Skírnir - 02.01.1856, Blaðsíða 14
XVI
indi. — q. úr öferum háttalykli: „Strönd ljóma linda”; — r. Rímna
bragarhættir 116 alls; — s. gullaldar ljóÖ; — t. rímurnar sömu og
ábur voru taldar, Nr. 28 a—e.; — u. lííma af þorsteini skelk, ort
af stud. Jóni Jónssyni á Grund 1782; — t’. Einvaldsóbur, eptir
síra Gubmund Erlendsson á Felli; — x. Um Heklu gosiö 3. Januar
1597 eptir bréfi Odds biskups Einarssonar til síra Böbvars Jóns-
sonar; — y. um hlaupiö úr Mýrdals jökii 1660, eptir síra Jón Salo-
monsson í Kerlíngardal; — z. um hlaupiö úr sama jökli 1721, ritaÖ
aí) HöfÖabrekku 28. Juni 1722, og undirskrifaÖ af klausturhöldurunum
þórbi þorleifssyni og Erlendi Gunnarssyni; — þ. saga um skipbrot
Spanskra 1615, og vibureign þeirra vib Íslendínga á Ströndum, eptir
Jón Gubmundsson lærba; — œ. Frásaga um hval í Hvalvatni og
og prest í Möbrudal; — ó'. um álfheima eiba undirheima; ■— aa. um
Marmennil; — bb. saga úr Bréfi Jóns sýslumanns Magnússonar í
Haga til Odds biskups 25. April 1606, um draug í BarÖastrandar
sýslu; seinast eru tlmessulæti á Leirgerfearmessu”.
Herra sýslumaöur Sigfús Skúlason í þíngeyjar sýslu hefir
gefife félaginu ættartölu síra Skúla Illugasonar á Seilu, föfeur síra
Thómasar á Grenjafearstafe, fófeur síra Skúla íMúla, föfeur sýslumanns-
ins. Síra Skúli Illugason var seinast prestur afe Möferuvalla klaustri,
og andafeist 1744; ættartalan er mefe hendi Jóns Magnússonar, brófeur
Arna, og líklega samin af honum.
þar afe auki hefir biskupinn yfir íslandi sent félaginn, eins og
afe undanförnu, afskript af töflunum yfir fædda og daufea o. s. frv.
1854.
IV. Bókasafn félagsins hefir fengife þau rit sem háskólinn
í Kristíaníu hefir látife prenta, og heifeursfélagi vor Dr. Simrock á
þýzkalandi hefir sent oss útleggíngu sína af Eddunum báfeum.
Vér höfum mátt sjá á bak mörgum merkilegum félagsmönnum,
sem hafa burtkallazt á þessu umlifena ári. Varaforseti deildarinnar
á íslandi, konferenzráfe þórfeur Sveinbjarnarson, efsti dómari í
landsyfirréttinum, andafeist 20. Febrúar þ. á., hann haffei nær því
frá upphafi félagsins verife í því, og var fyrsti bókavörfeur þess-
arar deildar, en sífean féhirfeir hennar þángafetil hann fór tillslands;
heifeursfélagi hefir hann verife um mörg ár, og bókmentafélagife hefir,
einsog margir aferir, haft af því afe segja, afe hann var vinur vina