Morgunblaðið - 09.01.1997, Síða 54

54 FIMMTUDAGUR 9. JANÚAR 1997
MINIUINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Systir mín,
INGVELDUR JÓHANNSDÓTTIR
frá Litlu-Þúfu,
Miklaholtshreppi,
verður jörðuð frá Fáskrúðarbakkakirkju
laugardaginn 11. janúar 1997 kl. 14.00.
Rútuferð verður frá Umferðarmiðstöð-
inni sama dag kl. 10.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ásta Lára Jóhannsdóttir.
t
Faðirokkar, tengdafaðir, afi og langafi,
EINAR JÚLÍUSSON,
sem lést laugardaginn 4. janúar, verður
jarðsunginn frá Kópavogskirkju föstu-
daginn 10. janúar kl. 15.00.
Börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
t
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma, langamma og systir,
GUÐRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR,
Kópavogsbraut 1a,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni föstudaginn 10. janúarkl. 10.30.
Valgerður Björnsdóttir, Ágúst Þorgeirsson,
Kristbjörg Ágústsdóttir, Hafsteinn Þór Pétursson,
Björn Ágústsson,
Guðrún Þorgerður Ágústsdóttir,
Laufey Lilja Hafsteinsdóttir,
Finnbogi Guðmundsson.
t
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
JÓHANNA EBENESERSDÓTTIR,
Hellisbraut 20,
Reykhólum,
verður kvödd frá Reykhólakirkju laugardaginn 11. janúar
kl. 14.00.
Ferð verður frá BS( kl. 08.00 og til baka að athöfn lokinni.
Jens Guðmundsson,
Ebeneser Jensson,
Eiríkur Jensson,
Helgi Jensson
og fjölskyldur.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okk-
ar, tengdafaöir, fósturfaðir og afi,
ÓLAFURSKÚLASON,
Þórufelli 14,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fella- og Hóla-
kirkju föstudaginn 10. janúar kl. 15.00.
Valborg Guðrún Eiríksdóttir,
Guðbjörg Ólafsdóttir,
Ingibjörg Laufey Ólafsdóttir, Guðmundur Lárus Guðmundsson,
Þór Guðmundsson, Ágústa Þyrí Andersen,
Karl Guðmundsson
og barnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN SIGURÐARDÓTTIR,
lést á Droplaugarstöðum 29. desem-
ber.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Sigurbjörg Pálsdóttir,
Pálina Pálsdóttir, Ársæll Guðsteinsson,
Hrafnhildur Jóhannsdóttir, Gauti Hákonarson,
barnabörn og barnabarnabörn.
SVEINNA.
SÆMUNDSSON
+ Sveinn A. Sæmundsson
blikksmíðameistari fæddist
á Eiríksbakka í Biskupstungum
24. nóvember 1916. Hann lést
á heimili sínu í Kópavogi 2.
janúar síðastliðinn og fór útför
hans fram frá Kópavogskirkju
8. janúar.
Heiðursmaðurinn og ljúflingur-
inn Sveinn A. Sæmundsson er all-
ur. Hann var vinmargur og félags-
lyndur maður, sem batt traust og
ánægjuleg kynni við marga á langri
lífsleið sinni. Ég kynntist honum
fyrst eftir að hann var kominn á
efri ár og margir, sem þekktu hann
miklu lengur, munu mér því fremri
í að minnast hans nánar sem vert
væri. Strax í upphafi kynna okkar
bauð hann af sér sérlega góðan
þokka, en síðustu æviár móður
minnar var hann lífsförunautur
hennar með þeim hætti að minning
hans mun ævinlega verða mér kær.
Þar eiga ég og mínir nánustu hon-
um mikla þökk að gjalda. Sveinn
var traústur, hlýr, jákvæður og lífs-
glaður maður, sem fengur var að
fá að kynnast og vera samvistum
með. Hann var ákaflega söng- og
ljóðelskur og hafði yndi af öllum
tegundum kveðskapar og ljóðlistar,
sem auðgað gat andann og lyft
honum upp í hæðir. Með vísum sín-
um og ljóðum lífgaði hann upp á
EINAR
INGIMUNDARSON
+ Einar Ingimundarson, fyrr-
verandi alþingismaður,
bæjarfógeti og sýslumaður,
fæddist í Kaldárholti í Holtum
í Rangárvallasýslu 29. maí
1917. Hann lést 28. desember
síðastliðinn 79 ára að aldri og
fór útför hans fram frá Dóm-
kirkjunni 7. janúar.
Bamalán. Vinsældir. Velgengni.
Þessi orð koma fyrst í hugann er
við kveðjum Einar Ingimundarson
eftir nær átta áratuga vegferð hans
í þessum heimi. Það er stundum
sagt, að það uppskeri hver svo sem
hann sáir. Einar Ingimundarson
lagði sig fram við hvert það verk
sem hann tók sér fyrir hendur og
þau urðu mörg og vandasöm. Hann
vildi á engu því níðast sem honum
var trúað fyrir. Hann vildi hvers
manns vanda leysa, svo sem fram-
ast stóð í hans valdi.
Kynni mín af Einari Ingi-
mundarsyni hófust ári eftir að
hann kom hingað í Hafnarfjörð og
tók við stærsta og annasamasta
bæjarfógeta- og sýslumannsemb-
ætti landsins. Hann stýrði því í
rúma tvo áratugi. Hann hlaut hér
hvers manns lof. Þeim starfsmönn-
um hans sem kynntust honum eitt-
hvað að ráði þótti undantekningar-
laust beinlínis vænt um hann. Það
var ekki erfitt að taka við af Ein-
ari, liðsandinn var góður og hlut-
irnir í lagi.
Ég rakst einhverntíma á þessi
orð í bók, sem var skrifuð austur
í Kína fyrir meira en 2000 árum:
„Góður herforingi lætur ekki ófrið-
lega. Sá sem vopnfímastur er, geng-
ur ekki berserksgang. Mikill sigur-
vegari er ekki áreitinn. Farsæll for-
ingi kemur sínu fram með hægð.
Þannig er styrkurinn fólginn í því
að deila ekki. Þannig verður mönn-
um stjórnað."
Kannski hefur Einar einhvern-
tíma lesið þessi orð og tileinkað sér
þau. Ég efast þó um að það, enda
hefði það verið alger óþarfí. Fremur
held ég það fallið til skilningsauka
á því hvers vegna embættisfærsla
hans varð svo farsæl og snurðu-
laus, og vinsældir almennar, að
hafa í huga, í fyrsta lagi skapgerð
hans og sunnlenskan uppruna, og
í öðru lagi feril hans áður en hann
kom hingað.
Einar sleit barnsskónum á höfuð-
bóli austur í Rangárþingi, þar sem
hann átti mikinn og öflugan frænd-
garð. Foreldrar hans fluttust til
Reykjavíkur um það leyti sem að
því kom að hann hæfí langskóla-
nám. Síðan tók hann fyrir lögfræð-
ina og stundaði blaðamennsku um
skeið. Þá fór hann til tollstjóra í tvö
ár og dæmdi síðan um 6 ára skeið
við Sakadóm Reykjavíkur, þar til
honum var veittur Siglufjörður árið
1952.
Á Siglufirði varð frami Einars
mikill og skjótur. Á aðeins einu ári
öðlaðist hann þá hylli í embætti,
og að öðru leyti þær vinsældir og
traust, að Siglfírðingar fólu honum
þingmennskuumboð fyrir sig 1953,
hann felldi sjálfan Áka Jakobsson
og varð frægur af, og þegar kjör-
dæmin voru sameinuð 1959 þótti
Einar sjálfsagður í öruggt sæti á
lista síns flokks í kjördæminu.
Ég ætla ekki að rekja stjórnmála-
sögu Einars þau 13 ár sem hann
sat á þingi, til þess hef ég ekki
þekkingu, en mér er ljóst að menn
sitja ekki á þingi vel á annan ára-
tug o g fara í gegnum fímm kosning-
ar án þess að læra margt á því, sem
við hin kunnum ekki og auðnast
aldrei að læra.
í mínum huga er það ekki síst
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvu-
sett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust
er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins
i bréfasíma 5691115, eða á netfang þess Mbl@centrum.is en nánari upplýsingar
þar um má lesa á heimasiðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki
yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega linulengd — eða 2.200 slög.
Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
t
Útför ástkærs eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður og afa,
SIGURÐAR R. JÓHANNSSONAR
frá Höfðahúsi
íVestmannaeyjum,
Hrefnugötu 3,
fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn
10. janúar kl. 15.00.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim,
sem vilja minnast hans, er bent á
Hjartavernd.
Fyrir hönd aðstandenda,
Kristfn Pétursdóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn
og aðrir aðstandendur.
tilveruna. í þeim anda verða þessar
fátæklegu hendingar, sendar úr
fjarlægð, hinstu kveðju- og þakkar-
orðin til hans.
Lífsfley nálgast æviós.
Áfram tifar vísir.
Sumir eiga innra ljós
sem öllum skín og lýsir.
Gleður þeirra létta lund
og lífgar gráa daga.
Ljómandi um langa stund
lifir þeirra saga.
Á lífsins vegi lá frá þér
ljúfur hjartans ylur.
Hverf til hans sem yfír er
og allt veit og skilur.
Hress og kátur, hreinn og beinn,
heill, með andann góða,
fijáls um geiminn fljúgðu, Sveinn,
á fógrum vængjum ljóða.
Ómar Þ. Ragnarsson.
skýringin á því, hvað Einari tókst
vel til hér í Hafnarfirði, að hann
var þrautreyndur stjórnmálamaður
þegar hann kom hingað suður, þótt
hann væri þá enn innan við fímm-
tugt. Einar kom hingað með nær
aldarfjórðungs reynslu úr dómstörf-
um, embættisrekstri og pólitík, lík-
lega þá bestu en jafnframt hörðustu
skólun og undirbúning sem nokkur
embættismaður getur fengið.
Handhafí framkvæmdavalds, lög-
gjafarvalds og dómsvalds, allt í
senn, á annan áratug, og fór vel á
því.
En hvers vegna hætti Einar Ingi-
mundarson á þingi og kaus að taka
við þessu stóra og annasama emb-
ætti hér, innan við fímmtugt og
rakið ráðherraefni innan fárra ára?
Ekki hefur hann gert það vegna
peninganna, af þeim hafði hann
nóg, bæði embættislaunin og þing-
fararkaupið. Varla hefur hann gert
það vegna fjölskyldunnar. Það er
gott að búa á Siglufirði og Einar
gat sem þingmaður haft fjölskyld-
una hjá sér hér syðra að vetrinum
ef honum sýndist. Tæpast hefir
hann gert það vegna þess að hann
hefði ekki nóg svigrúm í flokknum.
Maður með hátt lögfræðipróf og
áratugs dómarareynslu og gáfnafar
og iðjusemi Einars, hefur sama dag
og hann sest á þing verulegt for-
skot á aðra nýliða, og á þeim rúma
áratug sem Einar sat á þingi, hafði
hann með eljusemi við undirbúning
þingmála og virkni í þingnefndum
og í bakherbergjum, unnið sig upp
í að vera einn af lykilmönnum í
flokknum, í röðinni næst á eftir
ráðherragenginu. Maður sem allir
tóku mark á og flutti fáar ræður
en góðar, en vann að hinum raun-
verulegu þingstörfum meðan aðrir
sem minna vit höfðu og þekkingu
fjölyrtu í pontunni. Vonbrigði á
þingi hafa því varla verið ástæðan
fyrir því að hann yfírgaf þá sam-
kundu.
Þá er það eitt eftir að hið stóra
og umsvifamikla Hafnarfjarðarem-
bætti hafí freistað hans, fógetinn
og þingmaðurinn á Siglufirði hafi
talið það fullverðugt verkefni og
vel það, að takast á við að stýra
stærsta sýslumanns- og fógetaemb-
ætti landsins, og sér nægilegt að
vera handhafi dómsvalds og veru-
legs framkvæmdavalds, þótt lög-
gjafarvaldshandhöfnin færi lönd og
leið.
Hér réð Einar og ríkti með sæmd
og naut almannahylli í rúm 20 ár.
Þau voru fljót að líða, kannski allt-
of fljót. En lán var það í óláni fyrir
hann að vera hættur vegna aldurs
áður en sýslumannsembættin voru
niðurlægð og limlest með hinni van-
hugsuðu dómstólabreytingu 1992,
og 12 þúsund manna byggð, Sel-
tjarnarnesið, Mosfellssveitin, Kjal-
arnesið og Kjósin, jafnframt tekin
undan Hafnarfjarðarembættinu og
sett undir Reykjavík.
Við samferðafólk hans hér þökk-
um honum af alhug kynnin. Við
höfum séð það betur og betur þeg-
ar frá hefur liðið hvers virði það
var að eiga að slíkan öndvegismann.
Megi heill og gæfa fylgja fjöl-
skyldu hans um ókomin ár.
Már Pétursson.