Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Blaðsíða 8

8
Sfót’omumftðc. er pat ftt wbit imt,
flábitf 6r«bt?
^j'áöólft:. (grfptit jírap ftamntO ©g »ií ettgar,
nijbreitíngar ftafa, p«r ftofn fetn optaji orbit ofé
tif jíantntar og jlafca. @g ftaga mer i eílu einé
ofl ítatttt fafcir minn og ftann afr minn fffd/ og ^efir
pat lánafi mér oeí ítfngafctil.
2íöEómumaöc. gcfi er fin þáítfemi fcetri fprir
Jlat/ pó pú fcreitir eptir peim/ fof jps feir þeffcn,
tií fctrmió/ oerit trajfar/ jpá nerri traffajiapr jpinn
einé ófcagfoceutr fprir pat. (Scfi ftelfcr er rétt á
pat íitit/ at alíar m;6reitfngar muni oerfca jiafc/
ligar/ jpó fttmar fjaft ecfi jtcppnaji.
jðínunöt:. fþat funni eg nof at jpenfja/ at
mafcr peffi ntunfci tafa fér af ntinni meinéng. @g
fegi at Sólenfcíngar jiuli leggja oinfc uppá afrprfjU/
ffóflaplentuu/ fafcrffoírfen/ og annat fceólige.
2íOt’omum. @r peffí tnafcr fcanfir, má eg fpprja?
#nunöo. Sieinei/ ett eg er foona fcálffcanjir;
eg er fcefcfcr i Sicrrfcefcen af £ooefcfiafcinn 2fcey/
íeoíg, og fceft alfcrei flutt lengra fcort, enn runtin
um frtng neftt.
2íOt'omum. fþð ert pá táíenfcfir, og er ecfi
oerfct fprir jþig, at jiammaji jfcln fprir pat. 2>ií eg
nð ráfca fér tií at taía fcetr jpitt egit utofcurmál, ef
jfiú gétr, efca repna til at lcsra jfat, ef fú ert foo
oanfunnanfci í jpol fettt jfú ícetr; fu flétr taíat