Morgunblaðið - 29.12.1994, Side 29

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 29. DESEMBER 1994 29
Elsku amma okkar. Það er erfitt
að trúa því að þú sért ekki lengur
á meðal okkar en við munum hugga
okkur við þá staðreynd að þér líður
vel þar sem þú ert núna. Við mun-
um aldrei gleyma hvað þú varst
friðsæl og falleg þar sem þú lást í
rúminu þegar við kvöddum þig í
síðasta sinn.
Elsku amma Steina, við söknum
þín öll en minningin um þig mun
alltaf lifa.
Minning - fegurð mannsins sorga,
mánaljómi auðra borga,
ylur fomra ástarglóða,
angan bleikra þymirósa,
geislum slærðu á gengnar urðir,
grætur bak við læstar hurðir,
bræðir þela þankans hljóða,
þegar adlar lindir fijósa.
Vorið beð þinn vökvar támm,
vakir sól á yztu báram,
greiðir hinzta geislalokkinn,
grúfir sig að bijóstum hranna. -
Moldin að þér mjúk skal hlúa,
móðurlega um þig búa,
rétta þér á rekkjustokkinn
rós úr lundum minninganna.
(M.Á.)
Við biðjum Guð að veita honum
afa okkar Braga allan þann stuðn-
ing sem hann þarf á að halda í
þessari miklu sorg.
Hildur og Karl.
Steina tengdó er óvænt dáin og
minningarnar hrannast upp. Raun-
ar var hún fyrrverandi tengdamóðir
mín en tengsl okkar héldu áfram
að vera það mæðginasamband sem
myndaðist fyrir 25 árum. Auðvitað
tók hún nærri sér skilnað minn og
dóttur sinnar en vinskapur okkar
hélst og það var einmitt það sem
hún kallaði mig, „Vinskapur". Fyrir
aðeins mánuði sat ég við eldhús-
borðið hennar og að venju bauð hún
mér mat og drykk sem ég þáði
ekki vegna tímaleysis. Hvílíkur hé-
gómi var sá flýtir.
Steinunn var hversdagshetja í
bestu merkingu þess orðs. Hennar
umhyggja var fyrir náunganum á
undan henni sjálfri. Frekar skar hún
við nögl sína eigin velferð en missa
af því að gauka að börnum sínum
og barnabömum góðgæti eða gleði-
gjafa. Athygli hennar beindist af
ósérhlífni að öðrum og iðulega þeg-
ar ég hafnaði þriðju ábótinni af
gómsætum krásunum hennar
spurði hún: „Finnst þér maturinn
ekki góður, Viðar minn, eða ertu
eitthvað lasinn."
Engan þekkti ég fremri Steinu í
að losa un hnúta í rökræðum. Það
gerði hún með því að leyfa öðrum
að vinna í ágreiningnum og eiga
heiður af sigri. Hún hrósaði öðrum
á mannamótum fyrir afrek þeirra
frekar en að taka tíma viðstaddra
til að láta uppskátt um sín eigin.
Þar var af nógu að taka; á hennar
yngri árum sem sjómannskonu með
ærslafullan barnaskara og á efri
árum í baráttu við sjóndepurð. Hún
safnaði gullmedalíunum sínum í
hljóði.
Ég ber engan kvíðboga fyrir vel-
ferð Steinu úr þessu. Hún lifir í
vellystingum pragtuglega og eys
af þeim fjársjóðum sem hún safn-
aði í lifanda lífi á himni og í hugum
okkar samferðamanna hennar. Sárt
á hins vegar Bragi, eftirlifandi eig-
inmaður hennar, og honum sendi
ég samúðarkveðjur svo og bömum
þeirra og barnabörnum.
Viðar Agústsson.
Ég kynntist ekki Steinunni fyrr
en yngsta dóttir hennar, Agnes,
varð tengdadóttir mín. Þau kynni
voru öll á einn veg, ákaflega
ánægjuleg. Það var eins og við hefð-
um alltaf þekkst og aldrei þraut
okkur umræðuefni. Hún var ræðin
og skemmtileg, hlýja og umhyggja
einkenndi allt hennar tal. Minning-
arnar um vinsemd hennar streyma
fram, um heimsóknir á heimili
þeirra hjóna eða í sumarbústað til
þeirra, alltaf voru móttökumar
höfðinglegar, gestrisni þeirra
áreynslulaus og umvefjandi. Ef við
vorum nógu mörg var gripið í spil,
græskulaust gaman og spjall sem
allir höfðu ánægju af.
Ég bar alltaf mikla virðingu fyr-
ir Steinunni, hún var fyrir mér ein
af hetjum hversdagslífsins.
Hún giftist eftirlifandi eigiiv
manni sínum, Braga Agnarssyni og
eignuðust þau sex böm á ámnum
1942-1952. Á þeim tíma stundaði
Bragi að jafnaði sjóinn, var t.d.
lengi stýrimaður á skipum Eim-
skipafélags Islands.
Sjómannskonur hafa alltaf gegnt
ábyrgðarmiklu og erfiðu starfí. Á
þeirra herðum hvílir uppeldi bama
og daglegur heimilisrekstur og það
gefur augaleið að það hefur þurft
dugnað og útsjónarsemi til þegar
börnin vom orðin sex. Þar við bætt-
ist að oft hlýtur hún að hafa óttast
um bónda sinn, sjómannsstörfin em
hættuleg, ekki síst á stríðstímum,
en á styijaldarárunum var Bragi
alltaf í siglingum. Það hefur því
þurfti andlegt þrek og æðmleysi til
að standast það álag. En það átti
Steinunn, hún skilaði sínu dags-
verki með sóma og öll bömin hafa
komist vel til manns.
Seinni árin eftir að þau hjónin
höfðu komið sér vel fyrir í nota-
legri íbúð í nálægð við dæturnar,
hægðist um, en oft var samt gest-
kvæmt og þar áttu bamabörnin
vísan samastað þegar þau þurftu á
að halda.
Steinunn gekk sjálfsagt ekki allt-
af heil til skógar, en hún kvartaði
aldrei, nema yfir því að sjónin dapr-
aðist og hún gat ekki lengur notið
þess að lesa sér til gagns og ánægju.
En hún gat enn séð á spil og tók
virkan þátt í starfi aldraðra í Gerðu-
bergi og þaðan var hún að koma
daginn sem lífl hennar lauk, öllum
á óvart.
Það verða daufleg jól hjá Braga
og hennar verður sárt saknað í fjöl-
skylduhópnum þegar komið verður
saman um hátíðina. En minningin
um góða konu yljar og er fjársjóður
sem ekki verður frá okkur tekinn.
í jólasálmi standa þessar línur:
Og loks á himni lát oss fá
að lifa jólagleði þá,
sem tekur aldrei enda.
Megi það vera huggun ykkar.
Ég sendi Braga, bömunum hans
og fjölskyldum þeirra einlægar
samúðarkveðjur og bið þeim bless-
unar á nýju ári.
Pálína Jónsdóttir.
Kær vinkona er látin, hún hring-
ir ekki framar og segir „Dóra“ með
sinni sterku en blíðu rödd. Vinátta
okkar Steinu hófst fyrir 52 ámm
þegar þau Bragi skírðu fmmburð
sinn í höfuðið á bróður mínum sem
farist hafði ári áður. Braga þekkti
ég fyrir þar sem hann var heima-
gangur hjá foreldrum mínum þegar
þeir Viggó voru í sjómannaskólan-
um.
Vinátta okkar Guðna við þau
Steinu og Braga var okkur mikils
MINNINGAR
virði og þar féll aldrei skuggi á.
Mikið fannst mér hún Steina vera
dugleg, hún var bæði húsmóðir og
húsbóndi, þar sem vinna Braga var
á sjónum og sinnti hún þá tvöföldu
verki ásamt því að sauma, pijóna,
elda, baka og eiga og ala upp sex
böm.
Mér er eitt atvik minnisstætt.
Þá bjuggu þau Bragi og Steina úti
á Álftanesi og Steina hafði farið í
skoðun upp á fæðingardeild. Þá
hringir hún í mig þaðan og segir
mér að hún fái ekki að fara heim
því það sé komið að fæðingu. Böm-
in vom ein heima að passa hvert
annað. Hún hafði ekki svo miklar
áhyggjur af þeim, þar.sem Bragi
átti að koma að landi um kvöldið
og var að fara í frí, en það sem
hún hafði áhyggjur af vom nokkrir
tugir af sultukmkkum sem vom
heima á búrborðinu. Hún var nýbú-
in að búa til alla þessa sultu. Það
þurfti að setja sellófan yfir þær
allar svo að sultan skemmdist ekki
og bað hún mig að þjarga því fyrir
sig. Svona var myndarskapurinn í
öllu hjá henni.
Við hittumst oft þegar börnin
voru lítil, eins vomm við Steina
saman í saumaklúbb í mörg ár.
Við fjarlægðumst aðeins þegar
bömin fóm að fara að heiman, því
þá var svo mikið að gera við að
fylgjast með þeim taka fyrstu skref-
in út í lífið, en þar held ég að hún
Steina mín hafi verið rétta mann-
eskjan til að hlusta á þau og ráð-
leggja þeim af sinni einlægni og
hógværð.
Við tókum aftur upp þráðinn og
höfðum þá margt um að spjalla og
alltaf var gaman að hittast, borða
saman og spila.
Elsku Steina mín, við Guðni og
börnin okkar þökkum þér samfylgd-
ina í gegnum lífið, þar sem þú varst
okkur hinum gott fordæmi. Guð
blessi þig og gefi þér frið. Guð blessi
þig og styrki Bragi minn og veiti
þér og fjölskyldu þinni huggun í
harmi.
Dóra og Guðni.
Jarðvist mætrar konu er lokið.
Þau 29 ár sem við vomm samferða
hafa verið mér ómetanleg. Á
kveðjustundu er hjarta mitt fullt
af þakklæti yfír því að hafa fengið
að eiga Steinunni Jónsdóttur að
vini. Glæsileg og brosandi kom hún
til mín færandi jólastjörnu á aðvent-
unni og áttum við saman góða stund
ásamt vinafólki. Að taka þátt í líf-
inu til hinstu stundar eins og Steina
gerði er Guðs gjöf sem ber að
þakka.
Er við lítum um öxl til ljúfustu daga liðinn-
ar ævi, þá era það stundir í vinahópi sem
veittu okkur mesta gleði.
(Nico)
Vinátta Steinu var hlý og trygg
og sendi ég og mitt fólk syrgjendum
hugheilar samúðarkveðjur.
Anna Gígja.
t
Minningarathöfn um ástkæran eigin-
mann minn, föður okkar, tengdaföður
og afa,
THEÓDÓR SIGURJÓN NORÐKVIST,
sem lést af slysförum þann 18. desem-
ber sl., fer fram í Dómkirkjunni í Reykja-
vík föstudaginn 30. desember kl. 15.00.
Jarðarförin fer fram frá (safirði og verð-
ur auglýst siðar.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent
á björgunarsveitina Stráka á Siglufirði.
Ingibjörg Marinósdóttir Norðkvist,
Margrét Norðkvist Theódórsdóttir, Sigurður Óli Sigurðsson,
Ása Norðkvist Theódórsdóttir, Pálmi Gunnarsson,
Jón Sigurður Norðkvist,
Theódór Norðkvist yngri
og elskuleg barnabörn hins látna.
Lokað
Verslun GUðlaugs A. Magnússonar sf., Laugavegi
22a, verður lokuð föstudaginn 30. desember
vegna jarðarfarar KORNELÍU ÓSKARSDÓTTUR.
t
Ástkær faðir okkar,
karljakobsson;
Hæðargarði 33,
Reykjavik,
lést á heimili sínu þriðjudaginn 27. desember.
Þráinn Karlsson,
Örlygur Karlsson.
t
Frænka okkar,
OLGA ÞÓRARINSDÓTTIR
frá Sanddalstungu,
verður jarðsungin frá Hvammskirkju í Norðurárdal föstudaginn
30. desember kl. 14.00.
Aðstandendur.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
ÞORGRÍMUR BRYNJÓLFSSON
kaupmaður,
Óðinsgötu 1,
Reykjavík,
lést á Vífilsstöðum 27. desember.
Ingibjörg Jónsdóttir,
Reynir Þorgrfmsson, Rósa Gfsladóttir,
VfðirPáll Þorgrfmsson, Jóhanna Haraldsdóttir
og afabörn.
t
LÁRUS HERMANNSSON
(Lorenz Lorenzen)
lést í Svfþjóð 27. desember.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GRÓA SVEINSDÓTTIR
fyrrum húsfreyja
í Selkoti,
Austur-Eyjafjölium,
verður jarðsungin frá Eyvindarhólakirkju föstudaginn 30. desem-
ber kl. 14.00.
Rútuferð verður frá BSÍ kl. 11.00.
Anna Gissurardóttir, Ingvar Einarsson,
Svanhvít Gissurardóttir, Ágúst Guðjónsson,
Guðfinna Gissurardóttir, Árni Magnússon,
Kolbeinn Gissurarson, Halldóra Guðmundsdóttir,
Erna Gissurardóttir, Matthías Guðmundsson,
Þóra H. Gissurardóttir, Aðalsteinn Sigurjónsson
og barnabörn.
Sigríður Ólafsdóttir,
Elsa Smith,
Páll Eiríkur Lárusson,
Ólafur Lárusson,
Dorothea Lárusdóttir,
Lorens Lárusson,
Árni K. Lárusson,
tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
HÖRÐUR HARALDUR KARLSSON
bókbindari,
Eiðistorgi 5,
Seltjarnarnesi,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
þann 30. desember kl. 13.30.
Hjördfs Bjarnadóttir,
Bjarni Harðarson, Kolbrún Þórðardóttir,
Þórbjörg Harðardóttir, Pétur M. Hanna,
Hjördfs Rögn Baldursdóttir,
Þórður Ægir Bjarnason,
Margrét P. Hanna,
Hörður Bjarnason,
Tinna Bjarnadóttir.