Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Page 178

i?8
(gíl uilt<i úfía öb £ðb Uitvi fatt fcm fiú feðir, foí
mcr fipfja eitgir ttmar ó(fenitiiigri ettn fteir, fem
eg mó ecfért (larfa, og jjeft eg fteféoegna Debib
@ub ob ðe'fa ab f ab mtri ab gfra »eí, ab oimta,
ólffa einá og mabitrintt, fem Ijann meijtari 3én
gftur ttm ab íegib l;aft í albingarbi fínttni, og
bebib @ub ab ge'fa ab fiab ootri ab géra oeí. @n me'r
fipfir ab fiö géra íítib ttr anbaatantfínguttitnt, eta
pre(íurittn fent þeftr búib tií prébifuttina.
2íöfm. Öbötft bann eba eg gértint íítib
ítr fieint, fegar fieer eru fprottnar af réttri rót.
©tt fiú mátt ecfi leiba ntig fuona frá efninu. 2lf
fof toeitttu fem eg í)eft |agt ab oér gétum íffrt
af fegunni, gétutn oib funbib aöaloegluntac fyrit
uppfntbfngu og uppelöí bavnanm, og er
bá bib fmtöia fem oib gétttm ícrrt af fegutmit
23ér egunt ab fnnctvta bornunum cBuðs 6tta
og gáöa ftðu, fycff og fcemff, og fiamvtff
t’étma peint oeí allt £aö, fem fteytft ttl fieicrí
(fétt, er menn géta otsut ab fau ftreppi feirna
ttteir, fof @ubð étti og gébir fibir eiga eittfum ab
fóna fig f ^söí; pannig fíiptiff barnauppcíbib f
tottr greinir: e. f fiab attbíiga og lífamíiga
uppelbi; má ítoerugé f miféa ef oel á ab fara;
$á ber œtíb ab álfta bib Iffantíiga uppelbi, foo
fem eina greitt af fs»f anbíiga, pot fiab fprra er
miíib fomib unbir fioí fíbara fiátt fiab fé og eifli