Morgunblaðið - 14.05.1998, Blaðsíða 56

56 FIMMTUDAGUR 14. MAÍ 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
KARÍTAS RÓSA JÓHANNSDÓTTIR,
lést laugardaginn 9. maí.
Jarðarförin fer fram frá Stærri-Árskógskirkju laugardaginn 16. maí
kl. 13.30.
Örn Sigurðsson,
Ómar E. Friðriksson, Björg Jakobsdóttir,
Örn V. Arnarson, Áshildur Sísý Malmquist
og barnabörn.
t
Bróðir minn,
GUÐMUNDUR GUÐMUNDSSON
klæðskeri,
Eskihlíð 12,
verður jarðsettur frá Litlu kapellunni í Fossvogi föstudaginn 15. maí
kl. 13.30.
Victoría G. Blöndal.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR,
Hrafnistu Reykjavík,
áður Sigtúni 25,
sem andaðist á Hrafnistu fimmtudaginn 7. maí, verður jarðsungin frá
Fossvogskapellu föstudaginn 15. maí kl. 15.00.
Ragnar Halldórsson, Halldóra Karlsdóttir,
Jón H. Halldórsson,
Örn Halldórsson, Hjördís Ragnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Faðir okkar, fósturfaðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
STEFÁN PÁLSSON
frá Víðidalsá,
Hafnarbraut 23,
Hólmavík,
sem lést þriðjudaginn 5. maí, verður jarðsung-
inn frá Hólmavíkurkirkju laugardaginn 16. maí
kl. 14.00.
Sigurlaug Stefánsdóttir,
Ari Stefánsson, Sigurveig Helgadóttir,
Friðgeir Friðgeirsson, Sigríður Halla Jóhannsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Faðir okkar, afi og langafi,
INDRIÐI B. HALLDÓRSSON,
Hrafnistu Reykjavík,
áður Reynimel 82,
sem lést miðvikudaginn 6. maí, verður
jarðsunginn frá Áskirkju föstudaginn 15. maí
kl. 13.30.
Sigrún Þóra Indriðadóttir,
Svavar Indriðason,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir til þeirra, sem sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát
og útför mannsins míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
VALDIMARS PÁLSSONAR,
Fagurgerði 1,
Selfossi.
Þökkum starfsfólki Ljósheima og Sjúkrahúss Suðurlands góða umönnun.
Ragnheiður Pálsdóttir,
Þorfinnur Valdimarsson, Margrét Lúðvígsdóttir,
Bjarni Valdimarsson,
Kristín Valdímarsdóttir, Hörður Guðmundsson,
Valdimar Valdimarsson, Guðrún Halldórsdóttir,
Ragnhildur Valdimarsdóttir, Kári Jónasson,
Páll Valdimarsson, Björk Pálsdóttir
og barnabörn.
RAGNHILDUR
BJÖRNSDÓTTIR
+ Ragnhildur Björns-
dóttir fæddist í
Reykjavík 6. júlí 1947
og ólst upp í Laugar-
neshverfi og Vestur-
bænum. Hún lést á
Landspítalanum 5. maí
síðastliðinn. Foreldrar
hennar voru Hulda M.
Gunnarsdóttir og
Björn M. Björnsson,
bæði látin. Systkini
Ragnhildar eru Anna
S. Björnsdóttir, f. 30.
nóv. 1948, Birna S.
Björnsdóttir, f. 12. jan.
1955, og Björn S.
Björnsson, f. 31. maí
1957. Ragnhildur giftist Gunnari
Inga Gunnarssyni og átti með
honum þijár dætur. Þær eru:
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Áralöng reynsla.
Sverrir Olsen, Sverrir Einarsson,
útfararstjóri útfararstjóri
Útfararstofa íslands
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300
Altan sólarhringinn.
Hulda M., f. 2. okt.
1966, Guðrún K., f.
16. feb. 1972, í sam-
búð með Ingólfi A.
Magnússyni; og Svan-
hvít Á., f. 4. nóv.
1974, í sambúð með
Konráði Þór Snorra-
syni. Ragnhildur og
Gunnar skildu.
Ragnhildur lauk
prófi sem hjúkrunar-
fræðingur úr Hjúkr-
unarskóla Islands
1968. Hún starfaði
sem hjúkrunarfræð-
ingur bæði í Svíþjóð
og á Islandi.
_ Útför Ragnhildar fer fram frá
Áskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Til Ragnhildar systur minnar, í
ást og blíðu.
Þegar við vorum litlar sagði hún
sögur og ég hlustaði. Það voru ekki
venjulegar sögur. Það voru ævintýri.
Með mjólk á flösku
og brauð í poka
leiddi hún lítið bam
að garðinum
með grenitijám og morgunfrúm
Fór sjaldan inn í garðinn
en sat á bekknum iyrir framan
eða breiddi teppi á grasið
og lagðist út af
kominútíheim
með ævintýrablik í augum
og töfragarðs að vitja
Las á legsteinana
og reiknaði út árin
sem fólkið fékk úthlutað
Skoðaði blómin í garðinum
og reyndi að skilja
afhverjufólk
kom til að eiga þar heima
Enn hvíla þeir sömu
hlið við hlið eins og forðum
og enn vaxa þar blóm
Ennþá er veggurinn hvitur
Eg sest á bekkinn fyrir framan
finn ilminn í vitum mínum
og veit að ekkert hefur breyst
og töfragarðurinn
mun bíða mín
með blómin og sögumar
Múrinnerhvítur
eins og vonin og dúfumar
innan veggja garðsins
Ailtfellursaman
í heild sinni
lífið fyrir utan
heldur utan um lífið fyrir innan
og h'tii stúlka með mjólk á flösku
og brauð í poka
leiðir h'tið bam
í garðinn
Anna S. Björnsdóttir.
3 Erfídrykkjur 3
Eins og h'tið bam
sem þekkir ekki neitt
fer ég með opin augun
út í óvissuna.
Tek opnum örmum
á móti öllu sem fyrir ber,
með bros á vör og blóm í hjarta.
Það er gott að vera h'till og saklaus
og vita ekki hvað framtíðin
ber í skauti sér.
(1.6.)
Ragnhildur er búin að losa
fjötrana sem héldu henni. Hún er
búin að taka flugið og er á leiðinni
til nýrra heimkynna. Þessi fallega
kona, með gleðina í augunum og
þennan smitandi hlátur, sem mun
fylgja minningunni um hana. Ragn-
hildur hafði sérstaka útgeislun, út-
geislun sem þeir ógnvænlegu sjúk-
dómar sem hún barðist við náðu
ekki að afmá. Það er eins og að út-
geislunin hafi breitt dúnmjúka
sæng yfir Ragnhildi, þannig að ekki
sæist í sársaukann.
Ragnhildur eignaðist 3 fallegar
dætur, sem eiga stórt hólf í hjarta-
skápnum mínum. Frænkur sem ég
er stolt af að eiga. Hulda Margrét,
sú elsta, eina manneskjan sem hef-
ur gert mig afbrýðisama - ég hélt að
hún myndi taka stóra bróður minn
frá mér. Guðrún Katrín, næstelsta,
skemmtilega, duglega frænkan sem
ég passaði svo mikið þegar hún var
lítil í Svíþjóð. Svanhildur Ásta,
yngsta, gleðigjafinn, prakkarinn og
ljúflingurinn, sver sig svo sannan-
lega í fjölskylduna. Þrjár svona
stúlkur eru enginn smáfjársjóður til
að skilja eftir sig. Eg kveð Ragn-
hildi með sorg og gleði. Sorg yfir
ótímabærum dauða og gleði yfir að
sársaukinn er búinn.
Eg mun fylgjast með frænkun-
um.
Ingibjörg Gunnarsdóttir.
Það höfðu varla liðið nema nokkr-
ir dagar frá því að Ragnhildur flutti
á Bugðulækinn, þar til allir sætu
strákarnir úr Laugarnesskólanum
voru mættir fyrir framan húsið
hennar, þar sátu þeir á grindverk-
inu og flautuðu, þeir klifruðu upp á
svalimar og eltu hana síðan hvert
sem hún fór. Við hinar féllum í
skuggann en fengum allra náðar-
samlegast að ganga aftarlega í
hópnum, því hún bjó í næsta húsi
eða við sögðumst þekkja hana vel
og vissum hvenær hún kæmi út.
Seinna varð hún mágkona mín. Hún
var ung þegar hún eignaðist fyrstu
dóttur sína, var enn í námi. Samt
gat hún klárað námið og varð hjúkr-
unarkona (upp á gamla mátann).
Ungu hjónin fluttu til Svíþjóðar
og þar fæddust seinni tvær dætum-
ar. Yngsta dóttirin var ekki nema
nokkura ára þegar Ragnhildur
veiktist og þá byrjaði að halla und-
an fæti hjá henni.
Við hin skildum ekki frekar en hún
sjálf hvað var að gerast, við fengum
engar skýringar og vorum full af for-
dómum gagnvart veikindum hennar.
Henni leið misvel næstu tvo áratug-
ina og af því að ekki var nóg á hana
með þessu lagt veiktist hún líka af
krabbameini. Það dró hana til dauða,
aðeins fimmtuga að aldri.
Hún gaf mér þrjár glæsilegar
frænkur sem mér þykir vænt um.
Nú þurfa þær að taka fallegustu
perlumar af bandi minninganna og
geyma vel. Huldu Margréti, Guð-
rúnu Katrínu og Svanhildi Astu,
frænkum mínum, sendi ég mínar
innilegustu samúðarkveðjur.
Hjördís G. Thors.
Þegar ég skrifa þessar fátæklegu
línur til ástkærrar vinkonu minnar
Ragnhildar er mæðradagurinn.
Verður mér þá hugsað til þess, hvað
hún unni dætrum sínum innilega.
Þær voru hennar lífsins ljós. Hjarta
mitt er hjá þeim svo ungum, að sjá
mömmu hverfa af sjónarsviðinu, en
Ragnhildur verður alltaf hjá okkur.
í gegnum erfiða ævi gaf hún óend-
anlega af sjálfri sér. Dillandi hlátur
hennar, fallega brosið og prúð-
mannlegt fas. Við áttum margar
góðar stundir saman, allt frá því að
láta okkur dreyma þegar við vomm
að klippa út úr leikarablöðum. Tán-
ingsárin, Brigitte Bardot-kjólamir,
Poodle-pilsin og háu hælamir. Þeg-
ar dætur okkar Hulda og Jóhanna
fæddust, þá lék lífið við okkur. En
elskuleg vinkona mín átti harða lífs-
baráttu framundan, sem ekki allir
skildu. Þegar Ragnhildur kom aftur
til Islands, eftir nokkurra ára veru í
Svíþjóð, hafði lasleiki herjað á hana
og íyrirsjáanlegt að þau Gunnar
Ingi næðu ekki að ljúka lífshlaupinu
saman. En Ragnhildur gafst aldrei
upp og alltaf voru dætumar Hulda,
Guðrún og Svanhildur leiðarljósið.
Hún gaf endalaust af sjálfri sér því
eigingimi átti hún ekki til. Þrátt
fyrir alla erfiðleikana og lasleika
áttum við margar góðar stundir, er
mér t.d. sérlega minnisstætt sumar-
ið okkar í Vestmannaeyjum. Ragn-
hildur hafði tekið starf og féll í minn
hlut t.d. að vaska upp. Einn dag
HALLGRIMUR
EYFELLS GUÐNASON
+ Hallgrímur Eyfells Guðna-
son fæddist 16. febrúar
1935. Hann lést í Reykjavík 21.
apríl síðastliðinn og fór útför
hans fram frá Fossvogskirkju
29. apríl.
Við vinnufélagamir vorum harmi
slegnir þegar þau skilaboð bárust
okkur að morgni 22. apríl að Hall-
grímur hefði látist á leið heim frá
vinnu sinni daginn áður. Þar sannað-
ist að enginn veit hvenær kallið kem-
ur.
Plótnnt>A3iu
^ahSskom
v/ FossvogskirkjwgaíA
Sími: 554 0500
Hallgrímur hafði unnið hjá Húsa-
smiðjunni í yfir tuttugu ár og nú síð-
ustu árin við smíðar hjá glugga- og
hurðadeild Húsasmiðjunnar í Kópa-
vogi.
Hallgrímur var góður smiður,
bæði vandvirkur og nákvæmur og
hafa verk hans ávallt borið þess
glöggt vitni. Hann var maður sem
vann störf sín í einrúmi en var jafn-
framt góður vinnufélagi og alltaf
reiðubúinn að rétta fram hjálpar-
hönd og liðsinna öðrum ef einhver
þurfti aðstoð. Svo ósérhlífinn var
hann að stundum þótti okkur nóg
um.
Við kveðjum að leiðarlokum vin og
góðan samstarfsmann. Hann skilur
eftir skarð í hóp okkar félaganna í
Kópavogi en eftir lifir minningin.
Eiginkonu, börnum og fjölskyldu
hans vottum við samúð okkar.
F.h. samstarfsmanna,
Ólafur Þór Júlíusson.