Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1847, Síða 5

Sjnfarafli góAur umlir Jö.kli, vetrarhlutir aðtihumir-
uöuin; í Dritvjk frá 90 til 1 humlr. og 80 fiska lilutir.
Steiiibitsafli allgóÖui' vestra.
A ári jiessu mátti kalla aft ytftu mikil tiöimli,
jtegar jieirra er g-etiö í röð jteirri, er j»au komu
f’ram. Tel eg fyrst: [uinga kvefsótt og lamlfarsótt,
sem enn að nýu geisaði uin lamlið: fátt manna dó
úr henni í samanhurði við |»að hvað margjr sýktusf,
f»ó varð jiað jiá hið annað er tiðimlavert. Jiótti og
inikils saknaðar olli, 1áf hiskii|>s St-eingrí ms Jóns-
sonar.t j»að tel eg hið jiriðja, að fyrsta aljiing
í Keykjavik tók fil verka að konúngsboði, t.il að ráð-
slaga — sem menn að orði kveða — uin landsins
gagn og nauðsynjar. Stóð jiíngið yfir frá Ifa .lúlí
til 5ta Agúst, mán. Aljiíngistíðindin tjá ínönnum frá
lielztu athöfnum jiínguianna, jiótt mörgum jiætti jiau
seinfara, jiareð nienn í sumuin syslum feingu ekki
að sjá jiau fyrr en að ári liðnu. þá tel eg hið
fjórða, að herskiji vitjuðu veujit fremur liingað til
að skoða lamlið frá Danmörku, Frakklandi og Hol-
lamli, var með Jíollemlíngum konúngsonur jmðan;
jió hcfir Keykjavík og suðurland mest að segja af
skijiakonm jiessari. ]>á er liið fimta, að llekla
tók til fyrri tíma iðjii sinuar, og gaus eldi og eim-
yrjti, frá jiví 2an dag Sejit. nián.2 og fram eptir •
öllum vetri, er greinilega skvrt frá ehlgosinu í jNyu
Félagsritunum.1 2 3 j»;i er enn hið sjötta, að fólk
1) Sjá Skíniis 3títa Arg. lils. 80 — 81.
2) Sama dagiiin <>g llekla tók að gjósa, liej rfliist a Veslurlanði
(ljnkir miklir. vorn [>eir áþckkari skotliriðariliimun cn [iriinni-
skclliiin. jxítti og stiimiin Jx'ir likir [>vi, [>á injög, tcknr nmlir i
klclliim af jártirckstri. jþcss urðu iiicmi og varir, aft jörftiu
var ókvrr mulir fótiiui [xiirra; [>ó faniist glöggvar skjálfti hcnii-
ar, cf mciiii lögdu sig niftiir.
ii) títa Ár tils. 183— >10.