Alþýðublaðið - 08.11.1959, Blaðsíða 7
i sígar-
Ætirlík-
nda er
ending.
r skrif-
3pánar,
st hafa
hér og
i reykti
iappírs-
3, Hinn
inn frá
ns hafi
n veldi
vindils-
A
idndils
njóta
ona,
er
kur.“
um
bana!
Það,
'arið:
ð
n, —
ð
?gie.“
'NA
ika það
að Kip-
5 ósvik-
, þegar
kilvægu
uður af
ialur —
ergi er
:ins gott
. sinni í
á Cubu.
. tilbúið,
Sjunnar,
is, þá til
(svikinn
jtíð und
idunum.
m vind-
vindl-
r annan
ns, þótt
elivogin
kur. —
segja að
avindill
na hans
:a lofts-
reykja
fca fram-
'ir. Að-
r seldur
en hitt
dlakaup
þeir séu
avanna-
blað frá
stakt og
á því að
íavanna
verður
nt og ó-
dýrasti sígaretturæfill. Allt
að 2 lítrar reyks myndast af
tóbaksgramminu. Ef vindill
inn vegur 7 gr. geta mynd-
azt hátt upp í 14 1. reyks.
VINDILLINN
OG NIKÓTÍNIÐ
Úrvals vindill inniheldur
raunverulega lítið nikotin.
Það er hjátrú, að hinir ljósu
séu ,,léttari“ en þeir dökku.
Ósvikinn Havanna inriiheld-
ur ekki meir en um 1,95%
nikótín, en aðrir vindlar allt
að 4%. Til samanburðar má
geta þess, að Virginíu síg-
arettur innihalda 2,55%, nef
tóbak 1,1%, munntóbak
0,5% og reyktóbak 3,8% að
hámarki.
FRÆGIR VINDLA-
REYKINGAMENN
Edward 7. kóngur reykti
ætíð 8 tommu langa og 1
tommu breiða vindla. Þeir
vorú auðvitað gerðir úr
hinu bezta Neðradalstóbaki
og sagt er að svo vei væri að
vindlunum vandað, að að-
eins eitt hverra þúsund
blaða, sem í dalnum íund-
ust, hefðu þótt nógu góð til
handa hans hátign.
Mark Twain gat ekki
skrifað án þess að hafa væn
an vindil rnilli fingranna.
Þegar hann að lokum ákvað
að reykja aðeins einn á dag,
neyddist hann til að láta
gera þá sérstaklega eftir
pöntun, svo að þeir væru
nógu stórir.
WINSTON CHURCIIILL
er 'éfalaust tíðast myndaður
og frægastur allra vindla-
reykingamanna. Hann kýs
helzt 7 tommu langa vindla
með breiðu ,,belti“ og reyk-
ir jafnvel 15 slíka á dag.
LOFSONGVAR
Loks er hér lofsöngur um
vindilinn eftir sænskan rit-
höfund, en ýmsir, allt frá
verstu leirskáldum til eftir-
lætisgoða skáldguðsins hafa
sungið sígarnum lof. Þann-
ig er umsögn hins sænska
manns:
„Vindillinn hagar sér allt-
af virðulega, brennur há-
Frægasti vindlareykinga-
maður heims.
vaðalaust, rólega og fallega
— en aldrei kæruleysislega.
Hann er eins og dauðadæmd
kamelíujómfrú, sem einbeit
ir sér að því að gefa þeim,
sem hún deyr fyrir, allt það,
sem hún fegurst á. Með göf
ugum fínleik nær hún sálu
hans fanginni og sleppir
henni ekki fyrr en saga
hennar sjálfrar er úti. Reyk
ingamenn kasta daglega
burt sígarettum, sem rétt
hefur verið kveikt í, pípur
eru lagðar hálfreyktar til
hliðar, — en aldrei í ver-
aldarsögunni hefur nokkur
maður getað lagt frá sér hálf
reyktan Havannavindil."
ÞAÐ var í sumar, sem
ferðamenn, er fóru með
ferðafélagsbát 1300 kíló-
metra upp eftir Yukon-fljóti
í Alaska, stönzuðu hjá af-
skekktum kofa þar sem þeir
hlutu góðar og hlýjar við-
tökur hjá gömlum manni,
sem þar bjó einn með hund-
unum sínum. Það kom í ljós,
að þegar gesti þess bar að
garði, var einmitt 72 ára af-
mælisdagur hins einmana
manns. í því tilefni gáfu
þeir honum nokkrar appel-
sínur.
Það voru 150 kílómeirar
til næsta þorps og einn
ferðamannanna spurði því
gamla manninn: Hafið þér
aldrei haft hug á því að
flytja héðan? Hvað gerist,
ef þér verðið veikur hér?
Þá leit gamli maðurinn til
fljótsins og skóganna og
sagði rólega: „Ungi maður,
ég hef nú búið hér í 30 ár,
og ef hér er nógu gott að
lifa, hlýtur hér einnig að
vera nógu gott að deyja.“
"vr
■JL. FRÚ Lottie Myron fékk
skilnað frá manni sín-
um fyrir þá sök, að hann
hefði ekki talað við hana
nema þrisvar sinnum í öllu
þeirra hjónabandi. Hún
fékk einnig foreldraréttinn
yfir þrem börnum þeirra
hjóna. ...
llillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllBIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHllllll; ...............................................
Johnsons
llf sending
Lollenskar
ullarkápur
m. a. lítil númer.
Nýtt! — Nýtt!
Efni, sem hreinsar á
auðveldan hátt gamalt
bón upp úr gólfum.
Reynið þetta undraefni
ÞAÐ var á dögun-
um, þegar við hittum
15 ára vinkonuna.
— Sæl vert þú.
•— Hæ.
— Hvað segirðu?
•— Ekkert (og hún
— Kannski.
— Er hann ekkert
,,sveitó“?
— Nei, ekkert voða
lega. Hann er bara svo
hjólbeinóttur, það er
það versta.
ra fimmtán
nuddaði uppbiettan
nefbroddinn og sneri
upp á sig með tilheyr-
andi fýlusvip).
— Hvernig gengur
í skólanum?
— Ojæja.
— Ertu nokkuð ást.-
fangin núna?
— Æ, ég veit það
ekki (en þetta sagði
hún með þeim svip, —
að hún vissi það íull-
vel).
—- Varstu ekki „rneð
einhverjum“, þegar ég
hitti þig síðast?
— Júúú ...
— Ertu enn með
honum?
— Nei, ertu vit-
laus?
— Nú, af hverju
ertu hætt að „vera
með“ honum?
— Oj, hann er svo
sveitó.
— „Sveitó“? Ég
hélt að þetta orð vær i
nú alveg komið úr
tízku.
— Jæja, en hann er
svo agalega leiðinleg-
ur, greyið.
— Þér hefur ekki
alltaf þótt það. Ertu
skotin í einhverjum
öðrum núna?
— Já, það er eigin-
lega ekki mjög gott.
Er hann svo pínulítill
í ofanálag?
— Dáldið, — en það
er nú allt í lagi. Mér
finnst það miklu
meira ergjó þetta með
lappirnar á honum.
Það er eins og hann
hafi fæðzt með tunnu
inilli hnjánna.
— Er hann hriíinn
af þér?
— Nei, það heid ég
ekki. Það er einmitt
þess vegna, sem ég er
hrifin af honum. Það
er alltaf svoleiðis (nú
varð hún áköf), að ef
strákur er hrifinn af
mér, þá er ég ekkert
hrifin af honum, en ef
hann vill ekkert með
mig hafa, þá finnst
mér hann svo agalega
skemmtilegur. Ég er
viss um að það verður
ár
alltaf svona. Ég finn
aldrei neinn, sem ég
er hrifin af og sem er
hrifinn af mér. (Og
885
vonleysið lýsti sér af
15 ára andlitinu!)
— Þú ert nú eigin-
lega enn of ung til
þess að vera nokkuð
að hugsa um stráka.
— Oh ... kemur
það . . . hvað þetta
„gamla fólk“ er klikk
að. ...
Með það strunsaði
hún burt í níðþröngu
buxunum og stóru
peysunni háns pabba
síns. ...
Hafnarstræti 4 — Sími 13350
Tökum fram í dag glæsilegt úrval af
Hafnarstræti 4
Ný sending
Svissneskar kvenblússur
GLUG6INN
Laugavegi 30
Auglýsingasími
Alþýðublaðsins
____ er 14906
AlþýðublaSið —• 8. nóv. 1959