Morgunblaðið - 06.05.1995, Blaðsíða 2

2 B LAUGARDAGUR 6. MAl 1995
MORGUNBLAÐIÐ
HM I HANDKNATTLEIK
Bjartsýni og ákveðni höfðu
betur gegn úrtölum og áföllum
Það er eitt að láta sig dreyma stórt og annað að sjá drauminn
rætast. Það er eitt að segjast ætla að halda eitt stykki heims-
meistaramót í handknattleik og annað að fá slíka hugdettu
samþykkta hjá innlendum sem erlendum yfírvöldum. Það þarf
kraft og þor til að halda settu marki þegar forsendur fyrir
keppnishaldi virðast brostnar rúmum þremur árum áður en
viðburðurinn á að hefjast. En eins og Steinþór Guðbjartsson
■ ' 5
rifjar nér upp létu forystumenn Handknattleikssambands Is-
lands úrtölur og áföll ekki á sig fá heldur tóku á vandanum,
öðluðust traust og trú á ný, unnu sig út úr skuldunum og
geta borið höfuðið hátt í dag, daginn áður en 14. Heimsmeist-
arakeppnin í handknattleik verður sett í Laugardalshöll.
Morgunblaðið/RAX
LAUGARDALSHÖLLIN hefur tekið miklum breytingum eins og sjð má
á myndinni sem var tekin í gær, breytt og bætt Höll, sem verður
þéttsetin á morgun en þá mætir ísland Bandaríkjunum.
Islenska landsliðið fékk óvænt að
vera með á Ólympíuleikunum í
Los Angeles 1984 og fylgdi sjötta
sætinu eftir með því að ná sama
sæti í Heimsmeistarakeppninni í
Sviss 1986. Þessi árangur vakti
óneitanlega athygli en Jón Hjaltalín
Magnússon, þáverandi formaður
HSI, vildi fara alla leið með því að
sælq'a um að halda Heimsmeistara-
keppnina 1994. Honum tókst ekki
aðeins að sannfæra aðra forystu-
menn innan hreyfingarinnar um
ágæti hugmyndarinnar heldur fékk
ýmsa áhrifamenn í lið með sér og
var sérstök undirbúningsnefnd vegna
umsóknarinnar tilnefnd í apríl 1987.
Stuðningur ríkisstjómarinnar vóg
þyngst og sendiherrar íslands áttu
stóran þátt í að kynna væntanlega
umsókn og afla henni fylgis. Ríkis-
stjómin lýsti því yfir að áætlanir
væru um byggingu nýrrar hallar fyr-
ir um 8.000 áhorfendur og gefínn
var út kynningarbæklingur þar sem
m.a. borgarstjóri, ráðherrar og for-
seti íslands lögðu sitt af mörkum.
HSÍ vann ötullega að því að fá sam-
bönd Alþjóða handknattleikssam-
bandsins, IHF, á sitt band og var
engu til sparað, tugum milljóna var
varið í verkið.
Samþykkt og dregiö í land
ísland og Svíþjóð sóttu um að
halda keppnina 1994 en haustið 1987
komu fram hugmyndir um að halda
HM annað hvert ár frá og með 1993.
Bæði samböndin einbeittu sér að
keppninni 1993 og studdi ríkisstjóm
íslands umsókn HSÍ áfram. Barátta
frændþjóðanna var mikil en á þingi
IHF í Seoul fyrir Ólympíuleikana
1988 komust Islendingar og Svíar
að samkomulagi og var varpað hlut-
kesti um hvor þjóðin fengi HM 93.
Svíar hrósuðu happi og þingið sam-
þykkti jafnframt að HM 95 yrði á
Islandi.
Kostnaðaráætlanir vegna bygg-
ingu nýrrar hallar fóru fyrir bijóstið
á stjómvöldum en 1990 gerði Kópa-
vogsbær samning við ríkisvaldið um
byggingu skóla-, íþrótta- og menn-
ingarmiðstöðvar í Kópavogsdal.
Áætlaður kostnaður var 954 milljón-
ir og skyldi framlag ríkisins vera 300
milljónir. Skömmu síðar tók nýr
meirihluti við í bæjarstjóm Kópavogs
og sætti hann sig ekki við framlag
ríkisins, þótti hlutur þess of lítill. I
nóvember 1991 var gert samkomu-
lag þess efnis að Kópavogur hætti
við fyrirhugaðar framkvæmdir og
fengi 10 milljónir úr ríkissjóði upp í
útlagðan kostnað og ríkisvaldið Ios-
aði sig frá frekari skuldbindingum
gagnvart HSÍ í ársbyijun 1992 með
20 millj. kr. greiðslu.
Á þessum tíma voru bókfærðar
nettóskuldir HSÍ um 70 milljónir en
greiðsla ríkissjóðs gerði HSÍ kleift
að helminga skuldimar. Umræðan
var neikvæð í garð sambandsins og
var hart lagt að mönnum að gefa
HM frá sér í ljósi breyttra aðstæðna.
En forysta HSÍ var ekki á því og
þó IHF legðist gegn mótshaldi á ís-
landi vegna þess að ekki átti að
standa við gefin loforð um byggingu
nýrrar hallar sem tæki a.m.k. 7.000
áhorfendur staðfesti þing IHF í júlf
1992 áður samþykkta umsókn ís-
lands.
Hins vegar var IHF ekki tilbúið
að kyngja því að úrslitaleikurinn
færi fram í höll sem tæki aðeins
4.200 áhorfendur og dró á langinn
að staðfesta fyrri samþykktir.
Mótshaldið hékk
á hálmstrái
Fyrir tveimur ámm, nánar tiltekið
13. maí 1993, fékk HSÍ bréf frá IHF
þar sem farið var fram á að ábyrgð-
um vegna sjónvarpsútsendinga,
stækkun Laugardalshallar og trygg-
ingafés yrði skilað fyrir lok júní 1993.
Fram kom að íslenska Sjónvarpið
yrði að ábyrgjast útsendingar frá
öllum umbeðnum leikjum og það eða
mótshaldari að greiða kostnað við
uppsetningu tækjabúnaðar, en IHF
hafði selt svissneska fyrirtækinu
CWL sjónvarpsréttinn. Ásteytingar-
steinninn var hver ætti að greiða
tæplega 60 millj. kr. framleiðslu- og
útsendingarkostnað sjónvarps. Allir
sögðu ekki ég og stóð lengi í stappi.
Frestur til að ganga frá sjónvarps-
málinu var gefinn til 30. september
sama ár en endanleg lausn lá ekki
fyrir fyrr en 28. febrúar í fyrra, þeg-
ar IHF bauðst til að borga um 10
millj. kr. af fyrmefndum kostnaði
en HSÍ sat eftir með afganginn, um
42 milljónir. Hinn kosturinn var að
hætta við keppnina. Haustið 1993
var hins vegar fallist á tillögur ís-
lendinga um breytta tímasetningu
mótsins.
Grœnt Ijós -
en víöa rautt
2- maí í fyrra fékk HSÍ loks lang-
þráð bréf frá IHF þar sem staðfest
var að undirbúningur vegna HM 95
mætti byija en þá voru tæplega sex
ár liðin frá því þing IHF samþykkti
fyrst að keppnin yrði á íslandi.
En ekki var sopið kálið þó í aus-
una væri komið. Að vísu voru nettó-
skuldir HSÍ komnar niður í 13 millj-
ónir en HM-nefndin hafði ekkert
ráðstöfunarfé ári fyrir mót og dýr-
mætur tími hafði auk þess farið til
spillis. En framkvæmdanefndin var
starfinu vaxin og eftir að samið hafði
verið um sölu aðgöngumiða birti til
á ný, fjárhagslegt öiyggi var tryggt.
Umræður um byggingu fjölnota
íþróttahúss voru teknar til alvarlegr-
ar athugunar en tíminn var of naum-
ur. Hins vegar ákvað borgarstjóm
Reykjavíkur að gera gagngerar
breytingar á Laugardalshöll og reisa
viðbyggingu og er mannvirkið, sem
tekur ;um 5.000 áhorfendur, nú hið
glæsilegasta.
' Þrátt fyrirgóðan vilja allra hlutað-
eigandi undanfarin misseri hafa
ýmis utanaðkomandi áhrif truflað
annars markvissan undirbúning.
Bókunarmiðstöð hótela vegna vænt-
anlegra erlendra gesta gerði það að
verkum að markaðssetning erlendis
hófst mun seinna en talið var æski-
legt. Órói skapaðist í síðustu viku
þegar flugfreyjur boðuðu verkfall og
boðað verkfall rútubflstjóra í næstu
viku getur sett strik í reikninginn.
Góður undirbúningur
En eftir stendur að 14. Heimsmeist-
arakeppnin í handknattleik hefst i
Laugardalshöll á morgun. „Ég full-
vissa alla um að undirbúningurinn á
íslandi verður í alla staði mjög góð-
ur, margar góðar hallir verða til stað-
ar og eins margir áhorfendur og
mögulegt er,“ sagði Matthías A.
Mathiesen, þáverandi samgönguráð-
herra og samstarfsráðherra Norður-
landa, m.a. á þingi IHF í Seoul 1988
eftir að umsókn íslands hafði verið
samþykkt. Það em orð að sönnu.
Trúin alltaf fyrir hendi
MAÐURINN á bak við HM 95 á íslandi er Jón Hjaltalín Magnús-
son, fyrrverandi formaður HSÍ. Hann fékk hugmyndina, fylgdi
henni eftir og stóð sem klettur í hafí þegar mestu áföllin dundu
yfir. „Ég er ánægður með að keppnin sé komin á framkvæmda-
stig og ég veit að hún gengur mjög vel auk þess sem ég er viss
um að liðið okkar stendur sig mjög vel,“ sagði Jón við Morgun-
blaðið í gær. „Ég hef alltaf haft trú á þessu og vissi að þetta
yrði framkvæmt þó ýmislegt hefði gengið á. Eg vil þakka öllum
þeim sem höfðu trú á þessu og stóðu með okkur og fyrirgef
þeim sem voru á móti þessu. Auk þess óska ég þjálfaranum og
liðinu alis hins besta."
Ólafur B. Schram, formaður Handknattleikssambandsins
Vinnugleði starfs-
manna stendur upp úr
Olafur B. Schram tók við for-
mennsku í HSl fyrir tveimur
árum og nú sér hann fyrir endann
á þrotlausri vinnu. Eins og gefur
að skilja hefur formaðurinn þurft
að taka á mörgum málum varð-
andi Heimsmeistarakeppnina en
ekki stóð á svarinu þegar hann
var spurður um hvað væri
ánægjulegast nú þegar keppnin
væri að verða að veruleika.
„Vinnugleði starfsmanna, það
er engin spuming. Við höfum
verið undirmönnuð vegna þess að
við höfum ekki haft efni á því að
greiða fleiri starfsmönnum laun,
en við erum með úrvalslið og eng-
inn hefur talið eftir sér að vinna
langan vinnudag, jafnvel langt
fram á nótt og byija jafnframt
árla morguns. Enda er afskaplega
gaman að vinna við svona átaks-
verkefni. Þetta er rispa, svo er
kvittað undir og búið á ákveðnum
tíma. Þetta er allt annað um-
hverfí en ég hef áður- unnið við.
Eins er ég ánægður með það
að almenningur virðist hafa áttað
sig á því að það verði mót héma
sem sést best á því að miðasalan
hefur aukist gífurlega dag frá
degi. Kynningin og auglýsingar
okkar hafa heppnast vel, mark-
aðssetningin á mótinu hefur verið
mjög góð sem hefur gert það að
verkum að öll aðstoð sem við þurf-
um að leita eftir er auðfengin,
allt í þá veru hefur tekið miklum
stakkaskiptum."
Þrátt fyrir fyrrnefnda þætti
sagðist Ólafur hafa orðið fyrir
vonbrigðum með ýmislegt.
„Framkoma erlendra sam-
banda og virðingarleysi þeirra
gagnvart skipulagi hefur valdið
mér mestu vonbrigðum. Ókunn-
ugleiki þeirra á ísiandi og íslend-
ingum. Skipunartónn IHF. En
þrátt fyrir að oft hafi syrt í álinn
hef ég innst inni aldrei misst von-
ina. Utlitið hefur oft verið'dökkt
og þess vegna má segja að undir-
búningurinn hefur ekki verið eins
og ég hefði allra helst óskað mér.“
Aðspurður um hvað helst
skyggði á nefndi Ólafur sjón-
varpsmálið. „Sú þvingun sem var
sett á okkur þess efnis að við
yrðum sjálfir að standa undir
kostnaði við sjónvarpsútsendingar
kom mjög illa við okkur. Að litla
HSÍ skuli eitt hafa þurft að standa
undir öllum kostnaði. Þetta hefði
aldrei verið hægt nema með
ífrustu hagsýni RUV en þó er um
að ræða 42 milljónir sem við álít-
um áfrávíkjanlegan og óumdeilan-
legan kostnað sem við véfengjum
ekki en það er mjög hart að við
Morgunblaðið/Stcinþór
Ólafur B. Schram
þurfum að borga hann. Þessar 42
milljónir hefðu komið sér afskap-
lega vel.“
Ólafur sagði að framundan
væri einstakur viðburður sem
enginn ætti að láta fram hjá sér
fara.
„Þetta er algjör veisla og það
að koma í Höllina og vera við-
staddur svona heimsviðburð,
heimsmeistarakeppni í ólympíu-
grein, á að vera jafn heilagt ís-
lendingum eins og að fara á Þing-
völl 17. júní. Þetta gerist ekki
nema einu sinni á mannsævi."