Morgunblaðið - 17.10.1999, Side 37

Morgunblaðið - 17.10.1999, Side 37
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 17. OKTÓBER 1999 37 SKOÐUN FYRIR stuttu voru vextir hækkaðir hér- lendis og það í fjórða skipti á þessu ári. Þess- ar aðgerðir sýna að Seðlabankinn hefur nú fengið meira svigrúm en áður til þess að við- halda fóstu gengi og stöðugu verðlagi, sem eiga að teljast markmið íslenskrar peninga- málastefnu. En oln- bogarými er ekki það sama og sjálfstæði. Öfugt við það sem ger- ist í flestum vestrænum ríkjum er Seðlabanki íslands enn undir beinni stjóm stjórnmálamanna, sem geta tekið í tauminn hvenær sem er. Þetta skapar þá áhættu að lang- tímahagsmunir verði látnir víkja fyrh- skammtímasjónarmiðum og gengisfellingu. Ef Seðlabankanum yrðu veitt ákveðin markmið og frelsi til þess að fylgja þeim eftir mundi tvennt vinnast. Stöðugleiki yrði greyptur inn í stofnanir og lög landsins og flöktir ekki eftir kosn- ingaúrslitum. í öðru lagi myndi sjálfstæði auka trúverðugleika í peningamálum, lækka vaxtastig í landinu og þar með bæta lífskjör. Núverandi uppsveifla, og svo niður- sveifla ef að líkum lætur, er að mörgu leyti prófraun fyrir krónuna í nýju umhverfi þar sem fjármagns- straumar eru frjálsir. I raun hafa Is- lendingar aðeins tvo kosti. Hinn íyrri að hafa trúverðugan gjaldmiðil sem lýtur sjálfstæðri peningamála- stjóm og verður ekki gengisfelling- um að bráð. Hinn seinni er að ganga í myntbandalag Evrópu og láta sjálfstæðan seðlabanka í Frankfurt tryggja traustan gjaldmiðil fyrir þjóðina. Stjórnmálamenn og seðlabankar I flestum vestrænum ríkjum hef- ur það gefið besta raun fyrir verð- stöðugleika að seðla- bankir séu sjálfstæðir. Sem dæmi má nefna að Bill Clinton ræður engu um vaxtahækk- anir í Bandaríkjunum, fremur en leiðtogar Evrópu munu ráða peningastefnu á Evr- ópska myntsvæðinu. A Islandi hins vegar ræðst peningamála- stefna enn af duttlung- um stjómmála þar sem lagaumgjörð Seðla- bankans er enn svipuð og hún var á tímum verðbólgu og fjár- magnshafta. Stjóm- málamenn era aðeins kosnir til skamms tíma í senn og gerðir þeirra mótast af því. Aðgerðir til þess að viðhalda stöðugleika, vaxtahækkan- ir og samdráttur í útlánum, geta verið mjög sársaukafullar. Þær geta lýst sér í fjölgun gjaldþrota og auknu atvinnuleysi, en bera aðeins ávöxt eftir nokkum tíma. Þess vegna gætu stjómmálamenn skirrst við að beita nauðsynlegum aðgerð- um, a.m.k. þegar líður að kosning- um. Hins vegar, með því að gera Seðlabankann sjálfstæðan er þess- ari hættu bægt frá. Þá geta orðið sviptingar á sviði stjómmála, mannaskipti, eða stjómarskipti, án þess að nokkur þurfi að óttast efna- hagslegar kollsteypur. Mikilvægi trúverðugleika Smáar þjóðir þurfa yfirleitt að þola hærri vexti sem gjald fyrir það að hafa sína eigin mynt, og sérstak- lega ef þær era þekktar af gengis- fellingum. Vextir era til dæmis hærri í Kanada en í Bandaríkjunum jafnvel þótt efnahagslíf þessara ríkja sé nátengt því Kanadadalur hefur ótrúverðugt verðmæti. Þess vegna eru hærri vextir nauðsynlegir til þess að launa fólki fyrir að eiga Umbætur á íslenskum fjármagnsmarkaði eru aðeins hálfkaraðar, .j segir Asgeir Jónsson. Við höfum frelsi en ekki öryggi. innstæður í kanadískum bönkum fremur en bandarískum. Peningamálahagfræði á það sam- eiginlegt með guðfræði að trúin skiptir öllu. Peningaseðlar era að- eins pappírar og hafa ekkert verð- gildi nema sú trú fylgi þeim að aðrir muni taka þá gilda. Islensk pening- málastefna felst í því að tryggja verðmæti íslenskra peninga hér inn- anlands með því að halda verðbólgu í skefjum, en jafnframt að tryggja fast verðgildi krónunnar miðað við vegið meðaltal erlendra gjaldmiðla. Þetta kallast fastgengisstefna sem stjómvöld hafa fylgt frá árinu 1989, ef undan eru skildar tvær gengisfell- ingar árið 1992 og 1993. Seðlabank- inn er síðan skuldbundinn til þess að kaupa og selja krónur fyrir erlendan gjaldeyri á þessu fasta gengi. Gjald- eyrisforði Seðlabankans er hins veg- ar takmarkaður. Ef landsmenn fara að efast um gengi krónunnar munu þeir sækjast eftir erlendum gjald- eyri og selja krónur. Seðlabankinn getur aðeins staðist slíkt áhlaup í skamman tíma og gæti aðeins bragðist við með vaxtahækkunum eða gengisfellingu. Háir vextir verð- launa þá sem eiga krónur í banka eða verðbréfum, og letja kaup á er- lendum myntum með lægri arðsemi. Hér er því ákveðið lögmál. Arðsemi bætir upp áhættu og því minni trú- verðugleiki, þeim mun hærri vextir. Tap á trúverðugleika getur gerst mjög hratt, en oftast fylgir einhver aðdragandi þar sem efasemdir safn- ast upp hægt og bítandi, jafnframt því sem vextir þokast upp. Sum lönd erlendis hafa orðið að verja ótrú- verðugt gengi með gífurlegum vaxtahækkunum sem oft hafa hlaup- ið á tugum prósenta. En ef ríki láta undan og fella gengið lækka vextir fyrst í stað, en afleiðingin er oftast varanlegt tap á trúverðugleika sem lýsir sér í miklum vaxtamun við út- lönd til lengri tíma. Trúverðugleiki krónunnar Trúverðugleiki skiptir meira máli fyrir íslendinga nú en áður, því frá árinu 1995 hafa fjármagnsflutningar við útlönd verið frjálsir. Fyrir þann tíma var fólk hindrað í því að kaupa gjaldeyri í stóram stíl og þess vegna var ekki þörf á vaxtahækkunum til þess að verja gengið. Nú er hins vegar annað uppi á teningnum og þá má spyija hvort ástæða sé til þess að vantreysta núverandi fastgengi? Því er erfitt að svara. En sé litið til sögunnar vakna gransemdir. Á síð- ustu áram og áratugum hefur geng- ið oftsinnis verið fellt. I raun má segja að sú regla hafi gilt hérlendis að niðursveiflum er mætt með geng- isfellingu. Islensk stjómvöld geta ekki hrist af sér söguna, enda era margir af sömu mönnum enn við stjóm sem felldu gengið hér áður. Núverandi uppsveifla mun ekki vara endalaust. Líklega mun hægja á íslensku efnahagslífi á næsta ári. Viðskiptahalli landsins er umtals- verður eða 33 milljarðar á síðasta ári og þess vegna er ekki aðeins nauðsynlegt að halda peningum inni í landinu, heldur verður að tryggja umtalsvert innstreymi af fjármagni til þess að standa straum af þessum halla. Þetta hefur gengið eftir, m.a. vegna þenslu í útlánum, en erlendar lántökur einkaaðila vora 69 milljarð- ar nettó á síðasta ári. Þær hafa knú- ið hagkerfið áfram og fjármagnað kaup á innflutningi. Neikvæður við- skiptajöfnuður er hins vegar þungur baggi til lengdar og dregur úr trú- verðugleika gengisins. Þess vegna era það engin undur að nú þegar á þessu ári hafa fjórar vaxtahækkanir átt sér stað, en vextir era nú um 6% hærri hérlendis en gerist erlendis og þessi munur er sífellt að aukast. Og hvert prósentustig rýrir kaup-' mátt almennings sem er skuldum vafinn. Hins vegar um leið og þenslan hjaðnar og fólk dregur úr lántökum fer fjármagn að leita út úr landinu sem afborganir og vaxtagreiðslur. Undir þeim kringumstæðum gæti verið nauðsynlegt að hækka vexti enn frekar þótt hagkerfið sé í niður- sveiflu til þess að halda fjármagni inni í landinu. Allt veltur þetta á trú- verðugleika gengisins og hversu þrálátur viðskiptahallinn mun verða. En besta leiðin til þess að auka tiú. almennings á krónuna er að strika yfir söguna og afhenta peninga- stjómunina til sjálfstæðs seðla- banka sem mun ekki fella gengið nema í fulla hnefana. Góðærið endar og fortíðin byrjar Á þeim sex áram sem era liðin frá síðustu gengisfellingu hafa orðið miklar efnahagslegar umbætur og því er freistandi að trúa því að geng- isfellingar séu hluti af fortíð en ekki nútíð. Gengisfelling nú myndi vera eins og köld vatnsgusa framan í ís- lenskan fjármálamarkað og eyða öllu því trausti sem krónan hefur mögulega náð að byggja upp. Afleið- ingin verður sú að gjaldið sem ís-~ lendingar greiða fyrir að hafa sinn eigin gjaldmiðil mun stóram hækka, því munur á vaxtastigi hérlendis og erlendis mun aukast í langan tíma þar á eftir. Þess vegna er svo mikil- vægt að staðið sé fast á markmiðum um verðstöðugleika og fastgengi í gegnum hríð atvinnuleysis og gjald- þrota ef því er að skipta. Eins og nú er ástatt era umbætur á íslenskum fjármagnsmarkaði að- eins hálfkaraðar. Við höfum frelsi en ekki öryggi. íslendingar þurfa að reisa stofnanaumhverfi sem tryggir traust á krónunni og lækkar vexti til frambúðar. Ef þetta er ekki gert, er mikil hætta á því að landsmenn sitji uppi með veikan gjaldmiðil og háa vexti sem hindra framfarir í landinu. Ef vér komum okkur í slíka sjálf- heldu er eina björgunarfestin sú að ganga í myntbandalag Evrópu og þannig eignast traustan og öruggan gjaldmiðil. Höfundur er í hagfræðinámi í Ban daríkjun u m. HVERS VEGNA ÞURFUM VIÐ SJÁLFSTÆÐAN SEÐLABANKA? Ásgeir Jónsson Tölvuskóli Reykjavíkur býður upp á markvisst 50 stunda námskeið í forritunarmálinu C++. Námskeiðið er sniðið fyrir þá sem hafa grunnþekkingu á Windows stýrikerfinu og viija ná tökum á undirstöðuatriðum tölvuforritunar. Námsgögn eru öll á íslensku Grunnatriði forritunar Inngangur að C+ + Breytur, gagnatög, virkjar Framvinda í forriti Fylki, einvíð og fjölvíð Textameðhöndlun Föll Bendlar Klasar og uppbygging þeirra Tölvuskóli Reykjavíkur Borgartúni 28, sími 561 6699 www.toivuskoli.is toivuskoli @toivuskoli.is mmm Námskeidid inniheldur m.a

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.