Morgunblaðið - 27.09.1998, Page 19

jalundar hindra ekki uppbygginguna
Reykjalundur í dag - fallegur staður og gróðursæll.
kodda ef svo má segja, rúmar 9 þúsund krónur á
dag. Það þýðir að hér verður að halda fullum dampi
allan ársins hring, og það getur reynst erfitt að
útvega fagfólk til sumarafleysinga.
Þetta ástand leggst mjög þungt á okkur. Við getum
ekki lokað deildum eins og hin sjúkrahúsin, sem eru
á föstum fjárveitingum. Önnur sjúkrahús bera við
sparnaði á hverju vori þegar blaðamenn hringja og
spyrja um sumarlokanir hjá þeim. Þau hafa
möguleika á að spara við sig með lokun heilu
deildanna, en hjá okkur er þetta ómögulegt eins og
í pottinn er búið," sagði Björn. Reykjalundur einn
varð líka útundan þegar ríkissjóður gaf úr pottinum
nýlega til allra annarra sjúkrahúsa landsins.
Peningamálin eru Birni skiljanlega hugleikin, þegar
við ræðum við hann. Það hefur lengi verið hans
höfuðverkur að allt gangi upp. Björn segir að það
sé afar brýnt að ríkisvaidið skoði málefni
Reykjalundar af velvilja og leiðrétti þau. Nýjan
þjónustusamning þurfi að gera. Jafnframt verði
rekstrarhalli síðustu ára greiddur.
Stöðugt byggt á Reykjalundi
Björn hefur starfað á Reykjalundi í tæp 25 ár. Hann
er lögfræðingur að mennt og réðst í stöðu
skrifstofustjóra hjá Árna Einarssyni sem þá var
forstjóri Reykjalundar. Fjórum árum síðar tók hann
við af Árna. Björn segir það algjöra tilviljun að hann
réðist til starfa hjá SÍBS.
Forstjórastarfið á Reykjalundi er sérkennilegt, því
stjórnunin beinist að víðtækum plastiðnaði annars
vegar, en rekstri stórrar sjúkrastofnunar hins vegar.
Hvort tveggja flókin úrlausnarefni en starfsemi
fyrirtækjanna í rauninni ólík.
„Hér hafa orðið gífurlegar breytingar og það má
segja að hér hafi verið byggt á hverju ári til að
mæta sívaxandi þörfum fyrir þá þjónustu sem hér
er veitt. Þegar ég var að alast upp hér í nágrenninu
voru hér berir melar allt um kring. Nú er allt
frágengið og fallegur gróður allt í kringum okkur.
Þetta umhverfi allt hefur því breyst mjög til
batnaðar á nokkrum áratugum," sagði Björn.
Björn er ekki aldeilis á því að Reykjalundur og SÍBS
gefist upp þótt móti blási. „Við erum komnir í þrot
með húsnæði. Við þurfum að geta tekið upp
göngudeildarþjónustu, forskoðun á sjúklingum fyrir
innlögn, og eftirmeðferð svo eitthvað sé nefnt. Allt
mun þetta stuðla að bættri og ódýrari þjónustu. Við
höfum rekist ofan í allskonar öldudali, fjárhagslega
og rekstrarlega, en alltaf skotið upp aftur. Við sem