Morgunblaðið - 27.09.1998, Blaðsíða 5

Höfuðból endurhæfingar
„Reykjalundur bjargaði honum, byggði hann upp þegar hann
var að bugast andlega og líkamlega og það fengi hann aldrei
full þakkað".
að er mér einkar Ijúft að festa nokkrar línur á
blað, þegar enn skal hefja hátt á loft merki
nýrra verkefna á Reykjalundi til hags og heilla þeim
þúsundum sem þess munu njóta. Hugur reikar
heim á Reyðarfjörð til löngu liðins tíma þegar hann
Þorbjörn vinur minn sá um alla fjáröflun fyrir SÍBS,
hvort sem um var að ræða blað, merki eða sjálft
happdrættið. Þorbjörn sem var hjólastólsbundinn,
aðgengislaus með öllu bæði hvað atvinnu og
búsetu varðaði, hafði eldlegan áhuga á svo
mörgum velferðarmálum og þó hvíti dauðinn hefði
aldrei sótt hann heim þá var SÍBS honum einkar
hjartfólgið. Hann átti góða vini sem höfðu notið og
nutu Reykjalundar sem hann svo lýsti sem þeim
sælureit þar sem allir yndu vel og ættu sem hreina
heilsubót, enda gekk öll sala hans í þessa þágu
undravel og sagði hann sig þó með eindæmum
slakan sölumann. Það er málefnið sjálft sem gerir
svo góða sölu, sagði hann oft. Svo fór hann sjálfur
til dvalar á Reykjalundi á sjöunda áratugnum og ég
gleymi ekki fögnuðinum í rödd hans þegar hann
hringdi í mig og sagði mér frá veru sinni þar sem
væri Paradísarvist líkust. Efst var honum í huga
atlæti allt og uppbygging slakrar heilsu en um leið
sagði hann frá því með stolti í rómnum að nú færi
hann frjáis ferða sinna um staðinn og væri ekki
þannig upp á annarra hjálp kominn. Löngu seinna,
þá búandi í Sjálfsbjargarhúsinu, sagði Þorbjörn að
Reykjalundur hefði bjargað sér, byggt sig upp þegar
hann var að bugast, andlega og líkamlega og það
fengi hann aldrei fullþakkað.
Þessi gamla saga kom ósjálfrátt í huga mér, þegar
ég settist niður og hugðist hvetja alla sem orð mín
mætu einhvers til að leggja nú Reykjalundi lið,
þessu höfuðbóli hollustu og endurhæfingar á landi
hér þar sem svo margt kraftaverkið hefur gerzt í
gegnum tíðina. Það eitt út af fyrir sig er einstakt
hversu um upphafið var, að það skyldu samtök hart
leikinna sjúklinga eftir óvægnar árásir berklanna,
sem hófu merkið, sem unnu líka verkið sem
tryggðu þann grunn sem á er byggt í dag, þó breytt
hafi um hlutverk í áranna rás. Og breytingarnar
hafa fylgt þörfum hvers tíma, verið í takt við það
bezta í heiminum í endurhæfingu, numin ný lönd
og alls staðar árangri skilað. Sjálfur hefi ég reynt
Reykjalund mértil hollrar heilsubótar, sem bakveill
maður allt frá unglingsárum hefi ég leitað þar
endurnæringar og farið þaðan eftir hverja dvöl
hraustari og ekki sízt betri og beinni í baki. Ég hefi
um leið átt þess kost að sjá svo mörg undur gerast
þar í endurhæfingu á ýmsum sviðum, undur sem
ekki er ósanngjarnt að líkja við kraftaverk. Lýsandi
og Ijómandi dæmi þessa myndu fylla fjarska
margar blaðsíður en mættu þó ekki megna að segja
alla hina góðu sögu.
íslenzk þjóð stendur vissulega í mikilli þakkarskuld
við frumherjana, við þá einnig sem svo vel hafa
áfram á akri erjað, við það margþætta starf sem
unnið hefur verið og er til hjálpar svo mörgum sem
þarfnast endurhæfingar og heilsubótar. íslenzk þjóð
mun örugglega sýna þakklæti sitt í verki þegar enn
er til hennar leitað um atfylgi við svo ágæta
starfsemi og glæsilegt átak í hennar þágu, átak sem
mun koma ótöldum fjölda fólks til ómetanlegrar
hjálpar. Þá munu enn gerast undur, þar sem
lífsvonin og lífsþrótturinn munu eiga mæta
samleið.
Landssöfnun 2.-4. október
fyrir endurhæfingu á Reykjalundi