Alþýðublaðið - 08.11.1959, Blaðsíða 10
'■■■■■■flBBBBBBBBBBBSBBBKCa■B■■■■■■fll
mmm
■■
■
Mynd þessi er lir Þjóðsagnabók Asgríms — með sögunni um Trölla-Láfa,
„Musping"
Framhald af 3. síðu.
ina“ eins og sveitakonur segja
stundum þegar þær hittast und
ir kirkjuveggnum, en hafa ekki
sést í lengri tíma.
Það þarf að vinna vel að und-
irbúningi tízkusýningar. Yfir
henni þarf að hvíla menningar-
blær. Stúlkurnar sjálfar, sem
þarna komu fram, eru allar fal-
legar og skortir ekkert, sem
gæti gert þær ag góðum tízku-
sýningardömum. Það vantar að
eins meiri undirbúning o_g ein-
lægari og betri vinnubrögð, þá
verður gaman að koma og horfa
á tízkusýningu hjá Þeim.
— Myndin sýnir Rúnu Brynj
ólfsd. í „Some like it hot“!
(Mig langar í lokin að geta
þess, að Edda Jónsdóttir bar af,
hvað frjálslega framgöngu og
smekklega snyrtingu snerti.)
ÞÓTT , Austfirðingar séu
að vonum orðnir langþreytt-
ir á 30 ára loforðum og jafn
gömlum svikum forráða-
manna útvarpsins, að ráða bót
á því eindæma ófremdar-
ástandi, sem hér ríkir um
hlustunarskilyrði munu ef-
laust nokkrir hafa bundið von
ir við þau skýlausu loforð nú-
verandi útvarpsstjóra á síð-
astliðnu vori, að úr þessu yrði
skilyrðislaust bætt á sumrinu,
sem nú er að kveðja.
Svo er nú þó komið, að all
ar slíkar vonir munu teknar
drjúgum að dofna. Enginn
verður annars var hér um
slóðir, en að óðum færist í
gamla horfið, eftir því sem
skuggar skammdegismyrk-
ursins þéttast. Hin hlálega
tyrkjamessa, þar sem saman
blandast ýlfur og garg, ískur
og skrækir, skruðningar og
brestir, hefur ennþá einu
sinni haldið innreið sína á
heimilin, hvenær sem mönn-
um verður á að opna viðtæki
sín hér, eftir að dimma tekur.
Ég hygg, að Norðfirðingar séu
ekki féfastari en almennt ger-
ist eða tregari til þess að inpa
sínar skyldur af höndum en
aðrir. En á síðastliðnu vori
bundust menn samtökúm um
það hér, að neita að greiða af-
notagjöld fyrir útvarpið, í
mótmælaskyni við síendurtek
in svik um úrbæíur. Nokkur
hreyfing virtist koma á málið
í bili, sem meðal arinars birt-
ist í ofannefndu loforði út-
varpsstjórans. Þetta virtist
vera tungumál, sem þeir háu
herrar komust næst því að
ráma í hvað þýddi. En svo
virðist sem sami „guðsfrið-
urinn“ hafi á ný sigið á brár
forráðamannanna. Og nú hlýt
ur gamla spurningin að vakna
á ný. Hvenær á þessu viður-
styggilega sjónar- og heyrn-
arspili um loforðin og svikin
að linna? Hversu lengi á það
svo að ganga, að háttsettir
embættismenn ríkisins leyfi
sér, að viðlögðu drottins nafni
að standa strípaðir ósanninda-
menn og svikarar við hátíð-
leg loforð frammi fyrir íbú-
um heils landsfjórðungs?
Hvenær er ástæða til þess
að hreinsa til í ríkisstofnun-
um, ef ekki, þegar slík vinnu-
brögð ery iðkuð áratugum
saman?
Tafarlausar úrbætur er það
eina, sem Austfirðingar geta
sastt sig við. Ekkert froðu-
snakk eða loforðaþvaður, sem
enginn áhugi virðist á að efna.
Nesk. 22.10 1959,
Oddur A. Sigurjónsson.
Húselgendur.
ónnumst ailskonar vatn#
og hitalagnlr
Blf AUGNI8 fej
Símar 33712 — 35444.
MikiSI skorfur á hjúlotinar-
konum fiér næslu árin
í BLAÐAVIÐTALI Læknafé-
lags Rvíkur í gærdag var m.
a. skýrt frá því, að geysmikill
hjúkrunarkvennaskortur er hér
yfirvofandi, í viðbót við þau
vandræði, sem verið hafa. Mun
sá skortur gera verulega vart
Af hverju bíla..
FramhaJd af 12. síðu.
þessum starfsgreinum eru ár-
lega bitnir af hundum. Ungir
hundar bíta frekar en gamlir
og tíkur eru hættulegri en
hundar. Hundar bíta mest um
hásumarið en Iítið á vetrum.
Enda þótt 600 000 Banda-
ríkjamenn verði árlega fyrir
hundsbiti sakar ekki nema til
töiulega fáa og dauðaföll
vegna hundsbits eru mjög fá.
við sig á næstu árum, er Bæj-
arspítalinn og nýbygging Lands
spítalans komast í gagnið. Hef-
ur ekki fengizt leyfi til að ráða
nægilega marga kennara að
hjúkrunarkvennaskólanum og
fyrir bragðið verður að vísa ár-
lega frá skólanum 20—30 stúlk
um, en þær, sem komast að ár-
Athugavert er, að meðal starf-
andi hjúkrunarkvenna eru fjöl
margar giftar konur, og eru
þær auðvitað nokkuð ótryggt
vinnuafl.
Tveir hjúkrunairmenn hafa
nýlega útskrifast úr Hjúkrunar
kvennaskólanum, en sá þriðji
er þar nú. Stendur nú til að
breyta nafni skólans í Hjúkr-
unarskóla íslands; hjúkrunar-
konur hafa þegar breytt nafni
félags síns í Hjúkrunarfélag
Islands (áður Hjúkrunsirkvenna
félag) í samræmi við breytta
tíma.
UM klukkan 12.30 í gærdag
varð umiferðarslys í Skipasundi.
Börn á sleða urðu fyrir bifreið,
en þau sluppu að mestu ómeidd.
Málsatvik eru þau, að telpa
var að renna sér á skíðasleða og
sat drengur á honum. Á eftir
þeim kom bifreið akandi. Þeg-
ar ökumaðurinn hugðist fara
fram úr sleðanum gaf hann.
hljóðmerki. En telpan beygði |
þá til hægri fyrir bifreiðina og
þar sem hálka var, rann bif-
reiðin á sleðann.
Drengurinn var þegar flutt-
ur á slysavarðstofuna. Þar kom
í ljós, að hann hafði sloppið
með kúlu á enni. Telpan meidd
ist ekkeit.
Engin l'eit
Framhald af 1- síðu.
nokkuð hefði fréttst af Baldri
Jafetssyni, piltinum sem hvarf
að heiman frá sér laugardags-
kvöldið hinn 31. október sl.
Lögreglan gaf þær upplýs-
ingar, að öðru hvoru hringdi
fólk til þess að veita upplýs-
ingar, en þær hefðu verið hald
litlar hingað til. Ekki var bú-
izt við að leit yrði hafin að svo
stöddu, þar sem ómögulegt er
að vita hvar helzt skyldi leita.
Lögreglan hefur ekkert til að
byggja leit á.
TUTTUGASTI merkja- ;
söludagur Blindrafélags- ■
ins er í dag. Agóðinn af ■
merkjasölunni rennur til ■
byggingar blindraheimilis °.
ins við Hamrahlíð, en þar ;
eru miklar framkvæmdir ■
á döfinni. ■
Merkjasalan er stærsti j
tekjuliður félagsins og í j
fyrra nam hún t. d. 150. ;
803,87 kr. Stuðlið að því, ■
að blindir géti notað ■
starfsorku sína. Kaupið j
■
Alþýðuflokksféiag
Hafuarfjarðar
ræðir stjórnmáia-
viðhorfið.
ALÞÝÐUFLOKKSFÉLAG
Hafnarfjnrðar heldur fund nk.
mánudagskvöld kl. 8-30 í Al-
þýðuhúsinu.
Fundarefni er stjórnmála-
viðhorfið, en Emii Jónsson
forsætisráðherra hefur fram-
sögu um.
Allt Alþýðuflokksfólk er
hvatt til þess að koma á fund-
inn og kynna sér það sem fram
undan er á stjórnmálasviðinu.
Fimmtygor í dag:
JaU Daníeisson
FIMMTUGUR er í dag Jak-
ob Danielsson, vélstjóri, Máva
hlíð 46, Reykjavík. Hann er
fæddur að Reykjum í Olafs-
firði, sonur hjónanna Unu
Símonardóttur og Daniels
Bjarnasonar, er þar bjuggu.
Þar dvaldi hann til 11 ára
aldurs eða þar til foreldrar
hans brugðu búi og fluttu með
börn sín til Akureyrar og
þremur árum síðar til Siglu-
fjarðar. Á Siglufirði dvaldi
svo Jakob sín unglingsár á
heimili foreldra sinna. Strax
á þeim árum kom í ljós hvert
hugur hans stefndi. og hvað
það myndi vera, sem hann
helzt kysi að gera að sínu lífs
starfi.
Aðeins 15 ára að aldri voru
honum fyrst falin vélgæzlu-
störf — þá að vísu ólærður
til slíkra verka. En þá þegar
á þessum unga aldri hafði
hann svo greinilega sýnt þá
eiginleika, sem gera menn eft
irsóknarverða til vandasamra
starfa, að honum voru falin
verkefni, sem sérmenntaðir
og fulltíða menn eru alla
jafna kvaddir til að sinna.
Vélstjórastörfin hafa síðan
verið lífsstarf Jakobs, á vél-
bátum frá Siglufirði og ýms-
um skipum frá Patreksfirði og
Reykjavík. Hann er nú 2. vél
stjóri á bv. Fylki.
Hann átti þess ekki kost á
yngri árum að afla sér þeirrar
bókmenntunar í vélfræði á
skólabekk, sem hugur hans
stóð til. Það var ekki fyrr en
hann var orðinn fulltíða mað
ur, að sá draumur yrði að
veruleika, að ástæður hans
urðu slíkar, að hann gæti sest
á skólabekk til þess að læra
af bókum meðferð véla.
Érábær verklægni, vand-
virkni, dugnaður og samvizku
semi í störfum, eru eiginleik-
ar, sem gert hafa Jakob svo
mjög eftirsóttan í skipsrúm.
Auk þess er hann þannig gerð
ur, að vart getur betri félaga
en Jakob.
Jakob Danielsson er mikill
mannkostamaður. Hann er
traustur vinur vina sinna,
trygglyndur, örlátur og hjálp
fús — sannur drengskapar-
maður.
Ég vil með þessum fáu lín
um færa honum innilegar
hamingjuóskir á fimmtugsaf
mælinu. Ég veit, að þeir eru
margir, sem hugsa hlýlega til
Jakobs Danielssonar í dag.
S.
10 8- nóv- 1959 — Alþýðublaðið