Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Blaðsíða 12

12
Wir vií eg táOft pcfm til ctt m gatot ú&
fcamivittnbwfemi peini og ftipan cg btcinlceti,
fcm mcnn vctöa vatit vio bjá útlenöum, cg
offunöft. öö ítfjoff pctm fem mcfí { pv(.
nú mla eg ab bvevfa fvá peféu máli ob ftnni,
°S fem pcfur frá wli pv(, ev þann (Bóöfvmn*
ttt a Qabcimum, nábúi pinn, íþjáöóífuv! ein*
u'tm fem optar átti uib bern fín og f>jú.
Vnunöut. fþab má of|í Werð „ocfut) ðotc
fem í>atm í>effr faðt, cetíi þann fé ecfi annab f(bU
ib fvá b&num qjjíöolfi Parna? fobfunniaíbm
frtöa mer mn, ab pú munbir framftrro foobban
tnanna tal, eð sierfci nier aíít abra innbivííngu
xtm jpab, fem pú munbir fegja.
2íöt’omum«öuc. SJíififc oubtrúa ertu,
unöut! ab tofa pvev munnmæíin fprir óreib-
rtttíeg fanntnbij pév .fteiUv mm, ef pú cetíav «b
Slóamcnn féu beimjfori enn annara foeita imu
búav; ecfi fegijf <£ðaétt Vlafsfyni oð 25jatna
Palsfym pannig fvá, ( fibava pavti fevtabótav
jpctrra bíf. 163; feir t«f« ,náí(i()b SUamanna
pxófa peim fpviv pab, ab peiv taíi mólib í;reinn.-
0 ettn nbrir, pótt peir búi aflíncm'i faupffab.
fþjóöólfut ev enginn þeim(tfnSi, fó fév fýnift foo,
af pví batm er foo élífur pév i elíu, dnginn
Sétur f«ðt jpab um ^antt eigí>o«t ab fcann fé
^eimjííngi, oð pó er faSt ab þann fé csttabur úr