Skírnir - 01.01.1828, Qupperneq 5

aldrei framar cmi nú lidþurfar, sömdu yfirjrod^
arar ilotans strax vid admírál 'J'yrkjallotaus,
Taliir l’aska, nokkurskonar vopnalile, livarvid
Tyrkjar skuldbundu sig til, ad rádast ekki fyrst
um sinn á Grikkland. Hafdi þá sá tyrkncski floti,
iisamt þeim cgyptska, tekid ser stödu í böfninni
vid Navarín. Yidlíkan samníng gjördu þeir vid
Ibrahím, sem kvadst skyldu IiaJda kyrru fyrir,' uns
ordsendíng kæmi frá Soldáni í Miklagardi; en ekki
Icidlángt um, ádr ennTyrkjar rufu samníng þennan;
Ibraliim eyddi og brendi bygdina eingu sídr enu
ádr, og flotinn reyndi fleirum sinnum til ad skjútast
íit fra Navarin. Nú sáu foríngjar þess saineinada
Ilota, ad ekki var ncinna trygda ad vænta aí Tyrkj-
umj þó gjördu þeir sendimenn á fund Ibrahíms,
eu þessir fóru crindisleysu cina; kom nú foríngjum
flotans saman í þvi, ad lialda inn til Navaríns,
og ánýa aptr fyrir Tyrkjum sanmíng sinn. þann
20 október sigldi því sásameinadi lloti, undir ædstu
yfirrádum þcss euska admíráls Codringtons inn á
Navaríns liöfn um middcgis bil. þad enska admírál-
skip Asia sigldi fremst, og varpadi akkerum önd-
verdt því tyrkneska admirálskipi, sídau sigldu liín
skipin livört eptir ödru, og lögdust fyrir akkeri.
Floti Tyrkja lá fyrir á liöfninni í þríscttum hálf-
lníng, og var þad meir enn 100 herskipa. Vid
hafnarmynnid innanverdt og ávedurs, láu 5 tyrku-
csk brcnnuskip, scm ætlud voru, ef í bardaga slæi,
til ad kveikja í þeim sameinada Qota, og ad ödru
lciti voru Tyrkjar vel vidbúnir. En er þeir kristnu
höfdu lagt skip sín í lægi, og umbúizt, sendu