Skírnir - 01.01.1892, Side 18

18
Heilsnfar og mannalát.
dauðadags. Fyrri kona hans var Jakobína Páisdðttir amtm. Melsteðs
(d. 1870), en síðari kona hans var Sigríður Guðmundsdðttir Binarssonar
á Kollsá. Sveinn Sveimson, forstöðumaður búnaðarskólans á Hvanneyri,
andaðist 4. maí (f. 21. jan. 1849), gekk heiman einn samt og fannst lítilli
stundu síðar í læk eða síki skamt frá bænum. Foreldrar hans voru
Sveinn Sigurðsson á Ormsstöðum og síðar á Brekkuborg í Mjóafirði og fyrri
kona hans Sigríður Benediktsdóttir prests á Skorrastað Þorsteinssonar.
Hann hafði lært búfræði i Noregi og Danmörk og var vel að sér í þeirri
grein og hefir ritað margar góðar greinir um ýmisleg atriði landbúnaðar
vors í íslenzk tímarit og blöð og í tímarit landbúnaðarfélagsins danska.
Hann var drengur góður og ágætur verkstjóri, en skólastjórn hans á
Hvanneyri þótti eigi fara honum sem bezt úr hendi. Magnús Einarsson,
frá Hrafnabjörgum, bróðir Halldórs sýslumanns Einarssonar, andaðist í Ó-
lafsvík 27. maí (f. 29. maí 1814), afburðamaður um vöxt og afi. Ólafur
Eyjólfsson, bóndi á Hesti í Grímsnesi, andaðist 6. júní (f. 1798); hann var
starfsmaður mikill og fjörmaður, enda heilsugóður alla æfi. Andrés Kjerulf,
sonur héraðslæknis Jörgens Kjerulfs, andaðist á Melum í Fljótsdal 30.
júní (f. 1. jan. 1822); hann var mikill búmaður og hinn mesti sæmdar-
maður í hvívetna og framfaramaður. Andrés Pétursson skipstjóri, í Hauka-
dal í Dýrafirði, andaðist 1. júlí (f. 5. ág. 1832), sjógarpur mikill, mennta-
vinur og hinn nýtasti maður. Sigurður Vigfússon, fornfræðingur, albróð-
ir Guðbr. Vigfússonar í Oxford (sbr. Fr. 1889, 28. bls.), andaðist í Rvík
8. júlí. Hann nam ungur gullsmiði og var mörg ár í Khöfn og þótti
bera langt af öðrum í þeirri grein. Síðar miklu, er hann var aptur kom-
inn inn hingað, tók hann að leggja stund á fornfræði og aðstoðaði Sigurð
heitinn Guðmundsson trúlega við að koma upp hinum nýja ísl. kven-
búningi og við fráfall hans gerðist hann aðstoðarmaður Jóns heitins Árna-
sonar við umsjón fotngripasafnsins og tók algerlega við umsjón þess 1881.
Hann var einn af hvatamönnum þess að hið íbI. fornleifafélag var stofnað
1879 og fór eptir það flest sumur rannsóknarferðir víða um land og hefir
ritað um þær í árbók félagsins; hann var manna fróðastur í fornsögum
vorum og unni öllum slíkum fræðum af alhug. Hann var kvæntur Ólínu,
dóttur I. Bonnesens, sýslumanns í Rangárvallasýslu. Stefán Ólafsson Ste-
phemen, bóndi í Kalmanstungu, andaðist 1. sept., mikill búhöldur og auð-
maður. Qísli Jónsson, bóndi á Húnstöðum í Húnavatnssýslu, andaðist 16.
okt. (f. 19. marz 1820), hygginn búmaður og vel við efni.
Þá má nefna nokkrar merkiskonur, er létust þetta árið: Nýbjörg