Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Síða 26

2ö
inar nu'r finnjí l)ún vera fcífna evfrb ð fefTum tím*
xim; œtía pat »<mt eiigin rób til nt botta í>ana?
2íöt'omumaöt:. fþúng fpuvémal íeggr pú fprir
mig, 0tgbr«tc! og oarla nnm eg géta foarab feim
eííum foo fér Itfi; — en íífílgt er ot ráb féu til pefé
eittá og margé attnaré. 3 fornelb féru 3ólenbíngar
fjólftr milíutn lanba, og felbu oarníttg ftntt i ebrum
lenbum. (£nn eptir at í;arbinbi, peftir og egin»
gprtti éþlutoanbra manna ^efbu wmrmt lattbfiné
frapta/ pettblubu ífýfíir og ©nffir oib lanbit;
flban tðf fonúngr þenblanina at fér fiólfr/ og
faílabijí pá bunbin, af ftoí pá oar fa|f oerblag ó
eEutn oeruni/ og engunt ebrum o«r íeift at þenbla
oib (anbit. 21 nœrfflibinni elb róbflegubu mennum
at oibrétta íanbfíné f>oð/ og pófti pat fá oceitlig/
ajf ab géfa penbíanina frf«/ fem pctr foo fenitbu,
en fá fór oer|t/ poí albrei l;eftr þenbíattin í rauns
ittni oerit meira bunbin ó 3ðíanbi enn ftbun, fá
l)ún fé frf «t orbi foebnu.
gn fat fprffa fem ntabr fpnni «t géta btstt
ftenblanina nocfub meb/ er at oanba' oflar faups
ffaba oerur fcm beff, og einfaníiga prjánafaum/
fem mjeg fer oeftnanbi í Iattbi oortt, lífa foott ó
ttEtt, og oerfttn á fijfi.
fþfó&álfc» f[?«t ntá rttftlíinn gjera f mitm
ffab, mabr f*r ecfért bctra oerb fprir góbtt oerttr/
«r emt pcrr (Ifftttu. gg fegi fprir mig, cg fcc ettba