Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Blaðsíða 62

Ö2
fem Imné íraptar lo;fa; en fartií iitl;eimti(í llía
ab ímitn fe' fcugíiflur f ftnni ftoðtt. ®w ettn*
uv at>ai(fp[fca, fent t;onum ligflur ó þerbum { tifs
liti til f)atté fioöu, f^fýtur ab fennu, ab itocfru
leiti, af bimti, fsot I;aittt gétuv ecfi ocrib gagní
liflur limur fiefs maitnlifla féíagS, nema þaitn
nöfooemlifla uppft;ÍIi tyana, nefniíiga: ab oera
í)úSi)ónba ffnurn l;iíbintt og aubfoeipttr, og fíunba
ftaué flagn, einS og l;atm oílbt (tuttba fiab be(1
ft;tir fjáifann ftg; eitn ftérttl útbeimti(i lífa ab
ýann fé bugiigur í finni fiétt og jiobu* $þ«ð
verðuc ■jsfinnig fiðalffylða «ö »era ðugltgur f
ftnni fiétt, ttnðir ýuottfir uppfyEíngtt fifið et
íomið, ýnotnig uét uppfyílttm fuvr «ðtae fiðfitf
ffylðttt, fem »ét ýofum tfilið, og ýuotnig uét
ffdl'umfi uið ctttunftuetf, fem ©t’fipfitinn
ýefit fengið ofs { fiefsu líft.
fþegar nú fó, fem leitar ©ubSrífiS réttiliga,
oeit ab fiab er ©ubéoilji, oeit ab $ab ev fieiíog
ffpiba ab oera bugíigur f ftnni (íétt, foo gétur
ýann £araf funbib pifSar alminniíigar reglur fprtr
fmí, ^oontig fKtr einfiot’u fitþfifnit og fýflftnit
{ I;anS ftétt eíga ab framfocrina(t, famfvutmt
©ubðoilja, l;ann oeit nefniiiga, ab fittr eiga «ð
ft«mt’uft.’mfifi uppó $«nn befift og I;figt't>itm«fifi
I;ótt, $t){ fietta útbeimtifí tií $efS ab oér gétum
þcitib bugligir { povri (tétt, ófamt fip{, «ö uéu