Morgunblaðið - 03.10.1998, Side 51

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 3. OKTÓBER 1998 51
framtíðina sem bíður þeirra, því í
raun ertu alltaf til staðar fyiúr þau,
þó svo þau sjái þig ekki.
Elsku Sædís, Jón, Óli og fjöl-
skylda, megi Guð styrkja ykkur í
gegnum þá sorg sem umlykur
hjarta ykkar. Við biðjum Guð að
varðveita ykkur öll um ókomna
framtíð.
Björgvin, Hulda, Jói, Hildur,
Svanhvít og Ragna.
Elsku litli Atli Snær.
Mikið var á þig lagt á þinni stuttu
ævi. Barátta þín fyrir lífínu var ein-
stök. Það var dýrmætur tími að
vera nærri þér. Brosinu þínu fallega
og augunum þínum skæru gleymi
ég aldrei.
Ég horfði í gegnum gluggann
á gi'afhljóðri vetraróttu,
og leit eina Htla stjörnu
þar lengst út í bláiri nóttu.
Ef til vill sér hana einhver
á andvökustundum sárum
titra í gegnum gluggann,
sem geisla í sorgartárum.
(Magnús Asgeirsson.)
Elsku Sædís, Jón og Óli Þór. Um-
hyggjan og ástin sem þið sýnduð
litla drengnum ykkar var einstök.
Þið eruð hetjur. Ég bið góðan Guð
að gefa ykkur og ættingjum ykkar
styrk í sorg.
Hvíldu í friði, elsku litli vinur.
Guðríður (Lóa) Þórðardóttir.
Elsku Atli Snær okkar, nú er tími
þinn hér hjá okkur liðinn. Þú varst
svo fallegur með stóru augun þín og
löngu augnhárin. Eftir hálfan mán-
uð hefðir þú orðið tveggja ára og þú
þurftir mjög mikið að hafa fyrir
þessum tveimur árum.
Fljótlega eftir fæðingu kom í ljós
að eitthvað var að hjá þér og löng
sjúkrahúslega beið þín. í fyrstu var
haldið að það yrðu bara örfáar vik-
ur, en vikurnar urðu að mánuðum
og mánuðurnir að tæplega tveimur
ái-um. Alltaf vonuðum við og báðum
til guðs að þér myndi batna. Þú
varst svo duglegur, þú barðist eins
og hetja. Stundum leið þér betur og
þá fékkstu að fara heim í nokkra
klukkutíma á dag. Þá varst þú svo
ánægður. Þú varst farinn að geta
setið einn á gólfinu og leikið þér
með dótið þitt, þótt þú vildir oft
frekar leika þér með slöngurnar og
plástrana á þér og þá var alltaf stutt
í fallega brosið þitt. Jafnvel þótt þú
værir mikið veikur gastu bent okk-
ur á augun þín, á nefíð, munninn og
hárið þitt og sýnt okkur. Síðustu
vikurnar smáversnaði þér. Það var
hræðilegt að horfa á líf þitt smá-
fjara út og geta ekkert gert nema
biðja fyrir þér. Foreldrar þínir og
Óli Þór bróðir þinn eru svo ótrúlega
dugleg. Alltaf voru þau hjá þér og
reyndu að létta þér lífið. Óli Þór var
svo hrifinn af litla bróður sínum,
alltaf gat hann verið að kyssa þig og
klappa þér.
Undir lokin var vitað hvert líf þitt
stefndi, samt var svo sárt þegar
hringt var og okkur sagt að þú vær-
ir dáinn. Við vitum að þér líður vel
núna hjá guði og trúum því að þín
bíði einhvers staðar stærra hlut-
verk.
Elsku Sædís, Jón og Óli Þór,
missir ykkar er mikill. Þið áttuð
yndislegan dreng. Við sem fengum
að kynnast honum erum ríkari á
eftir, við gleymum honum aldrei.
Við biðjum guð að styrkja ykkur í
sorg ykkar.
Elfa og íjölskylda Borgarnesi.
Nú ert þú farinn eftir tæpra
tveggja ára baráttu við erfið veik-
indi. Dvöl þín hjá okkur var svo
stutt en óendanlega dýrmæt. En
það var sama hversu veikur þú
varst, alltaf fékk maður bros frá þér
og þú vissir nákvæmlega hvað þú
vildir. Þú barðist eins og hetja því
þú hafðir svo sterkt hjarta, ætlaðir
ekki að gefast upp. Ég var svo
heppin að fá að passa þig þegar
mamma þín fór upp í Borgarnes að
hitta pabba þinn og Óla, það var
yndisleg stund. Ég man að ég ætl-
aði að klæða þig í þægilegar buxur,
en þú vildir ekki samþykkja það,
hristir bara hausinn og bentir aftur
á skúffuna og þá tók ég upp
gallasmekkbuxurnar þínar, þá kom
bros út að eyrum. Þú varst svo
ánægður að fá að fara í þær.
Elsku Jón, Sædís og Óli Þór.
Sorg ykkar og söknuður er mikill,
þið hafið staðið eins og hetjur við
hlið Atla Snæs í tæp tvö ár, barist
fyrir lífi hans. Haft bæði yndislegar
stundir og svo mjög erfiðar stundir.
Já, það er hægt að læra mikið af því
sem þið hafið gert þessi 2 ár. En nú
vitum við að honum liður vel og að
Keli, Guð og englarnir passa hann
fyrir okkur.
Elsku Jón, Sædís og Óli Þór,
megi Guð styrkja ykkur á þessari
erfiðu stundu. Guð geymi Atla Snæ
okkar sem við kveðjum með sökn-
uði.
Nú legg ég augun aftur,
6, guð þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virzt mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofí rótt.
(Þýð. S. Egilsson.)
Þitt frændfólk,
Guðrún, Hafþór, Arndís Ýr
og Júlía Rós.
Elsku frændi minn.
Það var bjartur morgunn þegar
mamma hringdi í mig og sagði við
mig, Rannveig mín, hann Atli Snær,
frændi þinn, dó í nótt. Það kom
smáþögn í símann, svo brast ég í
grát. Hann Atli Snær var búinn að
vera veikur alveg síðan hann fædd-
+ Guðbjörg Ein-
arsdóttir fædd-
ist í Borgarfirði
eystra 18. ágúst
1911. Hún lést á
hcimili sínu í
Reykjavík 23. ágúst
síðastliðinn. For-
eldrar liennar voru
hjónin Einar Sveinn
Þorsteinsson, tré-
smiður frá Gilsár-
völlum í Borgarfirði
eystra, og kona
hans, Guðrún Fil-
ippusdóttir frá
Kálfafellskoti í
Fljótshverfi. Guðbjörg var elst
þriggja systra. Hinar eru Jak-
obína Björg, f. 1.12. 1915, d.
29.7. 1997, gift Magnúsi Krist-
jánssyni kökugerðarmeistara,
og Þórunn, ein eftirlifandi
þeirra systra f. 20.1. 1920,
fóstra, fyrrverandi forstöðu-
kona á barnaheimilum í Reykja-
vík.
Hinn 15. maí 1943 giftist Guð-
björg Friðbirni Benónýssyni frá
Laxárdal í Bæjarhreppi í
Strandasýslu, kennara, sér-
kennslufulltrúa og síðast skóla-
stjóra Austurbæjarbarnaskól-
ans í Reykjavík. Einkabarn
þeirra hjóna er Guðrún Sigríð-
ur, söngkona og tónlistarkenn-
ari, f. 27.4. 1944, lifir foreldra
sína.
Einar Sveinn faðir Guðbjarg-
ar lést á Vestdalseyri við Seyð-
isfjörð, þar sem fjölskyhlan
Ég kveð kæra frænku mína fáum
orðum, þótt margs sé að minnast,
sem fæst verður tíundað hér.
Þegar Guðrún föðursystir mín
fluttist öðru sinni frá Seyðisfirði
1933 til Reykjavíkur, að því sinni
með yngstu dótturina, Þórunni,
hafði hún verið ekkja um átta ára
skeið. Elsta dóttirin, Guðbjörg, sem
nú er kvödd, stundaði þá verslunar-
hafði búið um nokk-
urra ára skeið, 7.
maí 1925, á fertug-
asta og þriðja ald-
ursári frá konu og
dætrum þeirra
þrem, öllum á
barnsaldri.
Skömmu síðar flutt-
ist móðir þeirra
með þær til Reykja-
víkur, en flentist þar
ekki lengi að því
sinni, heldur fluttist
aftur austur á land
árið 1927, fyrst til
Borgarfjarðar þar
sem hún dvaldi hjá Soffíu Þor-
steinsdóttur, mágkonu sinni, og
manni hennar Guðmundi Ein-
arssyni, með yngri dætrum sín-
um tveim hálft annað ár, síðan á
Seyðisfjörð, en Guðbjörg varð
eftir í Reykjavík, enda þá þegar
farin að starfa sem gangastúlka
í Landakotsspitala en síðar við
verslunarstörf, uns hún hóf nám
í Hjúkrunarkvennaskólanum
sem svo hét þá, og þaðan út-
skrifaðist hún 1939. Að loknu
hjúkrunai’prófi fór Guðbjörg til
starfa á Sjúkrahúsi Vestmanna-
eyja, þar sem hún vann næstu
árin, og þar kynntist hún
mannsefni sínu, sem þá var þar
ungur kennari.
Utför Guðbjargar fór fram í
kyrrþey frá Fossvogskapellu
18. september og var hún lögð
til hvflu við hlið manns síns í
Fossvogskirkjugarði.
störf, en Jakobína var farin að
starfa í Kökuhúsinu hjá Magnúsi
Kristjánssyni sem síðar varð maður
hennar. Árið eftir að þær mæðgur
fluttust endanlega til Reykjavíkur
andaðist móðir mín frá sínum stóra
barnahópi, þar sem ég var yngstur,
nýorðinn átta ára, og eftir það átti
ég athvarf og segja má annað heim-
ili hjá þeim mæðgum. Opnuðu þær
hús sitt og hjarta fyrir mér og þar
átti ég ástúð og góðu atlæti að
fagna, þótt vissulega hafi þar oft
verið þröngt í búi, jafnvel fátækt,
eins og á þorra alþýðuheimila á
þessum árum mikillar kreppu og
skorts á brýnustu nauðsynjum. En
fátækt er afstætt hugtak. Ríkir geta
verið fátækir, ef hjartað er gæskus-
nautt, og þeir sem snauðir eru af
efnislegum gæðum ríkir af kærleik,
og frænkur mínar áttu sannarlega
gnótt þeirra auðæva, enda leið mér
jafnan vel í návist þeirra.
Guðbjörg var mikil dugnaðar- og
eljustúlka, og dró hvorki hún né
systur hennar af sér við að efla hag
heimilisins eftir því sem aldur og
þroski framast leyfðu. Sjálf vann
Guðrún hörðum höndum við prjóna-
vélina og saumavélina, enda eftir-
sótt til slíkra starfa. Margir voi-u
þeir íslensku búningarnir, peysuföt
og upphlutir, sem hún saumaði af
natni og miklu listfengi, sem er svo
ríkur þáttur í ættum hennar.
Guðbjörg undi ekki verslunar-
störfunum til langframa, hugur
hennai' stóð til hjúkrunar, enda hóf
hún nám í þeim fræðum jafnskjótt
og aðstæður leyfðu. Hjúkrunamámi
lauk Guðbjörg árið 1939, og er mér
minnisstætt hve stoltur ég var af
þessari glæsilegu frænku minni
þegar ég sá hana fyrst í hjúkrunar-
búningnum. Hann varð hennar að-
alstákn upp frá því, og ótaldir eru
þeir sem nutu líknandi handa henn-
ar á löngum og svo til óslitnum
starfsferli næstu fjörutíu árin.
Guðbjörg lifði ekkja í aldarfjórð-
ung, eftir þrjátíu ára farsælt hjóna-
band. Sár var missir hennar og
Guðrúnar Sigríðar dóttur þeirra við
fráfall Friðbjarnai-, aðeins 62 ára að
aldri. Friðbjörn var ljúfmenni, virt-
ur í starfi og einkalífi, og harmdauði
þeim er hann þekktu.
Ég þakka kærri frænku minni,
systrum henar, Friðbirni manni
hennar og Guðrúnu Sigríði dóttur
þeirra alla þeirra ræktarsemi og
hlýju í minn garð. Guðrúnu Sigríði
og Þórunni systur Guðbjargar votta
ég mína dýpstu samúð á skilnaðar-
stund. Hvíl í Drottins friði, kæra
frænka.
Einar Sveinn Erlingsson.
GUÐBJORG
EINARSDÓTTIR
ist, búinn að búa á sjúkrahúsinu síð-
an 12. október 1996, aðeins búinn að
sofa þrjár nætur heima hjá ser.
Elsku Sædís og Jón og Óli Þór,
megi góður guð styrkja ykkur.
Litli írændi, ljúfi vinur
lífið var svo stutt hjá þér,
fyrr en vaiir flestallt hrynui'
fátækari stöndum vér.
Nú ég veit að látinn lifir
lítil sál við drottins hönd,
far þú nú í friði vinur
frændi minn á nýja braut.
(AÚ.)
Rannveig Heiðarsdóttir.
Nú er horfið lítið ljós
land og himinn grætur.
Langt er yfir lífsins ós,
langar haustsins nætur.
Einn finnst vegur alltaf þó
alla til að hugga.
Og þar leggur aldrei snjó,
eða nokkurn skugga.
Veg þann leggur ljós og bæn
til landsins hinum megin.
Þegar við sitjum eftir ein,
við opnum bjarta veginn.
Því ástin þekkii' engin bönd,
og engin landamæri.
Og leggur um eilífð hönd í hönd
þó heimurinn sorgir færir.
(Steinunn Eyjólfsdóttir)
Kolbrún Diego og fjölskylda. ^
Ástkær móðir okkar,
RAGNHEIÐUR FÆRGEMANN,
(fædd Bjarnadóttir),
Tværgade 48,
Ringe,
Danmörku,
lést fimmtudaginn 1. októbersi.
Margrét, Per, Nanna, Soya
og fjölskyldur.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar og afi,
GRÉTAR RÓSANTSSON,
Þórunnarstræti 119,
Akureyri,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju mánudaginn 5. október kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á líknarstofnanir.
Dísa Sigfúsdóttir,
Hreinn Grétarsson, Margrét G. Magnúsdóttir,
Heiða Grétarsdóttir, Jón Sveinbjörnsson,
Líney Grétarsdóttir, Friðrik Max Jónatansson,
Jóhanna Grétarsdóttir,
Rósant Grétarsson, Sigrún R. Vilhjálmsdóttir,
Sigmar Grétarsson, Hólmfríður Þórðardóttir
og barnabörn.
Alúðarþakkir fyrir samúð og vinsemd við lát
JÓNS THOR HARALDSSONAR
Reynimel 72,
Reykjavík.
Steinunn Stefánsdóttir,
Stefán Jónsson,
María Kristín Jónsdóttir, Gunnar Reynir Sveinsson,
Jóhannes Jónsson,
Ragnheiður G. Haraldsdóttir, Jón H. Runóifsson
og barnabörn.
*
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför föður okkar, tengda-
föður, afa, langafa og langalangafa,
JÓHANNESAR KRISTINS
SIGURÐSSONAR
frá Siglufirði.
Guðrún Ingólfsdóttir,
Ingi H. Jóhannesson,
Sigurður B.H. Jóhannesson,
Gunnar E.H. Jóhannesson,
Leifur H. Jóhannesson,
Ófeigur S.H. Jóhannesson,
Jón B.H. Jóhannesson,
Ingibjörg G. Jóhannesdóttir,
Anna Fr. Jóhannesdóttir,
Jóhannes H. Jóhannesson,
Þórunn S. Jóhannesdóttir,
Laufey Rós Jóhannesdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
Steinunn H. Sigvaldadóttir,
Ásdís Guðmundsdóttir,
Jón Böðvarsson,
Auður Gísladóttir,
Ljótur Magnússon,

Æ