhrif þar á; lesend- ur fá að lesa nokkra draumana. Þá fjallar hliðarsvið sögunnar um Gabríel erkiengil og verkefni sem honum er falið, persónulegrar upp- götvanir hans og glímu við myrkra- öflin. Tengslin milli smábæjarins og Gabríels eru frekar óviss framan af en styrkjast í lokin og þá skipta gerðir erkiengilsins máli fyrir ástarsöguna. Sögumaður lætur áheyranda sinn strax vita af því að ævi hans hafi hafist í gistihúsinu og að aðal- persónurnar séu foreldrar hans og síðan byijar hann að útskýra hvern- ig það kom til og les- andinn fær að fylgjast með. Sögumaðurinn beitir öllum brögðum til að halda athyglinni og finnst gaman að koma með vísanir í bókmenntir - á einum stað umskapar hann upphaf Hamskipta Kafka og ræðir femín- íska persónusköpun annars staðar - að segja hliðarsögur og vera með útúrdúra. Hlustandinn vill hins vegar söguþráðinn í sinni tærustu mynd og drífur þessi togstreita þeirra á milli frásögnina sérlega vel áfram. Þar birtast þó englar og púkar, prinsar og ástríðufullir draugar, á áhrifaríkan hátt er skipt yfir í leikritsform þegar Marie-Sop- hie er beitt ofbeldi og þar á eftir tekur hrollvekjandi martröð við. Hraða frásagnarinnar er stjórnað á öruggan hátt og allir útúrdúrar renna liðlega inn í aðalsöguna. Tengingar við ísland eru ekki miklar í sögunni, en þó ganga um gistihúsið gamansögur um íslensk- an rithöfundi sem síðar varð fræg- ur, eldabuskan starfaði áður hjá Wagner í Beyreuth en var rekin fyrir að sofa hjá íslenskum tenór, Garðari Hólm (!), og svo kemur Goðafoss Eimskipafélagsins inn í myndina. þar fyrir utan eru marg- ar bráðskemmtilegar vísanir í ís- lenskar bókmenntir og dægurlíf, misáberandi að vísu, en jafnvel sóttar í íslendingasögurnar eins og tilsvar tófu nokkurrar í ævin- týri: „Það skaltu muna vesæll maður að skynlaus skepna hefur leikið á þig“ (77). Nóg er af góðum hugmyndum í fyrri skáldsögum Sjóns, en oft er eins og ekki hafi verið unnið úr þeim, að hann hafi eki i náð að halda utan um söguheiminn. Hér hefur höfundur hins vegar ákaf- lega traust tök á efninu, hefur vandað vel til verka án þess að hemja hugmyndaflugið á nokkurn hátt, og á ekki í minnstu vandræð- um með að hrífa lesandann með inn í ævintýrið. Hönnun og frágangur eru til fyrirmyndar ef frá er talið 'að efst á síðu 87 vantar einhvetjar línur. Þá á forsíðumynd vel við; málverk af stúlku sem sefur og dreymir lík- lega og eitthvað undarlegt er á seyði, rétt eins og í sögunni sjálfri. Einar Falur Ingólfsson MYNDLIST Norræna húsið MÁLVERK SIGURÐUR EINARSSON Opið alla daga frá 14-19. Til 18. desember. Aðgangur ókeypis. ÞEIR eru margir sem munda pentskúfinn á landi hér og gera það með sínu lagi. Mála eins og hugurinn býður hveiju sinni, þann- ig að hvert málverk getur verið sem ferðalag um ófreskar lendur, þó vettvangurinn sé hvunndagur- inn, næsta umhverfi og lífsreynsla gerandans. Einn áf þeim er Sigurður Ein- arsson, sem ég veit lítil deili á, hann virðist nokkuð við aldur og veðurbarinn eins og landið, sem aftur ber vott um að hann hafi unnið þjóðnytjastörf til lands og sjávar, eins og það heitir. Sigurður mun eftir málverkun- um að dæma naumast hafa komið inn fyrir dyr listaskóla, sem í mörgum tilvikum er einungis af hinu góða þegar málað er sér til hugarhægðar og listiðkun fróun og dægradvöl. Menn hafa nefnt þessa tegund myndlistarmanna „sunnudagsmál- ara“ og hef ég áður og endurtekið útskýrt hugtakið í skrifum mínum, en í því felst engin neikvæð tilvís- un og þeir njóta sumir mikillar virðingar. Það er landið sem blasir við í myndum Sigurðar, þó fremur sem uppspretta tjáþarfar en hann sé að kortleggja útlínur þess. Þannig miðlar hann skoðandanum hinum ýmsu Iifunum sínum frá degi til dags og vafalítið fortíðarinnar í bland. Hið ófreska, sem býr í holtum og hæðum er áleitið í myndheimi listamannsins og þannig sér hann andlitum bregða fyrir í hinum ólík- ustu formunum ytri byrðar lands- ins og sér þess stað í flestum verk- anna. Maðurinn er alltaf nærri landslaginu og landslagið mannin- um, - landslag með augu. Fijálst ímyndunaraflið og mjög bernskt hugarþel virðist þannig vaki allra athafna á myndfletinum, og Sigurður ber ólíkt meiri virð- ingu fyrir því en sjálfu handverk- inu, eða nákvæmt dregnum og afmörkuðum pensilstrokum. Af því leiðir svo aftur að formin verða giska laus í sér, eru á reki eða eins og fljóta um myndflötin. Það er mikil mergð dúka á veggjunum og þeim svipar mjög hveijum til annars, þannig að sýn- ingin er líkust myndrænni fram- haldssögu. Nokkrar skera sig þó úr og einkum vegna þess að fleiri atriðum er stefnt saman á mynd- fletinum, sem skapar meiri átök, og vil ég einkum vísa til þriggja: „Draumur fjallaijúpunnar" (10), „Fagrifoss" (12) og „Hugarflug" (13). Á stundum renna formin á þann hátt saman, að svo er sem um hreinar landslagsmyndir sé að ræða, en svo tekur maður eftir andlitum einhvers staðar á fletin- um, sem eiga síður við og eru lík- ust framandi gestum og nefni ég hér einkum „Öræfí“ (15) og „Hirn- an“ (34). Anddyri Norræna hússins hefur verið myndskreytt af börnum und- ir handleiðslu listakonunnar Guð- bjargar Lind Jónsdóttur og hefur hér vel tekist til á þann veg að rík jólastemmning mætir gesti og gangandi, og svo eru myndirnar hinar athyglisverðustu. Þannig ríkir bernskan innan dyra Norræna hússins á aðventu og vegna þess að listamennirnir litlu hafa dijúgan sóma af er rétt að geta nafna þeirra sem eru; El- ísabet, Kjartan, Sigrún, Kolbjörn, Haraldur, Oddný Rósa, Dagný Hrönn, Olafur, Helgi, Ingiberg, Rán, Þóra, Ragnheiður, Sandra Borg, Halla Oddný, Þórey, Manu- ela, Auður og Helgi Steinar. Bragi Ásgeirsson. 19 Reglulegir fundir Borgarstjórnar Reykjavíkur eru haldnir í Ráðhúsi Reykjavíkur fyrsta og þriðja fimmtudag hvers mánaðar kl. 17:00. Fundirnir eru opnir almenningi og er þeim jafnframt útvarpað á AÐALSTÖÐINNI FM 90.9. SkPilstofa borgarstjóra Bemsk kvíka QQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQ ^nS nnS /7^ 'W" ^nS ^7^ ^7V> ^nS <nS ^ JOLIBENETTON, LAUGAVEGI97 HLYJAR OG GLÆSILEGAR PEYSUR í JÓLAPAKKAN OG ÚRVAL AF ÖÐRUM FATNAÐI Á ALLA FJÖLSKYLDUNA. 012 ene enenon URVALSMYND ** '21 ' LAUGAVEGI 97, SIMI 55 22 555 QQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQ nnS <RS <nS <nS rnS <nS ^nS <nS ?nS ^RS <nS
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.