Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Síða 27

27
(jctri prífa ó mfnunt fTœmtMWtim, fem erfamtfuí
íngr ur eíítim óttum, fra lanbfetum mfnum on ©t>»
rum jfulí'attautum, af poí eg ðjert brjúðu fimtfcíatt
áríiga, enn fátÆflfttflarnir fem þafa ðéfcar en íitlar
verttr.
2íDfc’mbt:. fþof er oerr at petta er fatt, fþiáð*
étfc minn! enit ef allir oilfcu Ieððiají ó eitt og oanfca
oernrnar fem be|f, pá fenði faupmennirnir meira
ft;rir fcer utanlanfcé, oð ð«fu pcfr foo meira fprir
ff^r órit eptir, en pó pprfti ntnfcr at funna oel til
tóoinntt, oerfuuar á ftffí, oð |o. fro.
©igboatt:. $4>iéð4lft:. ðfnunðt:. (i einu flliéfcí)
bícjfafcr! frcrfcfcu ocfr nocfufc meira um aHa peféa
þlttti, fem oifc ftefum umrcsfct, ocfr opríaff peir
íþuðunaroerfcir.
2tðfc’omum«ðt:. gcfí &ét eg pat f petta ftnn,
en ef pcfur ppfir mifiíé umoarfca at frcrfcafi um
feffa og afcra jllfa fiíuti, fooat fifc gctifc fjúlftr
fcccmt um, boert peir mttni géta orfcit at nocfrum
notum, efca ecfi, (pof pat er cetfö beff at pftroeð«
boertt fcíut fjólfr, foo mafcr ecfi fé at ellufominn
uppó annarn untfcctmi;) pó oil eð foma þínðafc
óríiða, 'á fennan ffafc, og fegia pcfr fccentifeður, af
(joerjiint fiifc mtinut ðcta teíuoerbt frcefcff unt téfca
ítíutí.

mafcr
Sigfjuati:. Jjaf fö ntifía pecf fprir, gamli
! eg ffal foma JKngat fmett ár, ó fennann